Rotterdam 5-11-01.

Aan: Geestelijke Gezondheidszorg Nederland
T.a.v. de heer B. Gerzand
Pb. 8400
3503 RK Utrecht

Betreffende; R.I.A.G. Rotterdam / Amsterdam Onderwerp; Eenzijdige hulpverlening bij vermeende slachtoffers v. verkrachting binnen het huwelijk.

Geachte heer Gerzand,

Op 27 december 1999 ben ik wegens aangifte van verkrachting, poging doodslag en wederrechtelijke vrijheidsberoving aangehouden in Rotterdam. Poging doodslag bleek uit de fantasie van de recherche te zijn ontsproten. De aangifte is na aandringen van kennissen van mijn ex-echtgenote, "Anna Cristina Bover Leon" in Amsterdam en vervolgens in Rotterdam in overspannen toestand gedaan.

Nadat duidelijk werd wat er speelde ben ik op last van de rechter-commissaris ontslagen uit hechtenis waarbij mij, om de zaak nog gecompliceerder te maken, rechtsbijstand geweigerd werd. Er bleken 159 leugens in de aangifte en de verklaringen van de kennissen van het vermeende slachtoffer te staan die alle voor mij van negatieve invloed waren, dus een opzettelijke valse aangifte.

Sindsdien is er nog een maal contact geweest tussen mijn vrouw en mij waarbij zij mij mededeelde van mij te houden maar dat er gezien de gebeurtenissen n.a.v. de aangifte, die door toedoen van mijn dochter en kennissen tot stand was gekomen, volgens haar geen mogelijkheden meer waren. Hierna is alle contact verbroken. Via de politie hoorde ik dat mijn vrouw behandeld werd door het RIAG te Amsterdam. Ik heb verzocht contact op te nemen met het RIAG om te pogen een oplossing te vinden in deze situatie waarin de leugens een eigen leven zijn gaan leiden, immers de hulpeloosheid van mijn vrouw werd grotendeels door kwaadwilligheid en sensatielust van anderen veroorzaakt. Van een onpartijdige aan de waarheid getoetste hulpverlening welke duidelijkheid en een oplossing konden bieden is geen sprake geweest.

Deze zeer omstreden verkrachtingszaken zijn reeds vaak in opspraak gekomen, o.a. in 1990 d.m.v. een boek, een uitgebreid bericht in Vrij Nederland en momenteel door berichtgeving in de media omtrent het incompetente gedrag van de recherche. In bijzonder de zedenrecherche richt een enorme schade aan bij de echte slachtoffers en is van nul en gene waarde wat betreft het oplossen van terechte aangiften binnen de relatiesfeer, i.v.m. de zo goed als onmogelijke bewijsvoering

Begeleiding door specialistische hulpverlening tijdens onderzoek en / of aanhouding zou een positieve oplossing mogelijk kunnen maken waar psychische problemen tijdens de aangifte een vertekend beeld geven.Een rechercheur kan alleen kommer en kwel in de privé situatie van een willekeurige langdurige relatie brengen. In mijn geval heb ik in ruime mate aangetoond dat ik in mijn 8 jaren huwelijk als een goed huisvader voor mijn mentaal zwakkere en makkelijk te beïnvloeden vrouw heb gezorgd, en goed!

Verschillende keren heb ik hieromtrent en over mijn huidige problemen als gevolg hiervan contact opgenomen met het RIAG, doch men kon mij niet helpen. Hoe is het mogelijk dat iemand met leugen en bedrog de politie ongestraft kan misleiden om iemand onschuldig in de gevangenis te krijgen, en vervolgens hulp krijgt van het RIAG terwijl het daadwerkelijke slachtoffer niet geholpen kan worden?

Blz. TA 163 A

Door het beleid van Justitie en het optreden van de politie als een olifant in een porseleinkast ben ik alles kwijtgeraakt wat maar in een mensenleven kwijt te raken is. Omtrent rehabilitatie en schadeloosstelling blijken zowel politie als Justitie de weg volkomen te zijn kwijtgeraakt zodra het een burger betreft in plaats van een overheidsfunctionaris.

Taak van de Inspectie voor de Gezondheidszorg van het Staatstoezicht op de Volksgezondheid is m.i. tevens toezicht op hulp in gevallen zoals hierboven beschreven, al of niet via of door behandeling van het R.I.A.G. Bij het R.I.A.G. is in dit geval slechts hulp verleend aan de veroorzaker (dader) en was er voor mij als slachtoffer vreemd genoeg geen hulp mogelijk.

Slachtofferhulp heeft mij herhaaldelijk doorverwezen naar de klachtcommissies welke bevooroordeeld de zijde van politie en Justitie kiezen, terwijl, zoals de officier van Justitie mij mededeelde, politie zowel Justitie het eventuele oordeel van de ombudsman naast zich neer kunnen leggen

Dit alles overziende is er geen reden meer voor mij om nog deel te nemen aan de maatschappij welke met de volle medewerking van de overheid steeds decadenter vormen aanneemt. Om een en ander aan de kaak te stellen ter verbetering van deze voor de politieslachtoffers onmenselijke behandeling en de afhandeling daarvan heb ik vele protestacties gevoerd, welke tot overleg zonder resultaat hebben geleid waarbij chantage door het ministerie van Justitie niet werd geschuwd. Ik zal zoals aangekondigd een voorbeeld stellen om verandering te stimuleren ten aanzien van deze schandelijke ontoelaatbare overheidsdaden welke gewenst zijn bij de leden van het kabinet voor zover het burgers betreft, de wijze waarop heb ik reeds eerder in mijn correspondentie aan politie en Justitie aangegeven.

Bijgaand treft U een map aan welke meer duidelijkheid geeft over de feiten, het is slechts een klein deel van de afschriften van ongeveer 500 brieven en 17000 kopieën die ik sinds het gebeurde heb verstuurd aan talloze overheidsorganen. Alle betrokken en verantwoordelijke instanties en functionarissen zijn op de hoogte van deze zaak en ik leg op deze wijze de verantwoording van de komende gebeurtenissen in Uw handen.

Hoogachtend,

A. van Velsen

Blz. TA 163 B