Persbericht

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft nieuwe jurisprudentie geschapen, waardoor voortaan alle Nederlandse overheidsorganen de vrijheid krijgen om bedenkingen, die worden ingediend tegen (milieu) vergunningen, niet te behandelen. Dat blijkt uit een uitspraak van 19 november 2001 van 's- lands hoogste bestuursrechter, die de Vrijwillige Milieurecherche ontving. Wij waren naar de Raad van State gestapt omdat de provincie Gelderland twee van de drie door de Vrijwillige Milieurecherche ingediende bedenkingen tegen het stoken van biomassa (afval) door de Nijmeegse Electrabelcentrale niet wilde behandelen. Voorzitter mevrouw Leyten van de Raad van State heeft deze handelswijze van GS van Gelderland goedgekeurd.

Ten eerste hoeven GS van Gelderland niet in te gaan op ons verzoek om een andere ambtenaar verantwoordelijk te maken voor de procedure van Electrabel. Nu "doet" dezelfde ambtenaar deze zaak, die enige jaren geleden bewust de buitenwereld misleidde over het stoken van afvalhout bij Electrabel. Ze maakte een vergunning waarin vermeld werd dat schoon hout zou worden verstookt. In feite ging het om zwaar vervuild, geïmpregneerd afvalhout.

Ten tweede wilden wij een reactie van GS op onze stelling, dat de Milieu Effect Rapportage rond het afvalstookproject is goedgekeurd door een commissie, die niet onafhankelijk is. Immers, commissievoorzitter D. Tommel heeft enige jaren geleden als staatssecretaris van Volkshuisvesting toegestaan, dat geïmpregneerd afvalhout (zelfs zwaar gesubsidieerd via het nationaal milieuprogramma Duurzaam Bouwen) verwerkt mocht worden in bouwwerken. Dit heeft tot een enorme uitloging en diffuse verspreiding van zware metalen als arseen en chroom VI in het milieu geleid. Nu moest hij zelf een oordeel vellen over het "veilig" verstoken van dit geïmpregnerde hout, als bouw- en sloopafval,in de Nijmeegse kolencentrale. Ook aan dit kritiekpunt kunnen GS van Gelderland dus voorbijgaan.

Volgens de Algemene wet bestuursrecht moeten alle ingediende bedenkingen worden behandeld en ter kennis worden gebracht van de overheidsorganen, die bij verlening van een vergunning zijn betrokken. De Raad van State schuift dus feitelijk de Algemene wet bestuursrecht ter zijde, en schept een situatie waarin overheidswillekeur wordt toegestaan.

De Vrijwillige Milieurecherche vindt dat met deze uitspraak opnieuw een bewijs is geleverd voor de stelling van een groot aantal vooraanstaande juristen, dat er van onafhankelijke rechtspraak bij de Raad van State geen sprake meer is. Voor een nadere toelichting verwijzen wij naar bijgaande brief van de Maastrichtse hoogleraar staats- en bestuursrecht Prof. Mr. A. Tak aan de Stichting tot behoud Leefmilieu.

Hij schrijft daarin o.a. letterlijk: "Er is inderdaad alle aanleiding om te stellen dat anno 2001 in Nederland geen daadwerkelijke rechtsbescherming tegen de overheid meer bestaat, en dat zulks voor het belangrijkste deel moet worden toegeschreven aan de functie van de Raad van State bij deze rechtsbescherming en de wijze waarop hij zijn taak (niet) vervult".

Voor nadere informatie over dit persbericht: Toine van Bergen, tel: 024-3452585