..............Derde-kameren door: Lenneke Jaspers 'Derdekameren' in de Pauluskerk te Rotterdam op 23 april, het intrigeerde me meteen en na het lezen van de toegestuurde nota's (Milieu, Migratie, Welvaartstaat en Democratie) was mijn planning voor die zaterdag gemaakt. Met ruim 400 anderen stapte ik bepakt met bezieling en de verbeelding van het mogelijke alternatief (een treffend citaat uit het voorwoord van de brochure, te mooi om niet te gebruiken) de grote zaal van de Pauluskerk binnen. DE DERDE KAMER IN ALLE STATEN, las ik op het spandoek tegen de achterwand van de kerk terwijl een 'kamer'orkest voor sfeer zorgde. Hier zou vandaag dus een impuls voor een toekomstvisie worden gegeven. Het zonlicht viel door het voornamelijk blauwe glas-in-loodraam met zijn gouden kroon. De stralen raakten hier en daar hoofden en handen waardoor het leek of deze mensen letterlijk in de schijnwerper werden gezet; als eerbetoon voor individuen die op willen komen voor een wereldwijde, duurzame en rechtvaardiger verdeling. Het lag voor de hand dat ds Hans Visser (landelijk bekend vanwege zijn zorg over en hulp aan drugsverslaafden) lid van de initiatiefgroep 'De Derde Kamer', vanaf zijn eigen kansel de mensen zou verwelkomen en dat gebeurde dan ook met een terecht pleidooi voor het zo zuinig mogelijk omspringen met het steeds schaarser wordend goed, de bron van alle leven; zuiver water. Zijn stelling: "Ik kan leven opdat jij sterft", was me ook voor de preek pijnlijk duidelijk maar de stemming zat er wel meteen in, en daar ging het om. Hoewel een aantal organisaties er de voorkeur aan had gegeven de discussie op afstand te volgen, waren de afgevaardigden van Derde Wereld- en Milieubeweging net als de Migranten en Vrouwenorganisaties goed vertegenwoordigd. Er werd gediscussieerd aan de hand van stellingen. Ook uitkeringsgerechtigden lieten hun stemmen horen. Omdat de zitting Milieu gelijk van start ging met Migratie en de zitting Welvaartstaat parallel liep met Democratie moest ik kiezen. Het werd 's ochtends Milieu en 's middags Welvaartstaat. MILIEU: DUURZAAMHEID DOOR DELEN Opmerkelijk in dit debat is het feit dat bijna onmiddellijk na de inleiding duidelijk wordt dat voor de een de relatie mens-mens en voor de ander de relatie mens-natuur belangrijker is. De milieuorganisaties gebruiken graag woorden als 'Consuminderen en Solidariteit' (in de betekenis van evenwicht tussen afhankelijkheid en onafhankelijkheid (Noord-Zuid>) en zijn idealistisch en materialistisch tegelijk; de grote organisaties hebben immers zelf riante salariëringen en technologieën ter beschikking. Wel wordt gestreefd naar een maatschappij die op samenwerking en delen is toegespitst. In de relatie mens-mens wordt direct duidelijk dat het hopeloos ouderwets en onnauwkeurig is als wordt gesproken over 'Derde Wereld'; wij leven in/op een wereld en onze 'verhouding' is een relatie Noord-Zuid; het is maar dat u het weet! Ik ben van mening dat de macht van mensen aan de onderkant van de samenleving moet worden verhoogd. Het sleutelwoord hierbij is: SCHOLING. De gangbare ontwikkelingshulp wakkert de handelsschuld van Zuid aan Noord alleen maar aan en het geld wordt niet zelden gebruikt voor de aanschaf van wapens en het betalen van prestigeprojekten. Kwijtschelden van schuld aan de allerarmsten en het betalen van eerlijke prijzen voor producten en grondstoffen uit het Zuiden zijn slechts een stap in de goede richting. Duurzame ontwikkeling begint bij bewustwording en het nemen van eigen verantwoordelijkheden van mensen en organisaties en het maken van een keuze voor een andere stijl van leven, waarmee de gewenste struktuurveranderingen zijn af te dwingen. WELVAARTSTAAT: MENSEN IN BEWEGING Het opleiden van mensen als economisch onderdeel van de maatschappij, terwijl het omgekeerde het geval zou moeten zijn, heeft niet geleid tot een voor ieder bevredigend resultaat. Duidelijk is dat de huidige welvaartstaat niet te handhaven is en dat deze vervangen zou moeten worden door een echte welvaartstaat, waarbij het welzijn van mensen voorop staat. Daarbij zou dan het geld in sociaal- maatschappelijk opzicht moeten worden bekeken en in dat verband zou moeten worden erkend dat de verdeling van rijkdom even belangrijk is als de verdeling van werk. Tweederde van alle arbeid op de wereld is immers onbetaald. Een basisinkomen of burgerschapsinkomen in kombinatie met drastische arbeidstijdverkorting zou voor Nederland een deel van een methode kunnen zijn om tot een eerlijker verdeling te komen. Daar zou dan wel eens voor moeten worden gekozen! HOE VERDER 'DERDE KAMEREN' Tijdens het slotdebat 'WE GAAN VERDER, MAAR HOE?' kreeg ik het gevoel dat diverse aanwezigen in een vacuum zakten bij opmerkingen van de organisatie als 'naar lokaal niveau brengen'. DAAR KWAM MEN IMMERS VANDAAN !?! Behalve Limburg, waar sind 5 mei 1993 initiatieven worden gebundeld en men nog steeds bewust naar aktieve groepen op zoek is, waren slechts enkele organisaties uit andere 'provincies' bereid die lijn te volgen. Ik voel wel voor een werkelijke 'Derde Kamer', met een programma, doelstellingen e.d. Het zoeken naar raakvlakken en het zetten van (kleine) stappen; het samenbrengen van stemmen en het maken van een politiek die tot doel heeft de realiteit wat idealer te maken. Omdat ik me natuurlijk heel goed realiseer dat daarmee tijd gemoeid is en het al lang '5 over 12' is, hoop ik dat de Eerste en Tweede Kamer zich een rotje zullen schrikken bij dat voornemen om vervolgens, zoals wel vaker is gebeurd, het hele programma over te nemen en het te presenteren als door henzelf bedacht. BEWAAR DE WAARDE VAN DE AARDE Voor meer informatie: Gasthuislaan 22 6883 JD Velp Telefoon: 026-3610689