IRM . .
Juristen . .
EU Grondwet <==> SDN
. . Klokkenluider
. . N.C. Burhoven
|
OPEN
BRIEF
Aan Reinier van Zutphen, voorzitter van de NVvR
Geachte heer van Zutphen,
Met kromme tenen heb ik uw optreden in Buitenhof gezien als voorzitter van de Vereniging voor de Rechtspraak (NVvR) als de onafhankelijke beroepsvereniging en vakbond van rechters en officieren van justitie in Nederland. U verdedigde het inmiddels totaal afgebrokkelde imago van de rechterlijke macht en Officieren van Justitie en leden van uw vakbond.
De ervaringen met het 'recht' zijn in veel gevallen dermate negatief dat van een rechtsstaat niet gesproken kan worden. De bijl werd in de wortel van de arrogantie van de rechterlijke en justitiële macht geslagen met het IRM-rapport: Integriteit Rechterlijke Macht, dat in 1996 gepubliceerd is om belangenverstrengeling en bijbanen van rechters, officieren van justitie (en niet te vergeten advocaten met hun procesmonopolie) in beeld te brengen. De conclusie daaruit was schokkend.
In de hele wereld is het onbestaanbaar dat advocaten als rechter- of raadsheer-plaatsvervanger kunnen optreden. Een hele reeks van wantoestanden en rechterlijke dwalingen, waarbij de Chipshol-affaire pregnant aantoont dat recht in Nederland te koop is, en belangen van de staat of overheden prevaleren boven de schade van burgers. Drama's als van Fred Spijkers, Ad van Rooij, Gerard Beukeveld, Robert Hörchner, Nico Burhoven Jaspers, Johan Veldhuis, Karel de Werd, Ruud Rietveld, Harry Teernstra en vele anderen bewijzen dat er structureel veel mis is met het functioneren van het OM, de zittende magistratuur en niet te vergeten de advocatuur die het kennelijk is toegestaan om te liegen, ontkennen, verdraaien, lasteren en meineed te plegen in het zogenaamde belang van de cliënt. Het verbijsterende daarvan is dat rechters dit toestaan in rechtsprocedures. Daar moet echt een einde aan komen.
De lezing die oud-raadsheer mr.dr. Wicher Wedzinga gaf na zijn aftreden als raadsheer bij het Hof in Groningen een helder beeld van wat er achter de gordijnen in de raadkamer plaatsvindt en uitspraken vaak niet meer zijn dan een wilde gok over schuld, danwel over schade die mensen hebben geleden door fraude of anderszins. Verder zijn de wantoestanden bij de jeugdzorg schrikbarend, waarbij subsidie en het geld om ‘hulp’ te kunnen verlenen belangrijker lijken te zijn dat het oplossen van sociale problemen.
M.vr.gr. |
