Door Rob Vreeken 16 november 1996 splinters Volgens mij was het anno jaren tachtig juist een geweldige eer om bij het Zuid-Afrikaanse moordenaarsregime te worden aangegeven, als zijnde gevaarlijk en onbetrouwbaar, dus je zou zeggen: waar klaagt Oltmans over? Maar zo simpel liggen de zaken niet. De meineed van Docters van Leeuwen is onderdeel van een veertig jaar durende, ooit door Joseph Luns begonnen campagne van Den Haag tegen de zilveren eminentie van de Nederlandse journalistiek. In een poging 2,8 miljoen aan gederfde inkomsten vergoed te krijgen, voert Oltmans een nooit eindigende juridische artilleriebeschieting uit op de Staat der Nederlanden. Hij laat daartoe zo'n beetje iedereen die ooit een woordje met Luns wisselde als getuige opdraven; Justitie overweegt serieus voor de zaak-Oltmans een permanent hof in het leven te roepen. De gedupeerde speelt het daarbij klaar met iedereen ruzie te schoppen, zelfs met mensen die - zoals de arme Ruud Lubbers - bereid zijn voor de rechter een goed woordje voor hem te doen. In zijn strijd werd Oltmans steeds terzijde gestaan door de journalistenvakbond NVJ, die daarvoor het afgelopen jaar een ton aan advocaatskosten spendeerde, wat met een ledental van ongeveer zevenduizend neerkomt op om en nabij de f 14,28 per lid. Maar zelfs de NVJ en Oltmans hebben het bij elkaar verbruid, en het advocatenkantoor dat de zaak behartigde is als gevolg van 'de Grote te Oltmansoorlog door ruzie verscheurd geraakt. Querulant? Zei daar iemand querulant? Laat ik het niet merken; want dat wordt mond spoelen met groene zeep. Ik ben namelijk een grote fan van Willem Oltmans. Die f 14,28 heb ik met liefde afgedragen, en zelfs het dubbele ervan zou ik zonder aarzelen naar boven hebben afgerond tot 29 piek. Oltmans belichaamt het reportersideaal dat vóór hem alleen in de getekende persoon van Kuifje gestalte had gekregen: continu de hele wereld over en schijnbaar nooit een letter op papier hoeven zetten. En Oltmans als spion in Zuid-Afrika? Dat Docters van Leeuwen zoiets tegen zijn Zuid-Afrikaanse vakgenoten heeft gezegd lijdt geen twijfel, maar waar kan het niet zijn. Met die stem? Met die twee meter lengte? Met die vanzelfsprekende onbescheidenheid van de telg uit hoge kring? Met dat haar waarin de weerkaatsing van de zon menigten kan verblinden? Dat is om in dezelfde beeldspraak te blijven - iets als Jansen en Jansens incognito op straat in Caïro zonnebril, Arafatsjaal en splinternieuw wit sjeikenkostuum. "Ik heb het gevoel dat er iemand naar ons kijkt." "Ik zou zelfs durven beweren: het lijkt wel of we bekeken worden." Als een paal staat dus boven water: Oltmans moet winnen. Daarvoor geld nodig.. Veel geld. Opdat hij zich juridisch kan laten bijstaan door én door Spong én mr. Doedens, én een paar generaties Moszkowicz én die kale tweeling uit Leeuwarden en als het moet het complete Dream Team van O.J. Simpson. Stort daarom allen f. 14,28 op giro 3704335 t.n.v. R. Vreeken te Zaandam, onder vermelding van 'Nationale Inzameling Eerherstel Willem Oltmans. Rob Vreeken