Grondvest . . .
Klokkenluiders <====> SDN . . . Schandpaal
Grondvest . . .
Klokkenluiders <====> SDN . . . Schandpaal
|
door Wim Sweers, voorzitter Stichting Grondvest
Hier de aan de redactie aangeboden tekst
DE LEUGEN REGEERTBelangrijke gebeurtenissen rond de millenniumwisseling: Seattle, Kyoto, Genua, de aanval op het WTC in New York etc. brengen langzaam het bewustzijn op gang, dat de wereld geregeerd wordt door leugenaars en bedriegers. Heel voorzichtig gaat men nu de vraag stellen: "Waarom die agressie in Seattle, Kyoto, Genua en nu op zo'n verschrikkelijk manier in New York?"
Bij alle momenten van agressie is steeds één constante factor aanwezig: Protest tegen versterking en uitbreiding van de bestaande ondemocratische machtsstructuren geleid en gestimuleerd met name door de financiële grootmachten, die gigantische winsten incasseren zonder in echt economische zin enige toegevoegde waarde te leveren. Na de laatste wereldoorlog werd hoopvol gestart met de tot standkoming van de Verenigde Naties. Deze zou moeten uitgroeien tot een echte politiek democratische wereldregering. Die op haar beurt leiding zou geven aan een oorlogvrije wereldsamenleving, zonder kolonialisme en zonder uitbuiting.
Een van de eerste initiatieven van de VN (1947) was het in het leven roepen van de International Trade Organisatie (ITO). De doelstelling van de ITO was het bevorderen van een ordelijke wereldhandel, onder toezicht van de Verenigde Naties. Bij het bevorderen van de handel moest expliciet met sociale overwegingen rekening worden gehouden waaronder volledige werkgelegenheid en de mensenrechten zoals die werden gegarandeerd door de Universele Rechten van de Mens. De ITO had zelfs de bevoegdheid transnationaal kapitaal te reguleren om de sociale doelstellingen zeker te stellen. Maar de ITO bleek niet levensvatbaar, zij werd onderuitgehaald door de Verenigde Staten, die er op uit was om een heel ander globaal handels en investeringsregiem op te zetten met minder regels. Een regiem dat er op uit was zijn eigen internationale belangen en ondernemingen te bevorderen.
Daarom richtte de VS de Gatt op en onttrok het aan de jurisdictie van de VN. Sinds de GATT zijn er acht onderhandelingsrondes over internationale handel geweest, die er allemaal op gericht waren de wereldhandel sneller te laten groeien en landen daar steeds afhankelijk van te maken. De eerste zes rondes richtten zich uitsluitend op het verminderen van de import en exporttarieven, en de groeiende macht van de GATT werd door de gemeenschap (civil society) amper opgemerkt.
Maar de zevende ronde van Tokio (1973-79) viel samen met het verschijnen van de zogenoemde Washington Consensus - een wereldwijd economisch model dat gebaseerd was op de uitgangspunten van privatisering, vrijhandel en deregulering - en de opkomst van de reusachtige multinationals die, omdat zij wereldwijd aanwezig waren konden ontsnappen aan de regels van de verschillende individuele staten. De laatste waren ook voorstander van internationale deregulering.
De onderhandelingsronde van Uruguay (1986-94) zorgde voor een dramatische uitbreiding van het scala van aandachtsvelden, en noemde voor het eerst dienstverleninginstanties bij naam.
Plotseling werd het voor veel NGO's (niet gouvernementele organisaties) die actief zijn op het gebied van sociale rechtvaardigheid en milieu duidelijk, dat terwijl zij volop bezig waren geweest met het lobbyen bij hun regeringen en de VN, de aanacht die zij tot nu toe hadden min of meer geruisloos was verschoven naar een nieuwe arena: de niet-gekozen en voor het merendeel onzichtbare en wereldwijde handelsregiem. De ontwerpers van de laatste ronde van Uruguay wilden een pakket regels invoeren die de economie wereldwijd zou beheersen; regels waarvan zijzelf zouden profiteren, en die zou worden gesteund door de macht en de middelen van een wereldwijd machtsblok. Het was de ronde van Uruguay die leidde tot de oprichting van de WTO, de politieke macht met wereldwijde volmacht ter bevordering van de handelsagenda van rijke ondernemingen.
In tegenstelling tot de GATT, die in feite een zakencontract was tussen verschillende landen, kreeg de WTO de status van een 'legal personality'. Zij heeft een internationale status die gelijk is aan die van de Verenigde Naties, maar met als extra machtsfactor dat zij enorme machtsmiddelen heeft om haar doelstellingen af te dwingen. In tegenstelling tot enige andere instelling heeft de WTO de wetgevende en rechterlijke macht om de wetten, gebruiken en het beleid van individuele landen te betwisten en ongeldig te verklaren wanneer die te handelsonvriendelijk zijn. De laatste zes jaar hebben de activiteiten van de WTO aangetoond dat zij het meest machtige, geheime en antidemocratische instituut ter wereld is dat zich zeer snel omhult met de mantel van een wereldregering, en actief op zoek is naar uitbreiding van haar machtsgebied.
De WTO houdt er geen minimum aan uitgangspunten op na voor wat betreft de bescherming van arbeid, de mensenrechten, de sociale omstandigheden of het milieu. Iedere keer (op één na) dat de WTO er op uit was om regels op het gebied van de nationale gezondheid, voedselveiligheid, eerlijke handel of milieuwetgeving onderuit te halen, is zij daarin geslaagd.
Toen na de protesten in Seattle de WTO vergadering van nov. '99 werd afgeblazen, leken de grootste gevaren van de wereldhandelsmacht geweken. Niets bleek minder waar. Een paar maanden nadat de demonstranten min of meer voldaan vertrokken werd de GATS (General Agreement on Trade in Services) weer bijeen geroepen. Deze organisatie beoogt alle openbare voorzieningen, instellingen en instituten te privatiseren. Van nutsvoorzieningen, energie en water, tot gezondheidszorg en maatschappelijke dienstverlening. Maar ook onderwijsinstellingen en culturele instellingen zoals musea en bibliotheken.
Als in het rijke Nederland privatisering van het openbaar vervoer (NS) al tot problemen leidt, hoe gigantisch worden de wereldproblemen als de privatisering op mondiaal niveau dwingend wordt opgelegd?
De GATS onderhandelingen gaan nog steeds door. Hun doel is gewoon het wereldwijd openbreken van alle openbare dienstverlening en het over te brengen van de publieke naar de private sector, waardoor het hele idee van openbare dienstverlening niet alleen onwaarschijnlijk wordt, maar naar het zich laat aanzien ook illegaal. Daar gaat het bij GATTS om. Wanneer vorig jaar april hun doelstellingen al bereikt zouden zijn, zou het opnieuw nationaliseren van de watervoorziening door de Boliviaanse regering onwettig zijn geweest. Had u nog niets over GATS gehoord? U bent echt niet de enige! Veel Nederlandse beleidsmakers en voorlichters weten niet van GATS, of willen het liever niet weten.
Waar staat Nederland (zijn koloniale verleden buiten beschouwing gelaten) nu in het begin van het derde millennium?
Met de mond open en de ogen dicht kakelen de Nederlandse beleidsmakers de ondemocratische financieel-economische machthebbers na. De economie moet 'groeien', en er moet 'winst' gemaakt worden door de goederenproducerende en handeldrijvende ondernemingen. Maatschappelijke voorzieningen en gezondheid van mensen dienen er aan geofferd te worden. Waar komt de verloedering, de wanorde, het vandalisme en de agressie vandaan?
Verlies van waarden en normen, kakelen politici en beleidsmakers elkaar na. Maar waar begint de neerwaarts glijdende schaal van waarden en normen? Waarom kiezen wanhopige Arabieren zonder enig uitzicht op lotsverbetering voor een kamikaze-actie?
Overigens de acties van de arabieren zijn minder extreem dan het ogenschijnlijk lijkt. De acties tegen Israël en de actie tegen het financieel-economische hart van Amerika hebben in totaal zeker 100 zelfmoorden opgeleverd. In het 'welvarende' Nederland vindt een veelvoud hiervan plaats: mensen die het niet meer zien zitten. Neem alleen al de zelfmoord plegende boeren. Wij mogen verdrietig zijn, wanhopig en boos over het afschuwelijke gebeuren in New York, maar wij moeten ons de vraag stellen; hoe is het zo gekomen en wat doen we daar aan?
Wat is de houding van Milieudefensie, de Nederlandse vereniging die belijdt te streven naar een rechtvaardige en duurzame samenleving? De eerste publicatie van Milieudefensie in 1972 luidde "Blauwdruk voor Overleven". Deze 'blauwdruk' was geïnspireerd door het rapport van de Club van Rome: "Grenzen aan de groei". Wat bedoelt Milieudefensie nu met 'Overleven'? Bedoelt ze met 'overleven' het gezond houden van de mondiale samenleving en het gezond houden van de planeet Aarde? Of bedoelt ze het overleven van haar eigen instituut aan het Damrak? Haar praktisch handelen en actievoeren doet het laatste vermoeden. Volgens de voorzitter, Bas Vos, moet milieudefensie 'groeien' van 30000 naar 100000 leden. Aldus staat vermeld in de vele interviews die hij de laatste maanden heeft afgegeven.
Enkele bewuste leden constateerden dat er aan de informatie naar de leden over de handel en wandel van het instituut het nodige schortte. Dat er een beleid werd gevoerd dat ernstig in strijd is met de oorspronkelijke doelstelling van de vereniging. Hun woordvoerder (klokkenluider), Harry Kerkhof bond de kat de bel aan, maar liep al dadelijk met de kop tegen de muur. Hij deed voorstellen voor het ontwikkelen van Visie, Doelstelling, Koers en Strategie. Hij wist 430 medestanders (ondertekenaars) te vinden om een extra ALV bijeen te roepen om de voorstellen en statutenwijzigingen behandeld te krijgen. In goed overleg met het bestuur werden het zelfs drie ALV's. En er werden door de voorzitter vele toezeggingen gedaan om de situatie te verbeteren. Doch Harry heeft tot nu toe de muur niet kunnen slechten; hij heeft daarvoor nog meer steun van de leden nodig.
Hij geeft een reactie op de machtspolitiek van het hoofdbureau van Milieudefensie.
In het september-nummer (9) van 2001 van het opinie blad "Milieudefensie" staat op blz. 33 een oproep van het hoofdbureau aan "Mondige Milieudefensieleden", om op 24 november '01 in het Vrouwenhuis, Nieuwe Herengracht 95 in Amsterdam, mee te komen beslissen over de statuten- en reglementswijzigingen die een bestuurscommissie heeft opgesteld.
In dit stukje wil het hoofdbureau - in strijd met de waarheid - kennelijk opzettelijk de indruk wekken dat zij zelf het initiatief tot deze wijzigingen zou hebben genomen, omdat deze zouden moeten worden aangepast aan de eisen die moderne de tijd zou stellen. Zij bedoelen dan eigenlijk, dat in de loop der jaren de verenigingsverhoudingen scheef zijn gegroeid (de macht is overgegaan van de ALV naar het bureau) en deze scheef gegroeide situatie in de statuten vastgelegd wil zien. Van deze opzet is inderdaad het hele wijzigingsvoorstel doortrokken. Dat men zegt, aan alle leden van de ideële Vereniging Milieudefensie de kans te willen bieden om zich hierover uit te spreken en te stemmen, lijkt ook heel open en democratisch. Maar dat is vreselijk schijnheilig, omdat ze uit ervaring weten dat zij deze inspraak afdoende kunnen en zullen kunnen manipuleren en in de door het bestuur gewenste richting ombuigen.
Hun bedoeling is dan ook, dat de leden die dit stukje lezen de geruststellende indruk krijgen, dat het wel goed zit met hun vereniging, zodat ze vervolgens zullen menen, dat het niet nodig is om zich daadwerkelijk in die vergadering te laten horen. Als extra zekerheid voor het slagen van hun plan, is er in de ALV dan nog altijd de dominerende stem- en stemmingmakende macht van het personeel samen met de met hun samenwerkende sympathisanten.
Dus zal de opkomst op de Algemene Leden Vergadering (ALV) bijna zeker en andermaal beperkt zijn tot de gebruikelijke 100 van de 31.000 leden, waarvan minstens de helft bestaat uit personeel van het "bedrijf" Milieudefensie, met zo'n 110 werknemers (die verenigd zijn in een Ondernemings-Raad) en hun sympathisanten. Dit personeel c.s. kan aldus deze ALV's domineren en er zijn eigen (bedrijfs)belangen behartigen; veelal tegen de belangen en doelstelling van de Vereniging in. Deze situatie is bovendien onaanvaardbaar, omdat het eigen belang van het personeel niet alleen in de O.R. kan worden behartigd (zoals bij bedrijven is voorgeschreven), maar dat dit eigenbelang ook nog eens in de ALV kan worden doorgevoerd. Daarmee kan het personeel dus de vereniging (hun werkgever) in de door hen gewenste richting sturen. En zo is het al jarenlang het geval. Deze politiek van non-informatie, misleiding en manipulatie van de leden werkt. Op deze wijze heeft het hoofdbureau de macht in de vereniging van de leden (=ALV) overgenomen; en deze wil men nu consolideren en versterken.
Nu dus alles er in de eerste plaats op gericht is, om deze machtspositie te behouden en/of te versterken, komt het milieubelang als bijzaak en als "middel" voor het eigen-belang op de tweede plaats, terwijl het streven naar een duurzame samenleving helemaal uit het beeld is verdwenen. Soms wordt dit einddoel nog zwakjes met de mond beleden. Het bestuur, dat verantwoordelijk is voor deze met de verenigingsdemocratie strijdige ontwikkelingen, heeft hier steeds op grote afstand naar staan kijken, maar heeft daartegen niets gedaan; integendeel.
De voorzitters die we de laatste jaren hebben gehad blijken dit alles zelfs van harte te hebben gesteund en er hun steentjes toe bijgedragen, door de leden (=ALV) opzettelijk alle informatie hierover te onthouden en/of zo nodig ze met tendentieuze en onjuiste informatie te misleiden. Het was en is daarbij gebruiklijk om de rest van het bestuur op dezelfde wijze, zo niet de noodzakelijke informatie te onthouden, dan wel onvolledig, onjuist en doorgaans pas achteraf te informeren over wat het hoofdbureau met medeweten van de voorzitter en enkele andere vertrouwelingen eigenmachtig hadden bedacht en uitgevoerd. De bestuursleden van de laatste jaren hebben met deze gang van zaken klakkeloos ingestemd en/of de voorzitters daarin zelfs gesteund. Het bestuur heeft dus al jaren niet willen besturen; ze hebben met hun erebaantje het hoofdbureau in dit heilloze streven geen strobreed in de weg gelegd.
Wakkere verontruste leden (zoals dezen samenwerken in de KOERSGROEP) hebbeb deze problemen onderkend en willen dit veranderen. Maar zij mochten en konden niet aan de bel trekken en de andere leden over hun bevindingen en ervaringen berichten, omdat:
Tenslotte is de Koersgroep er toch in geslaagd, om 430 leden te bereiken en konden wij het in de Wet en de statuten vastgelegde recht verwerven, om een eigen ALV te houden met een eigen voorzitter en secretaris. Tenminste als het bestuur ons verzoek om zo'n extra ALV zou weigeren. Het bestuur/voorzitter kon niet aan de voorwaarden die de wet stelt voldoen, maar wilde met ons overleggen.
Op 30 maart '01 hebben wij overlegd en afspraken gemaakt met de nieuwe voorzitter Bas Vos. Hij deed het voorkomen dat hij het in alle opzichten eens was met wat wij wilden; zozeer, dat hij meerdere malen stelde, dat wanneer het bestuur hem niet zou volgen in het verwezenlijken van onze doelen, hij zich terug zou trekken als voorzitter en nog diezelfde dag zich zou melden bij de koersgroep, om dan samen met ons dit alles wel te realiseren. Hij heeft ons daarmee dusdanig misleid, dat wij het recht om een eigen ALV te houden, hebben laten varen en accoord zijn gegaan met zijn voorstel, om met name onze statutenwijzigingen niet in één maar in drie ALV's gestructureerd te behandelen en in de herfst-ALV ter stemming aan te bieden.
Vervolgens heeft hij echter zijn macht misbruikt en zijn we feitelijk door hem bedrogen, toen bleek dat hij de in goed vertrouwen gemaakte afspraken óf ontkende en/of eigenmachtig in het tegendeel veranderde.
De nu in het blad "Milieudefensie" aangekondigde herfst-ALV wordt dan ook, evenmin als de voorgaande twee ALV's op initiatief van het hoofdbureau/bestuur gehouden, maar zijn een onontkoombaar gevolg van de acties van de Koersgroep en de afspraken die daarop op 30 maart'01 zijn gemaakt. Hetzelfde geldt voor het wijzigen van statuten en reglementen; ook deze actie is door een bestuurs commissie voor statutenwijzigingen overgenomen en dreigt in het tegendeel te worden veranderd, als de leden ons niet zouden willen helpen.
Daar komt nog bij dat volgens de afspraken van 30 maart j.l. ónze statuten in de herfst-ALV (afgesproken was ook dat deze herfst-ALV in Utrecht/in centrum van het land zou zijn; het bestuur heeft daar eigenmachtig Amsterdam van gemaakt) aan de leden ter stemming zouden worden voorgelegd, en dat het bestuur/voorzitter ze zou helpen verdedigen. Het indienen van alleen de wijzigingen die door de bestuurscommissie zijn bedacht, bevestigt andermaal de machtspolitiek van het bureau en worden evenzo andermaal onze wettige rechten genegeerd en in vertrouwen gemaakte afspraken geschonden.
Wij van de Koersgroep ontberen de financiële middelen voor een kortgeding, zodat wij machteloos staan; alleen de daadwerkelijke steun van de leden in de ALV kan ons helpen.
Dit stuk is een zoveelste poging om de wettige en statutaire rechten van de Koersgroep in de doofpot te krijgen en onze initiatieven teniet te doen en/of in het tegendeel te doen veranderen. Het is ook het zoveelste bewijs van het feit dat het bestuur/hoofdbureau steeds weer hun onrechtmatig verkregen macht misbruiken om goedwillende eigen leden te bestrijden, 'dood te zwijgen' en zelfs openlijk als zeurende querulanten af te schilderen. En het werkt, omdat alleen zij de leden kunnen bereiken en misleiden, alleen zij hebben de adressen en zij hebben de volledige controle over het blad Milieudefensie. (zie hierboven a) en b)
Dat het hoofdbureau/voorzitter hun macht misbruiken, de leden niet of onjuist/tendentieus informeren en/of opzettelijk misleiden, komt ook tot uiting in het volgende:
Maar nu blijkt andermaal de arrogantie van de macht: de motie wordt gewoon aan de laars gelapt. Het bedrag van 4,6 miljoen (meer dan de helft van de Jaarbegroting) wordt niet in de Jaarbegroting gezet en ook anderszins buiten de boeken gehouden; de leden worden daarvan geheel onkundig gehouden en zullen er dus ook niet over kunnen oordelen, tenzij de Koersgroep dit punt op de agenda kan krijgen. Ook daarom roepen wij alle leden op om naar deze ALV op 24 november naar Amsterdam te komen, om zich uit te spreken tegen zulk herhaald wangedrag.
Inhoudelijk is er ook veel mis met dit project. Uit de opzet en de besteding van de gelden blijkt, dat het stimuleren van de consumptie van biologische producten en de zorg voor het milieu er weinig mee van doen hebben. Maar dat de producenten van de industriële voedingsmiddelen er het meeste garen bij spinnen en daarmee de grootgrutters Albert Hein (het grootkapitaal van Ahold), Laurus en vervolgens PTT-Post.(PTT-Post krijgt 2 miljoen voor het verzenden van de pakketten. Cadeaubonnen waren goedkoper geweest en hadden veel meer effect gesorteerd.
De biologische winkels (de pioniers) die het toch al moeilijk hebben tegen deze op winst beluste grootwinkelbedrijven, worden door het hoofdbureau(Nicole Bakker) buiten gesloten. Zij mogen geen artikelen leveren voor het gratis pakket. Zij mogen alleen aansluitend aan de actie nog kortingsbonnen uit eigen zak betalen voor aankoop van versproducten.
Het komt er op neer dat de sinterklaas actie (4.6 miljoen) van milieudefensie gaat naar de KPN (2 miljoen) en de rest (2.6 miljoen) naar de leveranciers van industriële voedingmiddelen.
De natuurvoedselwinkels en de producenten van ecologische producten die financieel toch al moeite hebben het hoofd boven water te houden moeten zelf hun EKO promotie betalen. Natuurlijk is er ook de winst voor het bedrijf Milieudefensie, want dat kan een grote order van 4,6 miljoen uitvoeren en tegelijk voor Sinterklaas spelen. Dat gaat er wel in bij de mensen; dat zal het imago van het hoofdbureau nog wel meer oppoetsen; dan kun je wel groeien als bedrijf/instituut. Omdat andermaal de leden worden genegeerd en omdat wederom het bestuur niet adequaat reageert op de feiten, wil de Koersgroep dit project op de agenda voor de ALV van 24 nov. geplaatst hebben. Dat je bij het uitoefenen van macht toch wel gebonden bent aan normen en waarden, van fatsoen en integriteit, daar kan het bureau, de voorzitter en het bestuur niet genoeg op gewezen worden.
Toch heeft de Koersgroep incidentele succesjes behaald en die macht soms enigszins kunnen doorbreken:
Genoemde succesjes, hoe hoopvol ze ook mogen zijn, zijn bij lange na niet genoeg om de macht en overheersing van bestuur en hoofdbureau te breken en de democratische verhoudingen te herstellen. Dit kan alleen als u bereid bent om ons te steunen in de ALV's; te beginnen bij de ALV van 24 november a.s. in het Vrouwenhuis, Nieuwe Herengracht 95 in Amsterdam.
Tot zo ver Harry Kerkhof.
De toon van klokkenluider Harry is bitter. Hij is erg teleurgesteld in 'zijn ideële vereniging' milieudefensie en ik deel in die teleurstelling, zoals ik in veel zgn maatschappelijke en politieke instellingen teleurgesteld ben. Ik ben lid van Milieudefensie vanaf haar oprichting in 1972, heb aan meerdere MD acties deelgenomen, was mede oprichter van de MD Kerngroep Arnhem en initiatiefnemer van Arnhemse voedselactie 'Eerlijke Voeding Zonder Bijsmaak'.
Als u meer wilt weten over Harry's frustraties, hem van advies wilt dienen of hem wilt steunen, neem dan contakt met hem op:
Met Harry hoop ik dat nu eens veel leden naar de komende ALV komen, niet om de statutenwijzigings voorstellen van het hoofdbureau te ondersteunen, want die geven het 'Damrak' nog meer macht. Maar om de democratie in de vereniging weer te herstellen.
En …. hoe dienen we te werken aan ons doel: een duurzame gezonde samenleving op een leefbare planeet. Blijven wij Friends of the Earth?
Wim Sweers
|
Grondvest propageert de visie van Henry George over een sociale en vrije maatschappij
Bellamy was een ziener. De Gouden Eeuwen liggen voor ons en niet achter ons
European Henry George & Edward Bellamy Institute in The Netherlands
Stichting Grondvest
