Antecedentenregister RM . . . . SDN homepage . . . . Mijn Pleidooi
Antecedentenregister RM . . . . SDN homepage . . . . Mijn Pleidooi
COMMENTAAR OP 1E DEEL VAN VERKLARING CRISTINA, BLZ. 65-66 1e Cristina woont niet samen met deze vriend, maar bij haar vriendin Bianca en een andere vriendin in huis. Zij heeft van september tot december in een restaurant in Utrecht gewerkt met een salaris van fl. 1100,- per maand. Met dit salaris is het onmogelijk iedere dag de bus en trein van woonplaats Amsterdam naar werkplek Utrecht te betalen. Apart hiervan is het ook uiterst moeilijk om in verband met de werk- en reistijden, ook de voor haar broodnodige rust in acht te nemen. Reistijd en kosten en onderhoudskosten voor twee kinderen in Cuba plus vliegtickets verhinderen haar om een normaal bestaan te leven. Verder geeft zij in deel drie 'nader verhoor' aan dat zij zonder beroep is. 2e Zij zegt dat ik niet meewerk aan de scheiding, maar mijn aanwezigheid is niet nodig om te scheiden. Als zij dat wenst, kan zij dat zelf regelen. In oktober heeft zij de scheiding aangevraagd, maar niet ondertekend bij haar advocaat in Amsterdam, omdat zij weer met mij samen wilde wonen. 3e Zij zegt; 'mijn man belt mij op mijn mobiele telefoon' en zegt een woning te hebben gehuurd in Rotterdam; dat is een leugen. Wij hadden namelijk al in november afgesproken om weer samen te wonen en ook zouden wij dan voor Cristina een psycholoog zoeken. (zie vertaler van cassettes) Ook heeft zij om deze reden de papieren van de scheiding niet ondertekend. Nooit heb ik over een paspoort of scheiding gesproken, daarvoor moet zij bij de overheid of advocaat zijn, niet bij mij. 4e In dit deel verklaart niet Cristina, maar Bianca, die tijdens dit verhoor aanwezig was en in feite de beschuldiging heeft neergelegd. Door de afhankelijkheid van Cristina en haar vorm van vriendschap jegens Bianca, kon zij haar eigen wil niet de vrije loop laten en is de loop van het verhoor zwaar beinvloed door haar minne vrienden. 5e Bianca heeft Cristina naar het station gebracht, niet Klaas. 6e Hier heeft Cristina een uur op mij gewacht in verband met een misverstand. Toen zijn wij samen met de trein naar Rotterdam gegaan vanuit Utrecht. 7e Zoals hierboven vermeld, heb ik Cristina op het station in Utrecht opgehaald, niet in Rotterdam. 8e Hier verklaart Bianca, haar man heeft haar opgesloten. Zie deel drie, punt 8; 'ik kon weg want de deur zat niet op slot'. 9e Cristina zegt dat ik een paspoort voor haar zou regelen. Dat is een leugen. Dat is een exclusieve taak van de overheid. Zij zegt 'vrijdag, 24 december', later weet ze dat niet meer en verwisselt ook de dag voor de nacht. 10e/11e Hier zegt zij dat ik geweld heb gebruikt en zij zegt zich te hebben verdedigd, wat ook een leugen is; geen enkel kledingstuk is kapot en ook het laken is heel. zij is niet gewond. Zie deel drie, punt 24. 12e Hier zegt zij dat ik, na haar te hebben verkracht, ben weggegaan. zie 25 A, derde deel (zie ook latere verklaring, waarin zij zegt dat ik daarna een dag en een nacht heb geslapen) 13e Zij zegt dat zij op kerstdag heeft kunnen ontsnappen en naar Amsterdam is gevlucht. (zie deel twee, punt 28; 'Arie heeft mij naar het station gebracht' en zegt tevens dat zij naar Utrecht is gegaan naar een vriendin. 13a Waarom heeft zij de pillen meegenomen, zoals zij beweerd. Waren die voor mij bestemd? 14e Cristina neemt deze pillen in (zie deel drie, punt 20 en 21). Zij zegt immers dat deze pillen voor mij waren (zie tevens verklaring Teresa). 14a Ze zegt hier nog meer tabletten te hebben. Ik hoop dat het de officier van Justitie nu wel duidelijk is dat zij de gebruiker is en niet ik. 15e Ik vraag mij af, hoe zij dit aan Klaas heeft kunnen uitleggen, hij spreekt geen woord spaans of engels en door zijn oppervlakkige leven heeft hij ook niet het vermogen om te analiseren wat zij wel bedoeld. 16e Zij is bang voor de politie. Daarom is ze een schijnrelatie met Klaas aangegaan om haar verblijfsvergunning te behouden. 17e Zij wil een aangifte tegen mij doen, maar in deel drie, punt 2 en 3, zegt zij dit niet gewild te hebben, maar dat haar vrienden haar hiertoe hebben aangezet (overgehaald) en haar hebben gezegd dat ik haar heb aangerand. Zij zegt dat ze erg bang van mij is. Waarom is dat nu, dat is nooit zo geweest. Ik heb heel goed voor haar en de kinderen gezorgd (zie verklaring van 'gedelegeerde van de stadsraad' Lois-alonzo, van officier van Justitie, anniledy Travieso-Robaina, gedelegeerde Dolores mendez Vega van het comite ter verdediging van de revolutie en oud strijder en vriend van President Fidel Castro en Maria Teresa Tejeda Izquierdo, buurvrouw en speciale vriendin van zowel mijn vrouw als mijzelf. Felina O Hernandez-Gonzalez, vertrouweling en hoofd van de huishoudelijke verzorging van onze familie, op landgoed 'Fincha Pierhahita' en vele ander verklaringen. 18e Cristina zegt dat ik verschillende malen heb vastgezeten. Iedereen weet waarvoor en daarvoor helpt de politie mij (voor zover zij niet in conflict met hun functie komen). Zij bestraffen mij niet omdat zij mij moreel gelijk geven in mijn strijd tegen de overheid in nederland. Juist door deze onrechtvaardigheid voel ik mij in Cuba erg thuis. 19e Zij zegt hier dat zij mij de gevangenis in wil hebben. De motivatie hiervan is, dat zij wil dat haar moeder en vader het landgoed helemaal in handen krijgen. Ik heb dit gekocht en betaald met alles wat er op en in is. Hiervoor heb ik tien jaar hard gewerkt en nu hebben zij dit uitgevonden om mij in de gevangenis te krijgen. 20e Ik zou graag willen weten wat ik hen misdaan heb. Tot op dit moment doe ik alles wat er van een goed huisvader verwacht en verlangt kan worden met de meeste verantwoording voor die taak. N.b. deze twee pagina's zijn mijn reactie op de eerste twee pagina's van de aangifte van Cristina Bover Leon. De complete aangifte bestaat uit negen pagina's.
|
Cristina zegt: 'In Cuba is alles streng geregeld', daar zeg ik op: om de criminaliteit onder controle te houden. Zij zegt: 'Hij geeft mij geld etc.' Dat is normaal in een huwelijk. Ik verdien de kost en zij zorgde voor het gezin. Zij vertelt dat zij 6 maanden in Nederland was. Dat is ook niet waar; in 1997 was zij 3 maanden in Nederland en daarna ongeveer 3-5 maanden per jaar. Zij zegt dat Mirjam geen contact wil met Arie omdat hij gek is. Dat zegt iedereen wel eens als men verschilt van mening omtrent een onderwerp. Ik vind het niet erg dat Mirjam dit vertelde. Als de psychiater zoiets zegt is het erger, maar die denkt er anders over (zie boek, pagina 91-93). Cristina heeft nog nooit in Nederland geleefd. Zij woont in Cuba bij haar kinderen en komt een paar keer per jaar met vakantie naar Nederland (dit vanwege het woonprobleem). Ik zeg dat ik vaak werk voor haar heb gezocht, maar zij wilde dit niet om reden: te moeilijk of angst of schaamte. Ik meende dat het goed voor haar zelfrespect zou zijn om wat te verdienen voor de verzorging van haar kinderen 6a. Cristina verbleef de ene keer 2 maanden of de andere keer 3 maanden in de caravan met mij. Tussen deze periodes ging zij met vakantie naar de kinderen omwille van haar relatie met hen alsmede om geld aan haar moeder te geven. Als zij in Cuba was werkte ik hier aan een stuk door en als zij in de caravan was, dan was ik bij haar, als het werk dat toeliet. 's Winters waren wij altijd in Cuba. Nooit heb ik haar gezegd, dat ze niet met anderen mocht omgaan. Ik heb haar alleen gezegd op te passen, omdat er veel mensen niet deugen in Nederland, daar is deze geschiedenis weer een levend voorbeeld van, terwijl ik hiervoor al had gewaarschuwd. Meer dan 80% van de bevolking in de gevangenis in Nederland is van buitenlandse afkomst. In verhouding zou 17% normaal te noemen zijn. Om deze reden is de criminaliteit onder buitenlanders minstens 400% groter dan onder de Nederlanders. De regering ontwijkt deze problematiek en weigert dit in te zien. Ik heb aandacht aan ons besteed en mijn verstand gebruikt. Zij zegt dat zij bang is, maar ik heb haar vaak gezegd niet bang te zijn, alleen voorzichtig. Dit is meer een probleem vaan verschillende opvattingen. Het resultaat van mijn verleden is volgens mij een helder beeld om de toekomst tegemoet te treden (zie onderzoek psychiater, blad 91-93). Het is wel degelijk mogelijk voor mij om te lachen en gelukkig te zijn, maar ik maak mij grote zorgen over de wijze waarop Cristina, als moeder van der kinderen, omgaat met haar verantwoordelijkheden. Hier komt nogmaals haar onverantwoordelijk gedrag naar voren. Zij wil leven met iemand zonder mogelijkheid tot conversatie, zonder geld in een delicate situatie, omdat ze het geld van onze familie heeft vergooid. Daarom heb ik mij verplicht een ticket voor haar te kopen om naar Cuba te gaan. Ik heb haar nooit verboden met anderen te praten. Zij heeft het over 'mijn mobiele telefoon', maar het is onze mobiele telefoon. Zij heeft zonder enig overleg de meeste van onze spullen weggenomen en heeft hiermede een groot egoïsme aan de dag gelegd. In september heeft zij lang gehuild en om een psycholoog gevraagd die Spaans sprak. In juni heeft zij een enorme depressie gehad tijdens haar vakantie in Cuba met de dochter van mijn ex-vrouw en haar vriend. Ik heb, toen wij in september samen in Cuba waren, een psychiater bezocht en pillen voor haar gevonden om te kalmeren. maar voor zij ze kon gebruiken was zij alweer naar Nederland vertrokken. Wij hadden zeer duidelijk afgesproken om weer bij elkaar te gaan wonen. Haar moeder weet dat ook, ik heb dat tevens op de cassette opgenomen. Ik wil dit ook laten vertalen. Ook een vriend is getuige geweest van dit gesprek. Dit is het tegenovergestelde van wat zij in het eerste deel, punt 6 en 7 zegt. Hier zegt zij niet te hebben gewild. Als ik haar dan verkracht zou hebben, dan zou het toch normaal zijn dat ze er vandoor zou zijn gegaan tijdens mijn afwezigheid. Zij zegt hier weer dat ze zich niet alles kan herinneren. Hoe komt dat? Wellicht door pillen en hasj. 19a Zij zegt te hebben geschreeuwd, maar niemand heeft iets gehoord. Er is namelijk helemaal niet geschreeuwd (alleen de bovenburen hebben ruzie gehad) Het onderzoek van de politie heeft mij ook niets van dien aard aan het licht gebracht. 19b De mentale situatie van Cristina is zo geworden, omdat ze uit schaamte en onvermogen heeft toegelaten dat haar beïnvloedbaarheid door toedoen van haar vrienden hiertoe heeft geleid, vandaar haar paniek en huilen. Sinds de 8 jaar van onze relatie heeft ze veel momenten van duizeligheid en ziekte (zwakte) gehad en heeft zij altijd pillen geslikt om te slapen en om haar zenuwen de baas te blijven. 20a. Zij zegt in slipje en jersey (T-shirt) gelopen te hebben. Dit is in tegenstelling tot wat zij over mij zegt, namelijk dat zij, zover ze zich herinnert, meent dat ik gekleed was. Zelf weet ik niets van dit verhaal aangezien het complete fantasie is. Zou het toch kloppen in haar beleving, dan zou het op uitlokking duiden. Cristina weet of begrijpt niet wat er is gebeurd, omdat zij pillen slikt en hasj heeft gerookt. Ik heb haar hiervoor vaak gewaarschuwd. Zoals altijd zorg ik goed voor haar en de kinderen met alles wat in mijn vermogen ligt. (zie verklaring uit Cuba) Dat heb ik nooit gezegd en heb daarom ook geen spijt. Het is ook onzin dat ik mijn nieuwe huis aan haar zou geven. Ze weet dat ik een woning heb aangevraagd voor ons en de kinderen. Dat werd een huurwoning. Hier ben ik al 10 jaar mee bezig door schuld van de negatieve opstelling van de burgemeester. Wat betreft dat geld, dat is ook fantasie. Ze weet dat ik niet met veel geld op zak wil lopen en zou dat geld dan voldoende zijn om te menen haar te kunnen omkopen? Ook het verhaal van het bankpasje is gelogen, omdat zij namelijk een pasje bezit met dezelfde condities als ik om hetzelfde rekeningnummer (zie boek, blz. 33) Klaas begrijpt er niets van. Dit woord is het enige wat hij begrijpt. Zij zegt: 'we hebben gevreeën'. Dan denkt zij dat Bianca het niet goed begrepen heeft en daarop hebben zij in haar fantasie de gedachte geopperd dat zij verkracht is en dit verhaal aan de politie vertelt. Ze zegt dat ze niet weg kon, maar ik zeg dat ze wel degelijk weg kon. Ik heb haar zelfs aangezet om naar buiten te gaan om Chinees te halen en te bellen naar haar moeder. Cristina was 6 dagen bij mij en wij hebben twee maal gevreeën. Weggaan was eenvoudig (zie deel 3, punt 8 ). De pillen van Cristina zijn wit van kleur en andere zijn tweekleurig (wit/blauw) en heten Prozac. De psychiater, Maria Martha, heeft mij deze pillen gegeven om haar rustig te krijgen (zie boek, pagina 36) Verder neemt zij veel pillen om te slapen en te kalmeren. Het zwarte pilletje wat zij zegt te hebben ingenomen was in werkelijkheid een brokje hasj, wat ze ook gerookt had voordat we gemeenschap hadden (zie foto's op blz. 57 van het boek, waarop de asbak met peuken van hasj-sigaretten en 2 Fanta-blikjes met dito peuken en een stukje hasj op het nachtkastje) 27a Hier is de oorsprong van de insinuaties, dat ik haar iets verdovends of iets dergelijks gegeven zou hebben (zie ook verklaring van Klaas blz. 84, punt 40) In het eerste deel, punt 13, zegt zij: 'Ik ben ontsnapt uit het appartement en naar Amsterdam gevlucht met de trein'. En hier zegt ze dat ik haar heb weggebracht naar het station en dat ze naar Utrecht is gegaan. De enige leugen die hier nog staat is dat zij door Klaas werd opgehaald. Klaas wist niet eens het station te vinden (zie verklaring Klaas of Bianca, punt). In de verklaring van haar vriendin Bianca zegt Bianca dat Cristina volgens afspraak op 2e kerstdag terugkomen (zie boek, blz. 78, punt 18) Ook in boek, blz. 78, punt 19 zegt Bianca dat ook Klaas dit weet. Op 21 december, als Cristina weer bij mij is, zegt ze mij dat ze op 2e kerstdag een dag bij Bianca op visite wil. Dus deze visite was al door hun gepland om mij doelbewust in deze grote problemen te brengen. Zij heeft de deur van de 'Finca'(boerderij) stuk getrapt, niet ik, ik wilde dat zij bij haar kinderen bleef en tot rust zou komen in plaats van in haar overspannen toestand terug te keren naar Nederland en nog meer ellende te krijgen door toedoen van haar asociale vrienden. Sandra heeft meegedaan met deze val, omdat zij beïnvloed was door haar moeder, die precies alle feiten van destijds omdraait (zie boek, blz. 153 t/m 298). Dit heeft de mentaliteit van Sandra stuk gemaakt (zie verklaring van de Raad van Kinderbescherming, psycholoog, dokter en politie en vele verklaringen van bekenden tegen deze criminele familie). Ik heb geprobeerd Christin te kalmeren en hulp bij haar moeder gezocht, maar die had niet de capaciteit om te doorgronden en zei dat ze geen tijd had omdat ze geld moest verdienen in haar kiosk en andere activiteiten op mijn terrein. Ik ben niet gek maar bezorgd over de manier van leven van Cristina, daarom heb ik overwogen om haar paspoort af te nemen om haar te dwingen bij haar kinderen te blijven en na te kunnen denken over haar situatie. Cristina en haar moeder hebben door toedoen van het optreden van de dochter van mijn ex-vrouw, Sandra, en hun gemeenschappelijke vrienden, Bianca en Klaas en enige anderen de kans waargenomen om zich in december te ontdoen van mijn aanwezigheid. Om zich te vermaken hebben haar slechte vrienden, die geen enkel gevoel bezitten, mijn familie geruïneerd en uit elkaar getrokken. De familie Bover, dat wil zeggen schoonmoeder Ana en haar zoon Emilio, spelen dit spel dankbaar mee om in Cuba, zonder mijn protest, mijn boerderij in bezit te kunnen nemen. Dit is een uiting van behoorlijk crimineel gedrag, omdat zij allen weten, dat zij, door mij 12 jaar of meer in de gevangenis te krijgen, dit voordeel kunnen binnenhalen en dat als dank voor mijn jarenlange hulp aan hen. Zij hebben het grote verdriet en overspannen toestand van Cristina gebruikt om er zelf beter van te worden en daarmee een huwelijk stuk gemaakt en Cristina opgeofferd. Ana Bover heeft mij nu (mei 2000) van de boerderij gezet die ik betaald heb met alles erop en erin, wat ik verbouwd heb om mijn gezin een toekomst te geven. Ze hebben me als een hond behandeld. Cristina en de kinderen zijn de grootste slachtoffers en is debet aan de hele Cubaanse bevolking vanwege het negatieve karakter van familie Bover-Leon. Ook de diefstallen van Emilio Bover van de stereo installatie, die ik van hem kocht om hem te helpen uit de gevangenis te blijven in verband met een diefstal uit de winkel waar hij werkte, hebben mij nu een afschuw van deze familie gegeven, die onze boerderij hebben gekocht met mijn geld en op deze boerderij illegale praktijken uitvoeren, zoals handel in gestolen meel en suiker. Met dit alles hebben zij mijn gezin uitgebuit en opgelicht, omdat ik door hen en hun advocaat (neef van schoonmoeder die intussen naar Amerika is gevlucht) misleid ben. Het enige vaste wat ik in handen had ben ik kwijtgeraakt, doordat de politie na de huiszoeking een aantal van mijn goederen, zonder mij te raadplegen, hebben afgegeven aan mijn vrouw. Hierbij was een ordner waarin verschillende documenten zaten, onder andere een schuldbekentenis van USD. 17.000 zijnde een borgsom door mij aan de familie Bover verstrekt in februari 1995 en een schuldbekentenis van USD. 1.500 voor advocaatkosten. Verder een aantal aankoopbewijzen van antieke meubels en auto's, loonafrekeningen en verzekeringsbewijzen, onder andere een begrafenisverzekering van mijzelf en wat verzekeringspapieren van Cristina en andere bescheiden.
|
2e Zij zegt op het laatst met haar vrienden over de zogenaamde verkrachting te hebben gesproken, maar dat is direct of al in de week voorafgaande aan onze hereniging afgesproken (zie ook hieronder opmerkingnummers 17, 14, 8, 18, 9 en 27 en in verklaring vervolg blz. 68, boek, punt 17. Verder in verklaring van Bianca, blz. 77 van boek punt 12, 13, 18, 19 2n 20. Ook die verklaring van Klaas meldt dit, blz. 81, punt 36.) 3e Zij (Klaas en Bianca) zeiden haar dat ik haar had aangerand en dat zij naar de politie moest gaan. Haar opinie was niet zo belangrijk. Haar enige commentaar was dat ze dacht dat dat niet goed was. 3a Buitengewoon vreemd als je, als betrokkene, eerst zegt dat het niet goed is en vervolgens toch naar de politie stapt, omdat anderen dat zeggen. 4e Ik heb nooit gezegd dat zij een relatie had in augustus. Dat zegt zijzelf in het belang van haar verblijfsvergunning en in september waren wij nog samen in Cuba. 5e ik heb niet 6 dagen op haar gelegen, ze kon ieder moment dat ze dat wenste weg. (zie punt 8 en 9 hieronder) Zie ook in 1e verklaring blz. 66, punt 13 en 'relaas van onderzoek', blz. 63, AAI. 6e Zij zegt geregeld dat ze erg in de war is. Zij is ook overspannen sinds juni 1999. 7e Zij zegt dat ik veel pillen zou hebben ingenomen. Dan zou ze toch perfect hebben kunnen ontsnappen (weggaan). 8e Ze zegt dat ze me niet alleen wilde laten. Ze zou me moeten laten doodgaan als ik zoiets gedaan zou hebben. 9e Ze meldt dat ze niet wist waarheen ze kon gaan (zie ook hieronder punt 27) 10e Ik heb nooit gezegd dat ze hasj gebruikt voor een beter seksueel contact, dat is weer politie- fantasie, doordat zij zich laten misleiden door haar paniek en verdriet. Haar temperament is ook zonder hasj enorm. 11e Zij zegt nooit bewust hasj te hebben gerookt. Verscheidene keren hebben wij samen hasj gekocht in Coffee -shop 'Andersom' in Utrecht (zie verklaring Dhr. Groeninx van Zoelen). Zij rookt graag af en toe hasj, ze draait ze zelf. Bij mijn advocaat heb ik 2 lege fanta blikjes, waarin zij resten van hasj peuken heeft gedaan ook een asbak met dito peuken en een restant stukje hasj is erbij. Dit lag in huis op het nachtkastje en op de tafel in de kamer ten tijde van het onderzoek. 12e Zoals steeds (sinds juni 1999) is zij depressief. Ook vroeger had zij daar af en toe last van (zie verklaring van Theresa) 13e Verschillende malen zegt zij met Klaas engels te spreken, maar hij spreekt geen enkele vreemde taal, helemaal niets. 14e Zij zegt, dat zij enige dagen bij mij thuis zou blijven als vrienden. In een cassette bandje maakt zij zelf duidelijk dat zij bij mij terug wil komen. Samen hebben wij haar moeder gebeld toen wij in december bij elkaar waren en hebben beide aan haar verteld dat we weer samen waren. Zij is met al haar spullen inclusief radio-C.D.-speler naar mij toegekomen. 15e Naar haar zeggen kan ze niet in Nederland blijven als ze niet getrouwd is of een relatie zou hebben. Om die reden is ze deze schijnrelatie met die domoor van een Klaas aangegaan.Deze mensen zijn niet slim, maar wel slecht, want anders had ik nu in de gevangenis gezeten, zonder enige hoop en verdediging. 16e In augustus hebben wij gesproken over hulp van een psycholoog voor Cristina die Spaans zou kunnen spreken. Cristina wilde niet praten met een psycholoog in Cuba want volgens haar wordt het hele verhaal in de stad rondverteld. In september is Cristina 5 dagen naar Cuba geweest en is hevig overstuur naar Nederland teruggegaan, omdat ze vond dat iedereen mij gelijk gaf. Ik wilde namelijk, dat zij de winter, zoals gewoonlijk, met de kinderen daar door zou brengen. 17e het is vreemd dat zij tegen Klaas zegt dat zij als vrienden met mij wil leven (zie deel drie, punt 17 en 18) Dat is toch een groot risico om met een gek samen te leven ( zie aangift blz. 67, punt 3, blz. 68, punt 10, blz. 70, punt 29 en 30, blz. 72, punt 11, blz. 71, punt 21, blz. 74, punt 28 en tevens in verklaringen van Klaas en Bianca te vinden.) 18e Zij heeft het elke keer weer over het verblijfs vergunningsprobleem. Zij gebruikt alles en iedereen voor dit vermeende probleem. 19e Zij verklaard dat de verkrachting overdag plaatsvond, maar in het eerst deel van punt 10 zegt zij dat het 's nachts was, de nacht van 24 of 25 december. In werkelijkheid was dit op 23 en 25 december, twee keer dus, en beide malen 's avonds en geen verkrachtingen maar lekkere vrijpartijen, waarbij ze beide malen hasj heeft gebruikt. 20e Zij gebruikt altijd veel medicijnen, zowel vroeger, als nu. 21e Nooit heb ik tabletten of iets dergelijks geslikt (in het ziekenhuis uitgezonderd). Ik heb in Cuba aan een psychiater raad gevraagd. Zij was op de hoogte van Cristina's situatie en heeft mij twee type tabletten meegegeven met een briefje omtrent het gebruik. Deze psychiater deelde mij ook mede dat Cristina een 'trastono mental' had. Een vriend van ons, Willem Peeters, heb ik gevraagd om de tabletten aan Cristina te geven, maar ook voor Willem bleef Cristina onbereikbaar. In december kon ik ze geven. 22e Hier zegt zij dat het een heel duister deel voor haar is. Hiermee laat zij een duidelijk antwoord achterwege. Des te meer een motief voor de officier van Justitie om dit aspect nader te onderzoeken. 23e Hier verklaart zij dat zij geen medicijnen nam, maar in deel twee, punt 27, zegt zij een zwart pilletje te hebben genomen. ook de verklaring van Theresa zegt ruim voldoende, en in de cassette bandjes zegt zij verschillende malen iedere dag pillen te slikken, en wel twee of drie. 24e Hier meldt zij dat zij niets heeft ondernomen om zich te verweren, maar in het eerste - 3 -deel, punt 11 zegt ze 'geschreeuwd en gevochten' te hebben. 25e Hier tegen heb ik geen enkel verweer. De imbeciele goedgelovigheid van de recherche met hun vooringenomenheid brengt met zich mee, dat de meest extreme fantasieën door de recherche voor waar worden aangenomen en de officier van Justitie gelooft ook in deze sprookjes. 25a Volgens haar is er door mij een ernstige misdaad begaan jegens haar, daarom begrijp ik niet waarom zij niet is gevlucht. Het moment was perfect volgens beide door haar geschetste verhalen, namelijk dat ik als gevolg van het pillengebruik sliep en ofwel dood zou gaan en dat ik na de verkrachting mij aangekleed zou hebben en weg ben gegaan (zie blz. 66, punt 120 van eerste deel van verhoor) Zij zegt dat zij de volgende dag met Klaas mee zou gaan (zie deel twee, punt 17, blz. 68 en 69 en blz. 70, punt 28) Alweer een veelvoud van tegenstrijdigheden. Ik ben er van overtuigd, dat Cristina misbruikt is in haar verwardheid om mij in de gevangenis te krijgen. In 1983 werd dit al gepredikt door mijn ex-schoonvader, mr. C. Wakker (zie boek blz. 159 en 223.) Ook het rapport van de Raad van Kinderbescherming, (zie boek blz. 251 en dokter Warnink, blz. 247 en PV politie, blz. 241 en 242 en het rapport van psycholoog, Dr. Pannekoek, blz 243, liegen hier niet om. De criminele haatdragendheid van mijn ex-schoonfamilie kent geen grenzen en hebben de dochter (Sandra) van mijn echtgenote gebruikt om mijn huwelijk stuk te maken en in december deed de mogelijkheid zich voor met behulp van vrienden mij op te bergen. 25b In dit deel drie, punt 18, zegt zij dat zij normaal met mij wil samenleven omwille van haar verblijfsvergunning. Tegen mij heeft ze altijd gezegd, dat zij weer met mij wil leven omdat ze van me houdt en omdat ze bij hen weg wilde (stiekem) Luister naar haar verhaal op de cassettebandjes. Zij spreekt nu over de pillen voor haar bestemd uit Cuba, afkomstig van psychiater Maria Martha, die ik in december aan haar heb gegeven. 26e Hier zegt zij; ' De volgende dag toen hij beter was heeft hij mij naar het station gebracht', in deel een, punt 13 boek blz. 66 zegt zij ontsnapt te zijn. Tevens zegt zij op blz. 70, punt 27, dat ik de volgende dag de gehele dag thuis bleef vanwege de vermeende pillen (volgens Cristina), terwijl zij ook op blz. 74, punt 26 ook zegt dat ik de hele nacht en de volgende dag geslapen heb dus de tweede dag na de vermeende verkrachting zou ik haar hebben weg gebracht of zoals zij eerder zegt, zou zij zijn ontkomen. 27e Zij zegt dat zij niet zou weten hoe en waarheen zij zou kunnen gaan. Hoe is een leugen, die is uitgekomen (zie blz. 66, punt 7 van dit verhoor) en ze wist van buslijn 33 naar en van het station en van de trein. En haar verklaring dat de deur niet op slot zat (zie blz. 72, punt 8) 27a Verder zegt zij, dat ik naar buiten ging nadat het gebeurd was, maar hierboven zegt zij dat ik de hele dag en nacht ben thuis gebleven (zie boek blz, 70, punt 27) en zegt zij op blz. 74, punt 26, dat ik de hele nacht en de volgende dag geslapen heb. 27b 'Het was een trauma', zegt zij. Het zou beter zijn te zeggen dat het een griezelsprookje was. 28e Zij zegt dat ik gek ben. Om deze dwaling van haar te corrigeren heb ik veel brieven aan haar gestuurd om de leugens en het bedrog aan haar duidelijk te maken van de zijde van Sandra en mijn ex-schoonfamilie en hun vrienden, maar ik heb niet de capaciteiten van een psychiater. Bovendien kan ook een specialist niet een patiënt in zes dagen na zo'n geschiedenis genezen. Daarom leeft zij nu nog steeds met deze leugens, ze kan niet anders want toegeven zou haar vrienden kunnen schaden. Bovendien laat haar mentaliteit het niet toe om haar verhaal te herzien. Ik heb geprobeerd om haar een betere visie te geven in verband met de problemen in september, zodat ze zich opnieuw kon oriënteren. 29e Ik zei; 'het is erg laat', ik had veel overgewerkt en sliep net drie uur en uitgerekend moest ze mij op het laatste moment voor het verhoor van de recherche bellen. In haar aangifte heb ik nu meer dan 92 leugens en verdraaiingen gevonden. In de verklaringen van Bianca en Klaas heb ik respectievelijk 30 en 42 leugens gevonden. Door mijn afkeer van misdadigers, asocialen en parasieten van de samenleving die voordeel en blijdschap overhouden aan de ellende die zij een ander aandoen, ben ik nu genoodzaakt om mij tot het uiterste te verdedigen, mede door de vooringenomenheid en verkeerde arrogantie van Justitie is deze taak niet makkelijk. Had ik met objectieve, niet beïnvloedbare Justitie mensen te doen, dan zou het, door het grote aantal onregelmatigheden in de aangifte, nooit tot een rechtszaak hebben geleid tegen mij, maar tegen de verwekkers van deze misselijke actie. ook zouden dan de enorme kosten en morele schade overzichtelijk zijn gebleven.
Nota: Het is nooit mijn bedoeling geweest om op een of andere manier het ongenoegen van de overheid op mijn hals te halen Door mijn huwelijk met echtgenote M.M.C. Wakker, waarvoor ik overigens door politie Driebergen, met name Dhr. Koedam, gewaarschuwd ben, heb ik mij een aantal haatdragende lieden op de hals gehaald. Zij hebben op misdadige wijze de toewijzing van de voogdij beïnvloed (zie boek pagina's 153 tot eind), daarna de bezoekregeling getorpedeerd waar mogelijk. Dit heeft Sandra (een dochter uit dit huwelijk) zo beïnvloed, dat zij besloot mee te werken aan de ondergang van mijn huidige huwelijk, door Cristina allerlei onzin en leugens te vertellen over mijn verleden. Dit heeft Cristina een enorme schok bezorgd en in de war gebracht. na veel moeite heb ik haar met de documenten van weleer overtuigt van de ware toedracht. Op grond hiervan besloot ze in december bij mij terug te keren, doch Sandra en mijn ex-echtgenote hebben mijn huidige schoonmoeder in Cuba bewerkt en Cristina opgeofferd met behulp van de domme asociale vrienden van Sandra (en dat zijn tevens de huidige vrienden van Cristina, te weten Klaas en Bianca) om mij in de gevangenis te krijgen en mijn bezit in Cuba in handen te krijgen. Ik heb mij altijd in allerlei bochten moeten wringen om uit de handen van mijn ex-schoonfamilie te blijven en nu door tussenkomst van deze onnadenkende Justitie medewerkers aan het eind van mijn Latijn gebracht. Laat mij nu maar lekker in de gevangenis zitten, dan kan de Justitie voor mij zorgen.
|
gepubliceerd bij:
St. Sociale Databank Nederland