Europese uitleveringen naar Polen 4829 van 10.497 in 2008 is big business voor Poolse justitie
De zaak Robert Hörchner kwam voor de rechter in 't Paleis van Justitie Den Haag op 26 oktober !

Verklaring van Robert Hörchner in de RAI over zijn uitlevering naar Polen

Ondersteuningsactie tegen onterechte uitlevering naar Polen van Robert Hörchner
Noodkreet van Annelies Hörchner op RTL4 en Uitlevering. Zie ook: BouBlog
Uitlevering Hörchner naar Polen blunder van parlement en Donner ( video)
Netwerk: Zwendel Justitie m.b.t. XTC-schandaal vs Robert Hörchner
Robert van Vessem ervaart dezelfde beschadiging als Hörchner

Justitie zet grimmige klucht voort

Links ziet u Robert Hörchner van 2 juni 2009 en rechts de foto van vlak na zijn vrijlating uit de Poolse gevangenis, waar hij ziek en sterk vermagerd vandaan kwam en onder de schurft zat. De situatie is daar baarbaars en middeleeuws. Pas wanneer bij overlevering volgens het Europese Verdrag van een verdachte ook een ambtenaar van Justitie of een politicus mee zouden moeten gaan en in dezelfde omstandigheden verblijven als de eventueel onschuldige verdachte Nederlandse burger, dan zal een voorarrest hoogstwaarschijnlijk niet langer duren dan een week i.p.v. 10 maanden.

Donderdag 27 mei was onze "zaak" te zien in het programma van Peter R. Vries op SBS6. Henk Rijkers beschrijft in het Katholiek Nieuwsblad Zaak Hörchner naar hoogtepunt. Zie ook het eerste interview van Een Vandaag vanuit de Poolse gevangenis

Quote uit de uitspraakweergave tegen Zembla, Vara/NPS van 17 december 2010

Paalman meldt aan het begin van de uitzending: “Dit kan niet wat u doet, en of dat nu een commissaris is of een officier van justitie. Als ze opzettelijk ontlastend bewijs achterhouden en er gaat iemand voor in de bak, dan moeten ze daar ook voor bloeden. Ze strijken een riant salaris op. Ze hebben de verantwoording; dan moeten ze die verantwoording ook dragen.”
De voice-over meldt: “Als een officier van justitie in een strafproces een ernstige fout maakt is dat een drama.”
Prins komt aan het woord: “Je hele leven is stuk. Dat ligt helemaal overhoop en dat is allemaal dankzij een officier van justitie die zijn werk niet doet.”
Hierop meldt de voice-over: “De officier van justitie heeft veel macht. Hij bepaalt wie er wordt vastgezet. Hij bepaalt of iemand verhoord wordt. Hij bepaalt ook wie er voor de strafrechter komt.”
Van Essen wordt aan het woord gelaten: “Wat je wel ziet in de loop der jaren: dat er steeds meer crimefighters komen, officieren die echt willen scoren, zoals ik het dan maar noem.”
Voice-over: “Officieren van justitie maken soms grote fouten, waardoor moordenaars vrijuit gaan of vrouwenhandelaren ongestraft blijven rondlopen. Maar door die fouten gaan ook onschuldige mensen de cel in.”
Korthals-Altes komt aan het woord: “Als je begint te sjoemelen, dat is het einde van de rechtsstaat. De overheid moet zorgen en degenen die namens de overheid optreden, die moet zorgen dat hij van onbesproken gedrag is.”
Vervolgens meldt de voice-over: “Zembla onderzocht de rechtszaken van de afgelopen tien jaar die fout afliepen omdat de officier van justitie zijn werk niet goed deed. Het blijkt dat het geen incidenten zijn.”
Aan het woord komt Blekxtoon: “Er zijn er bij die de neiging hebben om de regels aan te passen aan hun scoringsdrift. En ja, die moeten eruit.”
De voice-over: “Worden officieren van justitie wel gestraft voor de fouten die ze maken?
Zembla over: ”Officieren van justitie in de fout.”

Commentaar redactie SDN: Exit rechtsstaat mede door de gedragingen van de Raad van State

De Tweede Kamer stelt er vragen over aan minister Donner. De Nationale Ombudsman doet onderzoek. Het College van procureurs-generaal voelt de hoofdofficier van justitie aan de tand. De secretaris-generaal van Justitie leidt de Ombudsman om de tuin. En het OM gaat, ondanks terechtwijzing door de rechter, gewoon door met het terroriseren van een onschuldig gezin. KN was er zelf bij. Oost-Europese toestanden in Noord-Brabant.

Henk Rijkers

Kan je vrouw in Nederland zonder arrestatiebevel opgepakt en gegijzeld worden, alleen maar om jou te dwingen? Ja, dat kan. Maar kan dat ook, wanneer er tegen jou niet de minste aanwijzing bestaat? Ja, ook dat kan. Kan dat lukrake arresteren zonder enige aanwijzing meerdere keren opnieuw gebeuren? Ja. En als dat allemaal gebeurd is, en de rechtbank constateert dat er inderdaad niet de minste aanwijzing tegen je is, kan het dan zijn dat het Openbaar Ministerie in hoger beroep gaat? Ja, dat kan. En als het Gerechtshof je veel later definitief en zeer beslist vrijspreekt en het OM druipt af, kan het dan zijn dat je een procedure ex art. 12 moet starten omdat men de vervalsing van een processtuk niet wil vervolgen, waar men de rechter mee op het verkeerde been heeft willen zetten? Ja. Maar - we verzinnen het niet - is het mogelijk in Nederland dat men dan wel aangifte tegen jou doet wegens laster en smaad? Helaas: ja, dat gebeurt allemaal. KN was er zelf bij.

Foto: Sandra Peerenboom

Robert en Annelies Hörchner: "Justitie heeft ons geruïneerd". Hier samen met hun
dove hondje Jan. Klik op de foto voor de Netwerkuitzending van 12 januari 2006

'Je gelooft het niet'
Het is de laatste week van oktober. We zijn op bezoek bij de familie Hörchner in St.-Michielsgestel. Huisvader Robert (51) heeft zijn dossier te voorschijn gehaald, aangeduid als ZD 01 (ZD staat voor 'zware delicten'). Na uren praten zijn we aangeland bij een van de kwalijkste zaken die de recherche in zijn dossier heeft uitgehaald: valsheid in geschrifte.

'Het citaat is zo aangepast, dat het lijkt alsof ik in het complot zit'
"Kijk", zegt Robert. "Dit is het officiële verslag van het afgeluisterde telefoongesprek dat die criminelen hebben gevoerd. En hier heb je het proces-verbaal voor de rechter, waarin die telefoontap zogenaamd aangehaald wordt. Het citaat is zo aangepast, dat het lijkt alsof ik in het complot zit. Kijk maar, het authentieke citaat is heel anders." Robert is nog niet uitgesproken of de telefoon gaat. Hij neemt op, luistert enige tijd naar de stem aan de andere kant van de lijn. Als hij neerlegt, kijkt hij even het raam uit. Dan zegt hij: "Je gelooft het niet. Het was het politiebureau. Ze doen aangifte tegen ons wegens laster. Ik ben opnieuw verdachte."

Precies getimed
Worden we tot op de seconde gevolgd? Je zou het wel denken. Deze intimiderende zet is zo precies getimed dat je die moeilijk aan het toeval kunt toeschrijven. De telefoon ging precies toen Hörchner de ergste - en onweerlegbaarste - manipulatie van zijn dossier aan KN voorlegde: vervalsing van een telefoontap door een rechercheur. Precies op dat moment komt de politie aanzetten met een aangifte in opdracht van de hoofdofficier van justitie. Een aangifte die overigens kansloos is. Het bewijs ziet uw verslaggever immers voor zich op tafel liggen. Iedereen kan constateren dat het officiële verslag van de telefoontap niet overeenstemt met de aangehaalde woorden in het proces-verbaal. En dat zo een valse verdenking tegen de familie Hörchner wordt gewekt.

Kort arrest
Hoe kunnen gewone, welopgevoede Nederlanders in zo'n nachtmerrie terechtkomen? Het gezin is letterlijk geruïneerd. Robert is als succesvol zakenman de boot ingegaan, omdat hij voortdurend als xtc-verdachte in de berichtgeving van het Brabants Dagblad te kijk is gezet. De pagina's wél correcte verslaggeving in De Telegraaf ('Justitie heeft mij kapotgemaakt') konden zijn reputatie niet meer herstellen. En nu is KN er zelf bij dat een nieuw hoofdstuk aan de klucht wordt toegevoegd. Robert en zijn vrouw Annelies zijn op 3 november wederom verhoord. Nogmaals: een echtpaar dat helemaal niets op zijn kerfstok heeft. Dat is geen oordeel van KN, maar van het Gerechtshof Den Bosch. Dat heeft op 13 mei dit jaar met een kristalhelder arrest het koppel onmiddellijk vrijgesproken: een signaal van zeer grote beslistheid.

Keihard
De kwestie houdt de gemoederen bezig. Dit artikel belicht maar een deel van de justitiële willekeur, maar de Nationale Ombudsman legt de laatste hand aan een volledig rapport. Vorige week ontvingen de Hörchners een brief van de vaste Kamercommissie voor justitie: er komen vragen voor minister Donner.

'Je gelooft het niet. Het was het politiebureau. Ik ben opnieuw verdachte'
Het College van procureurs-generaal heeft laten weten informatie op te vragen bij de verantwoordelijke hoofdofficier van justitie in Den Bosch, mr. Craemer. Tegen deze zelfde hoofdofficier heeft het echtpaar een procedure ex art. 12 aangespannen. Daarmee kan men, wanneer het OM niet wil vervolgen, het oordeel vragen van het Gerechtshof. Robert en Annelies willen dat de rechercheur die hun proces-verbaal heeft vervalst, vervolgd wordt. Nu is 'artikel 12' berucht omdat het bijna nooit wat oplevert. In dit geval zijn de feiten echter zo duidelijk en kei- en keihard dat het Gerechtshof er niet onderuit zal kunnen.

Spectaculaire ontknoping
Hoe is het allemaal zo gekomen? De nachtmerrie begint in november 1999. Robert is bezig zijn confectiebedrijf uit St.-Michielsgestel over te brengen naar Polen. Vlak voor hij vertrekt, melden zich belangstellenden bij hem voor de leegkomende bedrijfsruimte. Hij geeft hun een sleutel zodat ze die kunnen bekijken. Als Robert na twee weken terugkeert, blijkt er niet alleen niets verhuurd, maar is ook de sleutel niet naar zijn vrouw teruggebracht. Wel weet Annelies dat er mannen in de loods zitten. Ze is er een kijkje gaan nemen, maar had daar een onprettige confrontatie. Robert onderneemt meteen actie, eist de sleutel terug en dreigt met juridische stappen. De kwestie lijkt een spectaculaire ontknoping te krijgen, als op 25 november de politie er een nachtelijke inval doet. Er blijkt een xtc-laboratorium in aanbouw. Later zal blijken dat de politie daarvan op de hoogte was, want zij luisterde de bende al maandenlang af. Rob en Annelies zijn ontsteld. Zij bieden de politie alle medewerking aan.

Uitzitten!
Daarmee lijkt de zaak voor hen afgedaan. Robert vertrekt opnieuw naar Polen. Daardoor loopt hij een schokkende gebeurtenis mis. Op 31 januari doet de politie opnieuw een inval. Maar nu in zijn eigen huis, bij Annelies en de kinderen, een meisjestweeling van zestien jaar. De politie voert moeder mee. De minderjarige meisjes zijn geheel overstuur en brengen zonder opvang de nacht alleen in huis door. In de cel krijgt Annelies ondertussen een slechte behandeling. Robert meldt zich de volgende dag, halsoverkop terug uit Polen, bij de politie die daarop Annelies vrijlaat. De rechter-commissaris bekijkt de in hechtenisneming van Robert. In het proces-verbaal is een cruciale telefoontap vervalst, zodat de schijn wordt gewekt dat Robert bij de criminele organisatie betrokken is. Maar gelukkig, de rechter-commissaris trapt er niet in. Hij beslist dat Robert moet worden vrijgelaten. Maar officier van justitie Th. De Jong denkt daar anders over. Hij laat Robert weten dat hij al drie dagen verlenging had aangevraagd en dat hij die gewoon moet uitzitten. Maar, zegt Robert verbaasd, de rechter-commissaris heeft toch duidelijk beslist? Niets mee te maken, vindt de officier van justitie. Uitzitten! Pas op 7 februari 2000 mag Robert naar huis.

'Bittere pil justitie'
Het zal echter nog bijna drie jaar duren, tot 19 september 2002, voordat de rechtbank in Den Bosch vaststelt wat vanaf het begin evident was. De Hörchners hebben niets met de xtc-bende te maken. Het OM gaat echter **unverfroren in hoger beroep, zonder dat het ook maar een begin van een aanwijzing voor een belastend feit in handen heeft. Er gaat opnieuw een klein jaar voorbij. Opnieuw een jaar waarin de Hörchners voor buren, vrienden en kennissen in de kwade reuk blijven staan, waarin het OM hun in 1999 zonder de minste reden heeft gebracht. Zo oordeelt ook het Gerechtshof. In een kort en krachtig vonnis zuivert het Robert en Annelies op 13 mei 2003 van alle blaam. 'Bittere pil voor justitie', kopt De Telegraaf. Rob en Annelies hebben een schadeclaim bij de Staat neergelegd van € 125.000.

Hoogste ambtenaar Justitie
Wie denkt dat Justitie zich wel zal uitputten in verontschuldigingen, begrijpt er weinig van. Bepaald schokkend is de brief die de hoogste ambtenaar op Justitie, secretaris-generaal Joris Demmink, namens de minister aan de Nationale Ombudsman schrijft.

De secretaris-generaal van Justitie leidt de Ombudsman om de tuin
Het is enkele dagen voordat het Gerechtshof de verlossende vrijspraak doet. In plaats van de hand in de boezem van de eigen organisatie te steken, doet Demmink samen met het College van procureurs-generaal nog even zijn uiterste best om de justitiële mishandeling te rechtvaardigen. Hoewel de topambtenaar geen enkele concrete reden kan noemen waarom het echtpaar als verdachten aangemerkt zou kunnen worden, gaat hij ten overstaan van de Nationale Ombudsman door met het doen van kwalijke suggesties. Zo beweert hij, in strijd met de waarheid, dat uit het opsporingsmateriaal zou blijken dat Annelies destijds het xtc-laboratorium "heeft ontdekt". Annelies heeft echter niets gezien, omdat de criminelen haar niet ver lieten komen. En al had ze wel wat gezien, wie weet nu hoe een xtc-lab eruit ziet?

Volmaakt raadsel
Later is duidelijk geworden dat de bende bezig was het xtc-lab over te huizen. Men zocht echter een locatie om twee weken te overbruggen. Zo kwamen ze in St.-Michielsgestel bij Robert terecht. De bende wist niet dat de politie haar al in de peiling had. Nergens blijkt uit de telefoontaps dat de Hörchners de bedoelingen van de bende kende, eerder het omgekeerde. Ook de bendeleden hebben nadrukkelijk ontkend dat de Hörchners ergens van afwisten.

De vraag blijft dus: waarom hebben politie en justitie zo hun stinkende best gedaan om totaal onschuldige burgers erbij te lappen? "Dat is inderdaad de grote vraag", zegt Robert. "Het is een volmaakt raadsel. Ik heb zelfs niet het begin van een vermoeden. Ik kan er ook niets bij bedenken. Maar het is een feit dat ze het gedaan hebben. Ik ben geruïneerd."

Gevecht om recht

St. Michielsgestel 06-08-2003

Geachte leden van de Commissie van Justitie,

Voor alle duidelijkheid zal ik ons eerst bekendmaken, wij zijn Robert Hörchner en Annelies Pijnenborg. Ons verhaal gaat over een van de grootste XTC-lab's door politie Brabant-Noord gevonden in de afgelopen jaren in Nederland, om precies te zijn 25 november 1999 in 's-Hertogenbosch.

Er is voor een slordige 15 miljoen NLG aan grondstoffen aangetroffen.

Door, volgens ons, verkeerde informatie, valse verklaringen, valselijk opmaken van een tapgesprek onder ambtseed door een brigadier van de Bossche recherche en meer van dit soort opmerkelijke en bedenkelijke zaken, zijn mijn partner en ik volledig ten onrechte op de verdachtenlijst gezet en vervolgens ruim drie en een half jaar strafrechtelijk vervolgd. Volkomen onverklaarbaar, want uit het dossier blijkt juist dat wij er niets mee van doen hadden, wat overigens ook de mening was van zowel de Rechter Commissaris, de Rechtbank en het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch. Er was zelfs géén aanwijzing, laat staan enig bewijs voor de lange lijst van zware aanklachten, goed voor zoals in de aanklacht stond voor een gevangenisstraf van twaalf jaren of meer.

Kortom het hele verhaal stond in de Telegraaf van zaterdag 23 november 2002, blz. 25 en zaterdag 24 mei 2003, blz. 25. Waar het ons om gaat is, dat wij van mening zijn dat het district Brabant- Noord een epicentrum is van leugens, vervalsingen en manipulaties en dat men dit ook nog eens onder het spreekwoordelijke vloerkleed wil vegen. Een bekend strafpleiter zei eens tegen ons "het bekende Brabantse onderonsje". Niet alleen de Bossche politie maakt zich hier in onze optiek schuldig aan, maar met name het O.M. (Officier van Justitie mr. T. de Jong) in 's-Hertogenbosch, want zij hebben dit bewust en met wetenschap van, overgenomen en zijn met de meest uiteen lopende aanklachten gekomen, tot en met een aanklacht voor "naïviteit". Waar staat overigens in de wet dat dit laatste een strafbaar feit betreft ?

Wij zetten dit natuurlijk niet zomaar op papier als wij dit niet kunnen onderbouwen en hiervoor alle bewijzen zwart op wit op papier hebben. Onlangs hebben wij nog, middels onze procureur mr. R.J. Baumgardt, een klaagschrift ex art. 12 sv ingediend tegen Hoofdofficier R.W.M. Craemer van O.M. 's-Hertogenbosch, om een opsporingsambtenaar (A. van R.) van zijn regio te vervolgen voor valsheid in geschrift en wat hij ook heeft toegezegd middels een schrijven en dat ruim een jaar later weer heeft ingeslikt. Nochtans zijn wij van mening dat een politieambtenaar een voorbeeldfunctie heeft en van hem wordt immers verwacht dat hij zich onthoudt van overtredingen die kunnen worden beschouwd als een tamelijk ernstige aantasting van de rechtsorde. Wijzigen van stukken uit het procesdossier geldt als een ernstig ambtsmisdrijf.

Waar Hoofdofficier R.W.M. Craemer zich in onze optiek schuldig aan heeft gemaakt is onbehoorlijk, onaanvaardbaar, onrechtvaardig en onrechtmatig, zodat wij vinden dat het Gerechtshof zich hier over moet beraden. Helaas voor politie en gelukkig voor ons, zijn wij in het bezit van het originele tapverslag en van het vervalste tapverslag, nota bene onder ambtseed opgemaakt.

Maar het is naar onze mening onverteerbaar, dat als een politieambtenaar een strafbaar feit heeft gepleegd, waardoor wij drie en een half jaar zijn vervolgd, zelf voor de kosten op moeten draaien, teneinde deze ambtenaar voor de rechter te krijgen. Per slot van rekening heb ik al gedurende drie en een half jaar géén inkomen meer genoten, geheel en al door deze slepende kwestie en was het strafbaar feit al toegegeven middels een schrijven door de Hoofdofficier van Justitie. Ik ben namelijk door deze kwestie, die breed uitgemeten in de media verscheen, niet alleen mijn bedrijf (bestond toen 28 jaar) kwijt geraakt, maar ook mijn carrière. (27 krantartikelen waarvan soms hele pagina's, regionale tv en teletekst)

U kunt begrijpen wat dit voor een impact heeft gehad op ons gezin, met twee studerende dochters van 19 jaar, nu wij allen zijn aangewezen op een zeer karig inkomen van mijn partner (Annelies) en (over)leven daardoor al jaren onder het bestaansminimum. Inmiddels zijn mijn partner en ik na diverse rechtszaken vrijgesproken op alle punten, primair, subsidiair en meer subsidiair en met een voor iedereen duidelijke en heldere motivatie, door zowel de Rechtbank als het Gerechtshof. Opmerkelijk is het zelfs, dat er tijdens de zitting van de behandeling van mijn zaak (Robert) door het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch metéén uitspraak is gedaan i.p.v. na de gebruikelijke 14 dagen. De Nationale Ombudsman heeft van ons meerdere klachten in behandeling genomen en daar zelf nog eens vier bijgevoegd. Hierbij gaat het over diverse opsporingsambtenaren, de hulpofficier, de officier van justitie, de hoofdofficier, de korpschef en de korpsbeheerder van 's-Hertogenbosch.

Daar de Nationale Ombudsman de antwoorden van alle betrokkenen, "als niet afdoende heeft beschouwd" en gezien de moeizame wijze waarop zij al deze informatie heeft moeten vergaren, richt zij haar correspondentie alleen nog maar tot de Minister van Justitie.

Sedert kort staan we ook in contact met de landelijke Rijksrecherche, overigens natuurlijk op eigen initiatief. Dit is ondermeer naar aanleiding, dat nu uit het dossier is gebleken dat men niet alleen de doorvoer van XTC-pillen naar Engeland ongemoeid heeft gelaten, maar ook XTC, met wetenschap van de politie, door heeft laten produceren. Schijnbaar hebben ze in het district Brabant-Noord niets geleerd van de geruchtmakende IRT affaire en stoort men zich niet aan de wet of politieke besluiten.

Nu lazen wij onlangs het zoveelste negatieve artikel over Justitie in de Telegraaf van 27 juni 2003 op blz 9 van onze regio (Noord-Brabant), waarin bevestigd wordt wat wij al heel lang en tot nog toe vergeefs roepen. We herkennen hierin ook de problematiek van dit district, want deze staat niet op zich en komt ook niet alleen voor in Eindhoven, maar ook en met name in 's-Hertogenbosch.

Nadat het Justitie duidelijk werd dat ze hun eigen gelijk niet kregen, ondanks alle manipulaties, zijn zij een ware hetze begonnen met intimidaties, diverse invallen, belasting controles en wederom een arrestatie van mijn partner wat alleen nog maar geresulteerd heeft in belasting teruggave's en excuus brieven. V.w.b. het laatste zitten wij absoluut niet te wachten.

Kortom u begrijpt dat ons leven en dat van onze kinderen is verwoest en dat we ons niet alleen ONVEILIG voelen voor de steeds maar groeiende criminaliteit hier in ons land, maar met name nu voor de POLITIE. Want de politie wordt geacht ons te beschermen tegen criminelen, maar wie beschermt ons tegen de politie ? Wij zijn als gezin in een klein dorp, maatschappelijk en sociaal in een isolement geraakt en voelen ons gedemoniseerd en gestigmatiseerd door Justitie die klaarblijkelijk niet worden getoetst en dit jaren kan laten voortduren, zonder dat er iemand of een instantie ingrijpt.

Wij hebben inmiddels een lijvig dossier samengesteld in de afgelopen jaren, over de politie en het O.M. in 's-Hertogenbosch en u begrijpt dat er veel en veel meer aan de hand is, maar dat we dit niet op drie bladzijden kunnen verwoorden. Het is algemeen bekend dat de Rechtbanken overbelast zijn en er wordt dus slordig omgesprongen met tijd, c.q. het verkwisten van overheidsgelden. We kunnen geen andere conclusie trekken dat het O.M. zich een slecht verliezer heeft getoond en is willens en wetens en tegen beter weten in ons blijven vervolgen, wat dus gezien kan worden als een onrechtmatige daad.

Geachte leden van de Commissie, wij doen een beroep op u dit te willen / laten onderzoeken, omdat wij wanhopig zijn en maar niet kunnen geloven en accepteren dat dit in een democratie als Nederland mogelijk is. Wij hebben zoveel vragen die open blijven staan, zoals de manier waarop, hoe en bij wie informatie vergaard wordt door b.v. de CIE en wie bekommert zich om de mensen die dit ook overkomt en die minder assertief of weerbaar zijn. Nu komt echter ons grootste probleem en dat is, dat we door al deze misstanden, volledig buiten onze schuld om, geen geld meer hebben om b.v. een accountant, juridisch adviseur en advocaat in te huren teneinde onze schadeclaim naar behoren te kunnen voeren. Zelfs griffiekosten en deurwaarderskosten dienen wij van te voren te betalen en zo komen we terecht bij het verhaal van de kip en het ei.

Wanneer ik een bewijs van onvermogen aanvraag kan ik voor mijzelf helaas v.w.b. inkomen en vermogen alle vakjes openlaten en zou je denken dat het dan is opgelost. Wat schertst mijn verbazing dat dezelfde Overheid nu stelt dat mijn partner (Annelies) waar ik sedert 18 jaar mee samenwoon, de overwaarde van haar huis dat zij 25 jaar geleden zelf heeft gekocht en dus ook op haar naam staat, op moet "eten" teneinde mijn proces v.w.b. de schadeloosstelling te financieren. Nu staat de wereld toch echt op zijn kop !!!

Daar ik mij niet kan vinden haar huis op het spel te zetten vanwege mijn proceskosten, staat nu ook mijn relatie op de tocht. Dit is de klap op de vuurpijl en onverteerbaar in een westers en beschaafd land, zoals Nederland zich altijd presenteert naar de rest van de wereld.

Omdat het O.M. deze problemen niet kent, gesteund door dezelfde Overheid die wij aansprakelijk houden, vinden wij dat er hier sprake is van rechtsongelijkheid. De hele zaak komt mij nu voor of dat je een staatshoofd kiest in een democratie en dat je de keuze hebt uit b.v. zeven dictators. En wie garandeert mij dat ik bij de behandeling van mijn zittingsdag v.w.b. mijn schadeverzoek niet weer bewust opgepakt wordt en onder verdachte omstandigheden in een Bossche politiecel verdwijn. Per slot van rekening is dit namelijk op 16-05-2002 mijn partner (Annelies) ook al eens overkomen.

Daardoor kon zij uiteraard niet aanwezig zijn op de zitting van de behandeling van de door haar ingestelde hoger beroep, van de bepaling van de hoogte van de immateriële schade, die zij bij een vorige onrechtmatige arrestatie moest krijgen. Dit is natuurlijk ook een manier om misbruik van je macht te maken om iemand de mond te snoeren. Wij realiseren ons dat deze zaak gecompliceerd is, omdat er inmiddels zo veel ambtenaren van Justitie op een onwaardige wijze bij betrokken zijn geraakt en daarvoor ook verantwoording zullen moeten nemen.

Nogmaals wij leven denk ik niet in een dubieuze Zuid-Amerikaanse republiek en wij hopen echt dat u een serieuze reactie geeft op ons schrijven en genegen bent om ons de helpende hand toe te reiken, met de nodige daadkracht, om dit grote onrecht eindelijk te doen stoppen. Per slot van rekening praten we over de toekomst van de Nederlandse burgers die recht hebben op een veilige democratie, waar misstanden van Justitie, door een onafhankelijk orgaan nog hopelijk getoetst worden en niet in de doofpot worden gestopt. Winston Churchill heeft ooit gezegd "dat de maatstaaf van een civilisatie gemeten kan worden aan de hand van de werkwijze van politie".

Hoogachtend,

Robert Hörchner en Annelies Pijnenborg