Agrarische ontwikkelingen . . . . . SDN Homepage
. . . . Schandpaal
Agrarische ontwikkelingen . . . . . SDN Homepage
. . . . Schandpaal
Onlangs heeft medewerker Dr. Ir. J.W. de Kwaadsteniet van het RIVM naar buiten gebracht dat beleid op het gebied van milieu onvoldoende onderbouwd is door harde feiten. Voor ons als direct betrokkenen in of bij de landbouw is dit niets nieuws. Regels rond ammoniak, fosfaat en nitraat getuigen maar al te vaak van onkunde bij beleidsmakers, ambtenaren en politici. Het RIVM staat bekend als een vakbekwame organisatie, bevolkt met te respecteren (en vaak ook hulpvaardige) wetenschappers. Maar het is haast onvermijdelijk dat in het vooroverleg betreffende te verrichten onderzoek, de broodheer (overheid) het gewenste resultaat aanstuurt.
De Kwaadsteniet, die zijn dagelijks brood opofferde met zijn protest tegen de wanverhouding in de machtsrelatie tussen ministeries en RIVM, verdient groot respect. De ware boosdoeners zijn echter niet het RIVM, maar de ministeries waarin volgens recente artikelen, fanate groenen de vakmensen aan het verdringen zouden zijn. (Bron NRC over ministerie LNV). En deze ontwikkeling wordt weer veroorzaakt door de druk die de milieubeweging - niet gehinderd door vakkennis - op de politiek uitoefent.
Al in 1995 kwamen de chemici Drs. D. C. de Groot, Dr. J. A. Wolhoff en ondergetekende Dr. G. J. de Jong tot de conclusie dat milieu beleid niet werd gedekt door feiten. Ook in het RIVM rapport over verzuring door ammoniak, stond toen al dat ammoniak ontzurend (heilzaam) was in de verzuurde lucht. VROM had echter geen interesse in de simpele chemie van ammoniak. Dit ministerie maakte ter wille van haar beleid (om de milieu onvriendelijkheid van de agrarische sector aan te tonen), een ammoniak brochure.
Het eerste concept RIVM rapport "Ammoniak de feiten" waarin uitdrukkelijk werd gewaarschuwd dat de afstandstabel niet gebruikt mocht worden voor vergunningverlening, werd herschreven en het gebruik van de afstandstabel werd zelfs verplicht gesteld. De uitgelekte conceptversie werd wel beschreven in de Telegraaf, maar beleidsmakers negeerden deze informatie. Naar kritiek werd nauwelijks geluisterd. Zelfs de wetenschappelijke evaluatie door het Heidelberg Apeal Nederland werd door de meeste media en politici genegeerd. Trouw verdient nu een compliment voor haar moed om tegen de belangen van onze eco-bureaucratie in te gaan.
Milieu is business geworden. Haar tactiek is angst te zaaien bij de bevolking teneinde deze ertoe te brengen het loon van de angst te betalen. Helaas kan men geld (vele miljarden, zie nota 3e fase mest en ammoniakbeleid) maar één keer uitgeven. Zinloze milieumaatregelen slokken zodoende op, wat beter aan zorg, onderwijs en veiligheid besteed had kunnen worden. (zie storm in glas water Elsevier 30-1-99)
We zien momenteel de parlementaire enquête naar de Bijlmerramp. En pas nu, na ruim 6 jaar, blijken de ware feiten boven water te komen. Wellicht wordt het tijd dat ook de zinnige en onzinnige beslissingen in milieubeleid eens goed, grondig en openbaar aan de orde komen.
Dr. G. J. de Jong - chemicus
Namens:
Coördinatie persbericht:
P. Verstegen, 0478-634100
SDN-rubrieken
Ecologisch Kennis Centrum
NUL-optie als finale oplossing voor milieuvervuiling
Stichting Sociale Databank Nederland