|
Door: Robert Muller,
oud-adjunct secretaris-generaal der Verenigde Naties
Uit: Ode, Kroniek van de onderstroom,
jan/feb 1997 nr. 12,
Rotterdam Uitgeverij Bentota,
postbus 2402, 3000 CK Rotterdam,
tel. 010-436 09 95; fax
01-436 08 71;
e-mail: ode@ib.com
Wat de wereld nodig heeft?
Het antwoord van Robert Muller is een gedicht. Hij heeft zijn leven in dienst
gesteld van een ideaal: wereldburger. Als geboren Oostenrijker kwam hij uit
de Tweede Wereldoorlog in het besef dat er een vitale rol was weggelegd voor
de Verenigde Naties: het opvoeden van mensen in het besef dat zij moesten
leven in één wereld en dat dit kon worden versterkt door zo
universeel mogelijk onderwijs.
Deze "vader van het mondiale onderwijs" bracht het tot
assistent-secretaris-generaal van de Verenigde Naties. In de jaren tachtig
werd hij rector van de Universiteit voor Vrede van de Verenigde Naties in
Costa Rica.
"Het eerste aspect van onderwijs is het leren hoe we ons
lichaam in optimale conditie kunnen houden - fysieke educatie.
Het tweede aspect van onderwijs is kennis om de hersenen te ontwikkelen,
denken, onthouden, verbeelden - mentale educatie. Vervolgens komt gevoelsmatig,
moreel onderwijs: hoe lief te hebben? Ik mag de wereld dan misschien kennen,
maar kan ik haar ook liefhebben? Ik kan naar een bloem kijken, ik kan de
bloem ontleden onder een microscoop, maar kan ik ook gevoelens voor de bloem
hebben en ervan houden? Want alleen hierdoor kun je er een morele, liefdevolle
relatie mee aangaan.
En tenslotte de hoogste vorm van onderwijs: de ontwikkeling van de ziel. Ik
zou dat willen definiëren als het gevoel van te behoren bij het gehele
universum en de eeuwigheid. Scholen moeten het gevoel onderwijzen dat elk
mens bij een groter geheel hoort." De ideeën van Robert Muller worden
uitgedragen op twintig naar hem genoemde scholen, verspreid over de hele
wereld en op de Vredesuniversiteit.
Wat Muller betreft begint het onderwijs bij de droom van elk kind. "Ik
vraag iedere student wat zijn of haar droom is. "Heb je je droom
vervuld? Waarom probeer je het niet?" Want als je doet wat de
evolutie, de genetica of het mysterieuze leven om je heen wil dat je doet,
dan ben je vervuld."
Hoop voor jongeren is - volgens Muller - het belangrijkste wat vandaag nodig
is. Hij zegt: "Vergeet even de problemen die we hebben en visualiseer
simpelweg hoe je de wereld zou willen zien en werk daaraan. Dat is mijn
voorstel, op dezelfde manier dat ik een wereld van vrede visualiseerde toen
ik uit de Tweede Wereldoorlog kwam."
Een droom
Ik droom
Dat in januari 2000
De hele wereld stil zal staan
In gebed,ontzag en dankbaarheid
Voor onze prachtige, hemelse Aarde/
en voor het wonder van het menselijk leven.
Ik droom
Dat jong en oud, rijk en arm,
Zwart en blank,
Volkeren van noord en zuid
Van oost en west
Van alle geloven en culturen
Elkaar hand, geest en hart reiken
In een ongekende, universele
Tweeduizendjarige Viering van het Leven.
Ik droom
Dat het jaar 2000
Door de Verenigde Naties wordt verklaard
Tot Wereld-Jaar van Dankzegging.
Ik droom
dat in het jaar 2000
Ontelbare vieringen en manifestaties zullen plaatshebben, overal ter wereld.
Om de lange weg die de mens is gegaan te meten
Om onze fouten te bestuderen en ons de daden voor te nemen
Die nog te verrichten zijn
Voordat de mensheid tot volle bloei kan komen
In vrede, gerechtigheid en geluk.
Ik droom
Dat de paar resterende jaren
Tot aan het millennium
Door alle mensen, landen en instellingen
Worden gewijd aan weergaloos denken, doen
Inspiratie, verheffing,
Vastberadenheid en liefde
Om zo onze resterende problemen op te lossen
Met als resultaat
Een vreedzame,verenigde familie van mensen op aarde.
Ik droom
Dat het derde millennium
Zal worden verklaard
En gemaakt
Tot 's Mensen
Eerste Millennium van Vrede!
(door: Robert Muller)
|
Grondwet & Statuut . . . . . SDN homepage
