Zeist 06-03-01

Cristina:

Hoe het met je gaat weet ik helaas niet, maar hopelijk zal er een tijd komen dat je inziet wat er allemaal is gebeurd, en iets onderneemt om alle nare dingen die ons overkomen zijn te analyseren. Als je de moed kunt opbrengen om over de zaken, (die overigens buiten onszelf om, ons gezin, jouw kinderen, een aantal vrienden en ons persoonlijk zwaar hebben getroffen), te oordelen en de veroorzakers, die nu jou vrienden zijn van je af te schudden zal je misschien in het reine kunnen komen met jezelf.

Sandra heeft vaak geprobeerd om met mij in contact te komen, zij heeft excuus gemaakt voor dat deel van de ellende die aan haar is te wijten, zij heeft haar hart kunnen luchten en wij kunnen weer met elkaar praten ofschoon het nooit meer zal zijn als vroegen. Ik heb nooit kunnen vermoeden dat je de mentaliteit die sandra samen met die zogenaamde vrienden op de camping, waar de politie later een groot aantal van heeft opgepakt wegens criminele activiteiten niet doorzag, en er zelfs mee, mee ging doen, weliswaar niet als crimineel maar wel met een alles en zelfvernietigend resultaat.

Toen je eenmaal bij die zg. vrienden ging wonen heb ik je een aantal brieven gestuurd en je vaak gebeld om te proberen om je ogen te openen, in december dacht ik dat je inzag waardoor je je hebt laten verleiden, en kwam je weer bij mij terug, je vertelde mij kort daarvoor telefonisch dat je bang was voor Klaas en stiekem weg wilde gaan.

Toen je bij mij was, was je zeer verdrietig, wat ik ook deed, eten wat je wilde drinken, telefoneren naar Cuba, of knuffelen niets hielp. Ik weet niet of aan hetgeen er volgens jouw vrienden of jezelf moest gebeuren, nl. jouw man in de gevangenis stoppen lag maar het gevolg was dat er een tragedie volgde die wij allemaal (jij, de kinderen en ik) zeker niet verdiend hebben, en waar een persoon bij is die zeer misleid en verraden is, en dat ben ik, en ik weet ook door wie. Ik zou graag weten of je mij nu bewust en met voorbedachten rade in de gevangenis wilde stoppen en waarom in godsnaam, ik heb naar eer en geweten en als een goed huisvader voor mijn gezin gezorgd, er met hart en ziel voor geleefd, wat er gebeurd is, is krankzinnig.

Ik ben met de Justitie in een enorme strijd gewikkeld omtrent de schade vergoeding, ook gaat er een claim naar de camping, en naar jou. Het hele dossier is meer dan 300 blz. dik en word nog dikker. complete kopieën in het spaans en nederlands liggen klaar voor de kinderen, als zij oud genoeg zijn of naar nederland komen, waar zij aan gevaar blootstaan die in Cuba onbekend zijn en met jouw zwakke mentaliteit is dat catastrofaal, dat heb je wel bewezen.

Toch, ondanks alles heb ik medelijden met je en zal je helpen als het nodig is, want ik ben geen beest, dat weet je, daarom nodig ik je uit om het uit te praten, wees niet bang ik doe alleen maar goed, in belang van ons allen. Ook als je cassettes van onze gesprekken, of brieven die ik je heb gestuurd wil zien kan dat ook.

Vriendelijke groet, met het respect voor 8 jaar samenleven

Blz 186.

Arie.