Integriteit van de rechtspraak in het geding Mr. Bert van Delden moet zich verantwoorden voor het Tribunaal op EuroStaete wegens zijn oekaze als oud-voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak in Nederland met zijn instructie aan de magistraten van de rechterlijke macht: dat nooit jurisprudentie mag ontstaan waarbij het aan advocaten strafbaar verboden wordt om tegen de rechter te liegen, deze te bedriegen en te misleiden; en de tegenpartij te smaden, belasteren, het vervalsen van bewijs en het plegen van meineed en karaktermoord, enz., ten gunste van de eigen cliënt en tegen de waarheidbevinding van de opponent. Het is ondanks de Advocatenwet en de ethiek van de Nederlandse Orde van Advocaten bij de Hoge Raad nu nog toegestaan dat in rechtsprocedures advocaten straffeloos mogen liegen, misleiden, vervalsen, meineed plegen, lasteren en smaden wanneer dat in het belang is van hun cliënt. Dit gegeven is niet alleen onacceptabel wat betreft het gedogen daarvan door rechters en raadsheren, maar vooral door de afdekking daarvan door de Nederlandsche Orde van Advocaten, de raden en hoven van Discipline en de Raad voor de Rechtspraak. Zie de lezing van dr. W. Wedzinga (oud-raadsheer) over wat er in de raadkamer zoal gebeurt. Des te merkwaardiger is het dat zowel PvdA-fractievoorzitter Job Cohen in persoon als SP-fractievoorzitter Emile Roemer per telefoon, attent gemaakt zijn op een voor de hand liggende besparing op de begroting van Justitie, het Openbaar Ministerie (OM) en de zittende magistratuur (rechters) van meer dan een miljard, tot nu toe geen reactie heeft opgeleverd. Ook het bedrijfsleven kan ontsnappen aan zeker drie miljard aan onnodige en torenhoge advocaats- en proceskosten wanneer het liegen, bedriegen, misleiden door en van uitwisselbare rechters door uitwisselbare advocaten stafbaar wordt gesteld in civiele zaken. De klacht dat rechters geen tijd hebben om zaken goed te beoordelen vervalt daarmee eveneens. Maar er is nog geen enkele juridische klokkenluider gevonden die gesjoemel binnen het rechtsbedrijf (want dat is het) naar buiten brengt. Evenmin zijn er journalisten die vragen durven stellen over dit heikele onderwerp. Volgens het klemmende advies van oud-voorzitter mr. A.H. van Delden moet onder alle omstandigheden voorkomen worden dat de mogelijkheid om te liegen tegen de rechter door een advocaat in de rechtszaal niet meer zou kunnen, omdat jurisprudentie zou ontstaan die advocaten stafbaar verbiedt om te liegen, misleiden, lasteren, vervalsen, enz. Liegen in de rechtszaal is ook een politiek instrument bij uitstek. In het boek: "Kwade Zaken? De moraal van het juridisch beroep" (Ars Aequi Libri 2006), bespreekt Dr. Hendrik Kaptijn, hoofddocent aan de universiteit van Leiden, de verloedering van de (tucht) rechtspraak. Videoverslag van de rechtszaak tegen de Sociale Databank Nederland Op pag. 179 staat: "Als het uitkomt wordt tuchtrecht met strafrecht gelijk gesteld, maar de wezenlijke openbaarheid van strafrechtspraak geldt weer niet voor het tuchtrecht. Tuchtrechterlijke waarheidsplicht is 'n wassen neus, steeds officiëler gesanctioneerd door 'criminalisering' van tuchtrechtspleging. In de strafvordering gelden de waarheidsplichten immers niet. De consequentie is dat de advocaat in de rechtszaal is toegestaan te liegen, beledigen, verdraaien, meineed- en karaktermoord te plegen tegenover de wederpartij. Immers volgens de gedragsregels heeft de advocaat een grote vrijheid in het presenteren van argumenten. Dat argumenten niet hetzelfde zijn als feiten, daaraan wordt gemakshalve voorbijgegaan. Dit in het belang van cliënten. Dat een dergelijke geperverteerde beroepshouding ook in strijd is met de gedragsregels 30 en met art. 21 Rv is voor de advocaat niet van belang. Het gaat om het winnen met alle middelen rechtens en onrechtens." Het aantal rechtszaken zou daardoor met meer dan de helft kunnen afnemen, waardoor grote negatieve consequenties te verwachten zijn voor de inkomens van advocaten, juristen, rechters, raadsheren en griffiers. Maar ook bij rechters- of raadsheer-plaatsvervangers als notarissen, burgemeesters, professoren en anderen die tot de functie tegen betaling worden toegelaten. Oud-raadsheer dr. W. Wedzinga heeft er wat onthullingen over gedaan waarvoor hij stevig heeft moeten boeten. De omerta prevaleert bij de ivoren toren. Alle Tweede Kamerleden zijn op 4 september 2010 persoonlijk geïnformeerd over de onwettige en schadelijke praktijken in het rechtsbedrijf met het onderstaande bericht: