30 november 2001 Vermeend recht dat krom is, veroordeelt hem die stom is! Bouwfraude gelijk OM-fraude Commentaar vooraf van R.M. Brockhus op 18 januari 2002: Tot mijn stomme verbazing blijkt in Nederland een bedrijf en de directie veroordeeld te kunnen worden met hoge boetes, terwijl voor eenzelfde handeling andere bedrijven miljoenen aan subsidie krijgen met een fanatieke afgrendeling van de wettelijke aansprakelijkheid van lagere overheden en energiemaatschappijen door de Raad van State. VROM subsidieert met honderden miljoenen het produceren van zeer giftige 'groene stroom' met het verbranden van houtsnippers vol zware metalen, waarvoor het met arseenzuur en chroom-IV geïmpregneerde hout geshredderd wordt in grote installaties. Mijn procederen tegen de provincies - behalve Flevoland - om het versnipperen van afvalhout te laten stoppen voor de productie van het halffabrikaat 'houtsnippers' voor o.a. de spaanplaatindustrie en de energiecentrales, heeft tot nu toe alleen maar geleid tot een gedogen door de Raad van State van zogenaamde 'experimenten' zonder enige vergunning in o.a. de Demkolec Elektriciteitscentrale. Dit gedogen en subsidiëren door de overheid is volstrekt strijdig met de Wet milieubeheer, met de Europese voorschriften en verordeningen m.b.t. diffuse verspreiding van gifstoffen en arresten van het Europese Hof. Het bedrijf G.P. Groot Recycling BV is - gezien het bovenstaande beleid van de overheid - onterecht veroordeeld wat betreft het exporteren van giftige houtsnippers naar Zweden, want hetzelfde halffabrikaat (de Warenwet is hier van toepassing) wordt met wagonladingen geëxporteerd naar o.a. de spaanplaatfabriek Unilin in België. Wat betreft valsheid in geschrift is een veroordeling natuurlijk terecht, maar niet wat betreft het verhandelen en exporteren. Het bedrijf G.P. Groot Recycling BV had net als de energiemaatschappijen subsidie moeten vragen voor het wegwerken van chemisch afval en zou die subsidie op basis van de Wet gelijke behandeling ook moeten hebben gekregen. De kop van dit commentaar: Vermeend recht dat krom is, veroordeelt hem die stom is! is van toepassing wanneer zowel de betrokkenen, als de media het 'stom zijn' verheffen tot hun credo: Spreken is zilver, maar zwijgen is goud. Justitie eist 4 miljoen van recyclingbedrijf uit Alkmaar ALKMAAR - Voor de rechtbank in Alkmaar heeft Officier van Justitie P. Groenhuis gisteren € 1,8 miljoen (f. 4 miljoen) boete geëist tegen het Alkmaarse bedrijf GP Groot Recycling BV. De firma zou zich op grote schaal schuldig hebben gemaakt aan milieufraude en valsheid in geschrifte. De belangrijkste verdenking is export naar Zweden van sterk verontreinigde houtsnippers voor alternatieve energieopwekking. Tegen een 34-jarige handelsagent uit het Noord-Hollandse Berkhout eiste de Officier € 45.378,- (f. 100.000,-) boete en zes maanden voorwaardelijke celstraf. De man regelde de contracten met de Zweedse afnemers en zou G.P. Groot hebben aangezet tot de fraude. Tegen drie direct betrokkenen bij het bedrijf eiste de aanklager boetes variërend van € 11.344,- (f. 25.000,-) tot € 34.033,- (f. 75.000,-) en voorwaardelijke celstraffen van drie tot zes maanden. De zaak kwam aan het rollen door een grootschalige milieucontrole op vervoer van afval in 1998. De wereld op zijn kop Geldstraffen voor de uitvoer van verontreinigde houtsnippers naar Zweden (zie boven) en subsidie voor het opstoken van houtsnippers in Nederland (EPON, Demkolec, Eemshaven>), maar ook de kamerbreed aangenomen motie uit 1996 om er, zonder resultaat, een eind aan te maken; en de waarschuwing aan de Zweedse Ambassade in Den Haag door het Ecologisch Kennis Centrum in 1999. Zie ook de briefwisseling met minister Pronk hierover. Houtwereld nr 2 van 17 januari 2002 Boetes in houtsnipperzaak De rechtbank in Alkmaar heeft afvalverwerker G.P. Groot veroordeeld tot een boete van 90.756 euro, waarvan de helft voorwaardelijk. De eis was 1,82 miljoen euro. Dit schrijft het Noord-Hollands Dagblad. De Alkmaarse firma heeft van 1998 tot medio 2000 met zware metalen en chloor verontreinigde houtsnippers naar Zweden laten verschepen. De chips gingen naar energiecentrales, maar waren volgens de rechter verontreinigd met zware metalen en chloor. Bij het transport waren begeleidende formulieren vervalst of te laat verzonden. De rechtbank meende echter dat niet bewezen was dat het milieu ernstige schade is toegebracht of dat de onderneming handelde uit welbewust winstbejag. De ex-directeur van G.P. Groot werd wegens zijn betrokkenheid een boete opgelegd van 6.806 euro. De bedrijfsleider en een adviseur kregen eenzelfde bedrag voor de kiezen. Hiervan is eenderde voorwaardelijk. Tijdens de rechtszaak werd tevens duidelijk dat leverancier G.J. Faber uit Best gebruikmaakte van vervalste formulieren en illegaal snippers leverde aan stuwadoorsbedrijf Dorrestein in Beverwijk. Faber werd hiervoor beboet met 18.151 euro, waarvan de helft voorwaardelijk. De transportbedrijven Bemmel uit Harmelen en Vliko uit Leiderdorp vulden formulieren onjuist in. Zo wekten ze de indruk dat al het hout naar G.P. Groot ging. Hierdoor werd gemaskeerd dat Faber meeliftte op de papieren van G.P. Groot. Bemmel en Vliko werden daarom veroordeeld tot respectievelijk 6.806 euro en 4.357 euro waarvan de helft voorwaardelijk. De firma Hout en Groen recycling Keppel uit Wieringerwerf was ook voor de rechter gedaagd. Dit bedrijf versnipperde hout in opdracht van G.P. Groot. Deze onderneming treft volgens de rechter geen blaam en werd vrijgesproken. Wraking van staatsraad Leyten de Wijkerslooth in de zaak Brockhus/prov. Z-Limburg tijdens een procedure voor de Raad van State op 15 januari 2002 om de versnippering van met zware metalen geïmpregneerd hout, zoals bouw- en sloopafval, te laten stoppen.