KORTEN OP ZORG IS KOLDER Lezers van dit blad lezen regelmatig over al die bezuinigingen die niet nodig zijn. Denk eens aan de periode toen Nederland werkelijk arm was, de periode na de bevrijding. Half Nederland in puin en de mensen straatarm, denk aan 1946-1954, toen was ons land in staat om een complete oorlog in Indonesië op touw te zetten. Troepentransportschepen voeren af en aan en vervoerden troepen en oorlogsmateriaal naar Indonesië. Miljarden heeft dat gekost en vele mensenlevens maar daar was geld voor, genoeg geld. De politiek doet wat ze wil en kan wat ze wil, zolang het in hun kraam te pas komt. In die jaren was er nog van alles op de bon en er waren miljarden nodig om het land op te bouwen, toch heeft Nederland toen een oorlog gevoerd die zo ver van huis was dat geen enkel land in de wereld deze 'prestatie' kon evenaren. Als de regering dat wil hoeven er geen bejaarden, gehandicapten, werklozen en de gezondheidszorg de dupe te worden van het regeringsbeleid. In verhouding met toen en volgens de overzichten van winstcijfers en de inhoudt van de schatkist, is Nederland een schatrijk land. Men (de regering) schijnt echter bezig te zijn om onze bevolking langzaam maar zeker kaal te plukken tot het niveau van andere landen die een karig sociaal stelsel er op na houden in Europa. Dit alles onder het mom van geldgebrek en moeilijke concurrentieposities van het bedrijfsleven. In feite worden alle kabinetsoren gespitst om toch maar vooral te weten hoe de werkgevers het graag willen hebben. De kiezer kiest en de kiezer verliest "altijd". De kiezer wordt voorgelogen en weer nieuwe bezuinigingen volgen. Er is geen rust meer, niet voor de uitkeringstrekker, niet voor de boer, niet voor de zieken en in het algemeen voor niemand. Op een kwade dag zal men de rekening moeten betalen, niet de gewone mensen maar de hooggeleerde heren die regent spelen over ons en niet met ons, het volk. Kleyn van Kollum. (Kleyn van Kollum is het pseudoniem van een van onze lezers die o.a. AOW'er en oud Indiëganger is)