Collusie vergiftigt onze bouwvakkers
De overheid verzwijgt dit Collusie is een heimelijke verstandhouding, ontstaan uit gemeenschappelijke belangen om het eigenbelang te doen prevaleren boven alles, ook boven wetten, Europese Richtlijnen en Verordeningen.
door Ad van Rooij
Bij collusie misbruiken politici en hoge ambtenaren hun bevoegdheden om daarmee persoonlijk voordeel te hebben. Het Pikmeerarrest van de Hoge Raad zette enige jaren geleden hiervoor de deur wagenwijd open door ambtelijke misdrijven niet strafbaar te verklaren. Hierdoor is Nederland het 'collusieland' bij uitstek geworden. Het trekt over de gehele wereld bedrijven aan die mee willen werken aan het vergiftigen van alles ten behoeve van enorme winsten voor enkelen.
Wat in het buitenland niet kan gebeurt in Nederland. Zo worden bijvoorbeeld onze bouwvakkers door vergiftigd, hoe groter een project des te meer valt er te verdienen en des te groter is het collusienetwerk, inclusief het openbaar ministerie.
Een voorbeeld van deze betrokkenheid van het Openbaar Ministerie is het volgende: Op 18 augustus 1992 roept mr. G. Bos, milieuofficier van justitie op het arrondissementsparket te 's-Hertogenbosch, de volgende personen in een spoedoverleg bij elkaar; Dr. H. de Vries, milieu-inspecteur van Noord Brabant, H. Artz, juridisch medewerker bij de provincie Noord Brabant; V. Ditters, medewerker bij het waterschap De Dommel; burgemeester P. Schriek van Sint Oedenrode, de milieuwethouder van Sint Oedenrode, G. Kerstholt hoofd afdeling bouwen en milieu van de gemeente Sint Oedenrode, G. van Aarle milieutechnisch medewerker bij de gemeente Sint Oedenrode en twee medewerkers van de rijkspolitie Sint Oedenrode. Milieuofficier van Justitie G. Bos stelde aan dit gezelschap de volgende vraag: "Hoe kunnen wij Ad van Rooij (de schrijver van dit artikel) uitschakelen met betrekking tot zijn diverse juridische procedures tegen houtimpregneerbedrijf Gebr. Van Aarle B.V. te Sint Oedenrode?"
Hun eensgezind antwoord hierop was: "Burgemeester P. Schriek van Sint Oedenrode moet vertrouwensarts H. Jans van de GGD-Breda op Ad van Rooij afsturen en hem onderzoeken op zijn geestelijke gesteldheid." De gedachte hierbij was om hem in een gesticht te krijgen zodat bovengenoemd collusiebolwerk vrij zijn gang kon blijven gaan met het vergiftigen van de provincie Noord Brabant met de levensgevaarlijke stoffen 'arseenzuur' en 'chroomtrioxide' via dekmantelbedrijf Gebr. Van Aarle B.V.
Dankzij Anton Nigten van het Landelijk Milieu Overleg is deze poging van dit belangennetwerk, onder leiding van de milieuofficier van justitie mr. G. Bos, mislukt. (Overigens, deze mr. G. Bos is tevens persofficier van justitie, en heeft vanuit die functie deze algehele vergiftiging van Noord Brabant door deze afvalmaffia al ruim 10 jaar lang uit de pers kunnen houden). Dat dit kan bewijst hoe diep in de provincie NoordBrabant de collusie zit.
Dat deze collusie geen grenzen kent bewijst onder andere het volgende: Gewolmaniseerd hout bevat zo'n hoge concentratie aan arseen en chroom VI dat het de grens van gevaarlijk afval vijftig tot honderd maal te boven gaat. Al op 19 augustus 1998 heeft de voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State beslist dat dit gewolmaniseerde hout, als dat in de afvalfase is beland, niet mag worden vermalen tot houtspaanders. Dit om elke verdere verspreiding van dit uiterst kankerverwekkend gif te voorkomen. Deze bindende uitspraak van ons hoogste rechtscollege wordt al ruim 2 jaar lang door alle provinciale besturen overtreden. Ons openbaar ministerie gaat niet over tot strafrechtelijk onderzoek en dekt dit alles af, ook voor de media.
Ook drs. C.E.M. de Waal, milieugedeputeerde van de provincie Limburg speelt een hoofdrol in deze alles vergiftigende collusie. Hij is voorzitter van de landelijke overleggroep milieubeleidsadvies betonmortel- en betonproductenindustrie (MBA) en vertegenwoordigt vanuit het Interprovinciaal Overleg (IPO) daarin alle provincies. Vanuit deze functie heeft hij weten te bewerkstelligen dat vliegas uit elektriciteitscentrales als grondstof wordt toegevoegd aan cement en beton. Vanuit zijn functie als milieugedeputeerde van Limburg misbruikt hij op alle mogelijke manieren zijn bevoegdheden om bewerkstelligd te krijgen dat het bovengenoemde levensgevaarlijke gewolmaniseerde hout, dat vrijkomt als bouw- en sloopafval, onder het mom van 'biomassa' met enorme bedragen aan milieusubsidie ook in de kolenvergassingscentrale van Demkolec, (Willem-Alexander Centrale) te Buggenum wordt verbrand. Vanuit zijn andere functie als voorzitter van de landelijke overleggroep milieubeleidsadvies betonmortel- en betonproducentenindustrie regelt de heer De Waal dat het overblijvende levensgevaarlijke met arseen en chroom VI vergiftigde vliegas uit deze elektriciteitscentrales wordt toegevoegd aan cement en betonmortel.
Samen met ir. G.C. van Wijnbergen, voorzitter van het zuiveringschap Limburg, regelt hij dat naast dit vliegas ook het vergiftigde slib van rioolwaterzuiveringsinstallatie's de cement ingaat. De heer van Wijnbergen speelde als vice-voorzitter van het College voor de Toelating van Bestrijdingsmiddelen (CTB) een belangrijke rol bij de toelating van giftige wolmanzouten voor de verduurzaming van hout. Uit deze combinatie blijkt dat ook in Limburg collusie extreem ontwikkeld is. Het gevolg hiervan is dat diegenen die dagelijks met deze cement en betonmortel omgaan zo goed als zeker eerst metselaarseczeem en daarna kanker krijgen. Daar zitten drs. C.E.M. de Waal en ir. G.C. Wijnbergen niet mee. Voor hen telt enkel en alleen persoonlijk voordeel. Dat daarvoor later duizenden bouwvakkers aan kanker zullen sterven nemen de heren de Waal en Wijnbergen op de koop toe. Zij verkopen dit alles als duurzame ontwikkeling.
Vraag: Waar blijven de klokkenluiders, wat doen de vakbonden, waar blijven de gesubsidieerde milieuorganisaties en nieuwsgierige journalisten met vragen?
noot:
(Ad van Rooij is hogere veiligheidskundige en betrokken bij het Ecologisch Kennis Centrum te Sint Oedenrode. Al hetgeen hij hierboven heeft geschreven kan hij staven met feitelijke bewijsstukken. Een overstelpende hoeveelheid informatie over dit soort zaken kunt u vinden bij de stichting Sociale Databank Nederland op internetadres
www.sdnl.nl/ekc.htm)
Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 345, 2 juni 2000
EuroStaete . .
Stichting Sociale Databank Nederland