30 maart 2002

Door: Prof. Dr. A. Knoester

's-Gravenhage

Naast de wachtlijsten in de gezondheidszorg, de toegenomen ???, bijna 1 miljoen WAO'ers, de ontspoorde immigratiepolitiek, de files en de klucht rondom de NS heeft Paars nog een ander brevet van onvermogen nagelaten: de herziening van ons belastingstelsel die in 2001 werd ingevoerd. Nu miljoenen Nederlanders zich weer hebben stukgebeten op hun jaarlijkse belastingaangifte (maandag is het 1 april!), blijkt pas in volle omvang met welk stelsel Paars II ons heeft opgezadeld.

Het aangiftebiljet bestaat intussen uit een soort boekwerk met 42 vragen waarbij verondersteld wordt dat u deze vragen ook begrijpt. Om dat laatste mogelijk te maken heeft de belastingdienst behulpzaam een toelichting aan het aangifteboekje toegevoegd dat maar liefst 60 pagina's beslaat. Uit deze toelichting blijkt eens te meer dat ons huidige belastingstelsel bestaat uit één grote brij van regeltjes, uitzonderingen op de regeltjes, drempels, heffingskortingen en allerhande ander moois. Uit alles blijkt dat het huidige belastingstelsel is opgezet door een heuse regelneef. Zo bevat het nieuwe belastingstelsel maar liefst 12 heffingskortingen variërend van de algemene heffingskorting tot de combinatiekorting, de jonggehandicaptenkorting en aanvullende ouderenkorting.

De bedenker van dit alles is de huidige PvdA minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Willem Vermeend. In zijn voorgaande functie van staatssecretaris op Financiën stond hij aan de wieg van het huidige hopeloos ingewikkelde belastingstelsel. Maar Vermeend was niet alleen! In de eerste plaats werd zijn brouwsel volledig omarmd door VVD-minister Gerrit Zalm (Financiën) en vervolgens door het volledige Paarse kabinet. De ingewikkeldheid van het huidige fiscale stelsel is niet alleen vervelend voor de burgers en bedrijven, maar brengt ook enorme maatschappelijke kosten met zich mee. Volgens een zeer conservatieve raming van het ministerie van Financiën zelf bedragen deze jaarlijks ruim 4,5 miljard.

Het is dan ook de hoogste tijd dat een vereenvoudiging van ons belastingstelsel in de politiek een hoge prioriteit gaat krijgen. Het CDA pleit voor het invoeren van een voor iedereen geldende vlaktaks van 35%. Dit is geen slecht idee aangezien voor de meeste Nederlanders een vlaktaks met een tarief in deze orde van grootte nu al realiteit is. En als wij er ook nog eens in zouden slagen om ons van de talloze, contraproductieve uitzonderingen op de uitzonderingen van ons huidige belastingstelsel te ontdoen, wenkt zelfs het perspectief van een nog veel lager vlaktakstarief, van 23%. En dat zou toch wel heel fortuinlijk zijn.

Prof. Knoester in Dagblad de Telegraaf over de diefstal van rente door de banken

Geachte heer Witteman,

U zou eens de heer Rob Brockhus en Ab Flipse moeten uitnodigen. Mensen uit de praktijk en met een duidelijke gevoel voor eerlijkheid en democratie. Klik op en op www.sdnl.nl/quekel-8.htm en www.sdnl.nl/quekel-9.htm.

Ter uwer Info: Brief aan: Peter Paul de Vries van de VEB: Ter info, hopelijk leest u deze belangrijke informatie. Klik ook op: toezicht5.htm

Deze informatie is naar 32000 e-mail adressen gestuurd en naar alle kamerleden en diverse topmanagers. U reageert dan wel nooit op onze mails, toch bent u vaak in beeld als strijder tegen onrecht. Nu ook weer met Mac Greggor, vroeger in Waalwijk gevestigd en volgens mij failliet gegaan. (Euro Fashion). Toch zijn dit kleine visjes en laat u de grote vissen zoals de ??? organisatie Delta Lloyd ongemoeid. Dit siert u niet. Bezoek de website www.sdnl.nl en klik op Delta Lloyd versus Docters van Leeuwen en op New Rain Forest, links bij de blauwe buttons. Weet u dat Delta Lloyd voor hun beursgenoteerde beleggingsfondsen alleen maar posities hoeven in te nemen? Vraag, wat gebeurt er met het geld van de belegger of polishouder? Gaat het daarmee net als bij Legio Lease?

U had vandaag 1 april 2002 inderdaad grand old men op bezoek. Alleen schat ik uw intelligentie hoger in dan de vaak achterhaalde standpunten van deze grand old men. Vooral Wallage hield vast aan het rode partijbeginsel van de P(ra)vdA. Hoe kunt u laten gebeuren dat deze heren nu al iemand (Pim Fortuyn) de schuld geven, die part nog deel heeft gehad aan het echec van Paars. Lees in ieder geval de column van Prof. Dr. A. Knoester van zaterdag 30 maart 2002 in Dagblad de Telegraaf.

Ik schat deze prof vele malen hoger in dan uw zogenaamde grand old men. Als u werkelijk objectief wilt zijn dan zou u er goed aan doen om aan de opvreters van Paars maar eens te vragen waar al die banen gecreëerd zijn. U zult verbaasd zijn en met het schaamrood op de kaken ontdekken dat het veelal banen zijn in de publieke sector. Van de 140.000 banen van vorig jaar is er ongeveer 60% gerealiseerd in een functie van ambtenaar of semi-ambtenaar. U zou eens een eigen onderzoek moeten instellen in welke sectoren de banen gerealiseerd zijn. Weet u dat nu al meer mensen (60%) uit de Nederlandse ruif eten dan de mensen die hem moeten vullen. Dit loopt gewoon spaak, daar hoef je geen politicus voor te zijn. Alleen je gezond verstand gebruiken. Volgens mij heeft u dat in ieder geval wel.

Overigens heb ik een primeur voor u. Er is helemaal niets opgelost. Het is een dogma van Paars dat door velen in onze samenleving ontdekt is en Paars zal erop worden afgerekend. Ik heb het echec van eind 1978 meegemaakt. Ook na een PvdA periode. Nu nog doen Verzekeraars en Banken hun vorderingen stuiten bij die gezinnen welke toen hun huis gedwongen hebben moeten verkopen en met grote schulden zijn blijven zitten.

Structuurvisie inzake Huizenbezit in Nederland van en door Paul Quekel senior

Bij deze stel ik u op de hoogte dat de verkoop van Woningen in ons gebied, Waalwijk, Drunen, Kaatsheuvel, Vlijmen, Vught, Zaltbommel en 's-Hertogenbosch stagneert. Leegstand van bedrijven en kantoren is ook al enorm. Ook in andere gebieden van Nederland verwacht ik soortgelijke ontwikkelingen. Nieuwbouwwoningen worden nog redelijk verkocht, maar ook de prijzen hiervan lopen de spuigaten uit. Bestaande appartementen zijn eigenlijk onbetaalbaar geworden. Hiervoor bedragen de vierkante meter prijzen al vaak meer dan fl. 5000,- per m2.

U kunt deze gegevens gewoon van Internet halen.

De oorzaak is een ongekende opdrijving van prijzen geweest. Omdat ieder land zonodig in de EU onder stringente voorwaarden moest meedoen en in 1992 nog geen enkel land aan deze Maastrichtse voorwaarden kon voldoen is de rente in die periode tot aan 1996 essentieel verlaagd. Van boven de 9% tot aan ongeveer 4%. Dit is van enorme invloed geweest op de economische groei of het zogenaamde Poldermodel van de heer Kok en zijn Paarse regering.

Huizen die in 1995 nog geen fl. 150.000 kosten met een hypotheek van fl. 120.000, worden nu en zijn reeds verkocht voor meer dan fl. 400.000 met een hypotheek vaak hoger dan fl. 450.000. Het verschil is besteedt aan nieuwe huizen, auto's, tweede huizen, buitenlandse reizen, interieurs en dure inrichtingen van nieuwe huizen, verbouwingen van bestaande huizen, caravans, schenkingen aan kinderen, boten enz. enz. U kunt met uw (computer) via internet data bestanden raadplegen van Makelaars en hiernaar een onderzoek doen en misschien komt u met dit onderzoek nog meer te weten over mijn visie. Nog erger zijn de vragen van de Belastingdienst over de verhoging van de Hypotheken door Nederlandse Burgers in de jaren 1996, 1997, 1998 en waarvoor deze verhogingen zijn gebruikt. U voelt het goed aan, grote delen van deze hypotheken zullen niet meer aftrekbaar zijn. Lang leve Paars met Zalm en Vermeend. Lees hierover op www.toezicht.nl en de tijdbommen inzake renteaftrek onder de Nederlandse Samenleving.

Triest en zeer asociaal vind ik het beleid van vele Gemeentes in Nederland. Fatsoenlijke huurhuizen zijn bijna niet meer gebouwd in onze regio. Vaak worden de gronden via WVG (Wet Voorkeursrecht Gemeenten) van grondbezitters verworven. In samenspel van Gemeentes met projectontwikkelaars en Aannemers zijn de grondprijzen gestegen in onze regio tot fl. 1250 per m2.

In Empel ('s-Hertogenbosch) worden momentheel kavels van 850 tot 1200 m2 aangeboden voor deze prijs. Vele Sociale Woningbouwcorporaties zijn samen met Gemeentes op de stoel van projectontwikkelaar gaan zitten. Vaak hebben deze gezamenlijk met Aannemers grote percelen grond gekocht. Deze Woningbouwcorporaties verkopen aan hun huurders de huizen tegen momenteel gangbare prijzen. Ze vergeten dat vele van deze huizen met subsidie van de Overheid (lees Burgers van Nederland) gebouwd zijn. Wordt deze subsidie nu aan ons teruggegeven? Ik ken projectontwikkelaars die zeggen, "voor fl. 30.000 winst per woning start ik mijn auto niet eens meer". Deze projectontwikkelaar maakt per woning minimaal fl. 100.000 winst. Ik kan u nog vele voorbeelden meer geven.

Nu de oplossing. Met in het achterhoofd de neergang van de eind zeventiger en begin tachtiger jaren en in wat mindere mate rond het begin van de negentiger jaren en alle ellende die daaruit is voortgekomen, zou het verstandig zijn om gezamenlijk met Verzekeraars, Banken en Overheid een Stichting Vangnet te maken voor de huizenbezitters die in de problemen komen.

De hypotheekgever koopt het huis terug voor 80% tot 90% van de huidige waarde. De bewoner huurt het pand voor een gangbare huur volgens een af te stemmen berekening. Het belastingvoordeel inzake aftrek hypotheek komt ten goede van het Vangnet. De bewoner is altijd gerechtigd zijn pand tegen dezelfde prijs plus 10%,20% terug te kopen. Al deze verkopen geschieden zonder overdrachtsbelasting en/of afsluitprovisies. Het voordeel van de Stichting Vangnet mag nooit meer zijn dan de gederfde rente tijdens deze periode. Ergo er mag geen winst gemaakt worden.

Het voordeel van deze methode is dat de huizenprijzen zich bij het ineenstorten van de waarde zoals in 1978 wel kunnen verlagen, maar zich ook snel zullen stabiliseren. Dalingen tot 50% zoals eind zeventiger jaren kunnen daarmee opgevangen worden. De overheid verliest wel inkomsten uit overdrachtsbelastingen en inkomstenbelastingen welke naar het Vangnet gaan, maar een debacle voor zeg maar alle Gemeentes in Nederland inzake de WOZ kan hiermede afgewenteld worden. Zoniet dan zullen er vele artikel 12 Gemeentes komen.

Dit is een korte persoonlijke visie. Ik hoop dat u er iets aan heeft. Verstandig omgaan met huizenbezitters is een verantwoording van Overheid en Hypotheekverstrekkers.

Met vriendelijke groet,

P.L.G. Quekel

C.c.

Gerd Leers CDA Tweede Kamer en
per 1-2-2002 burgemeester van Maastricht

Door Hanno Bakkeren

Tot tot voor kort explosief stijgende huizenprijzen hebben Nederlandse huiseigenaren overmoedig gemaakt. Nergens in Europa worden zulke hoge en riskante hypotheken afgesloten als hier.

'U wilt weten wat een hypotheek kost. Waarom niet wat hij oplevert?' Deze reclameslogan van ING Bank typeert volgens econoom Peter Neuteboom van het Delftse onderzoeksbureau OTB het veranderde denken over de koopwoning. Voor Neuteboom geen speculaties over de vraag of de huizenmarkt zal instorten, maar een zoektocht naar het antwoord op de vraag hoe en waaróm huizenkopers zich met steeds groter gemak tot over de oren in de schulden lijken te steken. In 'Een internationale vergelijking van de kosten en risico's van hypotheken', het onderzoek dat hij in opdracht van het Ministerie van VROM uitvoerde, concludeert hij dat vooral in Nederland de laatste tien jaar alle remmen zijn losgegaan.

Was Nederland in de jaren tachtig op Europees niveau nog een bescheiden middenmoter, vorig jaar werden we koploper met een totale hypotheekschuld ter grootte van ruim 70 procent van het bruto nationaal product, ofwel 324 miljard euro. Een dikke verdriedubbeling ten opzichte van tien jaar geleden. Ter vergelijking: in Italië, waar bijna 80 procent van de bevolking in een eigen huis woont, bedraagt de totale hypotheekschuld nog geen 8 procent van het BNP. Ook op individueel niveau zijn de schulden spectaculair gestegen. Zo is de gemiddelde hypotheekschuld hier bijna tweeënhalf keer zo groot als het besteedbare huishoudinkomen. De Italianen staan gemiddeld voor niet meer dan eenderde van het jaarinkomen bij de bank in het rood. Ook de hypotheekschuld als percentage van de waarde van de woning is in Italië met 5 procent veel lager dan de Nederlandse 35 procent. Nederlandse starters financieren hun woning zelfs voor 94 procent met geleend geld.

Waarom zijn Nederlanders, meer dan andere Europeanen, bereid zich zo diep in de schulden te steken? Komt het louter en alleen door onze royale hypotheekrenteaftrek? Onwaarschijnlijk, want deze bestaat al tientallen jaren en kan daarom de recente Nederlandse inhaalslag niet verklaren. Daarbij kent ook het gros van de andere Europese landen wel een of meerdere stimuleringsmaatregelen voor de huizenkoper. Als zowel de hypotheekrenteaftrek als de overige kosten en subsidies in aanmerking worden genomen, zijn bijvoorbeeld de Belgen jaarlijks nauwelijks duurder uit dan wij. Toch bedraagt hun totale hypotheekschuld maar net iets meer dan 20 procent van het BNP en lenen ze per gezin nog niet de helft van een jaarinkomen. Het feit dat onze zuiderburen, anders dan wij, behalve hun rente ook de aflossingen mogen aftrekken, zal daar ongetwijfeld debet aan zijn, maar verklaart de enorme verschillen volgens Neuteboom maar zeer ten dele. Lenen is in een land als België nog altijd synoniem voor afhankelijkheid. 'In plaats van een huurbaas, huren jullie nu van de bank, maar dragen jullie wel zelf alle risico's', zo krijgt Neuteboom regelmatig van zijn smalende Belgische collega's te horen.

In Nederland woont nu net iets meer dan de helft van alle huishoudens in een eigen huis. In landen als België, Italië en Ierland geldt dat van oudsher voor circa 80 procent van de bevolking. Een groot deel van het in de eigen woning besloten vermogen gaat zo via vererving van generatie op generatie over en hoeft dus niet geleend te worden. In Zuid-Europa leiden de veelal belabberde pensioenvoorzieningen er bovendien toe dat mensen er wel voor waken het risico te lopen op oudere leeftijd door hun hypotheekverstrekker op straat te worden gezet. Bijna 90 procent van de Italiaanse eigen woningen is geheel hypotheekvrij - tegen een schamele 15 procent in Nederland.

Ook in Nederland werden woningen vroeger vooral gekocht om hun gebruikswaarde, maar dat veranderde in de jaren negentig dramatisch. De prijzen stegen maar door, de rente was laag en kwam ook nog eens grotendeels voor rekening van de fiscus. Met de extra hypotheek kon bovendien leuk verdiend worden op de beurs, zodat je vrijwel gratis woonde. De vraag of het koophuis inderdaad wel zo veel ruimer en prettiger was dan je oude huurflatje verdween, vaak met behulp van een leger welwillende hypotheekadviseurs, naar de achtergrond. Een huis werd ineens gezien als verstandige investering.

Toch ging het na een eerdere boom al eens goed mis op de huizenmarkt. Eind jaren zeventig storten de huizenprijzen in korte tijd met ruim 30 procent in, om pas in 1993 weer op hun oude niveau te komen. Deze les leek niemand zich te kunnen of willen herinneren. Huizenbezitters in andere Europese landen kregen het lid echter meer recent nog op de neus. In Frankrijk, Engeland en de Scandinavische landen zagen huizenbezitters de waarde van hun huis begin jaren negentig met tientallen procenten kelderen en ook Duitsland worstelt nog altijd met de huizencrisis die eind jaren negentig inzette. De gedroomde vermogenswinsten sloegen daar dus om in het tegendeel.

Erg? Dalende huizenprijzen zijn geen ramp zolang je niet hoeft te verkopen, maar hoe vang je als Jan Modaal de klap op als de rente opeens stijgt of je je baan kwijtraakt? Probleem is dat juist die minder vermogenden, zoals starters, de laatste jaren de grootste risico's hebben genomen om toch een betaalbare hypotheek te krijgen. Zo was beleggen ooit voorbehouden aan de rijken: zij die wel een gokje konden wagen. Dat laatste geldt niet voor de modale inkomens die dankzij de massaal afgesloten beleggingshypotheken hun hele hebben en houden hebben ingezet op de beurs.

Hoewel die ontwikkelingen zich in Nederland nog niet hebben vertaald in een dramatische stijging van het aantal uitzettingen (hier hooguit enkele tientallen per jaar versus dertigduizend in bijvoorbeeld Engeland), mag daaruit volgens Neuteboom niet geconcludeerd worden dat het wel meevalt met de risico's. De Nederlandse hypotheekmarkt is er namelijk een van pappen en nathouden. De hypotheekadviseurs zijn doorgaans graag bereid de noodlijdende huizenbezitter uit de brand te helpen met hypotheekvormen die in het gros van de ons omringende landen niet eens bestaan. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het omzetten van de ouderwetse annuïteitenhypotheek in een aflossingsvrije hypotheek. Lagere maandlasten, maar wel hogere kosten en grotere risico's. 'Engelsen zijn veel kritischer tegenover hun hypotheekadviseur en vertrouwen zijn verkooppraatjes voor geen cent. Nederlanders geloven nog steeds te makkelijk dat daadwerkelijk sprake is van een win-winsituatie.'

Ook het verkorten van de rentevaste periode kan de kosten op korte termijn drukken, maar maakt de toekomst onzekerder en daarmee ook riskanter. En het oprekken van de aflossingstermijn? 'Twintig jaar geleden had vrijwel geen enkele gepensioneerde nog een hypotheekschuld, maar dankzij de opkomst van met name de aflossingsvrije hypotheken, worden de schulden en tot ver over de pensioengerechtigde leeftijd heen getild', zo stelt Neuteboom.

Een gevaarlijke ontwikkeling, want ook in Nederland zijn gepensioneerden hun financiële toekomst tegenwoordig allerminst zeker. 'Zulke constructies hoeven niet per se slecht te zijn, maar je moet wel de tijd hebben de rit uit te zitten. Die zekerheid heb je helaas niet. Weet jij zeker dat je over twintig jaar nog steeds genoeg verdient en niet gescheiden bent?'

Tijdens zijn bewind en onder zijn leiding een nieuw belastingplan heeft laten invoeren. Het zou eenvoudiger moeten zijn. Misschien op Mars maar niet in Nederland. U zou eens een enquête moeten houden via uw krant, wie van de gewone burgers nog zijn belastingformulier kan invullen zonder hulp van experts. Weet u overigens dat er een ernstige vorm van leeftijddiscriminatie is bij zorgverzekeraars? Als je premie van je zorgverzekeraar in 4 jaar met meer dan 100% verhoogd is zoals bij mij en mijn vrouw en je bent boven de 40 jaar en je wilt veranderen van zorgverzekeraar dan moet je bij de nieuwe verzekeraar een premietoeslag betalen van 100%.

Dus al bij de leeftijd van 40 jaar ben je in Nederland al een zeer verhoogd risico. Je kunt dus niet naar een andere verzekering overgaan. U kunt dit navragen bij de heer M. Leers directeur van het Centraal Ziekenfonds te Tilburg. Hoezo kartelvorming en vrije marktwerking? Vrije marktwerking het stokpaardje van Jorritsma, onze minister van economische zaken op het niveau van de moeder Mavo, lees maar eens wat professor Heertje van haar vindt. Het is je reinste monopolie gedoogd door 8 jaar Paars. Maar wat wil je van een Paarse regering die gedogen tot een Nederlandse Kunstvorm heeft verheven.

Met vriendelijke groet,

P.L.G. Quekel

Nadere informaties: Paul Quekel senior
Tel: 0416-563055

Heer Ton de Jong redacteur van het Brabants Dagblad, bestudeer de volgende informatie en bestempel deze a.u.b. niet als zinloos.