Even een reactie op de verhoren van donderdag 4-3-1999 van de commissie over de Bijlmerramp.

Waar haalt de ex-directeur van de GG en GD het vandaan om met stelligheid te verkondigen dat mijn man E.J. Wallenburg niet ziek geworden is van de Bijlmerramp. Ik vindt het verschrikkelijk om dit als zijn vrouw te moeten horen. Hij, meneer Rengeling heeft nooit de klachten van mijn man aangehoord en hij trekt wel zomaar een conclusie; en dat vindt ik vreselijk en schandalig.

Ik heb nog een vraag: hoe kan psychiater Gersons zonder mijn man en zijn klachten aangehoord te hebben zeggen, dat de klachten dan wel van de stress zijn en dat hij daardoor ziek is geworden. Naar mijn weten kun je geen kanker krijgen van stress en ook geen vergrote lever. Longproblemen ten gevolge van chronische ontstekingen vallen mijns inziens daar ook niet onder.

Ik weet niet of deze mensen zich kunnen indenken hoe het is om elke keer weer een onderzoek te moeten ondergaan. En dan te horen krijgen: "Mijnheer er zit wel wat, maar we kunnen niet zeggen wat het is". Als dit allemaal door stress zou komen denk ik niet dat mijn man al 20 jaar als ambulance-chauffeur zou kunnen blijven werken.

Moet u zich eens voorstellen hoe het is, om al 5 jaar met pijn rond te lopen van een ziekte die je jezelf inbeeldt. Ik vind dit schandalig om zoiets onder ede te verklaren. Wij zouden er alles voor over hebben om, als het stress zou zijn, dit snel op te lossen, zodat mijn man weer vreugde in zijn leven krijgt. Dit moest ik even kwijt, want ik heb me vandaag verschrikkelijk kwaad gemaakt.