Katholiek Nieuwsblad . .
In 2007 reed de 'onkreukbare' Rabobank-ploeg de Tour de France. Michael Rasmussen was de kopman. Hij werd beboet, omdat hij voor de Tour een dopingcontrole teveel 'gemist' had. Rasmussen reed in het geel. De zege kon hem nauwelijks nog ontgaan, toen een Italiaanse journalist bekend maakte dat Rasmussen gelogen had over zijn verblijfplaats bij een van de gemiste controles. Een stroom van negatieve publiciteit sloeg over Rasmussen heen.
Hij werd in bescherming genomen door de advocaat van de Rabobank, mr. Harro Knijff. Maar evengoed haalde ploegleider Theo de Rooij de wielrenner daags daarop uit de Tour. Rasmussen zou namelijk tegen De Rooij gelogen hebben over zijn verblijfplaats bij de gemiste controle. Achteraf is gebleken dat de ploegleider wel degelijk wist waar Rasmussen uithing. De renner was enkel uit de Tour gehaald om het imago van de Rabobank te beschermen.
In 2008 heeft de rechter te Utrecht gevonnist dat de Rabo-ploeg Rasmussen niet op staande voet had mogen ontslaan. Rabobank moest € 715.000 aan Rasmussen betalen. Opmerkelijk, maar dit vonnis heeft in de pers nauwelijks aandacht gekregen.
In de Volkskrant zijn sinds 5 mei voortreffelijke artikelen gepubliceerd die duidelijk maken dat er bij de Rabobank-ploeg meer mis was dan alleen het onjuist informeren van het publiek. Nu De Rooij onder druk van verklaringen van derden verklaart "als het gaat om medische begeleiding, zal je de randjes moeten opzoeken", mag je concluderen dat de Rabobank-ploeg geen haar beter was dan anderen. Maar ook dat de sponsor zijn handen in onschuld wilde kunnen wassen, als het bedrog uitkwam. Daar werd dan desnoods een topwielrenner aan opgeofferd.
Veel langer nog dan de wielrennerij sponsort de Rabobank de paardenfokkerij van KWPN, 's werelds grootste warmbloedpaardenstamboek. In 1999 doken er berichten op in het Brabants Dagblad en Vrij Nederland dat het KWPN een paardenfokker via stigmatiserende dopingaantijgingen zou hebben uitgeschakeld. Hierdoor zou de tophengst Guldenberg voor de fok verloren zijn gegaan. Journalist Theo Toebosch heeft toen ook aan Rabobank, als hoofdsponsor van KWPN, om een reactie op die affaire gevraagd en schreef in VN: "de hoofdsponsor Rabobank houdt het kort: 'Wij sponsoren het KWPN omdat we het talent van ruiter en paard willen ontwikkelen. We bemoeien ons niet met bestuurlijke aangelegenheden van het stamboek. Mochten er interne strubbelingen zijn, dan heeft de Rabobank er alle vertrouwen in dat het KWPN die zelf kan oplossen.' "
Dat vertrouwen bleek toch minder duurzaam dan aanvankelijk gesuggereerd. In september 1999 stopte Rabobank met de sponsoring. Ton Corbeau, hoofdredacteur van het weekblad Hoefslag schreef op 20 september 1999 daarover in zijn column: "het voortdurende gerommel binnen het KWPN, met als voorlopig dieptepunt het het artikel 'Gekuip en gekonkel in de paardenfokkerij' (Vrij Nederland 28 augustus jl.) zijn de bankiers niet ontgaan." "De Rabobank - op jaarbasis met een bedrag tussen de 4 en 5 miljoen gulden verreweg de belangrijkste sponsor van de Nederlandse paardensport - gaat het over een andere boeg gooien. Geen geld meer voor de hippische organisaties. " "Dat was vragen om moeilijkheden. In gezamenlijkheid werd immers nog maar bitter weinig tot stand gebracht." "Dit betekent dat zowel de basisorganisatie als het KWPN een hoofdsponsor zijn kwijtgeraakt. Dat voelen ze in hun portemonnee." "Eigenlijk is het te gek voor woorden dat een belangrijke sponsor genoodzaakt is zich zo op te stellen, maar als sportliefhebber met oog voor de toekomst kun je er niet rouwig om zijn."
Alles leek dus in september 1999 te kloppen. Het mooie voornemen werd waargemaakt. Rabobank suggereerde geen dopingfopperij te sponsoren.
Voor eventjes dan. Want wat is er sindsdien door de Rabobank "tot stand gebracht", als het om het bestrijden van doping gaat? In 2007 hervatte Rabobank doodleuk het sponsoren van het KWPN, terwijl aan die organisatie nog altijd een luchtje hing van malafide dopingaantijgingen. Die waren in 2007 nog altijd niet gerectificeerd (ook nu nog niet), terwijl in opdracht van de rechter al in 1992 door de internationaal gerenommeerde dopingautoriteit, prof. Jacques van Rossum, bindend is vastgesteld dat bij de hengst Guldenberg nimmer doping is aangetoond.
Het Katholiek Nieuwsblad heeft vanaf augustus 2008 meerdere artikelen gewijd aan de kwestie. KWPN kon die niet weerleggen, maar liet de ongefundeerde dopingaantijgingen voortbestaan. Het beleid lijkt er dus op gericht de affaire Guldenberg in de doofpot te houden. Hoofdsponsor de Rabobank is hier op diverse manieren van in kennis gesteld. In een schriftelijke reactie stelde Rabobank Nederland Sponsoring op 23 juli 2010: "Wij weten dat er in sommige projecten weleens dingen gebeuren die onder discussie staan. Wellicht dat dit ook bij het KWPN is gebeurd. Echter het KWPN zorgt ervoor dat de goede paarden terecht komen bij de talentvolle ruiters. Het partnership zal dan ook nog voortduren. Wij houden het partnership gedurende deze periode zorgvuldig onder de loep."
Rabobank heeft tenminste tot 2008 aan schone-schijn-sponsoring gedaan bij de Rabo-wielerploeg. Zij heeft daarnaast echter - met en bij het opnieuw sponsoren van het KWPN - continu getoond bijzonder hypocriet te handelen ten dienste van haar imago čn het imago van de 'koninklijke' vereniging KWPN.
De Rabobank dient berispt te worden en een aantekening in rood in haar 'sponsorpaspoort' te krijgen.
