Deze website is bedoeld om te waarschuwen voor de medische macht en de nieuwe wetgeving die door de Eerste Kamer der Staten Generaal beoordeeld wordt. Het gaat in ons geval over het bewust wél of niet behandelen van een patiënt met het uiteindelijke resultaat: de dood!

Zonder dat wij in kennis waren gesteld van het voornemen van de artsen, hebben dezen - tegen onze uitdrukkelijke wil - geprobeerd om onze zoon Ewout actief te euthanaseren, toen men had ontdekt dat ons kind een hydrocefalus (waterhoofd) had ontwikkeld.

Dit met het doorprikken van de fontanel van onze nog ongeboren baby. Daarmee wilde men het teveel aan hersen-ruggemergvocht weghalen, zodat hij via de natuurlijke weg geboren zou worden, in de wetenschap dat dit de dood tot gevolg zou hebben. Ewout overleefde deze ingreep echter, maar kwam gehandicapt ter wereld. Vervolgens zijn noodzakelijke operaties geweigerd of te lang uitgesteld, waardoor weer nieuwe handicaps ontstonden. Toen Ewout 8 jaar was, is ons door de artsen gezegd dat zij het nut van het leven van een gehandicapt kind niet inzagen en daarom al voor de geboorte geprobeerd hadden het kind te doden. Door dit alles hadden wij een ontzettende angst gekregen voor artsen. Bij een volgende zwangerschap gingen we naar een andere gynaecoloog. We hebben hem gevraagd alles te doen ten gunste van de baby, omdat wij als ouders ook een (eventueel) gehandicapt kindje zouden accepteren. Verontwaardigd beloofde de arts dit natuurlijk te doen. Hij heeft echter geen woord gehouden!

Onze Maarten Theodoor had eveneens een hydrocefalus ontwikkeld. Ondanks dat ik vanaf de 8e maand steeds terugkerende weeën had, is onze zoon pas na 9½ maand door middel van een keizersnee door een collega-gynaecoloog gehaald. Ook toen heeft hij niet de juiste behandeling gekregen, hoewel die wel was besproken. Hij is slechts een week oud geworden, doordat zijn levenskansen minimaal waren. Het falen van de gynaecologen bestond in dit geval hierin, dat hij pas gehaald werd na een zwangerschap van 9½ maand. Elke medicus weet dat een kind met een hydrocefalus (zonder spinabifida) uiterlijk met de 8e maand gehaald moet worden. Hier is dus sprake van medisch falen met dodelijke afloop.

Wij gunnen u een kijkje in onze huiskamer en in ons leven door middel van enkele fragmenten van een tv-uitzending uit 1982 bij de NCRV. Ook toen al was er een brede discussie over de verantwoordelijkheid van de arts en de strafrechterlijke aspecten van nalatigheid of van actieve levensbeëindiging. Artsen en rechters komen aan het woord.

Door de programmamakers was evenwel het opzettelijk fout handelen van de medici rond de geboorte van Maarten Theodoor uit de opname geknipt! Dit vonden wij buitengewoon pijnlijk, omdat daarmee de almacht en het beslissen over leven en dood door de artsen duidelijk naar voren kon komen.

Wij willen in contact komen met lotgenoten die op gelijke wijze een dierbaar persoon hebben verloren, om bij elkaar steun te kunnen vinden en te waarschuwen tegen sommige verschrikkelijke praktijken. Wij willen iedereen en vooral politici wakker schudden, juist nu de Eerste Kamer moet gaan oordelen over de nieuwe wet. De nieuwe wet op de euthanasie beschermt wel de arts, maar niet de patiënt. En in dat wetsontwerp wordt zelfs de rechter buiten spel gezet!