Paul Quekel waarschuwde in 1996 en schreef regelmatig verantwoordelijke bestuurders met nagenoeg géén resultaat

Een juridisch en politiek schandaal van de hoogste orde om machtsmisbruik en corruptie af te dekken

Aanklacht tegen het gevangeniswezen in Nederland, oftewel de Nederlandse Staat (PDF)
IRM . . Juristen . . EU Grondwet <==> SDN . . Klokkenluider . . Paul Quekel . . Woekerpolissen

Psycholoog Heyster en het uitdragen kernwaarden van de rechtsstaat? Stel vragen...!!

Aanklacht tegen het gevangeniswezen in Nederland, oftewel de Nederlandse Staat 1

Inleiding

Er is in Nederland een groot onrecht, omdat er stelselmatig ‘klassenjustitie’ wordt toegepast. Het nogal corrupte systeem van naar verluidt frauderende ambtenaren en politici, die voor zichzelf vrijbrieven hebben verzorgd met de Pikmeer-1 en Pikmeer-2 arresten, is een van de diepere oorzaken van de teloorgang van ons eens zo mooie land. Een helder verhaal van Kees Kooman over de woekerpolissen en mijn brief aan Paul Witteman geven een ontluisterend beeld van wat men omschrijft als de rechtsstaat Nederland. Zie ook zijn gedocumenteerde aanklacht tegen de verwording van de rechtsstaat

Het Nederlandse bestuurlijke systeem is heden ten dage onderhevig aan een grote verpaupering en verloedering,  mede door het steeds vaker in het openbaar bekend worden van fraude, collusie, oplichting, corruptie, belangenverstrengeling en de grote verspillingen van gemeenschapsgelden. Dagelijks staan er nieuwe feiten in de kranten. Lees over bestuurlijke fraude op grote schaal www.leoverhoef.nl van L. Verhoef (RA).

Deze vaststelling over fraude geldt natuurlijk ook voor de banken en verzekeraars die door een politieke lobby (zie www.sdnl.nl/gerd-leers.htm) decennia lang hun gang hebben kunnen gaan, gesteund door een Politiek,  Justitieel en Universitair apparaat. Bijna nooit werd er een vonnis, arrest gewezen ten voordele van de cliënt-klager tegen de oplichtingspraktijken van banken en verzekeraars.

Wanneer je als ondernemer dan wegens de ervaren onrechtvaardigheid psychisch doordraait en mogelijk de wet overtreedt, dan ben je aan de wolven overgeleverd. Het is nagenoeg niet te bevatten hoe je behandeld wordt door een zichzelf voor onaantastbaar houdend systeem van Rechters en Raadsheren met vele nevenfuncties en bijbanen. Lees op de website van het Katholiek Nieuwsblad de ellendige afloop van mijn goede vriend drs. Nico Burhoven Jaspers MBA, overleden eind 2010, en zijn levenswerk over bijbanen, nevenfuncties en verdere belangenverstrengeling in Nederland. Het is schokkend (zoek hier bijvoorbeeld op de heer Demmink).

De heer Burhoven Jaspers vormde samen met Henk Rem en Paul Ruys de schrijvers van het IRM  (Integriteit Rechterlijke Macht) rapport, aangeboden aan de toenmalig minister van Justitie mevrouw W. Sorgdrager (bekend van de IRT-affaire, zoals ook Fred Teeven).

Gedetineerde ondernemers en wetsovertreding

Veel ondernemers zijn in de problemen gekomen door Justitie (curatoren, rechterlijke macht) en de Belastingdienst, omdat aangespannen rechtszaken tegen banken en verzekeraars nagenoeg altijd in het voordeel van deze malafide financiële machthebbers uitvielen, (en nog steeds uitvallen). Daarmee zijn aanzienlijke vermogens verdampt en bedrijven in problemen gekomen.

1 Zie de Bonjo van oktober 2012 op www.bonjo.nl over het gevangeniswezen in Nederland.

Gevolgen

Drs. W. Heyster en prof. C. de Ruiter  in Trouw over ondergetekende). En dan kom je in de klauwen van OM en Rechterlijke Macht. Vooral als je nog nooit met justitie in aanraking bent geweest en je als oudere in de gevangenis terechtkomt, is het een ongelofelijk negatieve ervaring. En niet alleen omdat je AOW wordt afgepakt: € 100.000 in 8 jaren. Of vanwege de willekeur per gevangenis waarbij de directie beslist over computergebruik.

De dagelijkse vernederingen en de totale afhankelijkheid van de bewakers (gelukkig zijn er vele goede) is voor de oudere gedetineerden onder ons, een ware hel. Niet het echte verblijf, maar alle zaken daaromheen, zoals het gemis van je dierbaren, alles moeten vragen en vaak als antwoord NEE te krijgen, en als je dan vraagt waarom is nogal eens het antwoord ‘Aan jou hoef ik geen verantwoording af te leggen’.

Zeker vernederend is na het wekelijkse bezoekuurtje, de visitatie. Begrijpelijk voor de vele gedetineerden met een drugsindicatie, maar voor de oudere zonder dit verleden, diep vernederend, waarbij men op commando van een bewaker volledig uit de kleren moet, de balzak moet optillen en de billen van elkaar moet trekken. Deze toevoeging van onnodig leed, is vaak een reden om bezoek te weigeren, waardoor nog meer vervreemding ontstaat van familie, vrienden en kennissen, die ook regelmatig nogal onheus worden behandeld als ze wel op bezoek komen.

Daarbij komt de externe beeldvorming van het gevangeniswezen, waarbij de beleidsmakers en justitie via media en riooljournalistiek en via sensatiezucht de samenleving wil doen geloven dat alle gevangenen criminelen zijn. Veel gedetineerden in de Nederlandse gevangenissen zijn zeker geen (beroeps)criminelen. Men komt er wel ongewild mee in aanraking.

Want dat onderscheid wordt niet gemaakt. Mensen van de AOW-leeftijd worden opgesloten met allerlei gevangenen vanaf 18 jaar, al dan niet gestoord, en met vele verschillende delicten en nationaliteiten. Van kindermoord tot kindermisbruik waarbij veroordeelde pedofielen in de Nederlandse gevangenissen een voorkeursbehandeling genieten. Hiervoor is namelijk een hoger budget aanwezig!

Een mix van velerlei migranten werd gedurende vele jaren om humanitaire redenen opgenomen in Nederland, met name vooral de mensen met een islamitische achtergrond en vaak laag opgeleid. Aan hen werd nooit echt dwingend educatie of integratie opgelegd. Deze decennialange aanpak was zodoende verantwoordelijk voor een verloren klasse met veel gerelateerde criminaliteit en zorgde zeker voor een verharding van de beeldvorming en de vele eisen om hogere straffen.

De autochtone Nederlander is eigenlijk slachtoffer van deze verharding van het Nederlandse gevangeniswezen. Men roept om zwaarder straffen, voert daarvoor nieuwe wetgeving in en vergeet dan dat deze wetgeving gaat gelden voor alle Nederlanders.

Om te ‘overleven’ in het huidige gevangenissysteem, vergt een krachtige persoonlijkheid. Men komt vele vormen van gemoedstoestanden tegen, die men lijdelijk moet ondergaan en welke men ervaart bij de medegedetineerden, zoals vreemde talen, drugsproblemen, immigratie, depressie, verstandelijke handicap, agressie, schelden, hysterie, zelfverminking, apathie en nog erger zelfdoding waar men als ouderen tijdens detentie ongevraagd en afgedwongen mee te maken krijgen.

Strafmaat

Natuurlijk hoort bij een door een oudere begaan delict ook een passende strafmaat. Toch plaatsen wij bij de strafbepaling van mensen boven de 65 een kritische kanttekening. Wat heeft het voor zin om een man van 68 jaar te veroordelen tot 12  jaar gevangenisstaf, nadat deze in een psychose in een relationele sfeer een delict heeft begaan, zeker als het de eerste keer is. Dat dan ook nog het staatspensioen wordt afgepakt, is een zaak die (opnieuw) zou moeten worden beoordeeld door het Europese hof, want AOW is geen ‘uitkering’. Lees mijn voorbeeld op www.sdnl.nl/woekerpolis.htm Zou het niet verstandiger zijn om dit soort delicten met een andere straf af te doen. Bijvoorbeeld door een werkzame en meer nuttige straf in een verzorgingstehuis of andere zorginstelling?

De strafmaat is zeker van invloed op de psychische beleving van de oudere gevangene die na een leven van hard werken, wordt opgesloten en dan in grote verbazing zich afvraagt waar men in terechtgekomen is. Ook bij deze ouderen zullen de verharding en uitholling van wat er werkelijk gebeurt in de Nederlandse gevangenissen en waar ook hij/zij mee te maken krijgt, een grote stempel drukken op zijn/haar toekomstige functioneren als de deuren weer opengaan. Je raakt vervreemd van alles wat je lief had, voor werkte en leefde.

Alles wordt je ontvreemd door een beleid dat zich richt tegen drugsgebruikers, gestoorden en potentiële ontsnappers, maar tegelijk ook anderen treft. Iedere vorm van normale grondrechten wordt afgenomen: het recht te protesteren, te communiceren, een stervende te bezoeken; je wordt volledig geïsoleerd en afhankelijk gemaakt van ‘gunsten’ en willekeur. Beroofd van de samenleving, van je dagelijkse omgeving, van je familie, vrienden en kennissen, van je echte vrijheid van meningsuiting, van je sociale en seksuele leven, van eigenlijk alles wat een mens een mens laat zijn (zie artikel over ‘ontmenst’ in de Bonjo van oktober 2012 blz. 2.). Hoe verhoudt dit alles zich met het EVRM en is de Nederlandse Staat echt wel zo sociaal?

De premie voor de AOW heeft men vaak meer dan 40 jaar verplicht betaald. Dit is een pensioen en een pensioen is een eigendom. Deze AOW wetsbepaling is overigens in conflict met het EVRM artikel 6, (civil rights, eerste protocol).

Veel van deze ouderen zullen met wrok en haat de gevangenissen verlaten nadat alles van hen is afgenomen, inclusief woning en eigendommen (tenzij de familie financieel bijspringt). Het is triest gesteld dat als men 65 jaar is geworden en in je werkzame leven alle verplichte afdrachten en belastingen betaald hebt,  zoals ook de verplichte premie voor je AOW, dan als extra straf je AOW vervalt tijdens de duur van de straf. Men kan de rekeningen niet meer betalen, je (huur)huis wordt opgezegd en je inboedel en bezittingen worden door de  woningbouwverenigingen op straat gezet. En geen rechter die dit in de strafmaat ‘meeneemt’.

De drogreden dat anderen ook hun inkomsten van een uitkering verliezen, maakt duidelijk dat men 65-plussers over een kam scheert met de rest die hun bedrijf kunnen laten continueren of die een ambtenarenpensioen (ABP) ontvangen.

Men krijgt van de (sociale?) woningbouwvereniging voor zo’n ontruiming dan een rekening van enkele duizenden euro’s. Dit is dus allemaal onderdeel van de strafmaat??? Het is voornamelijk een systeem van repressie en leedtoevoeging tot in het extreme, naast verspilling en andere onregelmatigheden.

Ambtenaren c.s. die een uitstekend pensioen hebben opgebouwd, houden wel hun pensioenen in de gevangenis, terwijl de ondernemer die zijn bedrijf door de veroordeling kwijtraakt en zijn pensioen in de waarde van de onderneming had zitten, slechts € 12,40 per week van justitie krijgt en zijn volledige AOW kwijt is. Zou daarom de recidive in Nederland het hoogste van geheel Europa zijn? Meer dan 75% van de ‘criminelen’ keert terug in de Nederlandse gevangenissen, (zie de Bonjo van oktober 2012, blz. 1).

Dus ook de ouderen onder de gedetineerden zullen met haat en wrok het repressiesysteem verlaten als uiteindelijk de deur opengaat en hij/zij op straat wordt gezet met een paar vuilniszakken aan bezit en niet wetende waar naartoe!

Slavernij

In 1863 is de slavernij in Nederland afgeschaft. Behalve in het gevangeniswezen. Hier moeten gedetineerden werken voor € 0,76 per uur. Het levert € 15,20 per week op waar dan nog € 3,00 vanaf moet voor het genot van een tv-aansluiting (zie Bonjo van oktober 2012, blz. 19).

Verder zijn de boodschappen in de gevangeniswinkel 2 tot 5 maal duurder dan in de winkels buiten. Bijvoorbeeld 5 kilo aardappelen kosten hier € 6,50 het equivalent van 8 uur werken en in de winkel buiten de gevangenissen € 1.89 voor 5 kilo. Een kilo speklappen kost € 7,00, dat is 9 uur werken. Een kilo paprika’s € 4,17 en buiten € 1,18 is 5,5 uur werken!

Dit geldt voor nagenoeg alle gevangenisartikelen die men eenmalig per week kan bestellen en geleverd krijgt. Vaak laat de kwaliteit van de versproducten te wensen over, zoals ook de verstrekte maaltijden. Zeker 80% van de onsmakelijke warme maaltijden worden dagelijks door nagenoeg alle gedetineerden weggegooid in de vuilnisbak. Om 3 minuten naar huis te bellen moet je ruim een uur werken, (zie Bonjo van oktober 2012 alternatief voor Telio).

Daarbij komt het nietszeggende werk van handdoeken vouwen, hondenbrokken inpakken en/of dozen vouwen. Dit geeft zeker voor de oudere gedetineerden (boven de 50 jaar) een gevoel van gelatenheid. Zeker ook wanneer men naar het eigen vroegere werk kijkt (vooral als ondernemer) en men zich zo vreselijk vernederd en zo nutteloos voelt, dat het een wonder is dat er niet nog veel meer zelfdodingen plaatsvinden in de Nederlandse gevangenissen.

In Vught dit jaar 2012 al weer 5 zelfdodingen. Ik heb er twee meegemaakt op unit 3i. Nog vaak denk ik aan die aardige man Frank de K. 57 jaar, gestorven op 4 mei 2011, met wie ik altijd mijn rondjes liep op de luchtplaats, en aan Pedro D, gestorven in 2010 42 jaar, en toen net zo oud als mijn zoon. In het Limburgs Dagblad heeft hierover nog een dubbelpagina artikel gestaan over hem (Pedro Sombrero).

Waarom moeten ouderen die nooit met justitie in aanraking geweest zijn/waren, gewoon meedraaien in het systeem van gestrafte criminaliteit, terwijl de overheid het gevangeniswezen misbruikt voor eigen politieke doelstellingen, eigen gewin en de daarbij steeds verder uitdijende banenindustrie van Politie, Justitie, Rechterlijke Macht, gevangenispersoneel en een geheel ministerie van V&J met vele verdere vertakkingen.

Veel hogere ambtenaren verdienen hun salaris met de doorgeslagen gevangenenindustrie, aangevuld met psychologen, psychiaters hulpverleners, sociaalwerkers, advocaten en nog velen meer. Met als duurste instelling het PBC (Pieter Baan Centrum) waar men onderzoeken doet naar de geestelijke gesteldheid van gedetineerden.

De daar werkende psychologen en psychiaters zijn met hun vaak onjuiste rapportages en verbindingen  met het OM en de Rechterlijke Macht, net hulpofficieren van Justitie. Er werken daar meer dan 100 ambtenaren voor 24 observandi en een onderzoek kost 50.000 tot 70.000 euro per gedetineerde!  

Het is triest gesteld in het Nederlandse gevangeniswezen. Veel mensen van buiten begrijpen en weten niet wat er werkelijk gebeurt achter de gesloten deuren, het prikkeldraad en de betonnen muren van gevangenissen. Er wordt een gelogen ‘waarheid’ verteld door de machthebbers in Den Haag, waarbij de beeldvorming en media worden misbruikt, wordt aangedikt en wordt opgeklopt voor nog meer geld en nog meer ‘kostbaners’. De gevangenis- industrie moet in stand blijven!

Citaat uit Gezant uit Nederland nummer 2012, blz. 25: Nederlandse gevangenis is net een hotel: ‘Je hebt je eigen kamer, wat geld, een televisie en er is een bibliotheek. Vergeleken bij buitenlandse gevangenissen lijken Nederlandse detentiecentra wel een hotel. Maar wie in de bajes zit weet wel beter. Ik heb me vaak verdrietig gevoeld, dierbare mensen gemist en elke dag was een sleur.’ einde citaat

Menselijke maat

Hoe krijgen we de menselijke maat terug in de Nederlandse gevangenissen? (zie Bonjo oktober 2012 blz. 20). Nederland heeft het imago van een zeer sociaal en vooruitstrevend land te zijn. Het wordt op vele manieren geëtaleerd door de verantwoordelijke machthebbers.

Men klopt zich weer op de borst, het Nederlandse vingertje wijst naar alle misstanden in de wereld en men straalt de Nederlandse superioriteit uit op nagenoeg alle maatschappelijke en zakelijke gebieden. De echte werkelijkheid is jammer genoeg heel anders!

Maar door steeds harder te straffen en meer en meer repressie toe te passen, gooit men het kind met het badwater weg. Menselijke maat? De toon wordt hoe langer hoe meer vijandig en repressiever. In Nederland wordt naar verluidt het zwaarst gestraft van geheel Europa. De recidive is in Nederland veel hoger dan de andere landen in Europa, zoals Duitsland, België, enz. (zie Bonjo van oktober 2012 blz. 1).

Pas als men weer beseft dat ook gevangenen mensen zijn en met name de ouderen in de gevangenissen, zal er een betere en doeltreffender oplossing komen tijdens en zeker na de gevangenisstraf.

Door het zogenaamde sociale imago van Nederland en de pampering van vele groepen in onze samenleving, zoals WAO'ers, Wajongers, bijstandsgerechtigden, maar ook de gecreëerde maatschappelijke industrieën, (psycho-industrie, asielindustrie, COA-industrie, goede-doelenindustrie, gemeente-industrie, woningbouw-industrie, provincie-industrie, ontwikkelingssamenwerking-industrie, zorgindustrie en nog vele kost-industrieën meer, is Nederland onbetaalbaar geworden).

Er is in Nederland een veelkoppige draak van verspilling van gemeenschapsgelden ontstaan, en daardoor zijn de menselijke maat en effectief toezicht in veel van deze industrieën volledig zoek. Als iedereen weer met hart en ziel zijn/haar opgedragen taken zou uitvoeren en daadwerkelijk datgene zou doen waarvoor men aangenomen is, dan zou de menselijke maat weer terug kunnen komen in het kostbanencircus en de besparingen van 16 miljard euro veel makkelijker en voor de belastingbetalers veel dragelijker zijn. Laat de menselijke maat terugkeren in alle publieke en semi-publieke bestuursorganisaties.

Maar laat ook in het gevangeniswezen de menselijke maat prevaleren boven repressie en bewuste leedtoevoeging. Tijdens mijn zitting zei ik tegen de voorzitter van het Hof in Den Bosch (mr. De Ruijter), dat het heel zwaar is in de gevangenis.

Hij keek mij enigszins vernietigend aan en zei, “Dat is ook de bedoeling”. De volgende zitting nadat ik een tweede zelfdoding op mijn afdeling 3i van een oudere medegedetineerde van 57 jaar (Frank de K.) had meegemaakt, zei ik tegen deze raadsheer dat het toch niet de bedoeling kon zijn dat het zo zwaar is/was dat mensen zelfdoding doen in Nederlandse gevangenissen. Hierop kreeg ik geen antwoord van deze raadsheer. De menselijke maat bij Rechtbanken en Hoven in Nederland is nagenoeg niet meer aanwezig. En dat ik vervolgens zwaarder werd gestraft, zal wel toeval zijn geweest.

Om menselijke maat in de justitieketen terug te krijgen zou het goed zijn voor politiek verantwoordelijken, maar vooral voor aankomende rechters, raadsheren, griffiers en ook advocaten, om incognito een week als gedetineerde in een willekeurige gevangenis mee te draaien. Het is zo eenvoudig om een straf uit te spreken en op te leggen of te verdedigen, maar het te moeten ondergaan is van een geheel andere orde.

Het ingrijpende van een gevangenisstraf in een menselijk leven en de behandeling gedurende deze straf in gevangenissen, geven veel gedetineerden het gevoel van nutteloosheid en volledige afstomping van menselijke emoties. Terwijl zeker ook bij de ouderen onder ons  mede daardoor de normen en waarden aan ernstige erosie onderhevig zijn. Het heeft veel inzet en moed nodig om niet af te glijden naar een ongeschikt menspersoon voor de samenleving, als ooit weer de deuren en poorten open gaan en men in een volledig veranderde maatschappij weer zijn plaats zou moeten vinden.

Oneerlijke concurrentie

De oneerlijke concurrentie van publieke organisaties, maar vooral ook van onze mede-Europeanen (zoals van Oost Europese landen - Oostblokkers -), geven complete drama’s in menig Nederlands bedrijf en huishouding. De impact daarvan komt niet ter discussie in Den Haag, in Brussel en bij de verantwoordelijke volksvertegenwoordigers. De Europese droom van de eurofielen moet koste wat het kost blijven bestaan.

De verworvenheden en steeds maar uitdijende kosten van deze eurofielen, zijn de bron van veel oneerlijke concurrentie en deze eigen politieke verworvenheden geeft men in de burelen van het kostbanencircus niet op en zal met wetgeving en regelgeving zogenaamd democratisch afgedwongen worden en blijven worden.

Als dan een ondernemer doordraait door het financiële debacle waar hij met zijn gezin in terechtgekomen is en daardoor mogelijk in een psychose de wet overtreedt, is er slechts oog voor het gevolg.

Daar moet op gestraft worden. Dat moet als voorbeeld gesteld worden. Men is dan crimineel en misdadiger geworden. De oorzaken worden niet benoemd en worden buiten beschouwing gelaten, want er moet gestraft worden. Desnoods op grond van een waardeloos PBC-rapport.

Dat is de repressie en leedtoevoeging die je verdiend hebt, volgens het huidige systeem. Het is altijd de eigen schuld dat je met justitie in aanraking komt; niet de oneerlijke concurrentie, de woekerpolissen, de malafide banken en verzekeraars, de belastingdienst met onterechte aanslagen, de kosten van een doorgeslagen publiek apparaat, de opgelegde wet- en regelgeving waar je als ondernemer aan moet voldoen en alle verdere kosten, opgelegde sancties en opgedrongen verantwoordelijkheden.

Vergeving en verzoening

Waarom niet veel meer aandacht voor de toekomst? Voor het leven na de detentie. Voor weer een menswaardig bestaan na de gevangenisstraf. Maar ook tijdens de detentie. Waarom niet zinvol werk en een fatsoenlijke betaling voor dit werk, zoals in de omringende landen?

Laat gedetineerden beter en zinvol werken en zodoende vergeving en verzoening krijgen door de opgelegde straf en met de samenleving. Mede door een betaling die er toe doet om daar van te sparen en niet volledig berooid of zelfs met schulden na de opgelegde straf buiten te komen. Deze inzet gebeurt al in andere ons omringende landen en waarom wordt dan in Nederland vastgehouden aan een slavernijachtig systeem? (Zie de artikelen in Bonjo van oktober 2012, blz. 19 en 27).

Vergeving en verzoening zijn ook nodig met je dierbaren. Regelmatig hebben de familieleden van gedetineerden geen besef hoe het is in de gevangenissen. Terwijl deze familieleden, vrienden en kennissen van gedetineerden ook vaak negatief worden beoordeeld, want men is toch verbonden met een ‘crimineel’. Deze onwetendheid is soms een barrière om vergeving en verzoening te kunnen krijgen.

Het gemis van al je dierbaren, je vrienden en kennissen, vooral van je eigen gezin, kinderen en kleinkinderen, geeft dagelijks verdriet en veel slapeloze nachten. Vooral met de feestdagen de andere belangrijke dagen in je leven, zoals verjaardagen, huwelijksdagen en de speciale dagen, carnaval in Oeteldonk en het zien op tv van uitvoeringen waar men met vrouw en kinderen ook naar toe is geweest. Efteling, André Rieu, concerten, vakanties etc., etc.

Pas als er meer aandacht komt voor de gedetineerde die niet een echte crimineel is, dit duidelijker wordt benoemd en er van overheidswege meer aandacht voor komt, is het voor de familieleden een veel kleinere stap om vergeving te schenken en meer aandacht te hebben voor de mogelijkheden die nodig zijn om tot verzoening te komen.

Ondanks de vele organisaties die zich hier al meer bezig houden. Zoals Exodus, Stichting Door, Reclassering en Gevangenenzorg, zou het van overheidswege een noodzakelijke verantwoordelijkheid moeten zijn om gedetineerden beter en als volwaardig burger weer terug de maatschappij in te sturen.

Het zou als er vergeving en verzoening gekregen is, ook voor de Nederlandse Staat een groot verschil gaan uitmaken met het enorme recidiveprobleem in Nederland. Nederland is daar koploper mee. Door adequaat dit probleem aan te pakken en hier echt op te investeren zal dit zich uitbetalen in grote kostenbesparingen. Maar men moet dit wel willen!

Denk maar eens na als de recidive van 75% in Nederland teruggebracht zou kunnen worden naar het percentage recidive in Duitsland en de Scandinavische landen; je praat zo over vele honderden miljoenen aan bespaarde gemeenschapsgelden. Waarom moet justitie en c.s. in Nederland 6 keer duurder zijn dan in Denemarken en drie keer duurder dan in Duitsland na rato van de bevolkingsdichtheid. Dit is een onderzoek uitgevoerd door prof. Peter Tak.

Gelukkig zitten wij voorlopig op een afdeling met een aantal zeer goede bewakers (6E), en is ons gedetineerdenbestaan enigszins dragelijk, wat niet wegneemt dat om 16.45 uur de dikke stalen deuren sluiten en men volledig afgezonderd in een cel van ongeveer 8 vierkante meter en met tralies voor de ramen alleen bent tot de volgende morgen 7.30 uur.

Alleen met je gedachten, je herinneringen, je angsten, je zelfverwijten, je boosheid en je verdriet, de vele nachtelijke huilbuien en de moed om de volgende dag weer opnieuw hetzelfde te moeten ondergaan, dag in dag uit, 7 dagen per week, 12 maanden per jaar en dat jarenlang.  Hoe sterk moet men geestelijk en lichamelijk zijn om niet volledig door te draaien. Het gebeurt regelmatig dat er weer een gedetineerde zichzelf verminkt en zijn cel volledig in gruzelementen slaat.

Als laatste wordt door de politiek verteld en in kranten geschreven dat een gedetineerde een kostenpost is van € 217,- (TBS'er € 500,-) per dag. Zou hier bij de bevolking het gevoel vandaan komen dat Nederlandse gevangenissen luxe hotels zijn? Een gedetineerde krijgt een maaltijdvergoeding per dag van  € 4,40 en een werkvergoeding van € 3,04 samen € 7.44 per dag, behalve op zaterdag en zondag; dan is het slechts  € 4,40 per dag.

Een week kost derhalve 7 x 217 is € 1519,00 -/- € 46,00 =  € 1473,00. Per jaar kost zonder werk en eten een gedetineerde 52 x € 1473,00 aan een doorgeslagen gevangenisindustrie van allerlei kostbaners € 76.596,00. Dit is ruim tweemaal modaal.  De PI-Vught kost per jaar ongeveer 67 miljoen euro en er moet nu 5 miljoen worden bespaard in 2013.

Men zal wel weer de besparingen zoals gebruikelijk op de werkvloer zoeken en niet in de managementlagen en al zeker niet bij het ministerie van V&J met alle aangesloten ondersteunende diensten. Wordt het voor journalisten niet eens een artikel waard hoe de werkelijke kostenstructuur is in de gevangenisindustrie van Nederland om zo aan de Nederlandse bevolking een juist beeld te scheppen waar en waarom de kosten zo hoog zijn!

Conclusie

Het klimaat in Nederland is veel harder, egoïstischer en individueler en vooral afstandelijker geworden. Veel hoogleraren schrijven over de ontstane grote afstand van de politici en ambtenaren naar de burgers. Het is zoals men zegt 5 voor 12, maar in Nederland is het nu al 24 uur later!

Ook schrijven ze dat strenger straffen nagenoeg nooit helpt en dat zie je in Nederland door de zeer hoge recidive en het instellen van maar steeds nieuwe wetgeving om de recidive onder controle te krijgen. Verantwoordelijke politici en ambtenaren reageren op het moment in de waan van de dag. Kijken naar de gevolgen en vergeten de oorzaken aan te pakken. Door het niet oplossen van de oorzaken, zullen er steeds terugkerende gevolgen ontstaan, die naarmate de tijd verder gaat, ernstiger zullen worden. Zeker binnen de gevangenisindustrie!

Wet- en regelgeving zijn een perpetuum mobile die een samenleving gijzelt, vaak monddood maakt en beperkt in haar ontwikkeling, door ondemocratische krachten die geen belang hebben bij een zelfdenkende bevolking.  Geef ze brood en spelen, zie de Nederlandse TV. Als de verantwoordelijke politici en ambtenaren niet de moed hebben om echte veranderingen te bewerkstellen, dan zal de woordelijke revolutie van Pim Fortuyn wel eens een echte revolutie in Europa kunnen gaan worden (www.sdnl.nl/pimpernel.htm).

Zeker als hoe langer hoe meer gewone burgers in financiële problemen komen en daardoor net als de opstellers van deze brief in een vlaag van verstandsverbijstering de wet overtreden. Ook deze verdrietige berichten staan dagelijks in de kranten.

Het Nederlandse gevangeniswezen heeft, zoals criminologe Simone van de Zee schrijft, 5 strafdoelen: vergelding, afschrikking, het onschadelijk maken, resocialisatie en herstel. Het  hoogste doel van deze repressie is ‘het onschadelijk maken’. Dit staat deze eeuw zeker in het huidige strafklimaat met stip bovenaan! Zie blz. 5 van de oktober 2012 Bonjo.

Men zou op een andere en veel effectievere manier onze toekomstige samenleving kunnen inrichten, zoals ook het gevangeniswezen. Lees het idee over een veranderde maatschappij, op www.sdnl.nl/quekel-rtlz.htm, want de vele verkeerde besluiten van de afgelopen 22 jaar en de cruciale aankomende jaren zullen  uiteindelijk bepalen hoe we onze nu nog mooie samenleving achterlaten aan de volgende generaties. Stijg als politici boven partijbelang uit, stop met praten en ga echt regeren.

Paul Quekel senior (e.a.) www.bonjo.nl
Afd 7B  P.I. Vught

Bijlage: Brief aan de Vaste Kamercommissie van V&J.

Antwoord op een nietszeggende brief van de Vaste Kamercommissie van V&J en hoe de politiek reageert op Nederlandse burgers.

 Vught 30-10-2012

Tweede Kamer der Staten Generaal
Postbus 20018
2500 EA Den Haag

Uw kenmerk: 2012Z157572012D36874 (070-3182211 cie.vj@tweedekamer.nl)

P.L.G. Quekel
Unit 6 afdeling E- 5403423                               

Geachte heer/mevrouw D.S. Nava en alle leden van de commissie V & J

Hartelijk dank voor uw brief van 11 oktober 2012.

Het getuigt niet van ambtelijke moed en innerlijke beschaving om mijn brief af te doen met de nietszeggende woorden ‘besloten de inhoud van uw brief voor kennisgeving aan te nemen’.

Dit zelfde antwoord kreeg ik al vele jaren geleden van MP de heer JP Balkenende www.sdnl.nl/quekel26.htm toen ik hem wees op de woekerpolissen, de  financiële crash die er aan zat te komen en hoe we als Nederlandse burgers belazerd en bedrogen werden door banken en verzekeraars met woekerpolissen en woekerrentes.

Dit werd en wordt nog steeds gesteund door een falend politiek systeem, met tandeloze toezichthouders (AFM, DNB, P&VK, NMa enz.),  die de deksels op de beerputten houden om de Nederlandse bevolking nog steeds voor de gek te houden. Het is schandalig!

Het geeft geen enkel vertrouwen in de toekomst na de vreselijke nachtmerrie waar mijn gezin en met ons nog vele gezinnen meer in terechtgekomen zijn. Door woekerpolissen, woekerpensioen, kredietcrisis, www.sdnl.nl/quekel-7.htm en www.sdnl.nl/theovangogh.htm. We staan als samenleving pas aan het beging van de echte financiële crash.

De teloorgang van onze westerse normen en waarden zal door de verpaupering en verloedering binnen alle geledingen (vooral bij de bestuurlijke elite) van onze samenleving in sneltreinvaart vele gezinnen in een zowel financiële als geestelijke ellende storten.

Dagelijks staan de kranten er vol van. Lees de ingezonden brieven van vele boze burgers bij de dagbladen, Trouw, AD, Volkskrant, Telegraaf en de diverse regionale bladen evenals de weekbladen Elsevier, Panorama, Nieuwe Revue en het Katholiek Nieuwsblad, de columns van Prof. Dr. Smalhout.

Hoogachtend, van een gebroken Nederlands burger,

Paul L.G. Quekel  (5403423)
Lunettenlaan 501 5263 NT Vught

NB. Waarom gevangenis, lees www.sdnl.nl/woekerpolis.htm over de teloorgang van rechtvaardigheid.

C.c., Prof. Dr. Mr. G.J.J. Knoops, (e.a.).

Bijlage: brief aan Ministerie van Financiën 

Vught 30-10-2012

Ministerie van Financiën Postbus 20201
2500 EE Den Haag

Uw kenmerk: COMM/2012/681U

P.L.G. Quekel
Unit 6 afdeling E-5403423      

Geachte heer/mevrouw R. Dolstra en de minister van Financiën,

Hartelijk dank voor uw brief van 05 oktober 2012 gericht aan de heer L.J.J. Dorrestijn.

Het getuigt niet ambtelijke moed en innerlijke beschaving om mijn brief af te doen met de nietszeggende woorden ‘in de toegezonden stukken heb ik geen aanleiding gevonden om op de inhoud van mijn vorige brief terug te komen’. Met verbazing lees ik dit. Daar ik uw brief met uw kenmerk COMM/2012/1145U nooit ontvangen heb en derhalve niet weet wat de inhoud zou zijn!

Soortgelijk antwoord kreeg ik al vele jaren geleden van MP de heer JP Balkenende (lees zijn antwoord op: www.sdnl.nl/quekel26.htm) toen ik hem wees op de woekerpolissen, de  financiële crash die er aan zat te komen en hoe we als Nederlandse burgers belazerd en bedrogen werden door banken en verzekeraars met woekerpolissen en woekerrentes.

Dit werd en wordt nog steeds gesteund door een falend politiek systeem, met tandeloze toezichthouders (AFM, DNB, P&VK, NMa enz.),  die de deksels op de beerputten houden om de Nederlandse bevolking nog steeds voor de gek te houden. Het is werkelijk schandalig dat de vele ambtelijke verantwoordelijken nog steeds: Horende Blind zijn, want ze zien het wel maar luisteren niet en Blind Doof zijn want ze horen het wel maar kijken niet!

Het geeft geen enkel vertrouwen in de toekomst na de vreselijke nachtmerrie waar mijn gezin en met ons nog veel meer gezinnen in zijn terechtgekomen. Door de woekerpolissen, woekerpensioen,  kredietcrisis, www.sdnl.nl/quekel-7.htm  en www.sdnl.nl/theovangogh.htm.

We staan als samenleving pas aan het beging van een echte financiële crash. De crashes  van de dertiger, veertiger en tachtiger jaren van de vorige eeuw en de crash van 2002 zullen in vergelijking met de nu bestaande en steeds verdergaande huidige crash verbleken als een waterig zonnetje in de vieze poel van derivaten en frauderende banken en verzekeraars met schandalen als LIBOR en zelfverrijking. Wanneer komt Euribor of is dit wel een eerlijke rente?

De teloorgang van onze westerse normen en waarden zal door de verpaupering en verloedering binnen alle geledingen (vooral bij de bestuurlijke elite) van onze samenleving in sneltreinvaart vele gezinnen in een zowel financiële als geestelijke ellende storten.

Dagelijks staan de kranten er vol van. Lees de ingezonden brieven van vele boze burgers bij de dagbladen, Trouw,  AD, Volkskrant, Telegraaf en de diverse regionale bladen evenals de weekbladen Elsevier, Panorama, Nieuwe Revue, Vrij Nederland en het Katholiek Nieuwsblad en de columns van Prof. Dr. B. Smalhout en Leon de Winter.

Nu krijgen we het derde Paarse kabinet, wat de ellende van de eerste twee heeft gegeven kunt u lezen op www.sdnl.nl/pimpelpaars.htm of lees het boek van Pim Fortuyn, De Puinho`pen van acht jaar Paars.

Hoogachtend van een gebroken Nederlands burger,
Paul L.G. Quekel  (5403423 6E-009)
Lunettenlaan 501
5263 NT Vught

NB. Waarom gevangenis, lees www.sdnl.nl/woekerpolis.htm over de teloorgang van rechtvaardigheid.

C.c.: Prof. Dr. Mr. G.J.J. Knoops, (e.a.).


Steun SDN op bankgiro NL93 RABO 0339 9134 44 Stichting Sociale Databank Nederland
E-mailadres:
sdn@planet.nl
Internet site: http://www.sdnl.nl/gevangenis.htm
Westkade 227, 1273 RJ Huizen (NH)
Tel.: 06-17125374