Telegraaf maakt zich belachelijk "Zeventien jaar na het neerstorten van een El Al-vrachtvliegtuig in de Bijlmermeer beweert De Telegraaf een van de vele raadsels rond die ramp te hebben opgelost. "Geheimzinnige witte pakken schade-experts" meldt de krant op de voorpagina van 23 mei. In het bericht zelf komt nog het woordje "wellicht" voor, maar de kop erboven laat geen enkele twijfel. De heer Polak Schoute, directielid van schade-expertisebureau Cunningham Lindsey Europe, heeft het bij zijn afscheid zelf gezegd: "De witte pakken waren van ons. We hebben er dagen achter elkaar ons werk gedaan." "Wie de situatie rond de Bijlmerramp ook maar een béétje kent kan het Telegraaf-bericht alleen maar afdoen als baarlijke nonsens, nonsens waarmee de krant zich redelijk belachelijk maakt. De nieuwe hoofdredacteur van De Telegraaf, die de situatie óók kent, moet dat weten. Hij zou derhalve zijn verslaggever nog eens terug moeten sturen naar Polak Schoute om hem de volgende vragen te stellen: "Meneer Polak Schoute, waren uw schade-experts een half uur nadat het vliegtuig was neergestort al op de plaats van de ramp?" ""Waren ze er ook op de ochtend ná de ramp?" ""Spraken uw mensen Israëlisch met elkaar?" "Het antwoord op die vragen zal alleen maar "nee" kunnen zijn. Hetgeen de bewering van Polak Schoute tot een lachertje maakt. Want "geheimzinnig" waren alleen de mannen in witte pakken (door tal van getuigen gezien) die vlak na de ramp en op de ochtend erna op het rampterrein waren en met elkaar spraken in een niet-westerse taal. Déze mannen in witte pakken zijn nog altijd niet geïdentificeerd. Tal van dragers van witte pakken die láter op de rampplek waren zijn wèl geïdentificeerd, maar om hèn gaat het niet: "geheimzinnig" waren (en zijn) alleen die eersten. "Aan Polak Schoute zou óók nog gevraagd kunnen worden: "Waarom, meneer, heeft u zich niet gemeld toen half Nederland "inclusief een parlementaire enquêtecommissie" naar die niet geïdentificeerde mannen in witte pakken op zoek was?" "Wanneer de verslaggever met het antwoord op deze vragen terugkomt op zijn redactie zal zijn hoofdredacteur beseffen dat enige correctie op het bericht wellicht op zijn plaats zou zijn. Pierre Heijboer, 24 mei 2009 Remco Mesman werkte bij Croydon in Kudelstaatt. Hij rommelde met zijn vader aan oude radio's en hoorde bij toeval de ruzie voor het opstijgen van het El Al-toestel tussen de verkeerstoren en de captain. Deze laaste wilde feitelijk helemaal niet opstijgen, omdat hij meende dat de trillingen een gevaarlijke grens hadden bereikt en de veligheid in gevaar kwam. De ruzie met de verkeerleiding van de verkeerstoren ging dus ruim voor de start, waarbij de captain wilde eigenlijk niet opstijgen vanwege extreme trilling van de motoren. Technicus Jeroen Plettenberg vond dat voor de opstart ook niet verantworod, zoals hij verklaarde bij de enquetecommissie. De voorzitter T. Meijer van het CDA als voorzitter van enquêtecommissie was geïnstrueerd om bepaalde grenzen in acht te nemen binne het mandaat. Kennelijk ook wat betreft de lading van het vliegtuig. Er was flink gerommeld met de vrachtbrieven. Johan van Dijk woonde in de Groenen flat en was ter plekke na de ramp en zag de mensen in witte pakken en werd door hen weggestuurd. Hij werd wegestuurd door de witte pakken. Alles was afgezet. Hij zag het vliegtuig neer gan storten Hij werkte bij Craydon. Hij leerde voro bewaker. Hij woont in Kudelstaat bij Aalsmeer Tulp zag h et vleigtuig een draai maken.