Politieke Partijen




Politieke Actualiteit . . . . . SDN homepage

DE RODE ANJER - Bulletin voor leden en geestverwanten. Nummer 2, 10 juni 1996

Ons logo is gereed gekomen. Een vrije, fiere en strijdbare anjer. Het reclamebureau Frappant in Aalten heeft dit belangeloos voor ons ontworpen. Waarvoor onze dank.

Geen Europese Monetaire Unie

In een tweetal artikelen in NRC-Handelsblad beschreef Mr. A.H.J.W. van Schijndel de economische en politieke risico's van de EMU. De koppen luiden "NEDERLAND LAAT ZICH DOOR DE EMU INTIMIDEREN" en "NEDERLAND HEEFT GEEN BELANG BIJ DE EMU". De auteur lijkt niet uit onze kringen te komen, niettemin is zijn stelling duidelijk. De belangen van Duitsland en Frankrijk zijn groot maar niet parallel, het vetorecht dat Nederland in naam heeft zal niet in praktijk gebracht worden, omdat men de grote Europese buren niet voor het hoofd wil stoten.

Inflatie, prijsverhogingen, renteverhoging en inlevering van welvaart hangt ons boven het hoofd. Als sociaal-democraten weten wij al te goed dat de burger de klappen krijgt. Ook in de politieke zin zal Nederland afhankelijker worden. Eigen beslissingen nodig voor een vrij en welvarend Nederland worden steeds problematischer. Bureaucratische Brusselse beslissingen maken de afstand tussen de Nederlandse kiezer en de Nederlandse politiek nog weer groter.

Wij zeggen de architecten van "Maastricht" als Kok, Lubbers, van den Broek de wacht aan. Van Schijndel citeert de koningin bij haar eedsaflegging: de onafhankelijkheid van Nederland verdedigen en bewaren, de vrijheid en rechten van haar onderdanen beschermen, de welvaart instandhouden en bevorderen. Wij moeten af van de heilloze Europa route van Kok, en roepen alle sociaal-democraten in en buiten de PvdA op de noodklok te luiden, dan wel zich aan te sluiten bij onze partij.

Legalisering van soft drugs

Aansluitend op het bovenstaande: staatssecretaris Kohnstamm is net als wij voorstander van die legalisering. Dat zei hij voorheen. Maar nu verklaart de D66'er dat dat pas kan vanuit een "gemeenschappelijke Europese basis". Er gebeurt dus niets. "Europa" wordt aldus een beknelling.

Onze krijgsmacht

In Nederland heet dat "defensie". Die kan vrijwel ongemoeid door ons parlement haar vele miljarden besteden en naar eigen goeddunken. Nadat door een wat overijld besluit de dienstplicht was afgeschaft, moest een beroepsleger opgebouwd worden. Een tussentijdse beoordeling van het moreel van de beroepssoldaten werd verwoord door overste F. Matser (De Gelderlander van 8 maart): een sterk gedaald normbesef, onzedelijk gedrag, criminaliteit, problematisch drugs- en drankgebruik. De nieuwe beroepsmilitairen hebben doorgaans een laag opleidingsniveau en geen referentiekader, binnen de groep ontbreekt het aan sociale controle. Aldus overste Matser.

Toen het toneelstuk "Srebrenica!" aangekondigd werd, waarin de auteurs Guus Vleugel en Ton Vorstenbosch de militairen uit asociale gezinnen laat komen, reageerde Defensie met gespierde taal, dat het om een geval van de eer van de krijgsmacht ging. Dat toneelstuk staat haaks op de plannen van Defensie om het imago van de krijgsmacht op te poetsen. Daarvoor werd een opdracht aan Endemol gegeven om een soapserie voor onze krijgsmacht te produceren. Een opdracht van vele miljoenen guldens. Dat mag, vond minister Voorhoeve. De krijgsmacht moet net als de "vrije markt" met werving voor het apparaat bezig kunnen zijn. Nog even, en onze krijgsmacht wordt geprivatiseerd.

Om nieuwe beroepsmilitairen te werven worden in Etten-Leur en in Leeuwarden jongens en meisjes tussen 16 en 19 jaar in een "brugjaar" klaargestoomd voor een baan in het beroepsleger. Het wordt uitvoerig beschreven in NRC-Handelsblad van 18 mei: "Als ik mijn uniform aanheb, verander ik" zegt zo'n meisje van 17 jaar. Ze bedoelt het camouflagepak, het vechtpak zoals de kinderen van de krijgsheren in Liberia dragen. Het is weerzinwekkend.

De eigengereidheid van de legertop blijkt ook uit plannen om samen met Indonesische troepen in Indonesië te gaan oefenen. Die troepen die wij kennen uit optreden in Oost-Timor in Irian Djaja. Twee foto's in de krant van 5 juni: de bebloede kop van een student in Jakarta waartegen het Indonesische leger optrad, en een foto van Wim Kok die ludiek bezig is in een Leopardtank te klimmen tijdens een werkbezoek aan een kazerne in Drenthe. Sociaal-democraten! Weg met dat misselijk gedrag, gebruik die miljarden die dat antidemocratische apparaat opsoupeert voor het behoud van onze sociale voorzieningen, voor goede thuiszorg, voor het behoud van de WAO, voor de ouderen in onze samenleving die nu als "vergrijzing" gestigmatiseerd worden.

"Armoede tast welzijn van iedereen aan"

Zaterdag 1 juni vond in Den Haag een grote landelijke manifestatie "tegen verrijking en verarming" plaats. De SDV was dank zij ons bestuurslid Allard Tamsma en zijn medewerkers op deze manifestatie aanwezig. jammer dat de media hun camera's nodig hadden voor andere zaken, anders had u de Rode Anjer in beeld kunnen krijgen.

De Gelderlander besteedde een groot interview met Bisschop Muskens aan deze demonstratie (31). De Bredase bisschop liet er geen misverstand over bestaan. "Als de armoede blijft bestaan hebben we blijkbaar de verkeerde mensen in het parlement gekozen. Vragen we ons genoeg af of de partijen waarop we stemmen de sociale rechtvaardigheid wel voldoende in het programma hebben staan?" Bisschoppen hebben kritische opvattingen over de politiek: "Het neoliberalisme van de VVD leidt tot overwaardering van de markteconomie. In programma's van de PvdA lees ik dat armoede bestreden kan worden door de internationale toer op te gaan. Als Nederland internationaal goed kan concurreren, wordt de armoede in Nederland vanzelf minder, redeneren ze. Maar ze verschuilen zich achter zo'n redenering. Het wordt een middel om niets te doen".

En het CDA? De Armoede van vandaag is voor een belangrijk deel het gevolg van de politiek van de kabinetten onder CDA-premier Lubbers, de "no-nonsense politiek".

Wij citeren het interview met Muskens verder: stapels brieven liggen op zijn bureau, van instanties, groepen, individuen, over wat armoede anno 1996 betekent. Het minimumloon is te laag, de verzorgingsstaat wordt afgebroken. Mensen schamen zich om hulp te vragen. Ouderen met alleen AOW kunnen niet meer rondkomen. Eigen bijdragen, gemeentelijke heffingen en huren stijgen. Gas, water en licht worden duurder. Openbaar vervoer is voor hen niet te betalen. Bureaucratie rond de bijstand wordt als vernederend ervaren. Alleenstaande vrouwen met kinderen redden het niet meer. Voor deelname aan een buitenlandse schoolreis, voor wat beter gesitueerde ouders van middelbare scholen nog op te brengen, hebben ze geen geld. Schaamte en pijn voor hun eigen kind is groot. "En dan zijn er nog politici die zeggen dat armoede niet bestaat".

Burger en parlement

In ons oprichtingsbericht van 10 april (vandaag 2 maanden geleden) kondigden wij aan dat wij op bovengenoemd thema zouden terugkomen.

Onze democratie, met gekozen volksvertegenwoordigers die "zonder last of ruggespraak" naar eigen geweten in het parlement konden spreken en stemmen, wordt uitgehold. De grote politieke partijen bedisselen de belangrijke beslissingen zonder ruggespraak met de kiezer. De gekozen volksvertegenwoordigers worden gehouden aan "loyaliteit jegens de partij". Dat valt nog het meeste op bij de Partij van de Arbeid. "Het parlement is gereduceerd tot partij-instrument" aldus S.W. Couwenberg, oud-hoogleraar publiekrecht. De politieke partijen hebben macht en status verworven. De volksvertegenwoordigers worden elitegroepen, en veel mensen geloven dat deze politici slechts uit zijn op eigen belang. Vertrouwen tussen kiezers en gekozenen maakt plaats voor wantrouwen. Politici en hoge ambtenaren geven elkaar grote salarissen in "concurrentie met het bedrijfsleven". Een triest voorbeeld was de duurdere dienstauto die Minister Jorritsma verlangde, omdat zij niet minder kon dan de eerste de beste Amsterdamse pooier. En de gouden handdrukken die Ruud Vreeman verdedigt, illustreren al evenzeer dat met de belangen van de kiezer geen enkele rekening wordt gehouden.

Het verklaart ook het fenomeen van de "lege stoelen" in de mooie nieuwe 2e Kamer. Er zijn nauwelijks kamerleden aanwezig bij debatten. Soms, als er een aangeschoten staatssecretaris over de CTSV affaire in het nauw gedreven wordt, lijkt het een serieus parlement. Maar omdat de grote partijen al afgesproken hebben dat Linschoten moet blijven, loopt het op niets anders uit dan dat de twee opponerende fractievoorzitters (SP en GroenLinks) elkaar in de haren vliegen, en Rosenmöller lachend Linschoten feliciteert dat hij mag blijven. Maar voor het merendeel blijven de kamerleden uit zicht, alles is al geregeld in "commissies" en ze hebben wat anders te doen dan op hun zetel te zitten.

Het zoeken naar voorgebakken afspraken leidt er toe dat de indruk van "eenheidpartij" ontstaat, die de volksvertegenwoordiging dienstbaar maakt aan eigen collectieve handhaving van de "Kartelpartij". We glijden af naar een éénpartijstaat.

Er is alle reden om het functioneren van de huidige partijenstaat principieel ter discussie te stellen. Dat vindt onze Partij niet alleen, dat is ook de mening van S.W. Couwenberg (NRC, 5-6-96)

    Secretariaat
    Brinkeweg 27
    7109 BN Winterswijk
    Telefoon: 0543-565500
    Fax: 0543-565517