Politiestaat Nederland
Mijn naam is Wendy al doet mijn naam er niet zoveel toe, maar het verhaal wel. Ik ben een vroege veertiger en een moeder van twee kinderen. Sinds ik moeder ben, loop ik er al een tijd tegenaan dat 1 van de 7 kinderen op deze wereld misbruikt schijnt te worden. Ik snapte dit niet goed en besloot daarom eens een kijkje te nemen op de openbare hoorzitting van 11 februari 2011 bij de rechtbank in Den Haag. Hier waren een journalist en een cameraman gedagvaard, zij hadden schijnbaar graffiti aangebracht bij een hoge ambtenaar omdat zij kindermisbruik aan de kaak wilden stellen. En naar wat ik begreep had de cameraman dit met zijn camera gedaan ???
Wat ik verder ook begreep was, dat daarbij sprake was van nogal wat ongelijkheid en corruptie van justitie bij deze zitting. Dat was voor mij een tweede en derde reden (ook met mijn eigen persoonlijke ervaringen) om als geïnteresseerde vreedzame burger, moeder en gewone huisvrouw een kijkje te gaan nemen bij deze openbare zitting bij de rechtbank in Den Haag. En ook om eens polshoogte te nemen hoe het er in Nederland als democratisch land werkelijk en waarachtig aan toe gaat.
Nou dat was mij het dagje wel. Het begon al in de rechtszaal. Aangezien de journalist en cameraman schijnbaar anders berecht worden, mochten ze geen getuigen oproepen. Waar zij en hun advocaat om hadden verzocht in hun verzoekschrift, en ook al behoren een journaliste en een cameraman tot de pers en zijn deze dan altijd voor openbaarheid, werd ook het verzoek om te mogen filmen niet gehonoreerd.
De advocaat van de heren Kat en Verdonk wraakte de politierechter, dus er zou een nieuwe zitting plaats gaan vinden. Toen ben ik even naar buiten geweest om te roken en ik heb met anderen staan praten. Allemaal nette en rustige mensen.
Weer boven aangekomen voor de tweede zitting waren er opeens veel agenten en beveiliging om mij heen. Terwijl ik rustig zat te wachten op een nieuwe zitting. Ik was wat aan het praten met andere vreedzame geïnteresseerde burgers. En de hele tijd was er veel beveiliging en politie om ons heen; alsof ik als moeder van twee kinderen staatsgevaarlijk zou zijn, en of al die andere mensen dat zouden zijn!
Ik zat daar bijvoorbeeld een tijdje met een paar andere vriendelijke en maatschappelijk geïnteresseerde jongens van een jaar of 15 te praten. Ik heb zelf een zoon van 15. En ik vond het fijn om te merken hoe deze jongens betrokken zijn bij de maatschappij waarin zij leven. En verder gedroegen de andere geïnteresseerde burgers zich ook rustig en vreedzaam.
Toen ik voor de nieuwe zitting een uur later naar binnen ging, stonden er in alle hoeken ongeveer 12 agenten om ons heen. Als het er al niet meer waren, ik heb ze maar niet geteld. Maar aan de zijkanten van de zaal stonden denk ik acht of tien agenten en ook achterin stonden nog meer agenten.
Ik ben niet bang, maar ik heb dit niet als fijn ervaren. Als ik vanuit Noord-Holland naar Zuid-Holland reis voor een zitting. Alsof ik een of andere terrorist ben, zo voel je je. Dat ben ik niet, maar naar mijn gevoel werden ik en al die anderen zowel bekeken door justitie. En waarom? Omdat ik naar een openbare zitting toe ga ??? Ik voelde mij die dag gewoon een moeder die eens een dagje de deur uitging en geïnteresseerd is in maatschappelijke zaken; en dan overkomt je dat!
De rechter, een vrouw die de tweede zitting voorzat, sprak ons heel autoritair toe. De hele tijd autoritair tegen het gehele publiek en de mensen zouden meteen verwijderd worden en hun spullen kwijtraken als ze het zouden durven om te filmen of te klappen. Nou ja, dat was wel duidelijk met al die politiemacht om mij heen, maar of het nou nodig was al die politie-intimidatie, zo voelde het namelijk. Nou nee, naar mijn mening.
Hierbij werd de heren gedaagden en hun advocaat eigenlijk ook geen andere keus gelaten dan dat zij de rechtbank in Den Haag moesten wraken. Ook weer omdat al hun verzoeken gewoon weer van de tafel af werden geveegd, zonder enig redelijk of duidelijk argument. Naar mijn mening bracht de officier van justitie een hoop onzin naar voren. Maar het had ook met partijdigheid van de rechtbank te maken.
De zitting werd geschorst en er werd geklapt door aanwezigen, dit mocht niet, dit was ook al gezegd maar de zitting was geschorst. Maar toch vond de rechter het nodig om heel autoritair het publiek te vermanen.
Waar ik als volwassen vrouw en vreedzame burger toch iets over kwijt moet is dat punt 1 de zitting geschorst was en punt 2 toen ik naar buiten liep, ook nog heb gevraagd en gezegd tegen deze rechter waarom zij geen leerkracht was geworden, omdat dit beroep misschien beter bij haar gepast had. En dit was mijn mening, want wij hebben toch nog vrijheid van mening in Nederland? Ik zou na 11 februari in Den Haag te zijn geweest bijna gaan denken van niet.
Naar buiten toe na de zitting, maar nog binnen in de rechtbank, was er een jonge beveiliger die het nodig vond om tegen ons te zeggen dat we moesten doorlopen. Ook tegen de ouderen en ik heb gezegd dat er nog steeds zoiets is als respect naar je medemens toe bestaat.
Ik ben een mens met gevoel en ik vind niet dat mensen zo met andere mensen hoeven om te gaan. Opgejaagd worden, intimidatie alsof we weet ik veel wat zijn, terwijl we gewoon geïnteresseerde sociale burgers zijn die duidelijkheid willen over zaken. Met de mensen die ik die dag tegenkwam had ik nog nooit eerder kennis mee gemaakt. Ik kende al die andere burgers nog niet eens, maar we kwamen wel allen voor het zelfde doel.
Ik ben daarna met andere geïnteresseerde sociale burgers naar buiten gegaan. En ik kreeg buiten te horen dat er binnen iemand was aangehouden voor het meedragen van een spandoek.
Daarna werden we allemaal meteen verder gevolgd en aangehouden door de politie en we mochten ons niet met elkaar ophouden of wandelen. Ik snapte er niet veel van! Ik wilde gewoon nog even wandelen door Den Haag, of misschien de trein terug gaan nemen naar Noord-Holland, omdat ik ook weer op tijd terug moest zijn voor verplichtingen.
Ik vroeg het nog netjes aan een agent voor de rechtbank, wat er nou aan de hand was met al die politie en zo. Ttoen werd ik verwezen naar de woordvoerder. Dit was gewoon een andere agent. Ja, ja en we mochten niet samenscholen of zo? Meestal wordt dit toegepast bij voetbalsupporters die gaan rellen of bij grote groepen jongeren. Dan hoop ik wel dat ik met mijn veertig jaar nog maar tot de jongeren behoor. Maar de relevantie van al die politieagenten die vrijdag werden ingezet, echt ik snapte er heel weinig van.
Wij zijn toen terwijl wij niet eens wat deden onder politie escorte Den Haag ingegaan. Er liepen gewoon zes agenten om mij heen. Dit alles nodigde mij niet echt uit om gezellig in deze stad te gaan wandelen. Al moest ik wel even kwijt dat ik nog nooit zoveel politiebeveiliging om mij heen had gezien en dat ik mij nu zeer veilig voelde. Dit is natuurlijk sarcasme van mijn kant, maar ik vond het niet prettig om dit allemaal te ervaren. Ook heb ik agenten die dag geen enkele uitleg horen geven, waarom zij dit nou deden.
Ik ben in 2010 bij mij in de straat geslagen door een vrouw, ik deed toen ook niks, ik kreeg gewoon een klap. Mijn dochter is zeven jaar en was daar getuige van. Dit vond ik zelf het ergste. Maar zoveel politie heb ik toen niet gezien bij mij in de straat en nog steeds niet. Maar in Den Haag die dag wel? Vreemd wat was er aan de hand, is de politie bang voor burgers die naar openbare hoorzittingen komen? Ik snapte daar niets van. Of voert de politie gewoon altijd haar werk uit zonder zich vragen te stellen waarom ze onschuldige burgers stalken en waarom eigenlijk???
Op een gegeven moment bevond ik mij met andere geïnteresseerden bij een koffiegelegenheid. Ik was daar buiten aan het praten en absoluut niet de orde aan het verstoren of weet ik veel wat? Maar opeens sprak de politieagent over het vorderen van de winkel, omdat we ons voor een koffiegelegenheid bevonden?
Ik snapte er niets van, ik had daarvoor ook al wat vragen gesteld aan agenten, maar ik kreeg weinig duidelijkheid. Al werd mij wel gezegd door de woordvoerder van de politie dat ik vrij was om te gaan en staan waar ik wil ?? Dit riep duidelijk vraagtekens bij mij op, gelet op het gedrag van de politieagenten om mij heen. En ook mijn eigen persoonlijke ervaring met hulp van de kant van politie is niet zo groot. Dus ik had zoiets van vlug wegwezen hier, en opeens bevond ik mij bij de koffiegelegenheid ernaast op het terras. Ik, Wendy, was toen vlug weg, gewoon opgejaagd, net alsof ik wat fout deed of zo. Maar ik deed alleen helemaal niets !! Maar zo ga je je daar dan wel opgejaagd van voelen.
Op een gegeven moment is er heel even gepraat over de burgemeester in Den Haag en iets met een verordening. Ik snapte er nog steeds niets van. Ik woon in Noord-Holland ben anderhalf uur met de trein en bus onderweg geweest en dan komt de burgemeester van Den Haag met een verordening ?? Ik ken de burgemeester van Den Haag nog niet eens. Ik voelde mij danig in mijn mensenrecht en burgerrechten aangetast. Ofwel ze bestonden die dag niet voor mij en ook niet voor al die anderen leek het wel. Dit vond ik wel een beetje beangstigend, vooral voor de toekomst van onze jeugd.
Ik was geïnteresseerd in het justitieapparaat. En zeker ook omdat de heer Kat en de heer Verdonk zich inzetten voor openbaarheid, gelijke rechten, tegen corruptie zijn en tegen kindermisbruik (wie eigenlijk niet,vraag ik mij ook altijd af) .
In Den Haag had ik met vele anderen opeens geen rechten meer, ik ben namelijk daarna met een jongeman richting ministerie en het Binnenhof gelopen. Maar de hele tijd werden we in de gaten gehouden. Dan denk ik hoe kan dit nou, waarom gaan agenten dan geen echte boeven vangen?
En ook de andere burgers die geïnteresseerd waren werden in de gaten gehouden, vooral of we niet samenschoolden. Ik ben om drie uur weer met de trein terug gegaan. En ik heb dit allemaal wel moeten laten bezinken. Vooral toen ik later, de volgende dag vernam dat er 12 mensen waren opgepakt en meegenomen in politiebusjes. En dat deze mensen in de politiecel hebben gezeten! Ik vind dit heel erg, het had net zo goed ik zelf kunnen zijn als ik langer was gebleven. Ik vind dit niet normaal.
Er zijn twee mensen die in hun eentje opgepakt werden omdat ze samenschoolden in hun eentje. Dit wordt dan lastig voor heel Nederland. Want dat betekent dat je niet meer alleen mag lopen op straat. Maar ook met twee, drie of vier mensen lopen schijnt verboden te zijn. Of er komt een verordening van de burgemeester, zodat mensen opgepakt en geïntimideerd mogen worden in Nederland?
Ik vind het heel erg hoe het is in Nederland. Nederland is namelijk geen democratie. Daar kwam ik dus vrijdag 12 februari 2011 achter. Nederland is een politiestaat. Dit mag ik zeggen, want ik heb als het goed is, het recht op mijn eigen mening. En bewijs is er genoeg voor. Kijkt u maar op klokkenluideronline, of luistert u maar eens naar Argusoog Radio. Of bekijkt u dit filmpje maar van deze mensen die dit nog veel harder ervaren hebben dan ik die dag.
Wendy
