Henry George en Edward Bellamy waren twee econmen die een basisinkomen voor iedereen bepleitten

Belasting Onttrokken Waarde voor duurzame productie. Inputheffing en basisinkomen


Grondvest Henry George . . . . . SDN <=====> Bellamy . . . . . GB Institute

Inputheffing en basisinkomen

Member of the 'council of Georgist Organisation' - New York

GRONDVEST



Inhoud                                                       pag.
Van de redactie                                               1
Normen en waarden en het nieuwe wereldbeeld door Wim Sweers   2
Georgistische waarden en normen door Barend  Jonker           3
Armoede is een politieke creatie door Rentia Hendrikx         6
Aan wie delegeert men zijn politieke macht? Sieth Delhaas    12
Belasting Onttrokken Waarde                                  14 
Inputheffing en basisinkomen door Wim Sweers                 16
Tien motieven voor basis-inkomen door Simon Hogervorst       20


Belasting Onttrokken Waarde

Inputheffing en basisinkomen


Al meer dan tien jaar lang heeft de stichting Grondvest maatschappelijke organisaties, de politiek en de media benaderd om onze welvaarts economie, die erg nadelig is voor de natuur en voor de mensen generaties die na ons komen, om te bouwen naar een natuur- en toekomstvriendelijke economie. Hiervoor werden zinvolle elementen aangedragen. Reacties 0,0 Waarom ? Iedereen in de ban van de neoliberale politiek? Zo werd in het voorjaarsnummer 2002 van Grondvest aangetoond, dat met verschuiving van de lastendruk van de output van de bedrijvigheid (premies, btw, loon- en inkomstenbelasting)naar de input de input van de bedrijvigheid ( alle inkoop en verbruik van grondstoffen,energie, water lucht en ruimte) Belasting Onttrokken Waarde genoemd, een aantal heikele sociaal economische problemen zouden verdwijnen. Wij herhalen hier nogmaals het bewuste Grondvest artikel:

(…)

    Over de BOW:
Hoe realiseer je bow en hoe bepaal je wat onttrokken waarde is? Hoe en waar wordt die onttrokken? Ook buiten de territoriale grenzen? En hoe kun je enigszins voorzien wat de opbrengst zal worden? Zijn bedrijven die waarden van gezondheid en leefbaarheid aan het eigen land (rechtsgebied) onttrekken in het nadeel t.o.v. hen die waarden onttrekken buiten de landsgrenzen? Onttrokken waarde (productieve natuurkracht) en toegevoegde waarde (menselijke arbeid) tellen we bij elkaar op en noemen dat Bruto Nationaal Product.

Alle toegevoegde waarde opgeteld is het Netto Nationaal Product wat gelijk is aan het Nationaal Inkomen. De input van de bedrijvigheid, alle aangekochte grondstoffen, halffabrikaten, brandstoffen, goederen en diensten, die tijdens het lopende belastingjaar worden verbruikt, het z.g. intermediair verbruik vormt samen met het verlies aan ruimte, schone lucht, schoon water en schone bodem de Onttrokken Waarde.

Het intermediair verbruik dat onderdeel is van het Bruto Nationaal Product dat jaarlijks wordt vastgesteld is redelijk voorspelbaar. En de ingevoerde goederen van buiten de landsgrenzen zijn inbegrepen. Zo kan met redelijke zekerheid worden vastgesteld dat in het jaar 2002 het intermediair verbruik van de Nederlandse economie ongeveer 425 miljard euro zal bedragen.

De ontrokken natuurwaarden, ruimte, water en lucht die de producent niet behoeft in te kopen omdat er geen aanwijsbare eigenaar/verkoper te vinden is zijn moeilijk te schatten en nog moeilijker te voorspellen.

    Onrechtvaardige milieuheffingen

De vaste milieuheffingen bij de consument zonder aanwijsbaar of verwijtbaar milieuverbruik zijn niet rechtvaardig en zijn niet bevorderlijk voor een beter milieugebruik. De consument kan aan het eind van de pipeline weinig invloed uitoefenen op het onzinnige milieuverbruik aan het begin van het produktieproces. Daarom dienen milieuheffingen te geschieden bij de bron van het milieuverbruik, bij de aanvang van het productieproces.

Alle milieuheffingen dienen over te gaan naar het begin van het productieproces. Dit is duidelijk voor de producent die aangeslagen dient te worden naar het daadwerkelijke milieuverbruik en het is rechtvaardig voor de consument. Deze milieuheffing komt natuurlijk terecht in de prijs van het eindproduct dat de consument koopt.

    Betere verdeling: meer welvaart

De consument die weinig te besteden heeft, betaalt dan ook weinig milieuheffing. Terwijl de consument die veel te besteden heeft ook veel milieuheffing betaalt. Bovendien zal de zuinige consument de dure producten waar veel milieukosten en inputheffingen zitten proberen te mijden.

Dient heffing op het intermediair verbruik vooreerst het doelmatig belasting innen voor de overheid en dient milieuheffing leefbaarheid en gezondheid, samen dienen zij een rechtvaardige en duurzame economie in een samenleving waarin voor iedereen plaats is overeenkomstig de universele verklaring van de rechten van de mens. Ook voor de mensen van de toekomst. Het is een rechtvaardigheidseis van de eerste orde dat het rijke Noorden ten aanzien van het arme Zuiden een reële prijs betaalt voor het verbruik van de rijkdommen van de aarde. Is invoering van BOW op wereldschaal met daaraan gekoppeld een basisinkomen voor iedereen thans nog utopie, invoering in Nederland is al lang geen utopie meer maar bittere noodzaak om Nederland leefbaar te houden.

    Wie juichen een BOW toe en wie zullen bezwaar maken?

De arbeidsintensieve bedrijvigheid die veel werkgelegenheid biedt zal de komst van 'bow' van harte toejuichen. Echter de kapitaalintensieve bedrijvigheid die veel grondstof (energie) en natuur verbruiken en daar weinig of niets voor betalen zal haar machinerie op maximale kracht laten draaien en luidkeels verkondigen dat BOW een utopie is, niet realistisch is en geen draagvlak heeft in de samenleving, de concurrentiepositie van Nederland verzwakt en daarmee slecht voor de werkgelegenheid!! Waarom zwakke concurrentiepositie? Wat maakt het voor verschil in de prijs van het product of je belasting betaalt aan het eind van het proces of bij de aanvang van de activiteit? Slecht voor de werkgelegenheid? Ja voor slechts één categorie 'werkers' betekent het verlies van werkgelegenheid nl de bureaucraten, belastingambtenaren, belastingadviseurs, subsidiologen etc. Deze categorie zal naar andere maatschappelijk zinvolle en productievere arbeid moeten uitzien bv in de onderwijs- of zorgsector.


    Opbrengst BOW en
    de financiering van Basisinkomen en Overheidsbestuur

BOW is het gemakkelijkst te realiseren door rechten te innen of belasting te heffen op de input van de bedrijvigheid, het zogenaamde intermediair verbruik. Dit intermediair verbruik groeit met 5% per jaar. In 1990 bedroeg dit nog 479 miljard gulden. In 2002 zal dit ongeveer 425 miljard Euro bedragen. De prestatie van de Nederlandse economie zal als de huidige trend zich voortzet er ongeveer als volgt uitzien:

Produktie (basisprijzen) 830 miljard
Intermediair verbruik (aankoopprijzen excl. aftrekbare BTW) 425 miljard
Toegevoegde waarde (basisprijzen) (1-2) 405 miljard
De 405 miljard is het bedrag dat we met zijn allen in 2002 in Nederland zullen gaan verdienen. Hiervan staan we ongeveer 40 % af (26 % aan belasting en 14 % aan sociale premies).
Met handhaving van het huidige sociaal-fiscale systeem zal de overheid in 2002 moeten uitgeven inclusief bruto salarissen personeel, uitkeringen bijstandswet, studiefinanciering en huursubsidie totaal ongeveer 126 miljard terwijl de belastingopbrengst bij de huidige ontwikkeling de belastingbehoefte ongeveer zal dekken.
Het NATIONAAL INKOMEN (t.w. toegevoegde waarde, plus productgebonden belastingen, minus product gebonden subsidies en plus toegerekende BTW) zal in 2002 ongeveer 440 miljard bedragen.


    Na de omkering

Verwacht mag worden, dat bij omkering van het sociaal fiscale systeem in die zin dat geen belastingen en premies worden geheven van de output maar van de input van de bedrijvigheid, het Nationaal Inkomen ongeveer gelijk zal blijven. Wordt echter ook het systeem van uitkeringen en subsidies vervangen door een volledig basisinkomen voor iedereen ('geen gedeeltelijk basisinkomen') dan zal veel onproductieve bureaucratische arbeid worden omgezet in productieve arbeid, de productie van goederen en………diensten. Veel hoog gekwalificeerde werkers uit de bureaucratie zullen na enige tijd van aanpassing emplooi vinden in de onderwijs- zorg- en dienstensector. En misschien wel in de politiek waar veel behoefte is aan kwaliteit! De besteedbaarheid van het Nationaal Inkomen zal flink stijgen, m.a.w. met hetzelfde N. I. kunnen meer goederen en vooral meer diensten 'gekocht' worden.


    Wat kost een rechtvaardig basisinkomen voor jong en oud
    en hoeveel BOW moet worden geind om BI mogelijk te maken.

De Nederlandse bevolking groeit jaarlijks met een 1/2 % (afgeleid van cijfers gevonden in Statistisch Jaarboek 2002) Zo zal het jaar 2002 eindigen met 16.066 mln inwoners in Nederland. Een leeftijdsafhankelijk BI dat alle uitkeringen van kinderbijslag, studiefinanciering, bijstandswet tot en met AOW kan vervangen kan er als volgt uitzien:

    Leeftijds-         aantal      bedrag        totaal groep    
    groep              x 1000    € per mnd        x€ 1000.-
    -------------------------------------------------------------
     0 -  4              1001       200.-   =       200200       
     5 -  9               996       275.-   =       273900
    10 - 14               981       375.-   =       367875      
    15 - 19               931       500.-   =       465500  
    20 - 24               963       550.-   =       529650      
    25 - 64              8943       600.-   =      5365800      
    65 +                 2175       800.-   =      1740000      
               ---------                     ------------                      
    totaal              15963     per mnd   =      8942925          
    
    X 12  = per jaar   107.315.100 X 1000 euro
    

Een volledig algemeen basisinkomen dat in 2002 alle sociale uitkeringen en subsidies had kunnen vervangen bedraagt dus 107 miljard Euro Het intermediair verbruik dat jaarlijks stijgt met 5 % zal in 2002 ruim 425 miljard Euro bedragen. Wordt van dit intermediair verbruik 40 % BOW geheven, dan levert dit de overheid aan middelen een bedrag op van ruim 170 miljard Euro. (40 miljard meer dan begroot op prinsjesdag!) Betaalt zij van de 170 miljard ontvangen BOW aan basis inkomen 107 miljard Euro, dan rest de overheid een bedrag van 63 miljard Euro voor haar bestuurlijke arbeid. Betaling rente en aflossing staatsschuld dient te geschieden uit opbrengst van de vermogensbelasting en uit andere niet belastinginkomsten van de overheid. De schuld van de staat is immers het bezit van de vermogende burger.