Multimiljonair Eddy de Kroes uit Wassenaar die door een "vrijbrief" van mr. Hans Vos van Justitie liefst 16 jaar uit de cel wist te blijven ! Zijn vriendenkring kon het vervolgingsbeleid simpelweg manipuleren     Rijksrecherche vindt geen bewijzen bevoordeling vastgoedmagnaat HOOP GLOORT VOOR DE KROES door MARTIJN KOOLHOVEN     DEN HAAG, woensdag         De rijksrecherche gaf de afgelopen maanden vol gas om de onderste steen boven te krijgen in, wat inmiddels de affaire-De Kroes is gaan heten; de multimiljonair uit Wassenaar die door een ´vrijbrief´ van justitie maar liefst zestien jaar uit de cel wist te blijven.         Het rijksrechercherapport leidt nu tot een anticlimax van deze bizarre zaak.        Meer dan zestig personen, onder wie veel hooggeplaatste functionarissen van justitie zélf, zijn de afgelopen maanden gehoord. Centrale vraag was waarom schreef mr. Hans Vos, destijds officier van justitie in Den Haag, in 1992 een briefje aan vastgoedmagnaat Eddy de Kroes dat hij zijn gevangenisstraf van anderhalf jaar wegens een grootschalige vleesfraude, niet hoefde uit te zitten? Is er sprake van corruptie of een vriendendienst of had Vos wat goed te maken?        Omdat de justitietop steeds meer aanwijzingen kreeg dat er sprake was van „valsheid in geschrifte” bij het totstandkomen van de omstreden vrijbrief, werd enkele maanden geleden de rijksrecherche op de zaak gezet.        Morgen zou landsadvocaat mr. Willem Heemskerk op de proppen komen met het langverwachte rijksrechercherapport dat antwoord moet geven op al deze prangende vragen. Begin september zat De Kroes alsnog een week vast, maar morgen zou het kort geding, dat hij na zijn arrestatie had aangespannen tegen de staat der Nederlanden, worden voortgezet. Zou, want het rijksrechercheonderzoek heeft een voor het openbaar ministerie zeer teleurstellende afloop. De president van de rechtbank in Den Haag besloot gisteren om justitie nog maximaal vier weken uitstel te gunnen.         „Het rijksrechercheonderzoek heeft geen bewijsbare strafbare feiten opgeleverd bij het tot stand komen van de bewuste brief”, zo liet landsadvocaat mr. Willem Heemskerk eerder deze week weten aan strafpleiter mr. Gerard Spong, de advocaat van de Wassenaarse multimilionair.         Eerder stelde het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) al vast dat mr. Hans Vos de brief toch echt zelf geschreven heeft en dat ook het handschrift op de zogenaamde ´executiekaart´ van hem is. Op deze kaart werd op 29 januari 1992 gekrabbeld: „Signalement opgeheven i.o.v. mr.        H.M. Vos, ovj Den Haag”. Een maand later ontving De Kroes de brief waarin zijn ontslag van rechtsvervolging werd bevestigd.        „Maar”, zo stelt de landsadvocaat nu, „de staat blijft op het standpunt staan dat de heer De Kroes geen gerechtvaardigd vertrouwen had mogen ontlenen.” Met andere woorden: de veroordeelde De Kroes had niet op de brief van officier van justitie Vos mogen afgaan omdat die volgens de staat onbevoegd is geschreven. De rijksrecherche heeft niet kunnen vaststellen dat er sprake zou zijn geweest van corruptie, chantage of omkoping bij het tot stand komen van de vrijbrief. Volgende kolom • Vastgoedmagnaat Eddy de Kroes hoopt nu snel uitsluitsel te krijgen van justitie. FOTO: DE TELEGRAAF         Justitie had haar pijlen gericht op drie verdachten in deze zaak. Naast Eddy de Kroes zelf en de (inmiddels plaatsvervangend hoofdofficier van justitie in Maastricht) mr. Hans Vos, is dat ook Aad Dingjan, een huisvriend van de familie De Kroes. Deze Dingjan heeft eerder geclaimd dat hij De Kroes met succes uit de bajes heeft weten te houden. Toen Eddy de Kroes huisvriend Dingjan destijds vroeg hoe hij zo´n vrijbrief dacht te kunnen regelen, zou deze destijds hebben geantwoord:         ´In deze zaak zijn hogere machten aan het werk´ „Dat is een andere universiteit, daar snap jij toch niets van...”        Behandelend officier van justitie, mr. P.M. Frielink, wil het rijksrechercherapport als het straks helemaal klaar is („we moeten nog een paar kleine sporen ´uitlopen´”, aldus justitie) alleen ter beschikking stellen aan de president van de rechtbank die het onderzoek had gelast. Advocaat Spong is daar woedend over, juist omdat de inhoud van het rapport zal aantonen dat zijn cliënt terecht op de inhoud van de brief is afgegaan. De afgelopen dagen is er achter de schermen een scherp juridisch gevecht geleverd over de vraag of het rijksrechercherapport nu wel of niet openbaar moet worden. Nee, zegt de staat, dan komt er te veel informatie op straat te liggen. Bovendien zou justitie het schaamrood op de kaken staan vanwege de blunders die ze in deze zaak beging. Ja, zegt Spong, want ook nu de uitkomst jullie niet uitkomt, willen wij over het onderzoeksresultaat kunnen beschikken.        Eddy de Kroes, die gisteren zijn door justitie ingenomen paspoort weer terugkreeg, reageerde gelaten op de uitkomst van het rijksrechercheonderzoek; „Ik had niet anders verwacht.” En op het feit dat zijn zaak nu wéér is aangehouden mompelt de vastgoedmagnaat veelbetekenend: „Ik was er nu liever vanaf geweest, maar in deze zaak zijn hogere machten aan het werk...”         Terug naar pagina   28 januari 2004

Ingezonden brieven De Telegraaf van 30 januari 2004 De Kroes Je woont in Wassenaar, geniet aanzien en status vanwege je miljoenenbezit, onder meer verkregen door het plegen van grootschalige vleesfraude, en je hoeft niet de gevangenis in omdat er met justitie iets geregeld is. Wie dit nog snapt, mag het zeggen. ´Hoop gloort voor De Kroes´ en zelf zegt hij dat hij niet anders verwacht had. Wat een ongelofelijke arrogantie. In mijn ogen is hij gewoon een witteboordencrimineel met teveel poen, die gematst is door justitie. Andere criminelen worden opgesloten en door de maatschappij afgewezen, maar meneer De Kroes wordt door zijn omgeving op handen gedragen. Dat zegt ook iets over zijn omgeving, denk ik. Krimpenerwaard, W. van Wegen

MET EEN zondagse biecht op de banken van een kerk in Den Haag begon het justitiële mysterie dat de afgelopen maanden beter bekend is geworden als ´de affaire-De Kroes´. De Wassenaarse multimiljonair die dankzij een geheimzinnige ´vrijbrief´ van een officier van justitie zijn gevangenisstraf van anderhalf jaar nooit heeft uitgezeten. Op last van de president van de rechtbank in Den Haag, die meer wilde weten over deze ´vrijbrief´, beet de rijksrecherche zich de afgelopen maanden vast in de zaak. Was er sprake van klassenjustitie, omkoping, corruptie? Tijdens een kerkdienst in Den Haag, begin 1991, blijkt het eerste contact te zijn gelegd dat uiteindelijk leidde tot het schrijven van de ´vrijbrief´ een jaar later. Een onthullende reconstructie. Rijksrechercherapport onthult rol en LANSER (CNV) oud-premier BIESHEUVEL DREESMANN (V&D) ´SUPERTRIO OORZAAK ´VRIJBRIEF´ ...waardoor multimiljonair Eddy de Kroes straf ontliep in fraudezaak door MARTIJN KOOLHOVEN     DEN HAAG, zaterdag         De Haagse politieofficier Werner Becking kijkt Aad Dingjan nog eens goed aan. Wil Dingjan hem wat zeggen? Voorjaar 1991. Het lijkt geen gesprek voor in de kerkbanken op zondagmorgen, maar het zit vleeshandelaar Dingjan al lange tijd dwars: „Waarom worden de kleine jongens gepakt en gaan de grote vrijuit?”         Aad Dingjan, een soort aangenomen zoon van de puisant rijke familie De Kroes, doelt op ´De Vleeschmeesters-affaire´, een grote fraudezaak met EU-gelden. Waar de hoofdverdachten vader Ger en oom Koos ervan afkomen met boetes en voorwaardelijke straffen, krijgt Eddy de Kroes tot verbazing van de hoofdrolspelers anderhalf jaar onvoorwaardelijk aan zijn broek.        Maar de commissarissen van ´De Vleeschmeesters´ waren helemaal buiten schot gebleven, het waren dan ook prominente Nederlanders: oudpremier mr. Barend Biesheuvel, V&D-topman dr. Anton Dreesmann en oud-CNV-voorzitter Jan Lanser.         Loyaliteit         Op de kerkbank schoof Dingjan nog eens richting Becking. „Kan dit nu zomaar? Hoge pieten die buiten schot blijven? Ik weet zeker dat ze er wel degelijk vanaf wisten”, of iets van die strekking moet de pseudo-De Kroes aan de Haagse politieman hebben gevraagd. Dingjan, die door moeder De Kroes haast letterlijk uit de goot was opgeraapt, voelde een groot onrecht. „Uit loyaliteit naar de familie De Kroes en met name moeder is Dingjan naar de inspecteur gestapt en heeft hij informatie aangeboden over de rol van de leden van de raad van commissarissen”, zo zou een van de direct betrokkenen later tegenover de rijksrecherche verklaren.         Dingjan en Becking kennen elkaar niet alleen uit de kerk. Hun kinderen spelen met elkaar. Bovendien is Becking een bekende voor Dingjan, omdat de politieman in de jaren tachtig een onderzoek naar de vleeshandelaar had uitgevoerd. De Haagse politieman voelt sympathie voor het pleidooi tegen de vermeende klassenjustitie en hij besluit zijn superieuren in te lichten. Geheel los van de actie van Dingjan, waarvan De Kroes zegt dat hij daar niet van op de hoogte was, doet De Kroes op dat moment al verwoede pogingen uit handen van justitie te blijven, die van plan lijkt de opgelegde straf ten uitvoer te brengen.        Werner Becking is verschillende keren door de rijksrecherche gehoord en tegenover de rijksrechercheurs bevestigt hij de gang van zaken: hij introduceert Aad Dingjan begin 1991 op het Haagse parket. Die krijgt daar de rol van een soort ´kroongetuige´, hoewel dat nergens formeel wordt vastgelegd. Het is de eerste ontmoeting van Aad Dingjan met de, destijds Haagse, officier van justitie mr. Hans Vos. Over het aantal besprekingen dat heeft plaatsgevonden bij het openbaar ministerie lopen de lezingen uiteen, maarzeker is dat Dingjan in 1991 ten minste vier en maximaal zes keer overleg heeft gehad bij justitie. Om zijn verhaal te staven, levert Dingjan, blijkt uit het rijksrechercheonderzoek, interne stukken aan van ´De Vleeschmeesters´ waaruit zonneklaar de negatieve betrokkenheid van de commissarissen zou blijken.         Ook hier lopen de verklaringen, bij de rijksrecherche afgelegd, uiteen. Dingjan stelt bij de rijksrecherche dat hij transcripties van bandopnames van vergaderingen van de raad van commissarissen aan justitie heeft overlegd. Hieruit zou blijken dat het trio al in een vroeg stadium op de hoogte was van de fraude en dat ze probeerden de zaak in de doofpot te stoppen. Volgende kolom • De familie De Kroes, v.l.n.r.: Geraldine, Edwald, Eddy, Erna, Anne-Trije en Bernadette. FOTO: REIN GELEIJNSE         De Vleeschmeesters Jaap Kruyer en Ger de Kroes ontkennen tegenover de rijksrecherche dat er geluidsopnames zijn gemaakt van deze vergaderingen. Maar de heer Horneman, destijds secretaris van de raad van bestuur van De Vleeschmeesters, bevestigt de rijksrecherche dat er wel degelijk dergelijke geluidsbanden hebben bestaan, maar dat hij ze, vanwege een verhuizing, in 1995 heeft vernietigd.        Hoe dan ook, het materiaal over de prominente Nederlanders, dat ´kroongetuige´ Aad Dingjan bij het openbaar ministerie aanlevert, heeft grote gevolgen. Blijkbaar, zo luidt de voorzichtige conclusie, sloot de informatie van de banden aan bij informatie waarover de top van het ministerie al via andere kanalen beschikte. Het lijkt te veel eer voor vleeshandelaar Dingjan dat hij de enige is die het hele justitieapparaat op scherp heeft gezet. Opmerkelijk is overigens dat tijdens de besprekingen op het Haagse parket geen duidelijke toezeggingen zijn gedaan. Er was, blijkt uit het rijksrechercheonderzoek, géén sprake van een ´deal´, maar voor Dingjan was de boodschap tijdens alle besprekingen duidelijk: met deze nieuwe informatie was voor Eddy de Kroes de zaak klaar... Zijn advocaat bevestigt desgevraagd de aard en strekking van de verklaring van zijn cliënt.         Feit is dat de geheime besprekingen met de ´kroongetuige´ leidden tot verregaande acties van justitie, in de persoon van mr. Hans Vos. En dat is opmerkelijk, want deze officier van justitie had geen enkele betrokkenheid bij De Vleeschmeesters-zaak. Ook was hij op geen enkele manier bevoegd om De Kroes (tot in hoger beroep veroordeeld) uit de cel te houden. Uit het onderzoek van de rijksrecherche wordt pijnlijk duidelijk dat mr. Hans Vos niet op eigen houtje zaken heeft gedaan. Duidelijk is geworden dat hij in opdracht van zijn superieuren heeft gehandeld.         ´Niet geëxecuteerd´         Uit het rijksrechercheonderzoek blijkt dat Hans Vos, tegenwoordig plaatsvervangend hoofdofficier in Maastricht, op 29 januari 1992 naar een justitieambtenaar belt die werkt op de afdeling die zich bezighoudt met de tenuitvoerlegging van straffen. Op last van de officier krabbelt de ambtenaar de volgende tekst op de kaart: ´Signalement opgeheven i.o.v. mr. H.M. Vos. Mr. Vos had afgesproken dat de straf niet geëxecuteerd zal worden´.        Dat krabbeltje om De Kroes uit de cel te houden, blijkt niet voldoende.         LEES VERDER PAGINA 21 Terug naar pagina   20 maart 2004

 

Supertrio regelde vrijbrief VERVOLG VAN PAGINA 15
Een paar maanden later moet Hans Vos in actie komen als de Wassenaarse vastgoedmagnaat in de loop van 1992 ´per ongeluk´ wordt aangehouden op Schiphol. Een telefoontje naar Hans Vos is voldoende en de Koninklijke Marechaussee moet de multimiljonair weer laten lopen, zo stelt ook de rijksrecherche deze opmerkelijke interventie vast. Niet lang daarna schrijft de officier van justitie de bewuste ´vrijbrief´ aan De Kroes. Onderzoek van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) heeft aangetoond dat deze brief authentiek is. Justitie heeft de brief zelfs naar het Amerikaanse onderzoekscentrum van de NASA gestuurd dat heeft vastgesteld dat de gebruikte inkt niet van na 1992 is (om antidatering uit te sluiten).         Wat er precies is gebeurd met de informatie die ´kroongetuige´ Dingjan heeft aangedragen, heeft de rijksrecherche niet kunnen achterhalen. De meeste hoofdrolspelers, onder wie mr. Hans Vos en zijn superieuren, leden bij de rijksrechercheurs aan acuut geheugenverlies.         Oninteressant         Nu de mogelijkheid van een connectie naar ´hogere machten´ is blootgelegd, is de positie van Eddy de Kroes er alleen maar sterker op geworden, oordeelt zijn advocaat mr. Gerard Spong. „De verklaring van Dingjan is op belangrijke punten ondersteund door anderen. Wat de achtergronden van de brief zijn, is voor De Kroes juridisch niet interessant. Feit is dat het openbaar ministerie zich de afgelopen twaalf jaar geheel conform de inhoud van de brief heeft gedragen. De Kroes heeft twaalf jaar lang elke week via Schiphol gereisd zonder dat justitie iets deed.” Volgende kolom • Advocaat mr. Gerard Spong. FOTO: KIPPA         Aad Dingjan zit nog altijd ´in het vlees´; hij woont in Oost-Europa. En hoe staat het met officier van justitie mr. Hans Vos, tegenwoordig directeur bij Prisma, een kwaliteitsinstituut voor de rechterlijke macht? De vraagtekens rond zijn persoon worden alleen maar groter. Want hoewel hij door de rijksrecherche is aangemerkt als ´verdacht´, heeft zijn werkgever justitie hem nog altijd niet geschorst. Dat zou er op kunnen duiden dat het college van procureurs-generaal meer weet. Is het misschien zo, zoals direct betrokkenen bij de rijksrecherche hebben gesuggereerd, dat mr. Vos alleen maar een dienstopdracht heeft uitgevoerd met de verplichting er nooit over te zullen praten?         Terug naar pagina
20 maart 2004

Ook beruchte families vrij van belasting DEN HAAG, zaterdag     door Martijn Koolhoven        Lid zijn van een beruchte familie is voldoende om geen belasting te betalen in Nederland. Het bewonen van een ´fiscale vrijstaat´, zoals deze krant vorige week al onthulde, is niet de enige remedie om de Belastingdienst van je af te houden.         Uit geheime documenten van de Belastingdienst blijkt dat de fiscus in zijn computers bepaalde families als ´berucht´ aanmerkt. Zij hebben geen invordering te vrezen.         „Zigeunerclan K. hoeft niets te betalen” Pagina 5 Ook zijn er complete families die, aldus de systemen van de fiscus, ´de ijskast´ ingaan, hetgeen zoveel wil zeggen als: niets meer aan doen.         BELASTINGDIENST         Vandaag komt De Telegraaf met nieuwe schokkende onthullingen over het belastingschandaal rond de fiscale vrijplaatsen. Nederland telt tientallen, mogelijk honderden zigeunerfamilies die door de fiscus met rust worden gelaten.        Ze genieten soms al meer dan tien jaar in feite een soort ´fiscale vrijstelling´.        Naar aanleiding van de berichtgeving van vorige week meldde zich klokkenluider Nr. 2, werkzaam bij de Belastingdienst Rotterdam. Hij verklaart onder meer: „Rotterdam, Utrecht, Den Haag, Amsterdam: allemaal hebben ze hun speciale gevallen. Ben je een linke jongen, dan geldt er een ander regime. Alleen al in de regio Rotterdam hebben we, schat ik, honderd personen die geen invordering te duchten hebben omdat ze lid zijn van beruchte zigeunerfamilies.” Volgende kolom        Dagblad De Telegraaf publiceert de geheime belastingdocumenten vandaag op haar internetsite www.telegraaf.nl. Op deze site wordt vandaag ook een document gepubliceerd dat klokkenluider Nr. 1 heeft opgesteld ten behoeve van de Kamerleden.        Komende week moet staatssecretaris Joop Wijn (Belastingen) zich in de Tweede Kamer verantwoorden voor het uit de fiscale wind houden van bepaalde groepen Nederlanders en, naar nu blijkt, ook bepaalde ´beruchte´ families.        In reactie op de nieuwe onthullingen zegt de woordvoerder van staatssecretaris Wijn dat er sprake is van ´informeel beleid´. De zegsman: „Daar proberen we nu de vingers achter te krijgen en dat kost even tijd. De Belastingdienst is groot en er werken veel mensen.        De Belastingdienst werkt heel hard om het goed uit te zoeken. Ik begrijp dat half Nederland heel erg verontwaardigd is en dat is de staatssecretaris ook. Het kan niet en het mag niet, maar we moeten wel eerst de feiten kennen. Zodra we die kennen, zal de staatssecretaris de Kamer inlichten.”        De woordvoerder van de bewindsman verwacht dat het rapport over het interne onderzoek van de Belastingdienst op z´n vroegst over enkele weken gereed is. Pas dan ook zal de staatssecretaris zeggen hoe hij de fiscale vrijstaatjes en belastingvrije families denkt te gaan aanpakken.           6 maart 2004

	Woonwagenkamp belastingparadijs Fiscus hief maar 3% bij bewoners! Pagina 13 door Martijn Koolhoven
	MAASTRICHT, zaterdag        Kampers op het grootste woonwagenpark van Nederland, de Vinkenslag nabij Maastricht, blijken tien jaar lang dankzij een speciale regeling over hun verdiensten niet meer dan 3 procent inkomstenbelasting per jaar te hebben betaald.         Deze krant heeft inzage gekregen in vertrouwelijke documenten waaruit de uiterst gunstige voorwaarden blijken. Doordat de Belastingdienst jarenlang onvoldoende toezicht en controle kon uitoefenen, was de fiscus niet in staat de juistheid van de opgave te verifiëren.        De speciale regeling van de Belastingdienst, die blijkt te dateren uit 1993, is na het ontmantelen van de vrijstaat Vinkenslag stopgezet. Hoewel de fiscus de regeling al per 1 januari 2003 had opgezegd, was ze pas na de inval ook in staat hier gevolg aan te geven.        Omdat de kampers nu voor het eerst reële belastingaanslagen ontvangen, leidt dit tot grote beroering op het kamp. De regeling hield onder meer in dat de kampers hun belastingaangiften konden laten afhandelen door een ´tussenpersoon´ op het kamp.   Volgende kolom        De belastingplichtigen kregen echter geen kennis van hun feitelijke aangiften. Bovendien mochten de kampers op de Vinkenslag hun eigen belastingloket inrichten dat de zaken met de Belastingdienst afhandelde. Hierdoor verviel de voor alle ondernemers geldende ´administratieplicht´ en ´bewaarplicht´.        Uit onderzoek van deze krant blijkt dat er oud-ijzeren autohandelaren op de Vinkenslag zijn die sinds 1993 niet meer dan 3 procent belasting hebben betaald over hun bruto-omzet. Bij een omzet van bijvoorbeeld 100.000 euro werd aan het einde van het jaar 3000 euro met de Limburgse Belastingdienst afgerekend.         De Belastingdienst in Limburg bevestigt dat een speciale regeling met de kampers van de Vinkenslag per 1 januari is stopgezet. Topman van de dienst R. Schoenmaekers weigert in te gaan op de inhoud van de Vinkenslag-regeling, die in een notitie is vastgelegd en bekend is als ´het ondersteunend traject´. Twee jaar geleden al, eind 2002, was de fiscus van plan om de Vinkenslag-regeling stop te zetten, maar het duurde tot december vorig jaar voordat dat een feit was.
	14 februari 2004