Aflossing staatsschuld verdient hoe dan ook voorrang stelt premier Balkenende. Maar weet hij wat geld is?

Lees eerst het commentaar onderaan: 22 januari 2000 Aflossing staatsschuld verdient hoe dan ook voorrang Pleidooi van de WRR voor versnelde aflossing van de staatsschuld verdient steun, vindt Jan Peter Balkenende. De PvdA kiest met haar plannen voor extra uitgaven te veel voor de korte termijn. POLITIEK - Den Haag maakt iets ongekends mee. Voor dit en volgend jaar mag volgens het Centraal Planbureau worden gerekend op 23,5 miljard aan meevallers. Volgens de spelregels van het kabinet ontstaat er voor 6 miljard ruimte voor nieuwe uitgaven en voor 17,5 miljard ruimte voor lastenverlichting en terugdringing van de staatsschuld. Vooral de discussie over de terugdringing van de staatsschuld is interessant. Het gaat hier immers om een afweging tussen de lange en de korte termijn. Bovendien verschillen PvdA en VVD op dit punt van mening. In het rapport Generatiebewust beleid pleit de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid er voor de staatsschuld in twintig jaar weg te werken. Op dit moment bestaat er behalve de EMU norm dat de staatsschuld niet hoger mag zijn dan 60 procent van het bruto binnenlands product, geen beleidsdoel ten aanzien van het terugdringen van de staatsschuld. Drie argumenten pleiten er echter voor de staatsschuld versneld af te lossen. In de eerste plaats moet worden voorkomen dat de jonge generaties vanaf 2020 onevenredig zwaar worden belast ten gevolge van het doorschuiven van lasten naar de toekomst. In de tweede plaats dient er voor te worden gezorgd dat er ook in de toekomst voldoende ruimte op de overheidsbegroting aanwezig is om te kunnen investeren in de kwaliteit van de samenleving zoals onderwijs, zorg en veiligheid. Nu een begin maken met het nominaal terugbrengen van de staatsschuld is de beste voorwaarde om rente en aflossingsverplichtingen in de toekomst te kunnen verminderen. In de derde plaats is een beleidsstrategie om de staatsschuld op termijn weg te werken nodig om te verhinderen dat ouderen in de toekomst worden geconfronteerd met lastenverzwaringen die bij een tijdig ingrijpen hadden kunnen worden voorkomen. In die zin is de suggestie van de WRR om in de toekomst van draagkrachtige 65 plussers een AOW bijdrage te vragen dan ook een ongelukkige. De PvdA maakt in haar ouderennotitie dezelfde fout. Een bewuste beleidsstrategie om de staatsschuld weg te werken houdt wel in dat er minder ruimte overblijft voor uitgaven op de kortere termijn. Hier wringt bij de PvdA de schoen, zoals blijkt uit de Forum bijdrage van de PvdA Kamerleden Jan van Zijl en Ferd Crone (12 februari). Zij willen nadrukkelijk meer uitgeven dan is voorzien in het regeerakkoord.   AOW fonds geen argument om zorgen over vergrijzing af te wimpelen Een centraal punt in hun kritiek op het WRR rapport vormt het gegeven dat het AOW spaarfonds reeds de nodige waarborgen biedt voor de komende vergrijzing. Op zich is dat waar, maar wel moet worden bedacht dat dit fonds alleen maar werkt wanneer de overheidsfinanciën op orde zijn. Het AOW spaarfonds wordt gevoed uit middelen van de rijksoverheid. Normaal gesproken zouden die middelen hebben kunnen leiden tot een directe verlaging van de staatsschuld. Door echter deze middelen af te zonderen voor het fonds ontstaan extra waarborgen voor de financiering van de oudedagsvoorziening later. Volgens de gangbare definities leiden stortingen in het AOW fonds tot een lager EMU tekort en een lagere EMU schuld. Daar staat echter tegenover dat onttrekkingen uit dit fonds een hoger tekort en een hogere staatsschuld tot gevolg hebben. Om die reden heeft het kabinet er terecht steeds op gewezen dat er sprake dient te zijn van 'een duurzaam houdbare schuldpositie'. Om dit te bewerkstelligen dient, zo stelde het kabinet in de Miljoenennota 1999, het financieringskort verder gereduceerd te worden en zelfs te worden gestreefd naar een overschot. Hoewel AOW-spaarfonds dus wel waarborgen biedt, kan absoluut niet worden gezegd dat dit fonds noodzaak van terugdringing van de staatsschuld zou relativeren. Juist omdat uitkeringen uit het AOW-spaarfonds de staatsschuld zullen belasten, moet er alles gelegen zijn de staatsschuld nu grondig aan te pakken. Wanneer de staatsschuld te veel op zijn loop wordt gelaten, worden de problemen gewoon doorgeschoven naar de toekomst. Men kan kritiek hebben op de onderbouw van het WRR rapport, maar voor jongere en oudere generaties zou het een zegen zijn wanneer over 20 à 25 jaar de staatsschuld, inclusief alle rente en aflossingsverplichtingen, zou zijn weggewerkt. Jan Peter Balkenende is lid van de Tweede Kamer voor het CDA Uit de Volkskrant van 22 januari 2000 Commentaar: Stel: U bent ambtenaar en gaat of bent al met pensioen. Mijn vraag: Waar komt uw pensioenuitbetaling vandaan? Uw antwoord: Van het ABP pensioenfonds natuurlijk. Mijn vraag: Waar haalt het ABP dat geld vandaan? Uw antwoord: We hebben veel premie betaald en opgespaard en we vangen over het gespaarde flink wat rente zodat we toch riant kunnen leven. Mijn vraag: Waar komt die rente vandaan? Uw antwoord: Dat is nogal simpel, We hebben bij het ABP voor tientallen miljarden euro's aan staatsobligaties in de kluis en daarover krijgen we rente. Mijn vraag: Van wie ontvangt het ABP die rente? Uw antwoord: Uhh?? Eh..., van de staat der Nederlanden over die staatsschuld, dat weet toch iedereen...!! De staat betaalt uit de begroting per jaar ca. 12 miljard euro aan rente en een flink deel daarvan komt bij ons binnen voor de pensioenen. Dat is toch prima zo? Mijn vraag: De politiek en premier Balkenende willen die staatsschuld kwijt. Wat gebeurt er met uw pensioen wanneer de staatsschuld is afgelost met bezuinigingen op bijv. ambtenarensalarissen, afvloeiing van personeel, etc.? Dan betaalt de Staat der Nederlanden GEEN rente meer aan het ABP. Hoe zit het dan met uw pensioen? Uw antwoord: O, da's eenvoudig, we beleggen dan in aandelen en onroerend goed en zo. Mijn vraag: Leest u wel eens kranten? En kijkt u wel eens naar het nieuws? Uw antwoord: Wat een stompzinnige vraag is dat nou, wat heeft dat met mijn pensioen te maken? Mijn vraag: Is het u opgevallen dat aandelen wel eens kunnen dalen in waarde? En dat de werkgevers nu plotseling verplicht worden om eventjes 23 miljard euro'tjes uit de loonsom los te peuteren om die in 2003 bij te storten in de kassen van de bedrijfspensioenfondsen? Uw antwoord: Ja maar daar heb ik niks mee te maken, ik zit bij de overheid en ben ambtenaar en ik loop dus geen risico met mijn ABP-pensioen, want met staatsschuldbewijzen (obligaties) loop je helemaal geen risico, afgezien van de inflatie. Mijn vraag: Ja maar, uw staatsobligaties worden afgelost, die verdwijnen met het snode plannetje van Gerrit Zalm en Jan Peter Balkenende. U zit straks helemaal zonder staatsobligaties. U moet straks net als alle andere werkenden in de vrije markt maar zien waar u uw rendement vandaan haalt; om over koersen en faillissementen en fraude maar niet te spreken. De rente die u nu op de geldmarkt kunt vangen is hooguit 3 procent en dat zal voorlopig niet beter worden. Dat is minder dan de rekenrente van 4 procent die pensioenfondsen verplicht zijn te reserveren. Wanneer u ingaat op het tv-reclame van het financiële genie Lenen.NL, dan gaat u met uw pensioen echt de fiscale afgrond in. Uw antwoord: Dat klinkt griezelig, wat kan ik er tegen doen om dat doemscenario te vermijden? Mijn vraag: Wat dacht u er van om wat kennis te vergaren en een open discussie te beginnen over de functie van de staatsschuld, over vermogen, kapitaal, hypotheekschuld, geld en de eigenschappen van geld? De hypotheekschuld van de burgers (per 1-1-2003: 350 miljard euro) is bijna twee keer zo hoog als de staatsschuld (per 1-1-2003 210 miljard euro) Uw antwoord: Dat is toch veel te moeilijk joh, daarvoor hebben we een betrouwbare minister van Financiën en een even zo betrouwbare Nederlandsche Bank NV en hele divisie van volkomen integere bankiers, die passen heus wel goed op onze centjes, denkt u niet? Mijn vraag: Waarom koestert u de illusie dat de voornoemden betrouwbaar en integer zijn? Nogmaals leest u wel eens kranten? Zeggen de begrippen KPN, UPC, Enron, Worldonline, KPMG, bouwfraude, voorkennis, speculatie, privatisering en misleiding u iets? Uw antwoord: De wereld is geen paradijs en daarom stem ik 22 januari op een partij die mijn toekomst en mijn pensioen veilig stelt. Mijn vraag: We hebben aan de privatisering van de Spoorwegen gezien dat het een rotzooitje wordt, hebt u trek in aandelen NS? Het rendement voor uw toekomstig marktconforme pensioen loopt parallel met de aankomst- en vertrektijden van de NS denk ik zo. Wat gaat er gebeuren na de privatisering van de energiebedrijven? In Californië ging het licht uit. Uw antwoord: U zit me bang te maken, waar moet ik dan met mijn pensioenfonds in beleggen als Gerrit en Jan Peter hun zin krijgen? Opmerking: Omdat er geen Nederlandse staatsschuldbewijzen meer te koop zijn met de aflossing van de staatsschuld, koopt het ABP nu Franse staatsobligaties op, want de Fransen zijn op dit vlak creatiever dan de dominees in Den Haag. Uw pensioenfonds financiert nu het begrotingstekort van de Fransen. Leuk hè..?? Daarnaast presteerde KPN het in zijn eentje om de staatsschuld met 10 procent op te jagen met een schuld van 50 miljard gulden, ofwel 23 miljard euro. Van de verrekening van de fiscale verliezen krijg je kippenvel, want dat kost de fiscus (de Staat der Nederlanden en dus ook u) tenminste 12 miljard euro. Ofwel twee keer zoveel als Gerrit Zalm heeft opgehaald met de verkoop van de zenderfrequenties. Kassa! U beste brave ambtenaar zult daaraan moeten meebetalen, en flink ook. Stemmen: Wat u gaat stemmen bij de komende verkiezingen laat ik helemaal aan uw eigen beoordeling over. U luistert en opnieuw maar heel gezapig naar de mooie verkiezingsverhalen uit het sprookjesboek van Moeder de Gans. Maar wanneer u uw eigen pensioen en welzijn wilt behouden en uw kinderen een leefbare toekomst gunt, dan zult in elk geval niet moeten stemmen op een partij die de staatsschuld wil aflossen. Dus geen LPF, geen VVD, geen D'66, geen CDA en geen PvdA. De keuze wordt dan wel erg beperkt....!!! Wanneer u de moeite neemt om de schitterende analyse van dr. W.P. Roelofs te bestuderen, dan maak ik misschien zelfs kans op een twistgesprek met Jan Mulder bij Barend en van Dorp. Het onderwerp is zwaar genoeg. En dan stel ik de vraag: Wat is er mis met de staatsschuld ?? Dit tegenover de bankenschuld als de schuld van banken aan particulieren, en de particulierenschuld als schuld van particulieren aan de banken. Maar ook als tegenhanger van alle spaargelden bij banken met spaarrekeningen, bij verzekeraars met polissen, bij pensioenfondsen met pensioenrechten, bij lagere en centrale overheden met obligaties. Het sparen in aandelen laat ik hier even buiten beschouwing (zie Japan). Alleen de staatsschuld als grootste spaarfonds in Nederland lijkt gedemoniseerd en leidt tot onjuiste conclusies. (Waarom dan ook niet de effectenbeurs demoniseren?) De Japanse banken zaten op 18 november 2002 nog steeds met oninbare vorderingen van 1500 miljard euro. Dit vanwege de beurskrach van 1987 toen de onroerendgoedprijzen en de aandelenkoersen in elkaar stortten (Nikkei van 40.000 naar nu nog 16.280 op 15 februari 2006). (Lees Pensioenen, sparen en welvaart in Nederland t.o.v. Japan). Maar ook de Amerikaanse staatsschuld is per hoofd van de bevolking ($ 55,969,48) ruim twee keer zo hoog als die van de Nederlanders (€ 26.968). Afhankelijk van de koers van de dollar en de euro verandert die verhouding natuurlijk wel. De Nederlandse is stabiel en licht dalend, de Amerikaanse stijgt met $ 2,05 miljard per dag (Zie de Amerikaanse schuldklok). Los daarvan zitten de Amerikaanse banken ook met oninbare vorderingen. JP-Morgan bijvoorbeeld met 36.000 miljard dollar onzekere derivaten. Voor de Amerikaanse banken tezamen is dit in US dollars 126.000 miljard. Ofwel 4 maal alle geld dat globaal ooit is uitgegeven aan defensie en ruimtevaart.   "Het systeem is nu aan 't barsten, zèlfs zonder een Osama surprise koffertje (vlgs Lebed) op New York. Fort Knox is leeg. Gold gaat naar 1000 dollar", zegt Gé Nefkens in Frankrijk. Maar ook Piet Meeusen kwam tot die conclusie in zijn boek 'Evolutiesprong naar de Nieuwe Wereldorde' Hoewel onze economie sterk met de Amerikaanse verbonden is, blijkt dat staatsschuldprobleem in Amerika voor onze politici, journalisten en professoren economie geen serieus probleem te zijn. Het zwijgen is oorverdovend, nietwaar? Hebt u zelf geen aandrang om uw omroep, krant of politieke partij te bellen en wat vragen te stellen? Of gaat u op 22 januari naar de stembus met de gedacht dat u een "verstandige" keuze hebt gemaakt met het uitbrengen van uw stem? Prof. Balkenende benadrukt in zijn artikel alleen de schuldkant van de staatsschuld, terwijl toch duidelijk is dat die 220 miljard euro aan spaargelden van pensioenfondsen en beleggers gewoon vererfd kunnen worden. Maar ook de onnozele verklaringen van de Tweede Kamer en de regering die alleen de schuldkant belichten; terwijl toch duidelijk is dat het even goed een onbelast bezit is van de spaarders. Net als bij alle andere spaarfondsen zorgt de renteopbrengst van aan anderen uitgeleend spaargeld voor een aanvulling op het inkomen van de spaarders/beleggers. Bij de staatsschuld is dat voornamelijk een aanvulling op het AOW-inkomen voor overwegend gepensioneerden in de vorm van een aanvullend pensioen. (ABP, PGGM, enz.) Ook Balkenende mist hier de boot door zelfs te pleiten voor het indirect afbreken van die inkomenszekerheid voor de gepensioneerden met het aflossen van de staatsschuld. Hij doet dat met de kronkelredenering om de AOW betaalbaar te houden met de aanzwellende grijze golf in het vooruitzicht. Hij wordt daarmee impliciet en indirect verantwoordelijk voor een algehele verlaging van de pensioeninkomens, door deze na aflossing van de staatsschuld aan risico's van o.a. beursfluctuaties bloot te stellen. Hij ziet tevens over het hoofd dat de automatisering het volumeprobleem van de zorg volstrekt zal oplossen. Ook de beurskrach in Japan en de scherpe daling op de beurzen in Amerika en Amsterdam, naast de drama's als die van Enron, KPN en Worldonline, tonen aan dat de staatsschuld - net als in Japan - een kostbaar bezit is waarop wij heel erg zuinig moeten zijn. (Zie de Stellingen van een ketter) Daarnaast wordt met dat zogenaamde AOW-spaarfonds (23.018,2 miljard euro ultimo 2005) ook duidelijk dat de staatsschuld lager is dan officieel wordt gezegd, waardoor de kiezers keurig het bos in worden gestuurd. (professorieel belazeren heet dat in vakkringen). In 2012 wasmet de laatste audit van de Algemene Rekenkamer het Saldo in het Spaarfonds voor de AOW ruim € 50,9 miljard. Ook het aanschaffen van de JSF-jagers voor 8 miljard euro is natuurlijk een volstrekt onverantwoorde uitgave in de optiek van economische en politieke afwegingen. Des te schandaliger is het voorstel om te snijden in allerlei sociale voorzieningen en gesubsidieerde banen zoals de inferieure Melkertbanen. Economen, journalisten en politici lijken in slaap gesust met de schoenvetertheorie van Jan Peter Balkenende, maar zij hebben over het algemeen niet in de gaten dat de voorgenomen bezuinigingen de schade alleen maar groter maken en de recessie verdiepen en verlengen. Het gevolg daarvan is dat die staatsschuld in een andere vorm en op een later tijdstip gewoon weer opduikt als ware er helemaal geen aflossingen van staatsschuld en bezuinigingen geweest. Het resultaat is wel een sociale en economische ontreddering. De bezuinigingsoperatie van 'Keerpunt '81, ruim twintig jaar geleden ingezet, is nog niet eens voorbij en wordt met de fobie voor de staatsschuld door prof. dr. Jan Peter Balkenende op voorhand met minstens dertig jaar verlengd. Hoe blind zijn we eigenlijk ???? Lees de analyse van Ab Flipse over Belastingramp 21e Eeuw Welke politieke partij zou het wagen om - vloekend in de kerk - te zeggen dat die aflossing van de staatsschuld helemaal niet zo nodig is; en dat het helemaal geen loden last is voor de komende generaties - zoals Balkenende beweert - maar evengoed een grote lust is met een enorme erfenis voor gegarandeerde welvaart en welzijn voor onszelf en onze kinderen ?? De partij die dit inzicht weet te verdedigen zou wel eens een hoop zetels kunnen halen indien de media toestaan dat het onderwerp in de openbare discussie wordt gebracht. Uiteindelijk bepalen de media of ons land naar de knoppen gaat of niet. Ontstaat de discussie, dan is plotseling een heleboel wel mogelijk voor werkgelegenheid, zorg, veiligheid en onderwijs, zoals Dr. W.P. Roelofs aantoonde. Dat is ook de reden waarom www.sdnl.nl/kamerzetel-151.htm" zo'n ongelooflijk belangrijk aspect is waarop de kiezers hun hoop kunnen vestigen. De democratische inbreng van de burgers zelf wordt letterlijk de nieuwe politiek. Wordt vervolgd..... Robert Brockhus