Deze rechtbank meent boven de wet te staan wat betreft de productaansprakelijkheid van het product RECHTSPRAAK. Foutje! Rechtbank Alkmaar Gerechtsgebouw K. van Eltenweg 2 (1817 BC) Postbus 251 (180f) BG Alkmaar tel.: (072) 5274646 fax: (072) 5274716 CASTRICUM, 11 december 2003 Op 11 december gingen Ir. Ruud Rietveld, ing. Ad van Rooij en redacteur Rob Brockhus van de Sociale Databank Nederland naar de rechtbank in Alkmaar. Er was op uitnodiging van de president van de rechtbank mevr. L. Koster een bijeenkomst voor mediation belegd. Dit zelfs voor de tweede keer en onder de toenmalige verantwoordelijkheid van nu weer vice-president E.J. van der Molen, die ook aanwezig was. Het ging erom dat de rechtbank ook malafide en belangenverstrengelde advocaten in haar procedures toelaat die ernstige schade toebrengen aan de eigen cliënt, omdat het kartel van de advocatuur zo zijn eigen belangen heeft die niet stroken met die van de cliënt. De meest effectieve methode om rechtzoekende burgers het bos in te sturen is het rekken en rekken en rekken in de tijd. Bovendien levert dat het meest geld op, zowel voor de advocatuur als voor de overheden, banken en verzekeraars waaraan zij direct of indirect verbonden zijn, danwel met hun carrière afhankelijk. De rechtbanken zijn zelf ook ernstig belangenverstrengld, omdat meer dan een kwart van alle rechters gewoon advocaat is en zij sluiten heel bewust de ogen voor onrecht en machtsmisbruik tegen de slachtoffers van "het systeem", namelijk de procederende burger die gevangen zit in de verplichte precesvertegenwoordiging. In Alkmaar kwam dat voor de tweede keer helder naar voren, evenals het verzet van de rechtbank om dit grove onrecht te corrigeren; zowel in de praktische uitvoering van de rechtspraak als wat betreft dwalende en of corrupte uitspraken van de rechters. Want een malafide advocaat kan zich tussen de rechtzoekende burger en de rechter opstellen door informatie te manipuleren, verduisteren, vervalsen of met de tegenpartij te heulen in achterkamertjesoverleg om en hoe 'de zaak' te regelen. Een praktijkgeval Rietveld was in de zaak Rietveld tegen mr. Sigmond bij de rechtbank Alkmaar door rechter Littooy bij verstek veroordeeld tot het betalen van 8300 euro aan mr. Sigmond als honorarium voor een zaak van de " "Belangenvereniging Rietveld van der Hoff" tegen Verscholendorp. Deze uitspraak kwam tot stand omdat de advocaat van Rietveld mr. Cival van Advocatenkantoor van Diepen en van der Kroef nalatig was geweest om Rietveld te informeren over de komende zitting. Ook mr. Cival was niet komen opdagen zodat de zaak in het nadeel van Rietveld werd uitgesproken, hoewel Rietveld onwetend was van de zitting en wel beschikbaar was om te getuigen. Rechter soms niet onafhankelijk Het vonnis van mr. Littooy kwam dus als een donderslag uit heldere hemel. Dit deed bij Rietveld de vlam in de pan slaan en hij besloot om rechter A.L. Croes figuurlijk op de nek te springen, ondanks dat hij in het eerste gesprek op de rechtbank had toegezegd om rechter Croes met rust te laten. Rietveld belde rechter Croes thuis op en sprak een heftige boodschap in diens antwoordapparaat, juist omdat rechter Croes een dwalende uitspraak had gedaan ten nadele van Rietveld die gebaseerd was op leugens, bedrog, misleiding en valsheid in geschrifte. In de eerdere zaak tegen Verscholendorp, onder begeleiding van wederom mr. Cival, was Rietveld in het gelijk gesteld waarbij de tegenpartij werd veroordeeld tot de kosten van het geding. Deze kostenvergoeding bedroeg 8100 euro die Verscholendorp moest betalen aan Rietveld. Mr. Cival had echter zolang gewacht met het innen van dit bedrag dat mr. Maes van de tegenpartij alsnog hoger beroep ging aantekenen en Rietveld's vordering bevroren werd, omdat de effectuering van deze claim ondanks de uitspraak van de rechter nu loos was geworden. Mr. Vlasman zei hierover tegen mr. Maes: "Waarom stellen jullie überhaupt een hoger beroep in? Ik zie daarvan het nut niet in." Rietveld zat nu met een schade van 8100 euro door nalatigheid van zijn eigen advocaat. De echte overige schadeclaims van miljoenen euro's staan hier nog buiten. Nu terug naar het mediation-overleg bij rechtbank Alkmaar. Al een uur voor dat de zitting zou beginnen waren Rietveld, van Rooij en Brockhus in de wachtruimte aanwezig en bespraken wat te verwachten zou zijn. Brockhus werd niet toegelaten. Secretaresse mevr. Tobi de Bruin zei dat hij mogelijk en alsnog erbij gehaald zou worden wanneer de president het goed zou vinden. Brockhus was toch en juist gekomen om in persoon te horen dat hij niet welkom was bij het gesprek, hoewel hij bij het eerste gesprek wel aanwezig was. De verklaring daarvoor was dat Brockhus redacteur is van de Sociale Databank Nederland die een verslag van de eerste overleg op het internet had gezet. Kennelijk vreesde men een herhaling die bij deze bevestigd wordt, alleen nu uit de tweede hand. Paul Ruys: Het Zwarte Schaap Rietveld en van Rooij gingen met de secretaresse naar boven en kwamen na 70 minuten terug in de wachtruimte waar Brockhus een vruchtbaar gesprek had gehad over de achtergronden van deze zaak met een verslaggever van het Noord-Hollands Dagblad. Deze kreeg een dikke enveloppe mee en een cd-rom waarop de hele website staat van zowel de SDN als die van Rietveld persoonlijk. Tijdens de evaluatie van het mediationgesprek bleek dat president mevr. Koster zich zorgen maakte over de rust die Rietveld zo nodig had, en om zijn acties tegen onrecht en dwalende uitspraken van de rechtbank wat te temperen. Zij leek zelfs gevoelig voor de strijd die Rietveld al acht jaar voert tegen de macht van het grootkapitaal en de manipulatie door advocaten van zijn rechtzaken waarbij grote schade aan Rietveld en zijn gezin is toegebracht. Mr. Van der Molen zat er wat stoïcijns bij terwijl hij en de president voorzien van een hele vracht aan bewijsstukken volledig op de hoogte waren van de zwendel, valsheid in geschifte en manipulatie van de advocaten om Rietveld ten koste van alles zijn recht te onthouden. Vice-president van der Molen verblikte en verbloosde niet toen daarop werd geattendeerd. Hij zei alleen: "Uitspraak is uitspraak!". Dwalende uitspraken kunnen alleen in hoger beroep worden rechtgezet, maar dat kan alleen wanneer je eigen advocaat de zaak en op tijd aanhangig maakt. Doet deze dat niet, dan ben je slachtoffer van het systeem. Rietveld bevestigde de opmerking van Van der Molen: "U wilt het systeem omverwerpen?" met: "Daarin zou u wel eens gelijk kunnen hebben"; waarop Van der Molen met een begrijpend glimlachje zweeg. Ad van Rooij betrok nog andere zaken bij de zwendel van de advocatuur met affaires die ook bij de rechtbank in Alkmaar stukliepen op onwil en of incompetentie van de advocaten, nog daar gelaten de belangenverstrengeling van de rechters met advocaten en instellingen en bedrijven met bijbanen en lidmaatschappen van verenigingen en politieke convenanten. De affaire Corus-Kahlman is daarvan een duidelijk voorbeeld. Ook in deze zaak wordt door de eigen advocaat bij de rechtbank in Alkmaar de zaak verstierd tegen het belang van de cliënt in, maar wel in het belang van STI-Enginering BV te Heiloo en Hoogovens (nu Corus) door te weigeren essentiële stappen te zetten. Het is de leiding van de rechtbank Alkmaar ernstig aan te rekenen dat zij (met de wetenschap van dit gesjoemel met rechtsprocedures door werkelijk criminele advocaten) deze sjoemelaars in het product 'rechtspraak' van de rechbank laat infiltreren en de facto de rechtsgang ten nadele van eigen cliënt laten manipulren en frustreren. Het is te gek voor woorden dat een advocaat zijn cliënt vanwege de verplichte procesvertegenwoordiging kan blokkeren in zijn recht, en de rechtbank (die echt wel weet hoe de eieren gebakken worden) dit nog toestaat ook. De rechtbank is ook en juist vanwege deze wetenschap, die gestaafd is door een overvloed aan bewijzen, volstrekt aansprakelijk voor de schade die daarmee wordt aangericht. Het is dan ook daarom dat Rietveld de president en vice-president toevoegde: "Vanaf nu spring ik boven op rechter Croes, rechter Littooij en Officier van Justitie De Haas, maar dezen dan wel als burger". Van der Molen zei: "Gezien uw nieuwe benadering van rechter Croes moet ik u zien als onbetrouwbaar". Rietveld zei daarop: "Nee meneer van der Molen, ik ben slechts van mening veranderd omdat ik opnieuw een corrupte uitspraak kreeg van deze rechtbank. Dit ook nog met een zwart op wit bewijs". Rietveld toonde dat de beerput van mr. Sigmonddie op het internet te zien is. Van der Molen deed er het zwijgen toe en was kennelijk afgebluft. Ook president Koster verviel in een diep stilzwijgen. Concluderend kan gesteld worden dat het rechtssysteem zo rot is als een mispel. Het stinkt aan alle kanten. We begrijpen best dat het systeem zich uit de wind wil houden daar waar een frisse wind zou moeten waaien. Het is werkelijk van den zotte dat rechters onrecht spreken en dat niet willen erkennen wanneer dat bewezen kan worden, alleen maar om het imago naar buiten uit op te houden. Corruptie in de advocatuur en bij personeel van de rechterlijke macht die toch uit de advocatuur ontspruit is het einde van de democratische rechtstaat. Zeker wanneer ook het door juristen overspoelde parlement de ogen stijf dichtknijpen en zelfs oud-rechters als Boris Dittrich geen enkele poging doen om als volksvertegenwoordiger rechtvaardigheid in het rechtssysteem af te dwingen met het laten afleggen van verantwoording. De verplichte procesvertegenwoordiging is werkelijk de nagel aan de doodskist van Vrouwe Justitia die burgers het recht ontneemt om dwalende uitspraken te voorkomen, omdat ze zelf niks mogen zeggen en achteraf niks kunnen corrigeren van wat fout werd beslist. Het recht gebaseerd op rechtvaardigheid moet prevaleren boven de belangen van het instituut van de rechtbank of gerechtshof en zeker boven dat van een kartel van commerciële advocaten die de rechtzoekende burger plunderen als rovers uit het struikgewas. Verslag door Rob Brockhus, Castricum 11 december 2003 Recht op toegang tot de rechter moet in de Europese grondwet