Angst aanjagen voor de staatsschuld met onnodige bezuinigingen, drijft honderdduizenden de armoedeval in

Geldpolitiek . . Kamerzetel 151 . . Klokkenluiders <===> SDN . . Crisisdebat

Marcel van Dam, u komt tot een geheel andere conclusie betreffende de staatsschuld

Aan de heer Marcel van Dam,
Anna Paulownalaan, Soest

Soest, 1994.11.11.

Van Dr. W.P. Roelofs
Vosseveldlaan 16
3768 GM Soest
035-6015473


    Geachte heer van Dam,

Aanleiding voor deze brief is uw artikel in de Volkskrant van gisteren. U komt daarin tot een geheel andere conclusie betreffende de staatsschuld, dan ikzelf in bijgaand, nog niet gepubliceerd stuk. Aangezien ik meen, dat wij allebei toch over enig analytisch vermogen beschikken, zou het mogelijk moeten zijn op grond van juiste premissen met behulp van een strikt logische argumentatie tot een dwingende conclusie te komen. Het zou natuurlijk kunnen zijn dat bijvoorbeeld mijn premisse, dat voor de staat "Er is geen geld voor." geen argument is, om de simpele reden dat het geld is uitgevonden om economische transacties te katalyseren, en niet om die onmogelijk te maken, - dat die premisse door u van de hand wordt gewezen. Maar zelfs daarmee, zou, m.i. mijn argumentatie niet ontkracht zijn.

Keynes schreef, bijna 60 jaar geleden, in zijn "General Theory of Employment, Interest and Money" op p. 129: "Pyramid building, earthquakes, even wars may serve to increase wealth, if the education of our statesmen on the principles of the classical economics stands in the way of anything better." en met "the principles of neo-classical economics" is het al niet beter gesteld.

Hoewel ik het beeld van een snel en sneller groeiende staatsschuld allerminst aantrekkelijk vind, moet ik me neerleggen bij m'n conclusie, dat er niet aan te ontkomen valt, want dat de gevolgen van zelfs maar een poging om eraan te ontkomen, veel erger zouden zijn dan die van een onbeperkt groeiende staatsschuld. Als u mij, met uw van een bepaald TV-programma bekende dwingende argumenteertrant, van uw gelijk en mijn ongelijk kunt overtuigen, houd ik me van harte aanbevolen. Ik zie het een en ander met grote belangstelling tegemoet. Mocht mijn artikel u ervan overtuigd hebben, dat aan die onbeperkt groeiende staatsschuld niet te ontkomen valt, dan hoor ik dat natuurlijk ook graag. Ik heb wel al een aantal mensen uitgenodigd/uitgedaagd om mijn ongelijk aan te tonen, - daaronder ook Frits Bolkestein en Jac. Wallage - maar tot nu toe wacht ik vergeefs.

Je snapt het eigenlijk niet: Als die lieden menen dat we aan bezuinigingen niet kunnen ontkomen, zelfs dat zulke bezuinigingen - die helemaal geen fysieke noodzaak hebben - een hoge prioriteit hebben, dan zou het toch eenvoudig voor ze moeten zijn, om dat standpunt met goede argumenten te onderbouwen, om mijn kinderachtige schijnlogica te weerleggen. Waarom doen ze dat dan niet, vraag je je af.

Ik heb de heer Wallage, die in de oorlog veel familieleden heeft verloren, erop gewezen, dat het soortgelijke stupide "monetaire" overwegingen waren (de "gouden standaard" waaraan moest worden vastgehouden, tot de dood erop volgde) die de deflatie, gepaard met algemene misère, gevolgd door de val van Weimar, de macht van Hitler en de uitroeiing van miljoenen joden, en een tweede wereldoorlog met miljoenen doden, - hebben veroorzaakt. Hebben we sindsdien wat geleerd, of worden mensen nog steeds aan "monetaire stupiditeiten" en "budgettair fetisjisme" opgeofferd? Sommige mensen verkondigen: "Er is hoop." Waar halen ze het vandaan?

Meneer van Dam, ik zie uw reactie met grote belangstelling tegemoet.

    Dr. W.P. Roelofs
    Vosseveldlaan 16
    3768 GM Soest
    02155-15473