Geachte heer Wellink

Met enig fronsen van de wenkbrauwen las ik in de Volkskrant van vandaag en hoorde ik op tv dat u zich zorgen maakt over de hypotheekverstrekking. Ik vind uw bezorgdheid nogal onder de maat, want u kunt weten dat de overmaat aan krediethypotheken op termijn zal leiden tot een catastrofe voor die mensen die op het verkeerde moment gekocht hebben, of een ongelukkig gesternte hebben en daardoor de conjunctuurgolf missen en steeds achter het net vissen.

Uw bezorgdheid vind ik, gezien het beleid van de Nederlandse Bank NV wat hypocriet, omdat DNB zich nog nooit druk maakte over de positie van individuele burgers en van de armen in deze maatschappij het allerminst. Gemonkel over inflatie en prijsstabiliteit die zo goed is voor de koopkracht (van de minima) lap ik grootselijk aan de laars.

Waarom ik u deze wat bitse brief schrijf, komt omdat ik meen dat u - DNB - opnieuw niet alleen veel te laat tegen deze ontwikkeling fulmineert, maar dat u dat ook nog op onvolledige argumenten doet. Ik vermoed dat u nu pas in de gaten begint te krijgen dat de hypotheekcreatie synchroon loopt met particuliere geldschepping. En geldschepping is precies het beleidsterrein van een centrale bank. U de Nederlandsche Bank NV hebt de facto de geldschepping bijna geheel in particuliere handen laten terechtkomen. Uw monetaire beleid beperkt zich nog maar tot hooguit de chartale geldomloop, en wat sleutelen aan de kredietverlening met het 'rentewapen' dat alleen maar een paardenmiddel is, terwijl de geldscheppende instellingen zowel de soevereiniteit als de aanmaak van giraal geld als aandeel in de primaire geldmassa voor ca. tachtig procent van u - DNB - en de staat hebben overgenomen.

Maar ik zal het niet te lang maken, want ik wil u wijzen op een analyse in mijn brief die ik op 19 juli 1997 verstuurde naar de adressen die u op internet kunt vinden op www.sdnl.nl/fax-list.htm. Hierin ging ik in op de financiële vermogensgroei die - ook het laatste jaar weer - de totale nettoloonsom van alle werkenden te boven gaat. En dat jaar op jaar. Het neerslaan van dat financiële vermogen ergens in de economie is logischerwijze op twee plaatsen het geval. Een: in de waarde van het onroerend goed (zie Japan) en twee: in aandelen (zie ook Japan).

U weet dat wat in 1987 in Japan gebeurde ook bij ons kan en zal gebeuren en dat dat onheil dan het rechtstreekse gevolg is van een tijdgeest die uitsluitend op groei, groei en nog eens groei gericht is. Wanneer de politici het in hun brintabreinen halen om de staatsschuld af te lossen, dan worden de risico's in de nabije toekomst nog veel groter dan nu al het geval is. Het kortzichtige argument van uw voorganger Wim Duisenberg om met de vrijkomende renteverplichting over de afgeloste staatsschuld de vergrijzing te kunnen betalen, laat zien dat hij geen flauwe notie heeft dat een staat - hier de Staat der Nederlanden - helemaal niet kan sparen voor de oude dag. Dat is fysiek onmogelijk, dan tenzij de Amerikanen zo gek zijn om hun land aan onze beleggers te verkopen en voor eeuwig voor ons te gaan werken met het betalen van huur en rente. Ik zie dat even niet gebeuren. Het blijkt dat men met een doctorstitel toch president van de Nederlandse centrale bank kan worden en zelfs van de Europese, zonder te weten wat geld werkelijk - van binnen - is. Zie http://www.sdnl.nl/dnb.htm

U, de Nederlandse Bank NV, hebt namelijk iets vergeten in te bouwen in uw beleid. Namelijk het beheren en beheersen van het sparen. Daarom is de these van wijlen dr. W.P. Roelofs zo lezenswaardig. Zodoende stuur ik u bijgaand een cd-rom waarop de hele website van de Sociale Databank Nederland staat en waarop u naar hartelust kunt grasduinen in al dan niet correcte visies op de economie en monetaire aspecten; te beginnen bij Aristoteles (384-322 voor Christus).

In onzekere afwachting van uw reactie
R.M. Brockhus (luis in de pels)
Westkade 227, 1273 RJ Huizen
e-mail sdn@planet.nl en website: www.sdnl.nl