http://www.sdnl.nl/          Aan de minister-president
                                   Binnenhof la
                                   2513 AA Den Haag

                                   Gouda, 21 mei 1997

Hiermede refereren wij aan betichten in de pers (Volkskrant en Algemeen Dagblad van 23 mei jl.) waarin van twee feiten melding werd gemaakt.

1. een gedeelte van de rechters negeert op grote schaal de recent opgelegde wettelijke verplichting om hun nevenfuncties openbaar te maken. Van de lijst met wel opgegeven functies staat niet vast of die volledig is

2. op 22 mei jl. hebben wij met anderen daadwerkelijk moeten vaststellen dat de Hoge Raad uit volstrekt misplaatste privacy-overwegingen niet bereid is om inzage in arresten te geven. (zelfs niet in hun eigen procesdossier!)

Het verontrustende aan deze situatie is uiteraard dat de rechterlijke macht juist alleen aanspraak kan maken op onkreukbaarheid en onvoorwaardelijk vertrouwen vanwege eerbied en gezag voor de wet en vanwege een wettelijk gegarandeerde openbaarheid. De reacties van presidenten van rechtbanken en hoven (het 'bevoegd gezag') zoals die in de Volkskrant en het AD waren terug te vinden, klonken zo mogelijk nog minder geruststellend. Ten aanzien van personen die anderen dagelijks de wet lezen en bij overtreding veroordelen werd opgemerkt: "Ik ga ervan uit dat een rechter naar eer en geweten opgave doet. Ik beschouw controle niet als mij taak" (Keyzer in Groningen) en "Een deel vertikt het of vindt het niet nodig..." van Delden in Den Haag) en "Ik heb ze al meerdere malen op hun verplichtingen gewezen. De animo (!) ontbreekt" (Gisolf in Amsterdam). Let wel: "de animo" om de wet na te leven!

Een te groot gedeelte van de rechters bevestigt het IRM-beeld dat rechters niet de geringste vorm van controle krijgen en dulden, dat ze tot aan de Hoge Raad toe veel te verbergen hebben, dat ze zichzelf straffeloos boven de wet plaatsen en dat hun "management" niet in staat is ze tot de orde te roepen. Eerdere geruststellende uitspraken van presidenten over een zorgvuldige toewijzing van zaken om belangenverstrengeling te voorkomen blijken een farce te zijn. Men kende en kent niet eens de vele bijbaantjes van de eigen rechters!

De beroepsgroep die zich als enige niet gecontroleerd weet en reeds bij een simpele vraag op hoge toon de de eigen integriteit benadrukt, blijkt over onvoldoende leiding, zelfdiscipline en zelfkritiek te beschikken om nog langer een onvoorwaardelijk vertrouwen te eisen. Bovendien, een rechterlijke macht die naast de plaatselijke advocatuur ook autodealers en redactrices van glamourblaadjes als onafhankelijke rechters toelaten neemt de professie niet serieus. Wij veronderstellen dat ook uw zorg voor een integere, onafhankelijke en onpartijdige rechterlijke macht vele malen groter is dan die van welk economisch groeicijfertje ook. Vanuit die gedachte meenden wij u op de hoogte te moeten stellen van onzen verontrusting op dit gebied die wij o.a. met een afschrift van deze brief ook aan de leden van de Tweede Kamer hebben kenbaar gemaakt.

Hoogachtend,

de "Verontruste Burgers"

Terug naar de brief van H.J. Rem en A. Rem-Bruijn
aan de President van de Hoge Raad mr. S.K. Martens

documentatie