COMMENTAAR OP 1E DEEL VAN VERKLARING CRISTINA, BLZ. 65-66

1e Cristina woont niet samen met deze vriend, maar bij haar vriendin Bianca en een andere vriendin in huis. Zij heeft van september tot december in een restaurant in Utrecht gewerkt met een salaris van fl. 1100,- per maand. Met dit salaris is het onmogelijk iedere dag de bus en trein van woonplaats Amsterdam naar werkplek Utrecht te betalen. Apart hiervan is het ook uiterst moeilijk om in verband met de werk- en reistijden, ook de voor haar broodnodige rust in acht te nemen. Reistijd en kosten en onderhoudskosten voor twee kinderen in Cuba plus vliegtickets verhinderen haar om een normaal bestaan te leven. Verder geeft zij in deel drie 'nader verhoor' aan dat zij zonder beroep is.

2e Zij zegt dat ik niet meewerk aan de scheiding, maar mijn aanwezigheid is niet nodig om te scheiden. Als zij dat wenst, kan zij dat zelf regelen. In oktober heeft zij de scheiding aangevraagd, maar niet ondertekend bij haar advocaat in Amsterdam, omdat zij weer met mij samen wilde wonen.

3e Zij zegt; 'mijn man belt mij op mijn mobiele telefoon' en zegt een woning te hebben gehuurd in Rotterdam; dat is een leugen. Wij hadden namelijk al in november afgesproken om weer samen te wonen en ook zouden wij dan voor Cristina een psycholoog zoeken. (zie vertaler van cassettes) Ook heeft zij om deze reden de papieren van de scheiding niet ondertekend. Nooit heb ik over een paspoort of scheiding gesproken, daarvoor moet zij bij de overheid of advocaat zijn, niet bij mij.

4e In dit deel verklaart niet Cristina, maar Bianca, die tijdens dit verhoor aanwezig was en in feite de beschuldiging heeft neergelegd. Door de afhankelijkheid van Cristina en haar vorm van vriendschap jegens Bianca, kon zij haar eigen wil niet de vrije loop laten en is de loop van het verhoor zwaar beinvloed door haar minne vrienden.

5e Bianca heeft Cristina naar het station gebracht, niet Klaas.

6e Hier heeft Cristina een uur op mij gewacht in verband met een misverstand. Toen zijn wij samen met de trein naar Rotterdam gegaan vanuit Utrecht.

7e Zoals hierboven vermeld, heb ik Cristina op het station in Utrecht opgehaald, niet in Rotterdam.

8e Hier verklaart Bianca, haar man heeft haar opgesloten. Zie deel drie, punt 8; 'ik kon weg want de deur zat niet op slot'.

9e Cristina zegt dat ik een paspoort voor haar zou regelen. Dat is een leugen. Dat is een exclusieve taak van de overheid. Zij zegt 'vrijdag, 24 december', later weet ze dat niet meer en verwisselt ook de dag voor de nacht.

10e/11e Hier zegt zij dat ik geweld heb gebruikt en zij zegt zich te hebben verdedigd, wat ook een leugen is; geen enkel kledingstuk is kapot en ook het laken is heel. zij is niet gewond. Zie deel drie, punt 24.

12e Hier zegt zij dat ik, na haar te hebben verkracht, ben weggegaan. zie 25 A, derde deel (zie ook latere verklaring, waarin zij zegt dat ik daarna een dag en een nacht heb geslapen)

13e Zij zegt dat zij op kerstdag heeft kunnen ontsnappen en naar Amsterdam is gevlucht. (zie deel twee, punt 28; 'Arie heeft mij naar het station gebracht' en zegt tevens dat zij naar Utrecht is gegaan naar een vriendin. 13a Waarom heeft zij de pillen meegenomen, zoals zij beweerd. Waren die voor mij bestemd?

14e Cristina neemt deze pillen in (zie deel drie, punt 20 en 21). Zij zegt immers dat deze pillen voor mij waren (zie tevens verklaring Teresa). 14a Ze zegt hier nog meer tabletten te hebben. Ik hoop dat het de officier van Justitie nu wel duidelijk is dat zij de gebruiker is en niet ik.

15e Ik vraag mij af, hoe zij dit aan Klaas heeft kunnen uitleggen, hij spreekt geen woord spaans of engels en door zijn oppervlakkige leven heeft hij ook niet het vermogen om te analiseren wat zij wel bedoeld.

16e Zij is bang voor de politie. Daarom is ze een schijnrelatie met Klaas aangegaan om haar verblijfsvergunning te behouden.

17e Zij wil een aangifte tegen mij doen, maar in deel drie, punt 2 en 3, zegt zij dit niet gewild te hebben, maar dat haar vrienden haar hiertoe hebben aangezet (overgehaald) en haar hebben gezegd dat ik haar heb aangerand. Zij zegt dat ze erg bang van mij is. Waarom is dat nu, dat is nooit zo geweest. Ik heb heel goed voor haar en de kinderen gezorgd (zie verklaring van 'gedelegeerde van de stadsraad' Lois-alonzo, van officier van Justitie, anniledy Travieso-Robaina, gedelegeerde Dolores mendez Vega van het comite ter verdediging van de revolutie en oud strijder en vriend van President Fidel Castro en Maria Teresa Tejeda Izquierdo, buurvrouw en speciale vriendin van zowel mijn vrouw als mijzelf. Felina O Hernandez-Gonzalez, vertrouweling en hoofd van de huishoudelijke verzorging van onze familie, op landgoed 'Fincha Pierhahita' en vele ander verklaringen.

18e Cristina zegt dat ik verschillende malen heb vastgezeten. Iedereen weet waarvoor en daarvoor helpt de politie mij (voor zover zij niet in conflict met hun functie komen). Zij bestraffen mij niet omdat zij mij moreel gelijk geven in mijn strijd tegen de overheid in nederland. Juist door deze onrechtvaardigheid voel ik mij in Cuba erg thuis.

19e Zij zegt hier dat zij mij de gevangenis in wil hebben. De motivatie hiervan is, dat zij wil dat haar moeder en vader het landgoed helemaal in handen krijgen. Ik heb dit gekocht en betaald met alles wat er op en in is. Hiervoor heb ik tien jaar hard gewerkt en nu hebben zij dit uitgevonden om mij in de gevangenis te krijgen.

20e Ik zou graag willen weten wat ik hen misdaan heb. Tot op dit moment doe ik alles wat er van een goed huisvader verwacht en verlangt kan worden met de meeste verantwoording voor die taak.

N.b. deze twee pagina's zijn mijn reactie op de eerste twee pagina's van de aangifte van Cristina Bover Leon. De complete aangifte bestaat uit negen pagina's.