AOW spaarpot betekent bevriezing van lonen en uitkeringen voor de komende 20 jaar Ontleend aan de Volkskrant van 11 november 1996 Van onze verslaggeefster DEN HAAG De coalitie wil toch beginnen met het vormen van een spaarpot om de AOW in de toekomst te kunnen blijven betalen. De PvdA-fractie zegt een manier te hebben gevonden om zo'n spaarpot te vormen, zonder dat dit ten koste gaat van de daling van de staatsschuld of ten koste van de economische groei. D66 en VVD zien veel in het idee. Het kabinet heeft eerder dit jaar bekendgemaakt dat het de financiering van de AOW op termijn wil garanderen. Elk jaar zal, belooft het kabinet, voldoende geld uit de schatkist worden vrijgemaakt om de naar verwachting stijgende kosten te kunnen opvangen. Voor de fracties van PvdA en D66 in de Tweede Kamer was deze garantie onvoldoende zekerheid. PvdA-lid Van Zijl is te rade gegaan bij deskundigen van De Nederlandsche Bank. Deze verzekerden hem dat het vormen van een spaarrekening bij voortgaande economische groei niet nadelig hoeft te zijn voor de economie. Voorwaarde is dat het geld dat in de AOW-spaarpot wordt gestort niet uit premies op arbeid wordt gehaald, maar uit de opbrengst van de economische groei. Die groei wordt de komende jaren verwacht. Van Zijl stelt voor, en de fracties van VVD en D66 steunen hem nu daarin, om het voor de AOW-spaarpot geïnde geld te beleggen in staatsobligaties. Die vorm wordt gekozen omdat dan op papier mag worden afgetrokken van de staatsschuld. Zo'n papieren verlaging van de staalsschuld is van belang om lid te mogen zijn van de Europese Monetaire Unie. Nederland voldoet aan de toelatingsnorm, maar heeft zich verplicht de staatsschuld verder te laten dalen. Op het ministerie van Financiën zouden geen bezwaren bestaan tegen de constructie. Het kabinet praat vandaag met de Tweede Kamer over de financiering van de AOW op lange termijn. Ook het beleid voor de aanvullende pensioenen is dan aan de orde. Commentaar: Op de voorpagina van de Volkskrant wordt tussen neus en lippen door het ministerie van Financiën voorgesteld om het opgebouwde vermogen in de AOW-spaarpot af te trekken van de staatsschuld, zodat Nederland zelfs nog gemakkelijker toe kan treden tot de EMU, hoewel we kennelijk al aan de normen voldoen. Nederland heeft zich verplicht - volgens het krantenbericht - om de staatsschuld nog verder te verminderen. Verplicht tegenover wie, vraag je je dan af?? Dit voorstel staat in schil contrast met het antwoord van minister Zalm van Financiën bij de behandeling van de begroting in de Algemene Beschouwingen. De minister ging zelfs zover, dat hij pas na druk vanuit de Kamercommissie voor Financiën alsnog met een antwoord kwam op vragen van Kamerlid Hendriks. Dat antwoord was duidelijk niet conform de waarheid. Want in de eerste termijn van de Algemene Beschouwingen had de minister beloofd een amice-briefje naar kamerlid Hendriks te sturen. De heer Hendriks had in het debat aan de minister namelijk gevraagd, "Waarom het ABP-vermogen buiten de berekening voor de toetreding tot de EMU was gelaten?", zoals bleek uit de miljardennota en de troonrede. De minister antwoordde toen: "dat volgens het Verdrag van Maastricht het niet was toegestaan om dergelijke fondsen te betrekken bij de berekening van de staatsschuldquote". De heer Hendriks vroeg de minister vervolgens of de minister aan kon wijzen: "Waar deze voorwaarde in het Verdrag van Maastricht te lezen was". Tot verwondering en verontwaardiging van de heer Hendriks bleek dat de minister aan hem als doekje voor het bloeden zijn Tinbergen-rede had toegezonden. Merkwaardig genoeg gaf de minister pas na een dringend verzoek vanuit de Kamercommissie een schriftelijk antwoord, maar daaruit bleek niet dat volgens het verdrag van Maastricht het ABP-vermogen niet mocht worden betrokken bij de EMU-berekening, maar wel dat uitsluitend brutobedragen mochten worden gehanteerd. Anders gezegd: alleen de schulden mochten worden opgevoerd, en niet de vorderingen en bezittingen. Bij het antwoord in tweede termijn werd de brief aan de kamercommissie, waarin dit aan de orde was gesteld, met gezwinde spoed doorverwezen naar de Eco-Finraad, zodat een direct antwoord van de minister vooralsnog in de lucht bleef hangen. Gezien de standpuntbepaling van het ministerie van Financiën in de media m.b.t. de financiering van de AOW via staatsobligaties, waarvan het opgebouwd vermogen dan ook nog mag worden afgetrokken van de schaatsschuldquote (wie bepaalt dat uiteindelijk, het verdrag van Maastricht, Brussel of Den haag???) kan worden vastgesteld dat de minister onjuiste informatie heeft verschaft aan de kamer tijdens de Algemene Beschouwingen en eveneens daarna. Verder behoort het voorstel van de heer van Zijl en nu ook van Financiën tot de economische absurditeiten, omdat met het feitelijk afremmen van de economische groei, (want dat betekent het voorstel in feite) het afgezonderde vermogen voor de financiering van de AOW wordt ondergebracht in staatsschuldobligaties, identiek aan het ABP-vermogen. Die laten merkwaardigerwijs de staatsschuld dan toch niet laat stijgen, maar zelfs dalen om onze toetreding tot de EMU te vergemakkelijken; en ook de werkgelegenheid zou niet aangetast worden door het wegvallen van bestedingen en concrete marktgerichte investeringen. Toch zou dat alles en tegelijk de welvaart verhogen van de ouderen in de komende eeuw. Kortom, een knap staaltje luchtfietserij en er is werkelijk geen touw aan vast te knopen. Nu maar eens kijken of er vanuit de vaderlandse pers wat intelligente vragen opborrelen, want vanuit het parlement lijken die, gezien de consensus, niet te kunnen komen; op een na: fractie Hendriks naar de politieke actualiteit