De waarheid en niets dan de waarheid zo helpe mij God almachtig en uit naam van de Koningin worden vele vonnissen uitgesproken door rechters en raadsheren met vaak vele nevenfuncties of nog erger door plaatsvervanger rechters en raadsheren die ook nog advocaat zijn en uitblinkers zijn in het scheppen van verwarringen in deze waarheid, lees hierover ook www.sdnl.nl/flipse-1.htm

Dat artikel is al sinds lang in geen enkel openbaar archief meer terug te vinden. Het was kennelijk een schot in de roos. Zoals België zucht onder de logeregeringen van Verhofstadt (De Standaard, 19-9-1999), zo heeft Nederland zijn bekomst van de regeringen Kok. Meer dan een decennium lang was de figuur Lubbers de wegbereider. Het is allemaal uitgelopen op een politieke moord die nog vers in ons geheugen ligt. Of Nederland nu bevrijd is van het paarse juk en de geheime agenda's, valt nog niet met zekerheid te beantwoorden. Wel, dat de paarse hegemonie in ons land op het niveau van de regering gebroken is. Maar de bureaucratie en de media zijn nog steeds in paarse handen.

De internationale vrijmetselarij is de spil. Volgens de hooggeplaatste Amerikaanse vrijmetselaar M. Husson zijn er drie niveaus te onderscheiden. De laag geplaatste, officieel geregistreerde, discrete organisaties, toegankelijk voor idealisten en naïevelingen, maar met een geheime doelstelling, voorts de middenmoot van geheime organisaties, soms opererend onder camouflage, toegankelijk door coöptatie voor hoger kader uit bedrijfsleven en ambtenarij dat carrière zoekt en macht, en tenslotte de volstrekt geheime organisaties die volslagen onbekend weten te blijven en ook geen spoor achterlaten, maar bevolkt worden door een zeer kleine, invloedrijke, internationale groep ingewijden, die streeft naar wereldoverheersing (La Synarchie Politique, Ed. Médicis, 1946). De paus spreekt in het boek Sa Sainteté tegenover de journalisten Carl Bernstein en Marco Politi over een »structuur van het kwaad« in de wereld.

De in Dachau gestorven Poolse martelaar van de nazi's en heilig verklaarde pater Kolbe, noemde de vrijmetselarij »de grootste en machtigste vijand van de Kerk, de kop van de helse slang en het leger van de Antichrist.« De beroemde Franse schrijver Emile Zola (1840-1902) die dertig jaar lang leiding gaf aan de Franse loge, verklaarde op 18 april 1896 in Rome, na zijn wonderbare bekering en terugkeer naar de Moederkerk, dat de vrijmetselarij een religieuze sekte is met het doel alle bestaande godsdiensten te vernietigen, hun plaats in te nemen en zo de wereld terug te voeren naar de antieke afgodenverering. (Vox Vitae, mei 1996) Alle pausen sinds 1738 hebben de vrijmetselarij, door middel van een vijftigtal documenten, sterk veroordeeld, Daarvan nam Leo XIII (1878-1903) er 14 voor zijn rekening. Voor hem was de vrijmetselarij de "permanente personificatie van de revolutie".

Diverse schrijvers wijzen op 'Het Plan' in handen van een selecte top van de wereldtop, die er op uit is New Age de wereld in te voeren en het meer dan 2000 jaar oude joods-christelijke denkkader de wereld uit te drijven. Een revolutie op wereldschaal; een strijd tussen goed en kwaad, die meer dan vier eeuwen geleden begon, van Reformatie naar Verlichting en tenslotte de Revolutie. Afgaand op Fatima zit de wereld midden in de laatste fase. Deze Revolutie duurt al meer dan 200 jaar. O.L. Heer heeft zijn eigen kalender. Omkering waarden

Monseigneur Schooyans benadrukt dat de internationale vrijmetselarij het belangrijkste netwerk is om New Age door te drukken (L'Evangile face au désordre mondial, blz. 95). De netwerken hebben hun lijnen naar de media, de TV, kranten en tijdschriften, de internationale fora zoals de UNO, het IMF, de Wereldbank, de NAVO, de Europese Commissie, het Europarlement en voorts de fora voor prominenten zoals Davos, Bilderberg en de Trilaterale, de nationale overheden, universiteiten en denktanks, de vakbonden en tenslotte de mondiaal opererende ecologische bewegingen. De aantrekkingskracht van dit megacircuit verklaart de immense omkering van het mens- en tijdsbeeld de afgelopen 25 jaar. Of het nu gaat om de paars-progressieve New Age denkbeelden, de mondialisatie, de massa-immigratie, de islam en de religieuze en culturele zelfdestructie van Nederland en Europa: de intimidatie en de omkering van onze culturele normen en waarden vinden in dat netwerk hun oorsprong.

De groenen vinden bescherming en financiering op de hoogste maatschappelijke niveaus in alle westerse landen. Veelal bevolkt door naïeve maar nuttige idioten, zijn de groenen vooral werktuig en opereren zij als koevoet om de joods-christelijke maatschappelijke orde open te breken, om de New Age religie van Lucifer, de natuur en Moeder Aarde, op de troon te zetten. Volgens de Amerikaanse onderzoeker Epperson gaat het om de duizendjarige New World Order met een totalitaire wereldregering van een kleine groep uitverkoren Übermenschen, een wereldreligie die God inruilt voor Lucifer, één wereldconstitutie, één wereldbelasting, één wereldvoedselagentschap en tenslotte één wereld credit card systeem (A.R. Epperson, The New World Orde, Publius Press, Tucson, Arizona, blz. 9). President Chirac (3) heeft verregaande plannen ontwikkeld voor een wereldbelasting.

Gemikt wordt op 50 miljard dollar per jaar. Hij wil, o.a. gesteund door de nieuwe Spaanse regering, zijn plannen voorleggen aan de Verenigde Naties, op 20 september 2004. De Briste regering heeft een soortgelijk plan IFF ontwikkeld. Ook de komende G 8 bijeenkomst in het Verenigd Koninkrijk buigt zich hierover. (Le Figaro, 15-9-2004) In juni 1991 zei een Rockefelle bij zijn inaugurele rede als voorzitter van de Council of Foreign Relations (CFR), de onzichtbare regering van de USA: »De wereld is klaar voor een wereldregering. Het soevereine supranationale gezag van een intellectuele elite en van wereldwijd opererende bankiers is te prefereren boven de nationale besluiten die al sinds eeuwen genomen worden.« Dit soort uitspraken wordt in Nederland nooit geciteerd. De hoogste graden van de internationale vrijmetselarij zien de wereld als hun domein.

New Age

Deze ondergrondse sekte, met al zijn vertakkingen, vindt krachtige steun bij superrijke Anglo-Amerikanen. Zij sturen aan en vormen de harde kern van de New Age elite. Maar de doorsnee Europeanen en Amerikanen zouden schrikken van hun denkwereld als zij daarvan kennis hadden. Het gaat om de greep naar de macht op wereldniveau volgens de utopische leugens van New Age. Via nationale en supranationale organen gaat het om een oorlog tegen de Kerk, tegen de natiestaat, tegen het gezin, tegen het eigendom, teneinde de wereld onder controle te krijgen. New Age kent geen waarheid noch goed en kwaad, schuld en boete, noch enig institutionaal gezag, noch onderscheid tussen de seksen: alles is een keus, ongeacht welke. De New Age Übermensch elite is totalitair en wars van de christelijke boodschap dat alle mensen geroepen zijn tot het kindschap Gods en het eeuwig leven in de hemel.

In de ogen van New-Agers zijn mensen slechts economische nutsfactoren, loslopende individuen, eenzame eenlingen, geslachtloze genders, wegwerpproducten, kwetsbare prooien zonder intrinsieke, ethische waarde en zonder onderlinge emotionele band. New Age wil de mens veranderen en zijn waarden omkeren. Niet hij is het centrum van het universum, maar de kosmos en Moeder Aarde waaraan hij onderworpen is. De mens is slechts een product van puur materiële evolutie en verdwijnt definitief als hij sterft, binnen de context van de cultuur van de dood. Bij die ontwrichting telt niet alleen de geest, maar zijn ook de lichamelijke functies in het geding. Door de ontkenning van het seksuele onderscheid en door tegennatuurlijke perversies als normaal op te leggen, ontspoort de richtinggevende doelmatigheid van de seksualiteit.

De ontkoppeling van seksualiteit en voortplanting is daar al enkele decennia aan vooraf gegaan. De geestelijke ontwrichting, aangevuld met deze fysieke ontsporing, ontneemt ieder zicht op orde en zin van het menselijke bestaan. Het gezinsdenken van de jeugd en van adolescenten verdwijnt of krijgt een lage prioriteit. Moeders willen niet meer allereerst moeders zijn, besteden hun kinderen uit aan crêches en nemen een baan buitenshuis. Economische belangen overwoekeren die van de kinderen. Gevolg is de onstuitbare opmars van de vergrijzing door te kleine gezinnen, probleemkinderen van velerlei aard en jeugdcriminaliteit. Zweeds, Amerikaans en recent Nederlands onderzoek van de Katholieke Universiteit Nijmegen, wijst op dezelfde negatieve gevolgen.

Emile Zola

New Age leidt tot een cultuur van de dood, nihilisme, zelfhaat, zelfvernietiging, willekeur en verdrukking, binnen het kader van nieuwe, tegennatuurlijke wetten. Hiermee beogen New Agers een samenleving met een nieuw paradigma, een nieuw denkkader. Onder het etiket van politieke correctheid, maar in wezen totalitair, start New Age een allesomvattend offensief, gericht tegen geest en lichaam, van de joods-christelijk gevormde mens en zijn leefgemeenschap. De New Age tentakels reiken tot in de meest intieme plekken van ons leven, waar nazi's en communisten nog terughoudend waren. Later zal blijken dat het hier ook om een beheersprincipe gaat, het uitgangspunt voor een totalitaire, op het individu en zijn naasten, toegespitste machtsuitoefening op wereldschaal. Het huidige communistische China lijkt het proefmodel.

Ook dieren hebben rechten. Een zwak mens is minder waard dan een sterk dier en de omvang van de menselijke wereldpopulatie vergt strakke beheersing, want deze mag de natuur en Moeder Aarde niet belasten. Als nutsfactor is het menselijk leven niet beschermwaardig noch is dat leven vanzelfsprekend. Voor regulatie is het leven gebanaliseerd met contraceptie, abortus en euthanasie. De paarse afbraak van het volksgezondheidsstelsel past in dit denkkader. De rijken vinden toch wel hun weg. Daartegenover moet de toenemende mentale druk op het leven van het individu van de kant van de staat, de verhardende samenleving en de economische 'struggle for life' (strijd om het bestaan) ontvlucht kunnen worden in de roes van drugs, perversiteiten, computerspelletjes, pornografie, anti-educatieve TV programma's voor adolescenten en een ongebonden seksuele moraal.

Deze stortvloed komt hoofdzakelijk uit de USA, uit de beeld- en mediafabrieken waar de superrijken en de grote industrieën een dikke vinger in de pap hebben. Voor pornografisch beeldmateriaal is de USA onbetwist marktleider. Het is de premie voor de macht. Verslaving en genotzucht spelen machthebbers in de kaart, want men denkt aan niets anders en men wordt deel van de revolutie. Vooral jongeren zijn kwetsbaar. Spraken de Romeinse keizers over brood en spelen, de huidige machthebbers praten over absolute vrijheid en gelijkheid, maar in wezen over de opzet van een mentale terreur om zich te handhaven. Mgr. Schooyans bevestigt New Age als de officiële filosofie van de internationale vrijmetselarij. New Age is ook de naam van het internationale tijdschrift van de hoogste vrijmetselaarsgraden van de Schotse Rite.

Om het doel van een wereldregering te bereiken moeten niet alleen de verdedigingslinies van natiestaat, eigendom, huwelijk en gezin te gronde worden gericht, maar ook de katholieke Kerk worden uitgeschakeld, en moet iedere christelijke restgedachte van de aardbodem verdwijnen, met een appèl op perversiteiten en met voorbijgaan van de weg van de rede. Dit begon met Luthe en Calvijn. Het New Age modernisme is doorgeschoten protestant denken bij uitstek: de afwijzing van ieder gezag, de strijd tegen de katholieke Kerk, de ontkenning van de waarheid en een denktraditie, de ontkenning van bemiddeling door een tussenpersoon of instituut, individuele autonomie bij de afweging tussen goed en kwaad, bij recht en onrecht, inwijding noch opname rituelen, geen grens, waarborg of anker, maar volstrekte vrijheid van denken en handelen en tenslotte, het toedekken en verzwijgen van het verleden.

Al deze punten zijn terug te vinden in het erfgoed van Luther (1483-1546) en Calvijn (1509-1564). Beide hielden nog vast aan God. Maar de Verlichtingsdenkers borduurden er op voort en zetten God op stal met de deur dicht. Dit liep uit op de 18de, 19de en 20ste eeuwse utopieën van Rousseau, Weishaupt, Robespierre, Marx, Lenin en Hitler, die God afschaften. De New Age aanval is niet compleet atheïstisch, maar Luciferiaans (1). Het dringt op van binnen uit, langs publieke weg, via de nationale en supranationale overheden, de elites en de media. Het gaat er om de moraal te perverteren, normen en waarden om te keren en de zeden te bederven. De (bescherm)waardigheid en heiligheid van het menselijk leven, vanaf het prilste begin tot aan het eind, is momenteel de belangrijkste inzet van de strijd.

De paarse New Age elite wil de wereld ontdoen van de christelijke moraal, want die biedt de enige denkwereld die de mens als kind van God centraal stelt en consequent verdedigt. De elite wil ongehinderd toegang tot een bruikbare prooi, een weerloze mens, die zo langzamerhand alles is komen te ontvallen. Na God waren de utopieën aan de beurt; het socialisme, het communisme, het liberalisme en tenslotte sneuvelde de democratie onder het geweld van de economie, het mondialisme en de supranationale organen. Voorts sneuvelden de verzorgingsstaat, de politieke partijen, de vakbonden, de pers, de denkmeesters, de leiders en helden en tenslotte zien we de doodsstrijd van de academische vrijheid en de ondergang van de publieke scholen met de opgelegde massa-immigratie.

Zelfs de werkgelegenheid is opgeofferd op het altaar van het mondialisme, speerpunt van de Amerikaanse wereldmacht en industrie. Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Wereldhandelsorganisaties dienen niet de belangen van mensen. Integendeel, in handen van grote staten, banken en industrieën, dicteren zij de wet aan de minder ontwikkelde volken, ten koste van de belangen van miljoenen, vooral kleine boeren, vissers en middenstanders. Het gaat om goederen en winsten, niet om ontwikkeling. De 'markt' heeft de mens uit het centrum verdreven. De verweesde mens voelt zijn eenzaamheid tegenover het georkestreerde offensief van de macht.

Pim Fortuyns opstand, beperkt tot Nederland, was symptoom van een megavervreemding. Mgr. Schooyans spreekt over de grootste aanval op de Kerk en het christelijke erfgoed sinds het arianisme (4de eeuw). De media zwijgen dit dood. In plaats van waarheidsvinding en te ageren vanuit het belang van mensen, voeren de media een libertaire en ultraliberale mondialistische propaganda. Zij zijn de spreekbuizen geworden van de macht en de New Age gedachte en zwijgen over de wezenlijke gevaren. Daarentegen overvoeren de media het publiek met onbelangrijk nieuws. Niet aan bod komen wezenlijke zaken als de groeiende vrijheidsbeperking in naam van de bestrijding van het terrorisme, de democratische kloof met de Europese Unie en de VN, of de virulent haatdragende aard van de islam t.a.v. niet islamieten en tenslotte, het probleem van de Turkse toetreding tot de Europese Unie.

Impliciet is Turkije al toegetreden tot de Unie, alsof het alleen nog een kwestie zou zijn van geld en modaliteiten. Daarentegen hakken de media in op de Kerk en het christendom, plegen desinformatie of trekken aandacht voor zijwegen om hoofdzaken te verdoezelen. Op de redactieburelen zitten de meest fervente New-Agers, handlangers en supporters van de mondialisering en de Amerikanisering van Nederland, België, Europa en de wereld. Censuur en zelfcensuur zijn de mechanismen. De NRC en de NOS zijn de meest kwalijke voorbeelden van dit soort journalistiek. In Frankrijk zijn het de publieke zenders en vooral het krantenbedrijf Le Monde, die als een octopus de Franse mediawereld omknellen.

New World Orde

De weg naar de wereldtop via de VN is met de komst van president Bush voorlopig afgesneden. Niet dat de doelstelling van de New Age elite gewijzigd zou zijn, maar er is van paard gewisseld. In feite beleven we een uitkristallisering van de wereldgeschiedenis, waarbij het lot van de wereld is gaan afhangen van de binnenlandse ontwikkelingen in de USA. De meeste waarnemers zijn de weg kwijt geraakt en weten niet meer met welk land ze van doen hebben. Karel van Wolferen (wereldbekend vanwege zijn boek over Japan uit 1990) zegt in zijn nieuwste boek, De ondergang van een wereldorde, dat »de USA regering en een groot deel van de Amerikanen hun gevoel voor verhoudingen zijn verloren en zich laten leiden door wraakzucht of door een krankzinnig idee de hele wereld te willen overheersen.«

Ook wijst Van Wolferen op de dwangmatige angst van Amerikaanse journalisten en commentatoren om als complotdenker te worden bestempeld. Dat is erger dan niet serieus genomen te worden en ze hebben te vrezen voor hun baan. Journalisten hebben soms hun vermoedens maar houden hun mond. En dat, zo zegt hij, »komt de samenzweerders goed uit. Elke serieuze discussie over wezenlijk belangrijke zaken die het Amerikaanse volk aangaan, wordt in de kiem gesmoord.« Van Wolferen leeft in de USA en is verbaasd over de hoeveelheid leugens die de overheid daar straffeloos kan uitstorten over de bevolking. Hij is kennelijk vergeten dat het in Europa niet veel beter is en karakteriseert de gemiddelde Amerikaan als een boze en angstige burger. Binnen het Amerikaanse model van wereldoverheersing is weinig ruimte voor de VN.

Dit doet echter niets af aan de macht en het vermogen van de elite om via Washington de doelstelling van wereldoverheersing na te jagen. Het Council of Foreign Relations (CFR) is hierbij de spil. De CFR en het Supreme Council van de Amerikaanse vrijmetselarij lijken twee handen op één buik. Bijna alle Amerikaanse presidenten zijn hooggeplaatste vrijmetselaars. Alle Amerikaanse regeringen na de Tweede Wereldoorlog betrokken de bewindslieden uit de 2000 leden tellende CF. Dit is het forum van de politiek, de banken, de strijdkrachten, de media en de top van de universitaire wereld en de denktanks, onder voorzitterschap van mensen als Rockefeller. Diverse waarnemers bestempelen dit forum als de onzichtbare, maar èchte regering van de USA. De Amerikaanse bevolking weet minder hoe de vork in de steel zit. Het systeem van onderwijs en media is er op uit het volk onwetend en onkritisch te houden. De Pax Americana heeft kundige stuurlieden en vitaliteit voor nog een groot aantal jaren. Z

oals één van de Rockefellers aangaf is de doelstelling van de onzichtbare, stille oorlog met Europa de implementatie van de revolutionaire New World Order, en voorts Europa te ontdoen van de binnengrenzen, van de douaniers aan de buitengrenzen en tenslotte de leiding in handen te leggen van de Anglo-Amerikaanse elite. Binnen dit kader past de recente constatering van de Duitse minister van defensie, dat de NAVO nog slechts een Amerikaanse gereedschapskist is. Een voorbeeld van manipulatie door de media betreft het jaar 2000. De secretaris-generaal van de VN maakte er in zijn millenniumrede geen geheim van te streven naar een mondiaal machtscentrum.

De VN millenniumtop stond in het teken van machtsconcentratie op het hoofdkwartier in New York en een van de hoofdpunten betrof het verminderen van de nationale soevereiniteit ten gunste van een via de VN op te zetten wereldregering, die zijn macht t.a.v. de natiestaten ook militair moest kunnen afdwingen. De VN zouden het machtscentrum van de wereld moeten worden voor het uitdragen en implementeren van het New Age mens- en wereldbeeld. Naar schatting driekwart van het VN kader is lid van de internationale vrijmetselarij. Voor de implementatie van Kofi Anan's voorstel zouden de VN ook de controlemiddelen in handen moeten krijgen. Tribunalen spelen daarbij een hoofdrol.

Maar Belgen en Nederlanders hebben daarvan geen woord kunnen waarnemen in de media. Naar mijn weten heeft alleen de katholieke Franse kwaliteitskrant L'homme nouveau melding gemaakt van Kofi Anan's voorstel tot een staatsgreep op wereldschaal door prominenten uit de wereldtop. Een ander recent voorbeeld van planmatige beraming betreft de onthullingen van de voormalige minister van financiën O'Neill. Hij zegt dat president Bush vanaf zijn aantreden het plan had om Irak, hoe dan ook, aan te vallen. Alleen het argument en de timing moesten nog worden uitgezocht. Berichten van het Pentagon uit die tijd wijzen ook op een vroegtijdige operationele planning van de militaire staf, lang vóór 11/9. De casus belli tegen Irak is er dus nooit geweest; het ging om een ouderwetse, goed voorbereide aanvalsoorlog. Voorts hebben we de nagenoeg gelijke start gezien van de beurscrisis met de verkiezing van Bush.

Tijdens de winter van 2000/2001 liepen de indexen van de financiële markten ongeveer 30% terug. In de maanden direct na de verkiezing gingen grote bedrijven plotseling en zonder nadere motivering hun investeringsplannen terugschroeven, vooral in de sfeer van de informatietechnologie. Dat was natuurlijk omwille van de latente oorlogsdreiging. Bush's voornemens betreffende Irak moeten dus in de besloten kringen van de 'haute finance' bekend zijn geweest. De financiële gevolgen zijn bekend, er kwam een sneeuwbaleffect. Ook hier was geen sprake van toeval. De les die we hieruit kunnen trekken is, dat er netwerken zijn waar grote besluiten worden genomen, zonder dat dit in brede kring bekend wordt. De media zwijgen. De Revolutie

Vele groten der aarde hebben gewezen op de voorbereiding, planning en uitvoering van belangwekkende gebeurtenissen in de wereld, door geheime netwerken. Zij benadrukken de onmogelijkheid van toevallige ontwikkelingen. Toeval bestaat niet. In weerwil van wat men studenten tracht wijs te maken is de Franse Revolutie een goed voorbeeld van ideologische voorbereiding, planning en uitvoering van een radicale maatschappelijke omwenteling. De Franse Revolutie staat model voor alle revoluties in de 19de en 20ste eeuw. Ik beperk me tot enkele militaire en financiële aspecten, waaruit blijkt dat deze - volgens Lenin - 'moeder aller revoluties', uitermate goed was voorbereid.

Liberté leidt het volk (Eugène Delacroix, 1798-1836)

Napoleon op zijn troon (Jean-Auguste Dominique Ingres, 1780-1867)

Van Disraëli (1804) tot Louis Pauwels (1997)

Een tijdgenoot van Disraeli, de bekende Franse schrijver Honoré de Balzac (1799-1850), die meer dan 90 maatschappelijke, psychologische romans geschreven heeft, verklaarde: »Er zijn twee geschiedenissen: de officiële, leugenachtige, die onderwezen wordt, en de geheime geschiedenis, waar de echte oorzaken van de gebeurtenissen te vinden zijn, een schandelijke geschiedenis.« De Balzac kon het weten, hij was lid van de geheime Illuminaten orde der Martinisten. Woodrow Wilson (1856-1924), lid van de loge Odd Fellows en Amerikaans president van 1913-1921, zei: »Er is een macht die zo georganiseerd is, die zo subtiel en veelomvattend te werk gaat en tegelijkertijd zo veel druk kan uitoefenen, dat het aangeraden is om fluisterend een veroordeling uit te spreken.«

De Britse oorlogsleider Winston Churchill (1874-1964) die in 1913 vroegtijdig de loge verliet, schreef op 8 februari 1920 in de Londense krant The Illustrated Sunday Herald: »Vanaf de dagen van 'Spartacus' Weishaupt tot die van Karl Marx en Trotzky, van Bela Kun, Rosa Luxembourg en Emma Goldman, is de wereldwijde samenzwering tot omverwerping van de beschaving en de revolutie van een totalitaire samenleving, jaloerse boosaardigheid en onmogelijke gelijkheid, steeds sterker geworden. Die samenzwering speelde wel degelijk een herkenbare rol bij de tragedie van de Franse Revolutie. Hij is ook de oorsprong geweest van iedere subversieve beweging tijdens de 19de eeuw, en uiteindelijk heeft deze bende van buitengewone personages uit de onderwereld van de grote steden in Europa en Amerika, nu ook het Russische volk bij het hoofdhaar gegrepen en is praktisch de onbetwiste meester geworden van dat enorme keizerrijk.

Churchill legde verband tussen de 18de-eeuwse revolutionair Weishaupt, stichter van de Illuminaten in 1776, die later, door infiltratie, van binnen uit de harde kern zijn geworden van de internationale vrijmetselarij; vervolgens de Franse revolutionairen van 1789, daarna de overige revoluties in de 19de eeuw, voorts Karl Marx medio 19de eeuw en tenslotte de Russische revolutionairen van 1917. Met het »omverwerpen van de beschaving« zag Churchill een samenzwering van bijna anderhalve eeuw, vóór de wereld geconfronteerd werd met de revolutie van de New World Order.

De Britse minister Baldwin schreef in 1935: »De staten, waaronder de Britse kroon, beschikken niet meer over hun toekomst. Onzichtbare machten, zowel in mijn land als elders, behartigen hun eigen belangen en jagen een afschuwelijk idealisme na.« In 1941, tijdens de oorlog, schreef Lord Burnham, zelf lid van de joodse loge B'naï B'rith en de selecte Pilgrims Society: »De bekende leiders, presidenten, koningen, senatoren, Kamerleden en generaals, zijn niet de echte leiders.« In zijn boek De tijd van de organisatoren schreef hij ook: »De oorlog en de toekomstige oorlogen zijn in wezen episoden van de Revolutie.«

Adam Weishaupt

De Amerikaanse president Roosevelt (1882-1945), vrijmetselaar met de 33ste graad (de hoogste) en president van 1933-1945, formuleerde de planning als volgt: »In de politiek gebeurt er niets bij toeval. Telkens wanneer zich iets afspeelt kan men er zeker van zijn dat dit precies gebeurt zoals het voorzien is.« Paul Warburg (1896-1969), bekend bankier, lid van de CFR en de Bilderberg, zei voor de Amerikaanse senaat op 17 februari 1953: »Wij zullen een wereldregering hebben, of we dat nu leuk vinden of niet. De enige vraag is of dat met geweld plaats zal vinden of door middel van consensus.« Professor Jean-Antoine Borgese, schoonzoon van Thomas Mann en secretaris-generaal van het Comité voor een Wereld Constitutie, schreef in 1953: »De wereldregering is onvermijdelijk. Hij zal er komen op de volgende manier: of als mondiaal imperium met slavernij van de massa, opgelegd door de winnaar van een Derde Wereldoorlog, of er komt een Federale Wereldrepubliek via een integratieproces binnen de Verenigde Naties.«

Harold Wilson (1916-1995), socialistisch Brits eerste minister in de jaren 1960 en 1970, lid van het Royal Institute of International Affairs (Chatham House) en de Fabian Society, die het wereldsocialisme via de VN predikt, zei in 1968: »De conservatieven wekken de illusie dat ze regeren, maar de echte besluiten worden buiten het parlement om genomen, door bankiers als Clore, Lazard en Warburg.« De bekende Amerikaanse senator Jesse Helms zei in 1987 in de senaat: »Voorzitter, nauwkeurig onderzoek naar wat er zich in de coulissen afspeelt, leert dat al die belangen samenwerken met het Kremlin, teneinde, zoals sommigen noemen, een nieuwe wereldorde op te zetten.

 Private organisaties zoals het CF, het Royal Institute of International Affairs, de Trilaterale, de Dartmouth Conference, het Aspen Institute fo Humanistic Studies, het Atlantic Institute en de Bilderbergers werken mee - via grote ondernemingen, banken, universiteiten en regeringsinstellingen - aan de verspreiding en coördinatie van het plan voor een wereldorde.« Louis Pauwels (†1997), vrijmetselaar en oud-directeur van Figaro Magazine, zei na zijn bekering tot het christendom: »Er bestaat een mondiaal antichristelijk complot dat er op uit is het geloof te verzwakken, zo mogelijk op te lossen in een humanisme van mooie maar nietszeggende woorden, de Kerk te verdelen en een schisma uit te lokken.« De veroordelingen van alle pausen sinds 1738 sluiten hierop aan.

Ik kan meer citeren, zoals de Roemeense grootmeester Marcel Shapira in 1989: »Ik verberg niet het gegeven dat een groot aantal vrijmetselaars in de politiek en in het Europees parlement op beslissende wijze hebben bijgedragen aan de creatie van het huidige Europa. Wij, vrijmetselaars, zijn voor het verenigde Europa. Hieraan kan worden toegevoegd dat de Europese Commissie, qua structuur en werkwijze, een bedenksel is van Jean Monnet. Deze Anglo-Amerikaans georiënteerde internationale bankier, hertrouwd in Moskou tijdens Wereldoorlog II, pion van de Amerikaanse vrijmetselarij en lid van de Council of Foreign Relations (CFR), verkondigde op het Europese Congres in Den Haag, oktober 1948, dat, »Het Verenigde Europa beschouwd moet worden als een beslissende stap op weg naar een Verenigde Wereld.«

De Europese Commissie, een creatie van Monnet, is het machtigste en grootste internationale orgaan ter wereld, met het recht van initiatief en een omvang waarvan de schattingen uiteen lopen van 18.000 tot 28.000 personen. Sinds klokkenluider Van Buitenen (In de loopgraven van Brussel, Uitg. Ten Have) weten we echter ook dat de Commissie buitengewoon corrupt is, dat dit nauwelijks of niet verbetert, mank gaat aan transparantie en een eigen dynamiek heeft, niet de scheiding der machten kent (trias politica) zoals de Europese democratieën (behalve het VK), geen parlement met tanden tegenover zich heeft en tenslotte, dat het drijft op geheime beraadslagingen van topambtenaren, onderling en met de politieke leiders der lidstaten. Benoemde Commissarissen van de Europese Commissie, die geen enkele mandaat van een kiezer hebben gekregen, noch op een basis van legitimiteit kunnen wijzen, slagen er steeds beter in om de natiestaten te ontdoen van hun soevereiniteit en zich voor te doen als de Europese regering, een stap op weg naar de net zo min legitieme en democratisch gecontroleerde wereldregering. «

In april 2004 zei de inmiddels gepromoveerde Europarlementariër Paul van Buitenen op TV dat de Europese Unie in Brussel »een flinterdunne zaak is van lobby's, geheime netwerken en loges.« Wellicht hebben de vermelde citaten voldoende overtuigingskracht om in te zien dat de politieke werkelijkheid in wereldzaken meer omvat dan men ogenschijnlijk waarneemt. Ook is duidelijk dat de revolutionaire dreiging momenteel hoofdzakelijk uit de Anglo-Amerikaanse hoek komt. Europa staat onder druk en is in oorlog met de Anglo-Amerikaanse wereld. Daarbij moet onderscheid worden gemaakt tussen de Amerikaanse en Britse bevolkingen enerzijds, en anderzijds de Anglo-Amerikaanse elites, die zich weinig gelegen laten liggen aan de noden van de bevolkingen. De doorsnee Amerikaan en - Brit zijn net zo slachtoffer van de stille oorlog, het complot van geheime netwerken en de manipulatie op wereldschaal als de volken in Europa en elders in de wereld.

De Anglo-Amerikaanse wereld

De, reeds vele jaren in de USA levende, katholieke, Franse journalist Philippe Vermont doet hier een boekje over open. (l'Amérique assassinée, Ed. de Paris, 2004, 13 rue Saint-Honoré, 78000 Versailles) Amerikaanse leerlingen en studenten wordt niet geleerd het universeel schone en goede te waarderen en het kwade te verafschuwen. Integendeel, zij worden afgericht om, als honden van Pavlov, te reageren op het aangeleerde politiek correcte denken van het moment, in eerste instantie, acultureel, niet/anti-Europees en niet/antichristelijk. Bijvoorbeeld, de kunst kent geen gradaties, niets is mooier of verheffender. De artistieke wereld is plat.

Shakespeare staat niet hoger op de artistieke ladder dan een schrijver uit de rimboe van Afrika. Via examens, worden de Amerikaanse leerlingen en studenten op deze gelijkschakeling afgerekend. Voorts wordt ook iedere christelijke gedachte, van de opvoeding thuis, belachelijk gemaakt. God en de duivel zijn met elkaar te verzoenen. De leeg gemaakte hoofden van de jonge Amerikanen worden vervolgens gevuld met het relativistische, heidense New Age gedachtegoed; radicaal - destructief individualisme, materialisme, gebanaliseerde seksualiteit, de acceptatie van drugs, het misprijzen van de ouders en tenslotte, pseudo-mythische wetenschap (zoals de evolutieleer). Absolute universele waarden zijn er niet. Na meerdere decennia heeft de mondialistisch georiënteerde opvoeding zijn doelen bereikt. De nieuwe Amerikaan is ontworteld, solitair en gedwee. Hij loopt in de pas met de machthebbers. Het doorsnee Amerikaanse volk heeft de samenzwering en de overval nauwelijks in de gaten gehad. Vermont brengt naar voren dat buitenlanders de enigen zijn die de Amerikaanse onderwijsruïne nog niet in de gaten hebben.

Paus Pius VII.

Hij werkte krachtig tegen de Carbonari, herstelde de Jezuïetenorde en sloot concordaten met o.a. Frankrijk. (Jacques-Louis Davis, 1748-1825)

Twee fases zijn aan de onderwijsrevolutie voorafgegaan. Tot aan 1840 stonden de bijbel en de Grieks-Latijnse schrijvers in het centrum van het opvoedings - en onderwijsstelsel. Vanaf 1840 tot aan 1918, hebben de hoogleraren van Harvard het gedachtegoed van Hegel geïmporteerd. Dit berust vooral op de verheerlijking van de menselijke natuur en de vergoddelijking van de staat, uitlopers van het reformatorische denken. De derde etappe duurt vanaf 1918 tot aan vandaag. De universitaire elites hebben het calvinisme achter zich gelaten en klampen zich vast aan 'waardenvrije' wetenschap, psychologie en socialisme. Het Amerikaanse onderwijs is doordrenkt van collectivisme (staatsdenken) en humanisme. In 1946 deed de National Education Association (NEA) de volgende aanbeveling: »In de strijd voor de opzet van een wereldregering, hebben de leerkrachten een grote rol. Zij moeten de harten en de geesten van de jonge Amerikanen voorbereiden om de betekenis van de toekomstige supranationale wereldorde te begrijpen. In afwachting daarvan zijn drie instituties van belang: de school, de leerkracht en de vakbond.« (blz. 142, l'Amérique assassinée) De NEA vergat kennelijk drie andere Amerikaanse medestanders te noemen, de CF, en de grote foundations Ford, Carnegie en Rockefelle. Hun gezamenlijke doelstelling is de inkadering van leerkrachten zeker te stellen en de Amerikaanse geschiedenis te vervalsen en te herschrijven, nu en in de toekomst. Want degene die de geschiedenis schrijft, heeft de sleutel tot desinformatie in handen; anderzijds, zonder kennis van de geschiedenis ontbreekt ook kennis van het kwaad en de gevaren die mens en wereld bedreigen. Onwetendheid opent de poort voor de naïeve, manipuleerbare massamens.

De tweede verklaring voor de megamanipulatie ligt in de staatkundige opzet van zowel de USA als Groot Brittannië. Beide landen zijn thuislanden van de loge en ook de creatie daarvan. Beide hebben veel weg van schijndemocratieën die de machtsuitoefening van een onzichtbare elite mogelijk maken. Beide landen zijn ook tweepartijstaten, waarachter dezelfde elite de macht in handen heeft. Ook kennen zij niet de trias politica van Montesquieu, d.w.z. de scheiding der machten zoals dat op het continent gangbaar is: de wetgevende, de uitvoerende en de rechterlijke macht. Als thuislanden van de loge tellen de USA en Groot Brittannië respectievelijk vier miljoen en 350.000 leden (een decennium geleden nog bijna een miljoen). De parlementen in beide landen zijn tandeloos en nauwelijks in staat een vuist te maken, laat staan tegenwicht te bieden aan de uitvoerende regeringsmacht. Een recent voorbeeld betreft Groot-Brittannië. Lord Hutton, bekend van het Irak onderzoek en de affaire Kelly, is benoemd door de regering Blai en niet door het parlement. Hetzelfde geldt voor Lord Butler die premier Blai kon schoonpraten m.b.t. de aanleiding van de oorlog tegen Irak.

Als het op wetsinterpretatie aan komt hebben rechters in beide landen meer in te brengen dan parlementariërs. Groot-Brittannië kent geen geschreven recht, enkel jurisprudentie; benoemde rechters vullen dat in. In de USA hebben de benoemde opperrechters het laatste woord als het op de uitleg van de wet aankomt, niet het parlement. Benoemde rechters kunnen zelfs wetgeving initiëren. Van 1941 tot 1971 vormden vrijmetselaars een meerderheid in het Hooggerechtshof. (Behind the Lodge door, Paul A. Fishe, Tan Books, Rockford, Illinois 61105) In die periode zijn zij erin geslaagd om het katholieke en protestantse onderwijs de nek om te draaien, onder het mom van de zogenaamde scheiding van Kerk en staat. Volgens de Britse schrijver-journalist Martin Short is de rechterlijke macht in Groot-Brittannië in handen van de vrijmetselarij (Martin Short, Inside the Brotherhood, Guild Publ., London, 1989) en zijn collega Stephen Knight zegt: »The legal system in England and Wales has certainly been a bastion of Freemasonry for generations.« (The Brotherhood, Ed. Granada, London, 1984, blz. 153).

Het Amerikaanse parlement heeft enkel het recht van budget. Ook de media zijn gekneveld en in handen van superrijken en de grote industrieën. In Groot Brittannië is overheidscensuur deel van de media als gevolg van de wet op de nationale veiligheid. Het Amerikaanse en Britse volk, eeuwenlang gedomineerd door het calvinisme, wars van intellectualisme, abstracties en filosofie en gespitst op vaardigheden, is overwegend pragmatisch, conformistisch, provinciaals en afgeschermd van nieuws, met name uit Europa. De invloed van de kennisleer van de filosoof Bacon (1561-1626) heeft dit versterkt. In doorsnee Britse ogen is Europa een karikatuur. Europese films hebben mondjesmaat toegang tot met name de USA, op dezelfde wijze zoals Honda de importeur is van Peugeot in Japan. Nieuws van elders komt ofwel helemaal niet ofwel gefilterd of bewerkt door. De kwestie Irak is een goed voorbeeld. Dezelfde leugens zouden in geen enkel continentaal Europees land geslikt zijn door de publieke opinie, de Scandinavische landen misschien uitgezonderd. Door het ontbreken van een meerpartijensysteem functioneert in beide staten de democratie op gebrekkige wijze. De inrichting van staat en samenleving is toegesneden op de machtsuitoefening van een kleine elite achter de schermen, met mondiale ambities, het Anglo-Amerikaanse messianisme.

De bevolking van de twee landen is onbewust van wat er zich rondom haar en boven haar hoofd afspeelt, vooral ook omdat de media (ver)zwijgen en vergelijkingsmateriaal ontbreekt. Beide landen zijn een geestelijke erfenis van het calvinisme en een staatkundige erfenis van de vrijmetselarij. Zij hebben een povere traditie op de creatieve gebieden van beeldende kunst, filosofie en muziek. Doordesemd van sekten, geheime organisaties en clubs kenmerken ze zich door een sterk militaristische traditie, niet alleen de onontbeerlijke steun voor het Anglo-Amerikaanse messianisme, maar ook voor een vertrouwenwekkend investeringsklimaat voor het aantrekken van buitenlands kapitaal. Tenslotte kenmerken ze zich door asociale grote verschillen tussen rijk en arm, met een elitair onderwijssysteem. Beide samenlevingen vormen ideale kweekvijvers voor machtsconcentratie in enkele handen, toegesneden op selectie en vorming van elites. Het door een kleine incrowd streven naar universele wereldoverheersing is al eeuwen oud. De Rozenkruiser Comenius (1592-1670), een van de eerste mondialisten en lid van de protestantse sekte de Boheemse Broeders, was een der eersten die hiertoe plannen ontwierp. Hij streefde naar de wetenschappelijke ontwikkeling van één universele wereldnatie, binnen één koninkrijk en met één wereldgodsdienst, binnen één wereldkerk. New Age avant la lettre.

Comenius bewoog zich nog op het geestelijke vlak. Een eeuw later radicaliseerde Weishaupt zijn uitgangspunten: onderwerping van alle mensen door de geesten te manipuleren en te vormen, de leiders te beïnvloeden, het gezag te ondermijnen en de godsdienst te verjagen; voorts, door radicale gelijkheid te bewerkstelligen en de afschaffing van natie, gezin en eigendom. Beide denkers streefden naar de wereldrevolutie, zoals Marx en Lenin in de 19de en 20ste eeuw. De 19de-eeuwse Amerikaanse maçonnieke kerkvader Albert Pike (1809-1891) met de hoogste, 33ste, graad, nam dit over en zei in zijn boek Morals and Dogma: »Overal ter wereld is arbeid de slaaf van het kapitaal; de vrijmetselarij zal, regerend over de hoofden van wereldlijke en geestelijke leiders heen, revoluties ontketenen als de tijden rijp zijn.« De gezaghebbende 20ste-eeuwse Amerikaanse vrijmetselaar met de 33ste graad , M.P. Hall, overleden in 1990, schreef dat de vrijmetselarij de machtigste organisatie is in de USA, leiders op de troon zet en het lot van de wereld bepaalt.

Cecil Rhodes (1853-1902), de meest bekende Britse 'imperiumbuilde', vertaalde deze doelstellingen als grondlegger van het Anglo-Amerikaanse imperialisme. Samen met enkele geestverwanten richtte de vrijmetselaar Rhodes in 1891 een geheime organisatie op die tot doel had het Britse wereldrijk uit te bouwen, niet ter meerdere eer en glorie van de Britse kroon, maar om een wereldregering te vormen van Engelstalige ingewijden en de leiding in handen te leggen van een uit eigen kring gekozen dictator. Aanvankelijk ging het er om van de Commonwealth een Engelstalige wereldfederatie te maken, deze verder uit te bouwen en de Engelse leefwijze en traditie over de wereld te verspreiden. Daarbij speelden ook economische belangen een rol. De Engelstaligen moesten de natuurlijke rijkdommen en bezittingen in de wereld opnemen »to absorb the wealth of nations«. De vergelijking met Rome, het Romeins burgerschap en de onderwerping van de barbaarse volken uit die tijd ligt voor de hand. In tweede instantie wilde Rhodes en zijn medestanders dat de USA, in de Commonwealth federatie zou worden opgenomen met Washington als epicentrum. Rhodes voorzag geen rivaliteit. Immers, verreweg het grootste deel van de Amerikaanse elite was aangesloten bij de vrijmetselarij en deze erkende de suprematie van de Grootloge van Engeland, de moederloge van alle loges in de wereld.

 Wellicht is dit laatste niet meer het geval voor wat betreft de USA. Maar het verklaart wel het basisgegeven van Churchill, dat Groot-Brittannië en de USA natuurlijke bondgenoten zijn, van één en dezelfde familie, en dat het Verenigd Koninkrijk altijd de Amerikaanse kant zal kiezen. Het zijn de loges van de elites die in beide landen de dienst uitmaken en er voor zorgen dat de twee landen nooit uit elkaar zullen drijven. De politieke instrumenten daartoe zijn aan Britse kant het na de Eerste Wereldoorlog in 1919 opgerichte Royal Institute of International Affairs (RIIA), kortweg genaamd Chatham House, en de Amerikaanse kloon daarvan, het Council of Foreign Relations (CFR) in New York. Beide private organisaties werken toe naar suprematie van de Engelstalige wereld en beiden hebben via manipulatie van de munt een economische voorsprong op de rest van de wereld weten op te bouwen. Het huidige chronische tekort op de Amerikaanse betalingsbalans is de voortzetting van de door Rhodes geformuleerde Britse imperiale traditie »to absorb the wealth of nations«. De bereidheid van de rest van de wereld om in dollars in de USA te blijven investeren en kredieten te verstrekken waardoor de Amerikanen al decennia lang ver boven hun stand kunnen leven, is eveneens een voortzetting van een 19de-eeuwse en eerste helft 20ste-eeuwse Britse traditie. De militaire macht en het daarbij behorende militair-industrieel complex zijn hiertoe de onontbeerlijke steun. Het militarisme moet imponeren teneinde vertrouwen te wekken en politieke afhankelijkheid te creëren. Dit schept de noodzakelijke aantrekkingskracht op investeerders. Momenteel tellen de USA 800 militaire bases in de wereld, inclusief rondom Rusland waar het weinig te zoeken heeft: Litouwen, Bulgarije, Roemenië, Georgië, Oezbekistan, Afghanistan en Kazakstan. Ook de aanvankelijke doelstelling van Rhodes, het vormen van een Engelstalige wereldregering, heeft in het huidige Amerikaanse unilateralisme een vervolg gekregen.

Wereldoorlog I en Wereldoorlog II

De wisseling van de voortrekkersrol tussen Londen en Washington vond plaats tijdens de Wereldoorlog van 1914-1918. Ook die oorlog bleek niet de vrucht van toeval of een samenloop van omstandigheden, maar het gevolg van langetermijnplanning en voorbereiding. Het maçonnieke denken in tegenstellingen. De these oorlog, de antithese pacifisme en de synthese supranationale overheden op weg naar de wereldregering, domineren de lange termijn gebeurtenissen van de 20ste eeuw. Anders gezegd, het gaat om het lange termijn management van tegenstellingen zonder dat de volken die het aangaat, iets van het laveren in de gaten hebben. De opeenvolgende Amerikaanse regeringen vanaf Wereldoorlog I tot in onze dagen hebben dit lange termijn beleid, zowel in Europa als in Azië tot kunst weten te verheffen. Met de manipulatie van opeenvolgende leiders, dictators en brandhaarden op het Euraziatisch continent in de 20ste eeuw, werd gewerkt aan de New World Order, d.w.z. de Amerikaanse opbouw van wereldhegemonie. President Roosevelt heeft dit in de jaren 1930, op het één dollar biljet symbolisch weergegeven: de maçonnieke piramide met het alziend oog in de top en het stichtingsjaar van de USA, 1776, aan de voet van de piramide, omringd door het devies in het Latijn: Novus Ordo Saeclorum, de aankondiging van de geboorte van de New World Order. Het alziend oog is een symbool van de Illuminaten en het jaar 1776 is tevens het beginjaar van deze ondergrondse revolutionaire beweging van Adam "Spartacus" Weishaupt. Na de Franse Revolutie hebben de loges in de 19de eeuw, via revoluties overal in Europa, de natiestaat vorm gegeven, teneinde de zelfstandige regio's, graafschappen, prinsdommen en kleine koninkrijkjes af te kunnen breken. De natiestaat werkte als een egaliserende bulldozer tegen het nog uit de middeleeuwen stammende Europese mozaïek van kleine vorstendommen, zodat er ruimte kon ontstaan voor een centraal gezag waarbinnen de loges het heft in handen konden nemen. Dit gebeurde binnen de grenzen van wat tegenwoordig de natiestaten zijn.

Het tenietdoen van de macht van de katholieke Kerk, zoals in Frankrijk in het begin van de 20ste eeuw was een cruciaal punt. Op weg naar het einddoel van een supranationale politieke orde van de wereldregering, de Nuovo Ordo ofwel de New World Order, kwam begin 20ste eeuw het moment om de natiestaten op hun beurt er onder te krijgen door ruimte te scheppen voor de opbouw van een supranationale wereldbureaucratie. Wereldoorlog I was de eerste aanzet daartoe. Het maakte - met het leed en de verschrikkingen - mentaal het klimaat rijp. De oorzaak van het ontstaan van de Eerste Wereldoorlog is wellicht het best bewaarde geheim van de wereld. Er zijn talloze indirecte aanwijzingen dat ook hier geheime voorbereiding en planning van de aanslag op de Oostenrijkse kroonprins Franz-Ferdinand, op 28 juni 1914 te Serajevo, de doorslag gaven. De Nederlandse historicus en journalist Jacques van Term schrijft in zijn boek Van heidendom tot paganisme (1925), dat behalve het Pruisendom de machtige Anglo-Amerikaanse Schotse Rite van de internationale vrijmetselarij, voor 1914, de stuwkracht was voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Gehoorzamend aan de Amerikaanse vrijmetselarij, aldus Van Term, heeft de Britse kroonprins Edward VII (kroning 1901), als grootmeester van de Engelse loge, achter de schermen actief aangezet tot oorlog tegen Duitsland en Oostenrijk, in binnen- en buitenland.

Zoals Disraëli al had gezegd kon het volk toch niet zien wat er achter de schermen gebeurde. In 1903 voorspelde de Californische grootmeester William S. Moses (32ste graad) op een receptie het »onvermijdelijke conflict tussen de strijdkrachten der vrijheid en de overweldiging dier geduchte tirannie, die haar zetel in Rome heeft…« De Duitse maçonnieke schrijver Karl Heise schreef na het uitbreken van de oorlog in 1914, »wie ook maar enigszins op de hoogte is van de moderne vrijmetselarij, weet welk een invloed juist de Schotse Rite op de wereldoorlog uitoefent.« Van Term wees in 1925 op de doelstelling van de maçonnieke wereldorde. De belangrijkste betrokken westerse politieke regeringsleiders waren logeleden. De moordenaar van de Oostenrijkse kroonprins, Gavrilo Princip, was lid van de geheime sekte La Main Noire (de zwarte hand). Hij en zijn vijf medestanders kregen de wapens van de sekteleider, kolonel Dimitrijevic. Ruim voor de oorlog van 1914 was de dood van de kroonprins al voorspeld door meerdere woordvoerders. Tijdens het proces verklaarde Princip, dat Franz-Ferdinand door de loge ter dood was veroordeeld. Mgr. Jouin rapporteert een voorspelling van de aanslag in 1914 in het tijdschrift La Revue Internationale des Sociétés Secrètes in 1912, n.a.v. de uitspraken van een hooggeplaatste Zwitserse vrijmetselaar.

Een identieke verklaring verscheen in 1913, in het tijdschrift Srboban in Chicago, bedoeld voor een Servisch lezerspubliek. Vier maanden voor de aanslag in 1914 voorspelde kolonel Mandell House (oorspronkelijk Mendel Haus), Illuminaat, lid van de loge Masters of Wisdom en staatssecretaris van president Wilson eveneens de dood van de kroonprins en de triomf van zijn maçonnieke principes. Verder doet het Canadese tijdschrift L'unité nationale in Montreal, juni 1957, verslag van een uiterst geheime vergadering in 1913, op Jekill Island voor de kust van de stad Brunswick in het zuidoosten van Georgia, USA. Het eiland werd compleet ontruimd en niemand mocht het naderen. Het tijdschrift rapporteert dat de onzichtbare wereldregering besloten had tot de oprichting van de Amerikaanse Federale Bank (Fed) die geld kon gaan uitgeven en kredieten verstrekken in plaats van de Amerikaanse regering en het Congres. Bij deze gelegenheid, aldus het tijdschrift, werd tevens de aard en de richting van de reeds besloten oorlog (1914-1918) vastgelegd. Dit betekent dat door een eventuele Amerikaanse deelname aan de voorgenomen oorlog in Europa, de Amerikaanse regering gedwongen zou zijn tot grote, onvoorziene uitgaven en dat zij dan zou moeten aankloppen bij de banken die niets liever doen dan geld lenen aan de staat, de betrouwbaarste klant om rood te staan.

Veel later zal president Wilson toegeven dat de USA, die pas in 1917 de oorlog in gingen, hoe dan ook aan die oorlog zouden hebben deelgenomen en dat dit besluit los stond van de Duitse provocaties met torpedering van Amerikaanse schepen door onderzeeboten. Tenslotte is er nog het op originele documenten gebaseerde getuigenis van William P. Hoa, vrijgekomen in 1950 in het tijdschrift American Opinion van januari 1976 onder de titel 'World War I'. De voorstanders van een wereldregering, enkele jaren voor 1914 verenigd in de Carnegie Foundation, hadden al besloten dat alleen een algemene oorlog hen in staat zou stellen om hun doel te bereiken. Het artikel stipuleert de rol van de Pilgrim Society in het oorlogscomplot. In 1915 zei de Britse socialist Herbert G. Wells, lid van de Fabian Society en lid van het geheime genootschap 'Golden Dawn' dat het gaat om de keus tussen een bouwput voor oorlog of een wereldstaat die de oorlog kan voorkomen en beletten. Op 13 mei 1917, tegelijk met de verschijningen van de Heilige Maagd in Fatima, verklaarde de Portugese grootmeester Magalhaès Lima: »De overwinning van de geallieerden moet de triomf zijn van de maçonnieke principes.« De Belgische grootmeester Goblet schreef tijdens de oorlog hetzelfde aan de Florentijnse grootmeester Fera. In 1918 bewerkstelligde kolonel Mandell House als staatssecretaris van president Wilson dat de Amerikaanse en Britse delegatieleden voor de onderhandelingen van Versailles allen lid waren van de loge of van een andere geheime organisatie.

Dat gold ook voor de Franse regeringsleider Clemenceau, die zich uit haat tegen God in 1929 rechtop liet begraven. In 1921 veroordeelde de Amerikaanse insider, miljonair en bankier Vanderbilt het Verdrag van Versailles: »Ik ben er achter gekomen dat het Verdrag van Versailles ontworpen is met haat en kwaadwilligheid, blindheid en waanzin, en dat het grootste deel, of misschien zelfs al het kwaad in Europa er aan te wijten is. In Versailles zijn de gepleegde gruwelijkheden veel groter dan die van de oorlog. Handen en voeten van volken zijn afgehakt.« In een geheim verdrag van Londen hadden de westelijke mogendheden besloten om, ondanks de vele pauselijke interventies en vredespogingen, de Heilige Stoel buiten de vredesonderhandelingen te houden. (Malachi Martin S.J., Windswept House, Broadway Books, New York, blz. 343) De katholieke Franse maarschalk Foch, die als opperbevelhebber de geallieerde legers naar de overwinning leidde, zei over Versailles na het afsluiten van de besprekingen: »Het is geen vredesverdrag, het is een wapenstilstand voor twintig jaar.« De perversie van het precaire naoorlogse machtsevenwicht in Europa was de weigering van zowel Engeland als de USA, om Frankrijk militair bij te blijven staan en een veiligheidsgarantie te geven. Bovendien werd Frankrijk er door de USA aan gehouden om zijn gemaakte oorlogsschulden tijdig en volledig terug te betalen. Het verzwakte Frankrijk dat de oorlog op zijn grondgebied had ondergaan, stond dus alleen tegenover Duitsland, dat weliswaar de oorlog had verloren, maar verder nauwelijks materiële schade had geleden en in demografisch opzicht bijna een dubbele bevolkingsomvang had. Om Duitsland er onder te kunnen houden verplichtte de Franse leider Clemenceau, Duitsland tot niet normaal op te brengen herstelbetalingen, wat de oorzaak was van de hyperinflatie, de chaos en de werkloosheid in de jaren 1920.

De aanloop naar de Tweede Wereldoorlog lag dus al besloten in het Verdrag van Versailles. Hadden de Anglo-Amerikaanse geallieerden die diabolische manipulatie op het oog? Hoogstwaarschijnlijk wel. Het Europa van na Wereldoorlog I was weliswaar aangeslagen, maar beschikte nog over enorme koloniale rijken overzee en was nog lang niet rijp voor een fysieke en mentale overheersing door de Anglo-Amerikanen en een internationale bureaucratie. De Europese natiestaten waren nog steeds wereldspelers. Pas na de verschrikkingen van Wereldoorlog II, in 1945, werd, ook door Amerikaans toedoen en de VN, de tijd rijp voorde dekolonisatie en ontstond er, mede door steun van de USA aan Stalin, tijdens de oorlog, ervoor en daarna, een Sovjetdreiging waartegen het geruïneerde Europa bij de USA bescherming zocht. Het Verdrag van Yalta in 1945 bevestigde de Amerikaanse dominantie in West Europa en bood de Sovjets een imperium in Oost Europa. Vanaf 1917 kon de Sovjet Unie rekenen op Amerikaanse voedsel-, industriële- en technologische steun. (2) Veertig jaar planning en maçonniek management van de tegenstellingen in Europa hebben de top van de Amerikaanse elite aan de top van de wereld gebracht ten koste van de Europese natiestaten. In Azië waren twee, waarschijnlijk onnodige atoombommen op Japan, in augustus 1945, de premie van het machtsstreven. De Japanse regering had al in februari 1945 te kennen gegeven te willen capituleren en herhaalde dit aanbod enkele maanden later.

De twee getroffen steden, Hiroshima en Nagasaki, hadden voor een belangrijk deel een christelijke bevolking en nauwelijks militaire betekenis. De tweede bom viel op de enige katholieke stad in Japan met een kathedraal. Nagasaki stond niet op de aanvankelijke doelenlijst, maar is later, na politieke aandrang, er op gezet. Vervolgens, met het laten vallen van de nationalist en christen-democraat Tsjang Kai Tsjek (een bekeerling door zijn vrouw) in China, en door steun aan de communist Mao Tse Toeng en voorts door de manipulatie van de oorlog in Korea in 1950, verzekerde de USA zich in Azië van absolute hegemonie. Ter illustratie een citaat van David Rockefelle, voorzitter van de Council of Foreign Relations (CFR) in 1973, na een bezoek aan China: »Wat ook de prijs mag zijn van de Chinese revolutie, er is nu een efficiënte overheid en een hoge morele standaard voor het algemeen belang. Het Chinese experiment van leider Mao Tse Toeng is een van de meest belangwekkende en succesvolle in de geschiedenis van de mensheid.« Op het wereldschaakbord zijn filantropische motieven niet in tel, maar heersen absoluut cynisme, geheime agenda's, geopolitieke doelstellingen en machtspolitiek. Achter Wereldoorlog I hebben meerdere motieven een rol gespeeld. Tijdens het maçonnieke congres over Risorgimento (renaissance, eenheid van de Italiaanse staat) in Turijn in september 1988, zei Alessandro Aldo Mola, maçonniek historicus van beroep, »dat de internationale vrijmetselarij de Eerste Wereldoorlog wilde omdat het zijn historische taak was het Habsburgse rijk te ontbinden, te weten het laatste bastion waar altaar en troon nog nauw verbonden waren.«

De Italiaanse schrijver graaf Malinsky rapporteert in zijn boek La guerre cachée (Uitg. Arthos, 1979) dat het Oostenrijkse keizerrijk in de verlichte 20ste eeuw een anachronisme was: »Een beeld van het historische katholieke Pinksteren, de tegenhanger van de vaderlandloze, laïcistische internationalistische toren van Babel. Het was de voortzetting van de eenheid in verscheidenheid, product van de Europese beschaving uit de lichtende middeleeuwen. Daarom was dit keizerrijk de grootste tegenkracht en steen des aanstoots voor de verenigde antichristelijke krachten, die naar een wereldrijk streven (imperium mundi), enkel voortgedreven door de machtshonger van kleine kringen.« Gecompromitteerd door het militarisme was de Europese natiestaat in 1918 de grote verliezer. Mentaal ontstond het klimaat om tot een begin te komen van regulier internationaal overleg. Dat werd de Volkenbond in Genève, een hoofdzakelijk maçonnieke praatclub van de grote mogendheden Frankrijk en Engeland. De tweede klap kwam in 1940. De Tweede Wereldoorlog was het gevolg van de Eerste Wereldoorlog en ook de vrucht van planning en voorbereiding. Hitle kreeg steun en geld, niet alleen uit Duits-industriële hoek, maar ook van Britse en Amerikaanse bankiers en industriëlen. In de periode 1924-1926 investeerden zij bijna een miljard dollar voor de oprichting van drie kartels: Stahlwerke, Farben Chemie en AEG.

Farben bleef in handen van de Amerikaanse bankiersfamilie Warburg. Ook de Nederlander Deterdink, topman van Shell, steunde Hitle in 1933 bij de machtsovername en schonk in 1937 nog tien miljoen gulden aan de nazi partij. Deterdink steunde alles en iedereen die de Sovjet Unie bestreed. Hitle's financiële architect was de bankier en vrijmetselaar Schacht, die nauwe betrekkingen onderhield met de Amerikaanse en Britse bankwereld. In 1930 verbleef hij daartoe in de USA en in 1933 verzocht hij president Roosevelt om terughoudendheid bij de op stapel staande herbewapening van Duitsland. Tussen 1929 en 1933 ontving Hitle voor zijn machtsgreep 32 miljoen dollar van de Pilgrim Society. In 1939 kreeg Hitle in Londen de beschikking over de Tsjechische goudreserves. In de jaren voorafgaand aan en tijdens de oorlog leverden Amerikaanse en Britse oliemaatschappijen brandstof aan Hitle's Luftwaffe en Wehrmacht, aanvankelijk vanuit Roemenië en later via Aruba en met Spaanse tankers. Tot aan 1940 leverden bekende Amerikaanse fabrikanten, via Siemens, electrische onderdelen voor de besturing van vliegtuigen. In 1934/1935 leverde de Britse industrie 12.000 moderne vliegtuigmotoren.

De Duitse tankfabrieken werden mede opgezet door eveneens bekende Amerikaanse industrieën. De Duitse troepen oefenden in Rusland, met steun van Stalin die op zijn beurt weer bijstand ontving van de USA. De Amerikaanse onderneming I.T.T. controleerde via A.E.G. de Duitse verbindingen en stopte zijn medewerking pas in 1941. I.T.T.-deelnemingen in de Duitse ondernemingen Lorenz en Focke-Wulf hebben voor het moederbedrijf voor en tijdens de oorlog zeer veel geld verdiend. Bij de geallieerde bombardementen werd rekening gehouden met het geallieerde bezit. Een geallieerde studie wees uit dat in 1946 slechts 12% van het industriële vermogen vernietigd was. Daar tegenover pleegden vooral de Britten een grote inspanning om talloze steden met brandbommen te bestoken. Dresden, een juweel van christelijke, barokke kunst, met drie miljoen vluchtelingen uit het Oosten, werd totaal vernietigd. Op 13 februari 1945 stierven 275.000 burgers (Rode Kruis gegevens) door de bombardementen van 'bombe Harris', van de Britse R.A.F. Vervolgens mitrailleerden Amerikaanse jachtvliegtuigen de vluchtwegen rond de stad. Zonder steun van overzee had Hitle in de korte spanne tijds van ongeveer vijf jaar nooit de militaire macht kunnen opbouwen die hij in 1939/1940 kon ontplooien.

De verschrikkingen van deze oorlog leidden in 1945 tot de afschaffing van de Volkenbond in Genève en het oprichten van de Verenigde Naties in New York. In 1945 werd Europa in Yalta in tweeën gedeeld en kreeg Stalin toegang tot Midden Europa, mede dank zij de met één jaar vertraagde landingen in Normandië (D-Day, juni 1944), waartoe reeds in juni 1942 door Churchill en Roosevelt besloten werd ten gunste van de Sovjet opmars naar Berlijn. Ook besloten zij alleen in Frankrijk te landen en Midden Europa over te laten aan de Sovjets. Roosevelt wilde niets weten van Churchill's voorstel via de Middellandse Zee in Midden Europa te landen, richting Wenen, teneinde de troepen van Stalin westwaarts de weg af te snijden. Geallieerde troepen moesten zich in Duitsland zelfs westwaarts terugtrekken. De bij zijn manschappen zeer geliefde tankgeneraal Patton wilde niets weten van de begunstiging van Stalin's Sovjet Unie. Hij wilde die manipulatie publiekelijk aan de kaak stellen en snel doorstoten richting Moskou. Hij is onder hoogst verdachte omstandigheden in het ziekenhuis, na een auto-ongeluk, om het leven gekomen. Waarschijnlijk vermoord met cyanide.

De Amerikaanse ambassadeur William Bullit, die Yalta meemaakte, zei: »Geen Amerikaans president heeft ooit een meer oneervol en onnodig document getekend.« Generaal Eisenhowe, lid van de CF, moet van Roosevelt's geheime agenda op de hoogte zijn geweest, evenals generaal Marshall, de voorzitter van de generale staf in Washington tijdens de oorlog en ook lid van de loge. Generaal McArthu, weliswaar vrijmetselaar met de graad 33, was geen lid van de CFR en waarschijnlijk onbekend met de geheime agenda van Roosevelt en later die van Truman. Met het bizarre en manipulerende beleid van de Korea oorlog was de generaal het oneens. Dit beleid speelde zowel Noord-Korea als communistisch China in de kaart. Door toedoen van president Truman is de campagne opgezet om hem te ontslaan, te diskwalificeren en in diskrediet te brengen. Truman had een dubbele agenda m.b.t. de burgeroorlog in China, waar de communist Mao Tse Toeng in het zadel geholpen diende te worden en de nationalist en christen-democraat Tsjang Kai Tsjek het veld moest ruimen. McArthu werd opgevolgd door de volgzamere generaal Matthew B. Ridgeway, lid van de CF. Een kwart eeuw later werd het spel herhaald met de sjah van Perzië. De USA lieten hem vallen (met steun van Frankrijk) teneinde de onbekende imam Khomeini in het zadel te helpen en Iran in de duisternis van het islamitische fundamentalisme te storten. (Alex. del Valle, Islamisme et Etats Unis, une alliance contre l'Europe, Ed. L'Age d'Homme, blz. 75)

De E.U.-toren van Babel

Na 1945 kwam in Europa de natiestaat verder onder druk te staan met het opstarten van de Europese integratie, om oorlog tussen Frankrijk en Duitsland in de toekomst te voorkomen. Van daar uit zou op termijn een nieuw centraal Europees gezag moeten groeien. Brussel is na een halve eeuw steeds meer de stolp over de diverse nationale hoofdsteden geworden. Met name onder Prodi, de eerste paarse commissievoorzitter, leidt Brussel een eigen leven, ondanks de kritiek op het groeiende democratische gat en de toenemende afstand tot de burgers. Zij staan buiten spel noch konden ze meepraten over de invoering van één munt. Evenmin kunnen ze meepraten over de toelating van een enorm islamitisch land als Turkije, dat noch religieus noch cultureel noch geografisch tot Europa behoort. Islamitisch en qualitate qua dus nooit democratisch, zal Turkije de doodsteek zijn voor de Europese Unie, mocht het ooit zover komen. Met Turkije erbij zullen de regeringen van de EU lidstaten ook Wit-Rusland en de Oekraïne moeten toelaten. Islamitische staten als Egypte en Syrië zullen, zoals Marokko, ook aankloppen. Met veertig en meer lidstaten zal er nooit een buitenland beleid en defensie kunnen groeien. Bolkestein voorspelde in een voordracht te Leiden, op 6 september 2004, een onherstelbare implosie van de Europese Unie, met de Turkse toetreding. Dit verklaart wel de Anglo-Amerikaanse druk om Turkije in de E.U. op te nemen. Europa moet immers uit elkaa kunnen worden gespeeld en moet verzwakt teneinde in politiek opzicht, ondergeschikt gemaakt te kunnen worden aan de Anglo-Amerikaanse elite. Deze domineert tevens de belangrijkste mondiale instellingen. (VN, NAVO, Wereldbank, IMF, WHO) De vernietiging van het Europese joods-christelijke erfgoed blijft de inzet van een ideologische strijd. Het moet verdwijnen om plaats te maken voor het gouden kalf van een internationale, vaderlandloze, hybride, Anglo-Amerikaans georiënteerde New Age elite. De vraag is of New Age niet het ultieme uitvloeisel is van de wrake Gods, voor de dwaalleren van de Reformatie, nu vier tot vijf eeuwen terug.

Toren van Babel (Piete Bruegel de Oudere, 1520-1569)

Wellicht gaat het om een van de laatste fases van het maçonnieke project van de tegenstellingen; de Europese these en antithese, oorlog en pacifisme, en waarbij Brussel - de synthese - uit moet groeien tot de ongrijpbare, bureaucratische Toren van Babel, die de natiestaten van gans Europa moet kunnen lam leggen. Door in de EU Conventie zowel de joods-christelijke wortels te negeren, als de weigering om de grens van Europa vast te leggen, met name als het gaat om de grens met Turkije en de islamwereld, wordt het unieke karakter van onze joods-christelijke leefwereld bewust ontkend en ondermijnd en kan deze uiteindelijk oplossen in de onbestemde chaos van globalisme en een multi-culti wereld. De zuigkracht is sterk en de consequenties zijn enorm.

Voorts zijn de natiestaten in de Conventietekst beroofd van essentiële nationale prerogatieven als het gaat om bescherming en bevordering van de werkgelegenheid en technologische innovatie, als gevolg van het overmatig benadrukken van Brusselse concurrentie regels, noch kan een Europees defensie- en veiligheidsbeleid gestalte gegeven worden los van de (door de VS gedomineerde) NAVO, noch kan zich een kopgroep vormen rond Frankrijk en Duitsland zonder instemming van alle lidstaten, inclusief het Amerikaanse paard van Troje, Groot-Brittannië. Tenslotte, benoemde rechters hebben toetsingsrecht (aan de Constitutie) en zijn daarmee gesteld boven gekozen parlementen en regeringen )art. III, 270 en 274). De scheiding der machten van Montesquieu, fundament van de Europese rechtsstaat, wordt daarmee ontkracht. Bij de Conventie gaat het om een weloverwogen aanval op de Europese natiestaat, zijn beschaving en uniciteit, ten einde het enige deel van de wereld met 2000 jaar oude, joods-christelijke wortels van de aardbodem te doen verdwijnen. De Conventie betekent de onthoofding van de Europese democratieën, waarvoor geen andere werkbare democratie in de plaats komt. De Conventie is de zoveelste etage van het bouwwerk van een ongecontroleerde, totalitaire wereldelite.

De kwestie Wilders en het parlementaire debat over Turkije tonen aan hoe ver de macht van die wereldelite is doorgedrongen op het Binnenhof. Daarom stem ik tegen de Conventie en raad ik iedere christen aan hetzelfde te doen. Door de macht van de loges in de internationale organen en binnen de belangrijkste regeringen (3), m.n. in Frankrijk en België, en, gezien zijn libertaire programma, de huidige, nieuwe Spaanse regering, voorts door de innerlijke zwakheid van de katholieke Kerk en de opgelegde politiek correcte taboes, de (zelf)censuur bij de media en de boekenuitgevers, door de mate van ontmoediging van het publiek, o.a. voortvloeiend uit de massa-immigratie en tenslotte door onwetendheid en ongeloof, door genotzucht en gemakzucht, vrucht van de verzorgingsstaat en uitgehold onderwijs, kruipolie voor onverschillige en passieve burgers, ontbreekt tegenwicht en staat Europa er uitermate zwak voor. Door het langdurig blootstaan aan slecht onderwijs, zijn vooral jongere generaties vervreemd geraakt van de eigen identiteit. Het stimuleren van niet-wetenschappelijke richtingen en vakken (inclusief de zogenaamd 'moderne' wiskunde) dient ter neutralisering van het kritisch-analytisch vermogen van hele generaties. Deze trend treft gans Europa en Nederland in het bijzonder. Met het onthouden van literatuur en geschiedenis zijn hele generaties ontkoppeld geraakt van het Europese verleden. Met het vervallen van de klassieke talen en de drie moderne talen op school, moet de Europese natiestaat, de rol van Europa in de wereldgeschiedenis en het erfgoed van 2000 jaar joods-christelijke beschaving uit het geheugen worden gebannen.

Het benadrukken van de Engelse taal dient tot Amerikanisering en de kweek van een McDo-monocultuu en tot vervreemding van de Europese volken onderling. De TV programma's zijn in de meeste Europese landen veramerikaniseerd. In Nederland sterker dan elders. Vervreemd van de eigen oorsprong en identiteit vergaapt het publiek zich aan Amerikaanse massaproducties en kan het zich mentaal niet meer richten op het schouwtoneel van de eigen cultuur en samenleving noch kan het de eigen geschiedenis begrijpen. Via 'his maste's voice' moeten de Europese volken met elkaar communiceren, maar zodoende krijgen zij geen kennis van elkaar noch van elkaars cultuur en geschiedenis. Dit uit elkaar spelen moet de specifiek Europese, 2000 jaar joods-christelijk gevormde geest, vernietigen. Via Amerikaanse culturele overheersing moet de 2000 jaar joods-christelijke cultuur en beschaving vervangen worden door de heilsboodschap van het Nieuwe Tijdperk. »Europa is in oorlog met Amerika, maar de mensen weten het niet«, zei wijlen president Mitterand. Het is een geestelijke strijd, een culturele oorlog tussen twee continenten, zonder dat er een schot wordt gelost, maar waarvoor de islam, de massa-immigratie en de onderwijsregressie, de breekijzers zijn. De 'moderne' pedagogiek - niet gericht op orde, inspanning, kennisoverdracht en onafgebroken kennisvergaring - heeft er tevens aan toe bijgedragen dat het Europese publiek bevattelijk is geworden voor de om zich heen grijpende leugen en de steeds brutaler wordende manipulatie van het bewustzijn.

Ook zijn veel essentiële zaken betrekkelijk en evenwaardig voorgesteld aan wat dan ook, zodat de geschiedenis niet meer begrepen kan worden, noch kan de hedendaagse werkelijkheid op zijn mérites worden ingeschat en doorzien. De opgelegde immigratie heeft een nivellerend gewenningsproces op gang gebracht en de meeste Europeanen wijsgemaakt dat zij zich open moeten stellen voor de rede van niet-Europeanen, met name moslims, en de eigen rede moeten opgeven. De typisch Nederlandse, maar valse pedagogische opvatting, naast vele anderen ook ontleend aan Comenius, dat het geheugen niet belast mag worden, omdat men alles in naslagwerken en op het Internet terug kan vinden, heeft de relativistische geesteshouding versterkt. Wat niet gekend is kan ook niet worden nagezocht, noch kan een conceptueel mens- en wereldbeeld in geestelijke vorm gegoten worden. Inzicht en samenhang zijn vervangen door een cursus Internet. Tegelijkertijd zijn de harten rijp gemaakt voor de grote leugen achter het masker van menslievendheid, mensenrechten, vrijheid en gelijkheid. Naar Anglo-Amerikaans voorbeeld wordt getracht de Europeanen dom en onkundig te houden en wijs te maken, dat alles verzoenbaar is met alles.

Daardoor ontbreekt het de meeste Europeanen aan moed en inzicht, om oog te hebben voor het intrinsiek onverdraagzame karakter van de islam tegenover alles wat de islam wezensvreemd is. Zij kunnen zich nauwelijks rekenschap geven van het feit dat de islam in Europa een tijdbom op scherp is, ook al gaat het temidden van de miljoenen gematigde en zelfs onwillige moslims om een zeer kleine minderheid. Zelfs 1% wijst op vele tienduizenden fundamentalisten. Alles ìs niet verzoenbaar met alles, maar door dit holistische New Age dogma weten te veel geesten inmiddels te weinig, en gericht op de korte termijn ontberen zij daardoor weerbaarheid. Dit is geen toeval, maar het gevolg van planning en opzet van New Agers op de hoogste maatschappelijke niveaus. Het Anglo-Amerikaanse, op de massa gerichte onderwijs wil niet het leren denken bevorderen, maar het aanleren van vaardigheden. Het denken leert de Amerikaanse elite op de enkele, zeer kostbare en elitaire topuniversiteiten. Vanaf de jaren 1960 is het onderwijs in Nederland, consequent, inhoudelijk uitgekleed met een verarming van de culturele, geestvormende vakken en het beperken van het onderricht in vreemde talen. Hier bovenop marginaliseerden het christendom en de katholieke Kerk, waarmee het natuurlijke tegenwicht tegen de steeds almachtiger invloed van staatswege wegviel.

Gelijktijdig zien we in Nederland hele sectoren van innovatieve industriële activiteiten verdwijnen, lopen de bètastudies leeg en heeft Research and Development (onderzoek en ontwikkeling) een onvoldoende nationaal draagvlak gekregen. Niet alleen kan gesproken worden van een beschavingsregressie, maar ook van kennisregressie. Zelfs de Technische Universiteit Delft is afgezakt naar het niveau van een hogere beroepsopleiding volgens de waarderingsschaal van Amerikaanse technische universiteiten en dat geldt ook de andere universiteiten, zegt Bart Tromp, hoogleraar in Leiden (Elsevie, 13 maart 2004). Nederland is in veel ernstiger mate getroffen dan andere landen in Europa. Het virus van de Amerikanisering heeft vrij spel gehad door het ingebakken relativisme van de protestantse denktraditie. Vooral met de kwestie Irak, nu een jaar terug, bleek de Nederlandse uitzondering op de Europese publieke opinie. Nederland heeft veel weg van het Oost Duitsland van de Verenigde Staten. Met name door de TV, met commerciële zenders in bezit van Anglo-Amerikanen en die sinds kort een belangrijk deel van de geschreven Nederlandse pers in handen hebben gekregen, heeft dit een ongekende vlucht kunnen nemen. New Age heeft Nederland in bezit. Verreweg de meeste mensen hebben dit niet in de gaten of praten het goed. Daar ligt de kracht van New Age: niet nadenken, willen meedoen, er bij horen, deel uitmaken van de circuits met belangrijke mensen. Vervolgens vinden taalgebruik en de wijze van denken navolging.

Het begon een halve eeuw geleden met de vrije toegang voor Amerikaanse films als voorwaarde voor de verstrekking van de Marshallhulp. De gifpil bij een schoteltje linzensoep. Een stelselmatige New-Aging en Amerikanisering kwam op gang, die zijn uitgelopen op radicaal individualisme en relativisme. De culturele zelfvernietiging van Nederland, België en Europa is geprogrammeerd en geen toevalligheid. NOTEN: (1) Volgens de Amerikaanse TV commentator, schrijver, historicus en dominee Ralph Epperson is dit de benaming. Na twaalf jaar onderzoek van de belangrijkste literatuur over de vrijmetselarij en met name van het boek, Morals and Dogma, van grootmeester Albert Pike (graad 33), de belangrijkste inspirator van het gedachtegoed en met een standbeeld in Washington DC. zet de dominee in zijn boek Conspiracy Against Christianity (1997, Publius Press, Tucson, 85730 Arizona), uiteen dat de in het geheim werkende allerhoogste leden van de (Amerikaanse) vrijmetselarij, de God van de bijbel hebben ingeruild tegen de gevallen engel Lucifer om het christendom te kunnen elimineren, teneinde een samenleving van absolute vrijheid, zonder waarheid en zonder regels voor goed en kwaad, op te kunnen zetten. Volgens Martin Short in zijn boek, Inside the Brotherhood, (blz, 72) staan in het Verenigd Koninkrijk de oudtestamentische afgoden Ra, Osiris of Baal, model. (2)

Naast boeken over dit onderwerp blijkt ook uit officiële documenten in het Amerikaanse Congres dat »Sovjet technologie niet bestaat, Bijna alles, 90-95%, kwam direct of indirect uit de USA en de geallieerde landen. Inderdaad, de USA en de NATO landen hebben het industriële en militaire vermogen van de Sovjet Unie opgebouwd.« Vroegere schrijvers wijzen er op dat er een blijvend, maar verborgen, verbond heeft bestaan tussen het internationale kapitalisme en de internationale socialistische revolutionairen. (Sutton, Wall Street and the Bolshevistic Revolution) (3) Naar schatting is 40% van het hoger EU kader in Brussel lid van een loge. Afgaand op het onthaal van de New Age paus Kofi Anan, secretaris-generaal van de VN, in het Europarlement en het applaus bij zijn pleidooi dat de EU zijn zuidelijke buitengrenzen open moet zetten om de vergrijzing tegen te gaan, geldt wellicht hetzelfde percentage voor het EU parlement. Verplichte opgave van het lidmaatschap van de loge voor ambtenarij en krijgsmacht, door de regering Blair, verdient navolging. Bij Berlusconi is de loge verboden terrein voor leden van justitie en politie. Beide regeringsleiders zien het geheime karakter en de geheimhoudingsplicht van logeleden als een bedreiging van de democratie en de rechtsstaat. In 1986 is er een voorstel geweest in het Europees Parlement van de Brits parlementariër Terry Pitt (Labou), om verplichte registratie van het logelidmaatschap en andere geheime organisaties, voor leden van het EU parlement, de Commissie en de EU ambtenarij in Brussel. Hij wilde corruptie met de EU fondsen tegen gaan. Een voorganger van Van Buitenen! Zijn voorstel heeft het niet gehaald.

Evenals de Belgische regering Verhofstadt, telde de Franse regering Jospin enkele jaren terug, hoofdzakelijk logeleden. President Chirac schijnt lid te zijn van de Zwitserse loge Alpina. (Les frères invisibles, Ottenheimer, ed. Albin Michel) Chirac en Verhofstadt waren de belangrijkste oppositievoerders tegen de vermelding van de joods-christelijke wortels van de Europese Unie, in de Conventietekst. In eigen land vertegenwoordigt Chirac een kleine minderheid van de bevolking als het gaat om het groene licht voor Turkije bij de Europese Unie. Premier Verhofstadt bevindt zich in dezelfde situatie.

De schrijver van dit artikel was van 1986 tot 2002 adviseur van het CDA op het gebied van defensie en veiligheid.