Antecedentenregister RM . . . . SDN homepage . . . . Mijn Pleidooi
Antecedentenregister RM . . . . SDN homepage . . . . Mijn Pleidooi
|
Van A. van Velsen (www.mijnpleidooi.nl & www.sdnl.nl Dollard 183 8032 KE Zwolle 29 maart 2006
Aan: Universiteit Groningen Onderwerp:
klacht i.v.m. administratief protocol Bezwaar i.v.m. schade aan gebit. Geachte leden van de klachtencommissie, Naar aanleiding van een lange wachtlijst voor nieuwe patiënten in de regio Zwolle, kreeg ik van een kennis het advies om mij bij de Groningse Universiteit, afd. Tandheelkunde te melden. Toen ik last had van een verstandskies en een kies waarin een tandarts enkele weken voor aanmelding bij de afd. Tandheelkunde, een noodvulling plaatste, maakte ik een afspraak voor 27 oktober, vervolgd op 24 november 2005 enzovoorts, bij ACMG Tandheelkunde. Daar werden: 1, de verstandskies getrokken en: 2, foto`s gemaakt van de kies waarvoor, zo bleek later een wortelkanaalbehandeling nodig zou blijken. Na een gesprek met de behandelende studente en de docent, Dr. Stegeman, werd een afspraak gemaakt dat ik gebeld zou worden om de wortelkanaalbehandeling voort te zetten. Ik liep naar de administratie omdat ik er voorkeur aan gaf direct en contant te betalen. Daar aangekomen viel dat niet in goede aarde omdat ik dat ten eerste vooraf had moeten melden en ten tweede met de behandelaar naar de administratie had moeten komen. Ik besloot de behandelend studente op te zoeken en haar te verzoeken even met mij mee te gaan naar de administratie. De studente willigde mijn verzoek in, nam de papieren mee en bij de administratie aangekomen bleek dat ik nog niet kon betalen omdat de behandeling nog niet klaar was. Ik zou na de behandeling een rekening toegezonden krijgen en tevens, volgens mijn wens, contant aan de balie kunnen betalen. Nu mijn klacht Tot mijn verbazing kreeg ik, in conflict met de gemaakte afspraak, omstreeks half november een rekening van Fa-med B.V. Een administratieve organisatie die, zoals mij ook gebleken is, met vaker voorkomende onvolkomenheden, rekeningen verwerkt voor de medische sector. Dit is mede de reden van mijn wens om direct en contant bij diegene die behandelt, de rekening te voldoen. In de overtuiging dat, (zoals ervaringen van talloze patiënten hebben geleerd), de zaken zich ook hier vanwege desinteresse, vermeende tijdbesparing en praktische onkunde in de administratie langs elkaar bewegen, belde ik Fa-med op om te melden dat het hier een vergissing betrof. Met een zelfde hierboven vermelde desinteresse werd mijn informatie opgenomen met de mededeling dat ik mij maar moest beklagen bij de administratie van het A.C.M.G. Dat deed ik op 16 januari 2006 tijdens mijn eerstvolgende bezoek bij mevr. Inez van de administratie. Deze mevrouw die ik, volgens de door haar strikt gestelde protocollen bezocht in tegenwoordigheid van de behandelaar, deelde mij mede dat zij hier niets aan kon veranderen. Ik moest het maar uitzoeken met Fa-med die mij, op hun beurt al gemeld hadden dat ik mijn klacht maar bij het ACMG moest melden. Weer verzocht ik de rekening ter plekke en contant te voldoen en weer zou dit niet mogelijk zijn. Eerst als een behandeling af was zou ik contant kunnen betalen. Op 1 februari schreef Fa-med mij een aanmaning waarna ik maar weer een telefoontje pleegde en vertelde dat ik dat ik die rekening al lang betaald had, indien de betaling niet vanwege onwil van het administratief personeel van ACMG werd gefrustreerd. Ik was immers direct bereid, drong zelfs aan op betaling van de rekening aan diegene die mij de dienst heeft verleend, het A.C.M.G. Derhalve betaal ik niet aan Fa-med om zo dubbele betaling extra en nodeloze kosten en problemen voor alle partijen welke uiteindelijk aan de zorgverzekerden worden doorberekend, te voorkomen. Fa-med was het hier niet mee eens, maar daar ik jegens hen geen verplichtingen of naar aanleiding van activiteiten en/of diensten enige schuld aan Fa-med kan hebben, noch een schuldbekentenis heb ondertekend én bovendien vanaf het eerste van de inmiddels vijf bezoeken aan de administratie van het ACMG heb aangegeven en aangedrongen dat ik gebruik wenste en nóg wens te maken van het feit dat de mogelijkheid bestaat om contant aan de balie van het ACMG de rekeningen te voldoen. Bovendien, en niet minder belangrijk is het feit dat ik op 2 februari, toen de wortelkanaalbehandeling was gedaan, maar nog niet was "gevuld" of gerestaureerd, zodat de behandeling letterlijk en figuurlijk nog niet was afgesloten, in bijzijn van de opvolgende behandelaar, wederom op mijn aandringen, wel contant mocht betalen. Daarbij vroeg ik uitdrukkelijk om een factuur van álle openstaande rekeningen. Toen ik ter plekke de rekening van € 108,30 voldaan had, vroeg ik nogmaals of alle rekeningen daarmee voldaan waren. Ja was het antwoord van de administratieve kracht. Daarmee verviel elk motief om nog verder met Fa-med in contact te treden. Zouden ACMG en/of Fa-med bereidt zijn de kosten van aan hún te wijten tijd, discussie en correspondentie in deze onverkwikkelijke kwestie over nemen? Nee, verdere correspondentie zou dus zinloos zijn! Ik ben een persoon die, indien mogelijk liever contant betaalt, het was mogelijk, ik had geld bij mij om de rekening te voldoen, ik kon ook met een paar pinpassen betalen én de eerste behandeling was beëindigd zodat óók de administratieve protocollen van mevrouw Inez de zaken niet in de weg stonden. Er zijn rechtspersonen die met mensen die contant wensen en kunnen betalen, minder moeite hebben. Ik ben van mening dat er onzorgvuldig en achteloos is omgegaan met mijn terechte wens om contant de rekening te voldoen. De opstelling van de met protocollen zwaaiende administratief medewerkster is des te meer absurd gezien het volkomen over het hoofd geziene feit dat ook de wortelkanaal behandeling niet af was. Immers de kies moest nog worden dichtgemaakt en gerestaureerd. Toch betaalde ik op eigen verzoek en in goed vertrouwen dat ACMG de behandeling zou voltooien de rekening die drievoudig het bedrag is van de omstreden rekening. Ondanks dit misbruik van vertrouwen zal ik bij specificatie en vergelijk met de op 2 februari betaalde rekening en een door ACMG verstuurde uitnodiging tot betaling, het originele rekeningbedrag van € 31,80 bij mijn eerstvolgende bezoek contant betalen. Ik maak van de gelegenheid gebruik om u, in verband met het hierna volgende bezwaar tegen de uit de hand gelopen wortelkanaalbehandeling, wederom vanwege een (inmiddels ongetwijfeld ook intern berucht zijnd) administratieve protocol, om enige spoed inzake uw beslissingen dienaangaande, te verzoeken. Op 19 en 20 mei ben ik n.l. door het Int. Sociaal Forum, in samenwerking met de Int. Bellamy vereniging, stichting Wetenschappelijk onderzoek Rechtelijke Macht en een aantal andere aan de weg timmerende organisaties genodigd een lezing te geven aan de Universiteit van Nijmegen. Het zou jammer zijn als e.e.a. door deze vreemde ontwikkeling in de mineur zou komen. De afgebroken kies is naast de hoektand bij spreken en lachen duidelijk te zien. Hier het bezwaar tegen het besluit de behandeling te stoppen. Dit is zakelijk weergegeven niet anders dan een goedkope act om mij wegens afwezigheid van juridisch te rechtvaardigen standpunten en verduistering van eigen of andermans fouten, te bewegen tot een ongerechtvaardigde betaling van extra kosten. Alvorens een klacht in te dienen verwijs ik naar het naar tevredenheid verlopen gesprek met teamleider Dr. Droulias Nikos en de behandelend student. Dr. Droulias Nikos bood nadat hem de kwestie omtrent de in redelijkheid ten opzichte van gebleken risico`s van schade aan de naar aanleiding van de qua tijd uitgelopen behandeltermijn nog niet dichtgemaakte en gerestaureerde kies, was duidelijk geworden, een gepaste en m.i. correcte oplossing. Belangrijk is de vermelding van de feitelijkheid dat Dr. Stegeman ten tijde van de wortelkanaal behandeling aangaf dat de kies niet behoefde te worden dichtgemaakt. Dat de opvolgende behandelaar zo snel mogelijk een afspraak zou maken en de kies restaureren zonder de zaak weer open te moeten maken, was hierbij ook van belang. Dr. Stegeman sprak zich hierbij uit in een termijn van minder dan 14 dagen. Niet gedacht werd echter aan het feit dat er ten eerste meer tijd zou verstrijken voor ik zou worden opgeroepen, noch dat er door de opvolgende behandelend student eerst een reeks van onderzoek en tandtechnische informatie zou moeten worden verzameld alvorens hij én ook weer in overleg met zijn team leider, tot enige actie mócht overgaan. Hiervoor waren nog 2 behandelingen nodig in welke alles kon worden gedaan behalve dát wat nodig was om de kies te redden. Ten tweede werd er geen rekening mee gehouden dat de behandelende student het drukker had dan voorzien en ook nog ziek zou kunnen worden. De behandelende student werd inderdaad ziek. Het was tengevolge het niet opgevulde gat in de kies waardoor deze enige stabiliteit verloor, in combinatie met de door allerlei omstandigheden veroorzaakte vertragingen waardoor de restauratie niet tijdig kon plaatsvinden en de kies afbrak. Ik meen, stellig uitgaande van vakbekwaamheid en technisch kundig leiderschap, dat op zeker moment samenvloeiing van gebeurtenissen zorgden voor overschrijding van acceptabele risico`s die aan geen verantwoordelijkheiddragend docent, noch aan een student te wijten waren. Dat de gebeurtenissen een eigen leven gingen leiden kwam ondanks mijn telefonische vragen om de behandeling af te maken, niet over op de behandelaar daar hij als student de voorliggende afwegingen respecteerde. Toch dienen, al is het maar ter voorkoming van afgebroken kiezen, kwesties waaruit administratieve onvolkomenheden blijken, opgelost te worden. De oplossing van Dr. Droulias was daarvan een goed voorbeeld. Slechts het protocol van administratief medewerkster In?z stond vanwege onterechte volharding in het hedendaagse gebruikelijke en onwerkbare administratieve protocol, een simpele oplossing op de werkvloer in de weg. Ook wordt er in de brief van 21 maart geen mogelijkheid aangegeven tot verweer. Alles tezamen is het sop de kool niet waard. Graag stel ik, om escalatie te voorkomen voor om de kwestie met een eenvoudig gesprek uit de wereld te helpen. Liefst voorafgaand aan het voortzetten van de nog niet afgeronde behandeling. Ik moet voor elk bezoek immers 200 km. Rijden.
A. van Velsen. C.c. Fa-med Amersfoort, Bosveld gerechtsdeurwaarders, Stichting Data Bank Nederland voor publicatie op de web site www.sdnl.nl , Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Rechtelijke Macht te Hengelo.
|
|
Van A. van Velsen (www.mijnpleidooi.nl & www.sdnl.nl Dollard 183 8032 KE Zwolle Datum. 24 mei 2006
Aan: Directie Universiteit GroningenT.a.v. drs. A.J. Kee A. Deusinglaan 1 9713 AV Groningen
Het blijkt dat ten gevolge het bij de universiteit in gebruik zijnde administratieve en klachten protocol, enige opmerkelijke en strijdig met de zakelijke natuur zijnde barricaden opgeworpen zijn: Patiënten die contant de rekening willen betalen, wordt de gang naar de geneesheer geweigerd. Administratief personeel die, in strijd met de in de wachtruimte voorradig zijnde voorschriften de door de patiënt aangeboden en gewenste contante betaling vanwege enig administratief werk, voor zich uitschuiven en doorsturen aan derden, veroorzaken escalaties betreffende de voortgang der behandeling. Een behandeling die inmiddels 5 maanden wordt gefrustreerd en onnodige schade aan de in behandeling zijnde kies heeft veroorzaakt. Bovendien wordt ter completering der problemen een uit bovenstaande tekortkomingen en daaruit voortvloeiende schade uiterst traag, (in strijd met het klachtenbeleid), arrogant en ondeskundig met de klacht omgegaan. Zo zou volgens Drs. J.A.T. Berendsen de klachtbrief moeilijk toegankelijk zijn. Mede namens de Nederlandse Conventie, de Internationale Bellamy vereniging en de S.D.N. (Sociale Databank Nederland) mag ik stellen dat de klachtbrief de feitelijke gebeurtenissen duidelijk aangeeft. Dat de brief uitgebreid is, mag worden toegeschreven aan de reeks gemaakte inschattingsfouten en het gecompliceerde universitair administratief protocol. Tevens heb ik getracht duidelijk te zijn door alle feitelijkheden te vernoemen en daarmee nadere vragen te voorkomen. Indien de heer Berendsen aan de brief dié aandacht had geschonken die een klachtbrief verdient, zou een relevant, zakelijk en voor alle partijen bevredigend antwoord, tot een voor een Universiteit betamelijke oplossing hebben geleid. Nu echter de zaak vanwege het absoluut kortzichtige klachtbeleid van de heer Berendsen een andere, tijdrovende en kostbare wending heeft aangenomen, verzoek ik u om de klacht op een andere wijze dan door de heer Berendsen te doen gebruikelijk, af te handelen. De opmerkelijke punten in het antwoord van de heer Berendsen zijn;
De heer Berendsen meent, (in conflict met de mening en het voorstel van dr. Droulias dat het nodig is een kroon te plaatsen), dat dit met een vulling kan worden afgedaan. Bovendien stelt de Drs. Berendsen dat ik deze behandeling dan contant kan betalen. Hieruit blijkt dat er totaal geen aandacht is besteed aan de klacht. De wortelkanaal behandeling is al betaald en men mag toch aannemen dat zo`n behandeling pas afgesloten is als het gat wat immers wordt geboord om de wortelkanaal behandeling mogelijk te maken, weer dichtgemaakt is. Het vullen van het gat moet derhalve worden aangemerkt als onderdeel van de wortelkanaalbehandeling. Aangezien er door de voorgaande behandelaar geen rekening werd gehouden met vertraging der behandeling vanwege ziekte van de behandelaar heeft hij het gat open gelaten. Uiteindelijk is de kies afgebroken waardoor de kroon noodzakelijk is. Derhalve houdt ik vast aan de met dr. Droulias, in alle redelijkheid gemaakte afspraak. Vanwege de feitelijkheid dat ik reeds betaald had voor een wortelkanaalbehandeling die, na constatering van fout inzicht en laakbare schade, nota bene in strijd met alle normen, waarden en medische verantwoordelijkheden, ook nog eens halverwege is gestaakt, neem ik de vrijheid de directie in belang van de reputatie van het U.M.C.G. te waarschuwen voor een klachtbeleid welke zich zo te buiten gaat aan onredelijke gedragingen en ieder excuus uit de weg gaat. De heer Berendsen gaat zelfs zover dat hij van de zijde van het U.M.C.G. voorstelt een einde te maken aan de behandelrelatie vanwege het feit dat ik gebruik wens te maken van de eigen U.M.C.G. regel dat de rekeningen contant betaald kunnen worden. Deze probleemstellingen in de zorg en behandeling zouden de onderwijsomgeving van de studenten compliceren maar worden in grote mate door ondoorzichtige administratieve protocollen en de heer Berendsen zelf in het leven geroepen. Evenals de klachtbehandeling is het, zoals ook enkele studenten naar voren brachten, te wijten aan een te traag en overgeorganiseerd administratief geheel waarin de angst voor falen, imagoschade en het nemen van verantwoordelijkheden regeert. Over dit onderwerp heb ik in een door mij geschreven boek, "Mijn Pleidooi" hetwelk vanwege de goede praktische behandeling, gratis aan het U.M.C.G. ter beschikking is gesteld, op pagina 463 een passend spreekwoord opgenomen. In verband met het gebruikelijke verlangen van klachtbehandelaars om ten koste van veel tijd van de werkgever, de klager en vooral gemeenschapsgeld een veelheid van motieven en op de hogeschool aangeleerde nooduitgangen te produceren om klachten terecht of onterecht ongegrond te doen verklaren of fouten te bagatelliseren en anderzijds de fouten maar op de burger af te wentelen of te negeren door documenten niet of gedeeltelijk te lezen en/of te willen begrijpen en/of niet op vragen en feiten te reageren, ben ik in de klacht en deze brief uitgebreid ingegaan op de kwestie. Dat de klacht voor Drs. Berendsen een probleem was ligt niet zozeer in het feit dat de brief moeilijk toegankelijk was maar dat hij bij enig oprecht beleid een aantal fouten en tekortkomingen zou hebben moeten constateren en toegeven. Om deze reden kan ik niet anders dan toegeven een allesomvattende doch overtuigende klachtbrief te hebben geschreven en vind geen redenen voor enige verontschuldiging. Dat Drs. Berendsen daar geen behoorlijk antwoord op wenst te geven is de directe oorzaak van deze vervolgklacht. Inmiddels zit er na 6 maanden, 1400 kilometer afgelegde weg en vanwege het passen, meten en fotograferen, 7 bezoeken vanuit mijn woonplaats Zwolle aan het U.M.C.G. nog weinig voortgang in het doel van mijn komst naar Groningen. "Een wortelkanaalbehandeling". Ik verzoek u, teneinde verdere onnodige kosten, correspondentie, schandalen en de gang naar de rechter te voorkomen, alle hierboven genoemde feiten mee te wegen in uw antwoord.
Vr. groet, Ad van Velsen.
|
|
Van A. van Velsen (www.mijnpleidooi.nl & www.sdnl.nl Dollard 183 8032 KE Zwolle Datum. 24 mei 2006
Aan: Universiteit Groningen
Het blijkt dat ten gevolge het bij de universiteit in gebruik zijnde administratieve en klachten protocol, enige opmerkelijke en strijdig met de zakelijke natuur zijnde barricaden opgeworpen zijn: Patiënten die contant de rekening willen betalen, wordt de gang naar de geneesheer geweigerd. Administratief personeel die, in strijd met de in de wachtruimte voorradig zijnde voorschriften de door de patiënt aangeboden en gewenste contante betaling vanwege enig administratief werk, voor zich uitschuiven en doorsturen aan derden, veroorzaken escalaties betreffende de voortgang der behandeling. Een behandeling die inmiddels 5 maanden wordt gefrustreerd en onnodige schade aan de in behandeling zijnde kies heeft veroorzaakt. Bovendien wordt ter completering der problemen een uit bovenstaande tekortkomingen en daaruit voortvloeiende schade uiterst traag, (in strijd met het klachtenbeleid), arrogant en ondeskundig met de klacht omgegaan. Zo zou volgens u de klachtbrief moeilijk toegankelijk zijn. Mede namens de Nederlandse Conventie, de Internationale Bellamy vereniging en de S.D.N. (Sociale Databank Nederland) mag ik stellen dat de klachtbrief de feitelijke gebeurtenissen duidelijk aangeeft. Dat de brief uitgebreid is, mag worden toegeschreven aan de reeks gemaakte inschattingsfouten en het gecompliceerde universitair administratief protocol. Tevens heb ik getracht duidelijk te zijn door alle feitelijkheden te vernoemen en daarmee nadere vragen te voorkomen. Indien u aan de brief dié aandacht had geschonken die een klachtbrief verdient, zou een relevant, zakelijk en voor alle partijen bevredigend antwoord, tot een voor een Universiteit betamelijke oplossing hebben geleid. Nu echter de zaak vanwege het absoluut kortzichtige klachtbeleid een andere, tijdrovende en kostbare wending heeft aangenomen, verzoek ik u om de klacht op een andere wijze dan door u te doen gebruikelijk, af te handelen. De opmerkelijke punten in uw antwoord zijn:
Het vullen van het gat moet derhalve worden aangemerkt als onderdeel van de wortelkanaalbehandeling. Aangezien er door de voorgaande behandelaar geen rekening werd gehouden met vertraging der behandeling vanwege ziekte van de behandelaar heeft deze behandelaar het gat open gelaten. Uiteindelijk is de kies afgebroken waardoor de kroon noodzakelijk is. Derhalve houdt ik vast aan de met dr. Droulias, in alle redelijkheid gemaakte afspraak. Vanwege de feitelijkheid dat ik reeds betaald had voor een wortelkanaalbehandeling die, na constatering van fout inzicht en laakbare schade, nota bene in strijd met alle normen, waarden en medische verantwoordelijkheden, ook nog eens halverwege is gestaakt, neem ik de vrijheid de directie in belang van de reputatie van het U.M.C.G. te waarschuwen voor een klachtbehandelaar die zich te buiten gaat aan onredelijke gedragingen en ieder excuus uit de weg gaat. U gaat zelfs zover dat u van de zijde van het U.M.C.G. voorstelt een einde te maken aan de behandelrelatie vanwege het feit dat ik gebruik wens te maken van de eigen U.M.C.G. regel dat de rekeningen contant betaald kunnen worden. Deze probleemstellingen in de zorg en behandeling zouden de onderwijsomgeving van de studenten compliceren maar worden in grote mate door ondoorzichtige administratieve protocollen en uzelf in het leven geroepen. Evenals de klachtbehandeling is het, zoals ook enkele studenten naar voren brachten, te wijten aan een te traag en overgeorganiseerd administratief geheel waarin de angst voor falen, imagoschade en het nemen van verantwoordelijkheden regeert. Over dit onderwerp heb ik in een door mij geschreven boek, "Mijn Pleidooi" hetwelk vanwege de goede praktische behandeling, gratis aan het U.M.C.G. ter beschikking is gesteld (januari "06), op pagina 463 een passend spreekwoord opgenomen. In verband met het gebruikelijke verlangen van klachtbehandelaars om ten koste van veel tijd van de werkgever, de klager en vooral gemeenschapsgeld een veelheid van motieven en op de hogeschool aangeleerde ontsnappingsroutes te produceren om klachten terecht of onterecht ongegrond te doen verklaren, of fouten te bagatelliseren en anderzijds de fouten maar op de burger af te wentelen, of te negeren door documenten niet of gedeeltelijk te lezen en/of te willen begrijpen en/of niet op vragen en feiten te reageren, ben ik in de klacht en deze brief uitgebreid ingegaan op de kwestie. Dat de klacht voor u een probleem was ligt niet zozeer in het feit dat de brief moeilijk toegankelijk was maar dat u bij enig oprecht beleid een aantal fouten en tekortkomingen zou hebben moeten constateren en toegeven. Om deze reden kan ik niet anders dan toegeven een allesomvattende doch overtuigende klachtbrief te hebben geschreven en vind geen redenen voor enige verontschuldiging. Dat u daar geen behoorlijk antwoord op wenst te geven is de directe oorzaak van deze vervolgklacht. Inmiddels zit er na 6 maanden, 1400 kilometer afgelegde weg en vanwege het passen, meten en fotograferen, 7 bezoeken vanuit mijn woonplaats Zwolle aan het U.M.C.G. nog weinig voortgang in het doel van mijn komst naar Groningen. "Een wortelkanaalbehandeling". Ik verzoek u, teneinde verdere onnodige kosten, correspondentie, schandalen en de gang naar de rechter te voorkomen, alle hierboven genoemde feiten mee te wegen in uw antwoord. Met passende hoogachting,
De inhoud van deze brief en de daarin beoogde doelstellingen worden onder bescherming van de door de oprichters gestelde algemene voorwaarden ondersteund door de Nederlandse Conventie. De Nederlandse Conventie is dé enige burgerrechtelijke beweging in Nederland die zich met álle door de ondertekenaars geaccepteerde middelen inzet voor meer rechtvaardigheid tussen van nature manipulerende en liegende overheidsfunctionarissen die, ten koste van de burger met louter oog voor eigen belang, met bedrog hebzucht en machtsmisbruik, wetten maken, aanpassen, negeren of interpreteren. |
gepubliceerd bij:
St. Sociale Databank Nederland
Vr. groet,