Doorsturen
Printen
Door Guido voor Anarchiel
De heer A. van Rooij werkt parttime als safety manager bij “Philips Medical Systems Nederland B.V.” (Philips) en werkte daarnaast parttime als directeur voor het “Ecologisch Kennis Centrum B.V.” (EKC). Inmiddels staat de heer van Rooij echter als gevolg van een ziekmelding bij het UWV door Philips te boek als 100% arbeidsongeschikt (onder de noemer “geestesziek”).
Vanuit zijn functie voor het EKC zet de heer van Rooij zich onder andere in voor zaken om ernstige milieuvervuiling (met toestemming van verschillende overheden) een halt toe te roepen. Op 12 mei 2009 heeft Van Rooij holding B.V. (de werkgever van Van Rooij voor het EKC) een brief van het UWV ontvangen dat Van Rooij in het WIA-traject terecht is gekomen als gevolg van de ziekmelding door Philips bij het UWV. Dit ondanks het feit dat de kantonrechter op 2 juli 2009 heeft uitgesproken dat Van Rooij niet ziek is en als safety manager bij PMSN goed functioneert.
Volgens Philips heeft de heer van Rooij zichzelf ziek gemeld. Bijkomstig krijgt de heer van Rooij al bijna twee jaar (vanaf 25 oktober 2007) geen salaris meer uitgekeerd van Philips, omdat hij naar zeggen van die organisatie weigert mee te werken aan een onderzoek. Volgens van Rooij is dit absoluut niet juist: “Philips heeft me ziek gemeld bij het UWV, niet ik”. Dat blijkt volgens Van Rooij tevens uit stukken van het UWV, die door hem middels een beroep op de ‘Wet openbaarheid van bestuur’ (Wob) zijn verkregen.
De ziekmelding op zich is ook zeer omstreden. Volgens Van Rooij is de diagnose van de bedrijfsarts niet ondersteund door een onafhankelijke psychiater. Om die reden valt er sterk te twijfelen aan de onafhankelijke positie van waaruit de diagnose is uitgesproken. Niet alleen wekte van Rooij bij mij een uiterst gezonde indruk, ook is hij volgens de rechter een gedreven man die erg hoge betrokkenheid heeft bij Philips.
Ondanks de bezwaren van Philips, heeft de rechter geëist dat van Rooij zo snel mogelijk zijn functies weer zou moeten oppakken. Dat dit tot op heden nog niet gebeurd is, is van Rooij een doorn in het oog. Doordat Philips hem tot op de dag van vandaag weigert hersteld te melden bij het UWV, zit hij nog steeds zonder werk en zonder geld thuis. Ook kan van Rooij als gevolg daarvan geen werkzaamheden meer verrichten voor zijn cliënten van het Ecologisch Kennis Centrum B.V.
Door de ziekmelding van Philips bij het UWV, is de heer van Rooij op dit moment vleugellam en monddood gemaakt. Hij is tot zijn herstelmelding door Philips bij het UWV niet gemachtigd om namens het EKC op te treden. Indien hij dat toch zou doen, is hij in overtreding van de Ziektewet. Intussen is van Rooij de wanhoop nabij, want naast het feit dat hij erg graag zijn werkzaamheden als safety manager voor PMSN weer oppakt, krijgt hij al die tijd al geen salaris.
Zolang Philips hem niet als hersteld opgeeft bij het UWV, mag van Rooij dus tevens geen werkzaamheden voor het EKC verrichten. Namens deze organisatie maakt van Rooij zich onder andere sterk voor burgers en organisaties die lijden onder gebruik van houtimpregneermiddelen, wolmanzouten genaamd.
Wolmanzouten bevatten onder andere de zeer giftige kankerverwekkende stoffen arseenzuur en/of chroomtrioxide (chroom VI). Vanwege de volledige oplosbaarheid van deze stoffen in contact met (regen)water komen de mensen met deze stoffen in contact tijdens de productiefase, in de gebruiksfase en in de afvalfase van het gewolmaniseerde hout. Na de afvalfase (als het geďmpregneerde hout er niet meer is) zitten deze kankerverwekkende stoffen arseenzuur en chroomtrioxide in opgeloste vorm in het grondwater en oppervlaktewater en daarmee ook in ons drinkwater. Deze vorm van vervuiling is helaas niet terug te draaien. Is het water eenmaal vervuild, dan kan deze vervuiling niet meer ongedaan worden gemaakt.
Zo heeft de heer van Rooij al eens opgetreden in een zaak namens B. Heijmen over een gewolmaniseerde zandbak op een schoolplein die kankerverwekkende stoffen bleken te bevatten. Ook trad hij op namens dhr. R. Kahlman (oud werknemer van Corus) in een zaak tegen Corus en in een zaak tegen de provincie Groningen namens Mw. J. Jager die naast een afvalverwerkingsbedrijf woont. Telkens maakte hij zich sterk voor mensen die vergiftigd zijn en nog verder vergiftigd worden door belangen van (grote) bedrijven en overheden.
Nu kan de heer van Rooij door toedoen van PMSN zijn uiterst belangrijke werkzaamheden voor het EKC niet langer meer uitvoeren. Waarom hij dat niet kan is om diezelfde reden: belangen van (grote) bedrijven en overheden. Zolang Van Rooij bij het UWV als arbeidsongeschikt te boek staat, is hem feitelijk de mond gesnoerd. Zowel in letterlijke als in figuurlijke zin welteverstaan. Zowel mag hij niet meer optreden als belangenbehartiger van benadeelden, als dat hem feitelijk alle inkomsten ontnomen zijn doordat Philips weigert hem zijn salaris te betalen.
De conclusie van dit alles is dat zolang Philips weigert mee te werken aan de herstelmelding van de heer van Rooij bij het UWV, hij ook geen werkzaamheden voor bijvoorbeeld het EKC mag verrichten. Alle moeite ten spijt, lijkt het erop dat hier een belangrijke Nederlandse Arbo- en milieudeskundige monddood wordt gemaakt. Van Rooij kennende laat hij het hier niet bij zitten, wij houden u dan ook op de hoogte van het vervolg, en wensen van Rooij alle geluk van de wereld in deze moeizame strijd tegen grote corporatieve belangen.
