Assendelft, 12-09-2000

L.S.,

De eerste serieuze vergadering met KLM-Arbo Services vindt plaats op 22 juni 1999. Onze vertrouwensarts Dr. Jos Blakenburg neemt ook deel aan deze vergadering. Op deze vergadering hebben wij duidelijk onze standpunten, onderbouwd met literatuur en een interview dat mijn vrouw Mien en ik 8 dagen daarvoor persoonlijk met Dr. Asaf Durakovic in Washington hielden, uiteengezet. Uiteraard zijn de onderwerpen Mycoplasma-onderzoek en onderzoek naar contaminatie met verarmd uranium(oxide) en de daarbij gewenste methoden om op de juiste manier onderzoek te plegen. Het accent in deze vergadering wordt vooral op het onderzoek naar contaminatie met verarmd uranium(oxide) in urine gelegd, toen al 7 jaar na dato, inmiddels gaan we het 8e jaar in!

Het valt ons op dat er voortdurend een 'non-deskundigheid' tentoongespreid wordt. Het wordt een vergadering die veel te lang duurt en waarbij de gemoederen hoog oplopen. Dan wordt eigenlijk voor de SOVB al duidelijk dat er geen enkele mogelijkheid is om ook maar enige invloed uit te oefenen op welke onderzoeksmethode dan ook! Toch hebben wij nog een klein beetje hoop om de onderzoeken goed aan te mogen sturen.

De volgende vergadering vindt plaats op 12 juli 1999 en het onderwerp betreft hoofdzakelijk het Mycoplasma-onderzoek. Prof. Verbrugh als deskundige op het gebied van micro-organismen neemt deel aan deze vergadering. En het moet gezegd worden, Prof. Verbrugh spreekt met 'open' vizier. Wij stellen belangstellend een aantal enigszins retorische vragen, met als doel, uit te zoeken of wij op één lijn kunnen komen inzake het Mycoplasma-onderzoek. Eén van de vragen gaat over de wijze waarop het bloed moet worden afgenomen. Volgens onze bronnen is het heel belangrijk dat het afgenomen bloed bij de te onderzoeken persoon zo snel mogelijk op koud ijs van -80º C wordt geplaatst. Ook wordt de vraag door ons gesteld, waarom er alléén naar het Mycoplasma Fermentans gezocht wordt, terwijl wij al ervaring op kleine schaal hebben opgedaan dat ook andere stammen als Hominis of Pneumoniae een rol van besmetting kunnen spelen. Het antwoord is onbevredigend. Vervolgens stellen wij voor een 'dubbelcheck' uit te laten voeren door Prof. Nicolson in Californië. Prof. Verbrugh stemt daar direct mee in! Echter de heer Veldhuijzen van Zanten (KLM-Arbo Services) veegt onmiddellijk dat idee van tafel met de opmerking dat dat alleen maar vertragend zal werken.

Op 18 oktober 1999 vindt er een vergadering van Klankbord III plaats in het Stadsdeel Zuidoost. In het bijzijn van Prof. Verbrugh en mevrouw Dr. Dorigo, deskundige bij het RIVM voor de technische uitvoering van het Mycoplasma-onderzoek, kunnen wij vragen stellen over het te houden onderzoek inzake Mycoplasma. Prof. Verbrugh legt ons eerst uit dat het de bedoeling is om onze hypothesen van aanwezigheid van Mycoplasma te falsifiëren. Wij hebben hen tijdens deze vergadering uitgelegd dat het dan wel van groot belang is dat binnen een kort tijdsbestek de DNA purificatie plaats moet vinden. Opnieuw stel ik de vraag of na afnemen van het bloed het bloedsample zo snel mogelijk op koud ijs gezet zal worden. Dr. Jos Blakenburg vindt deze vraag een beetje gênant. Dat vraag je toch niet aan een hoogleraar en een specialist bij het RIVM die het Mycoplasma-onderzoek technisch moet uitvoeren! Toch vertelt mijn intuïtie dat het fout zal gaan! Veel nieuws wordt er verder niet besproken die avond. Het worden meer herhalingen van zetten.

Naar aanleiding van deze vergadering schrijven wij een reactie naar de KLM-Arbo Services, waarin wij alles nog eens duidelijk op een rijtje zetten.

Onze volgende vergadering vindt dan plaats op 10 november 1999 bij de KLM-Arbo Services. Het onderwerp is hoofdzakelijk de onderzoeksmethodiek naar contaminatie met verarmd uranium(oxide). De vergadering wordt mijns inziens kennelijk om 'tactische' redenen gerekt en van het onderwerp af geleid. Er wordt namelijk niet van gedachten gewisseld over hoe we na 7 jaar nog een redelijke kans maken om volgens de 'Durakovic-methodiek' middels 24 uurs urine een eventuele contaminatie kunnen detecteren. Er wordt gekissebist over het feit dat wij het woord 'misdadig' uit onze brief moeten halen, want anders zal er niet verder met ons gesproken worden. Ook nu lopen de gemoederen enigszins hoog op. Als ik vervolgens uitleg, dat als je de zinsnede taalkundig ontleedt er helemaal niet staat waar zij zich op aangesproken voelen, wordt daar niet op ingegaan. De heer Tarcis Schipper (lid van Klankbord III) laat de commissieleden weten dat hij nòg niet gebruik wil maken van dergelijke terminologie, "Maar dan moet er wel snel iets gebeuren, en dan moet ik niet de indruk krijgen dat er niet serieus naar onze voorstellen wordt gekeken", aldus de heer Schipper.

Naar aanleiding van deze vergadering van 10 november 1999, schrijven wij de KLM-Arbo Services wederom een brief met onze opvattingen en eisen voornamelijk gericht op het verarmd uranium(oxide)onderzoek en geven hen een bedenktijd van 7 dagen. Op de dag af ontvangen wij van de KLM-Arbo Services schriftelijk een antwoord. Uit dit antwoord blijkt eens temeer dat zij absoluut niet over de deskundigheid beschikken inzake het verarmd uranium(oxide)onderzoek. Het enige positieve van het antwoord van de KLM-Arbo Services is volgens ons, dat wij nu een bewijs zwart op wit hebben van hun 'non-deskundigheid' ten top!

Terug naar het Medisch Onderzoek Vliegramp Bijlmermeer (MOVB). Tijdens één van onze volgende vergaderingen van het Klankbord III delen wij mee dat het onderzoek niet goed gebeurt. Ons is ter ore gekomen dat het bloed voor onderzoek naar Mycoplasma niet direct op koud ijs wordt gezet. De heer Jan Lau (Klankbord III) maakt hier een aantekening van. Nu is ons inmiddels duidelijk geworden dat er helaas niets met deze aantekening is gedaan.

Afgelopen 4 augustus 2000 begeleid ik iemand bij zijn gang naar het OLVG voor het MOVB. Tot mijn verbazing moet ik constateren dat het bloed, bestemd voor onderzoek naar Mycoplasma, nog steeds niet op de juiste wijze wordt behandeld! Ook de hoeveelheid urine en het willekeurig moment van urineren voldoet volstrekt niet aan de eisen voor een onderzoek naar contaminatie met verarmd uranium(oxide).

Het bloed voor Mycoplasma-onderzoek wordt weliswaar opgevangen in een EDTA-buisje, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Het wordt rustig op kamertemperatuur bewaard. Ik vraag natuurlijk meteen of het niet de bedoeling is dat dit buisje, specifiek voor onderzoek naar Mycoplasma, meteen op koud ijs gezet moet worden. De verpleegster weet van niets. Ik vraag door en leg uit waarom. Ze wil voor mij het buisje met bloed wel 'even' in de koelkast zetten. Ik maak haar duidelijk dat dat geen zin heeft.

Daarna wordt van de persoon verlangd wat urine in een potje te plassen, goed genoeg voor het bepalen van een eventuele blaasontsteking. Ik vraag of ze met die hoeveelheid een bepaling gaan doen van contaminatie met verarmd uranium(oxide). Het antwoord is: 'Ja, onder andere'. Zoals U inmiddels allemaal wel begrepen heeft naar aanleiding van eerder geschreven brieven door de SOVB inzake urineonderzoek naar contaminatie met verarmd uranium(oxide) is voor een dergelijke bepaling na een eventuele contaminatie, 8 jaar na dato, minimaal 24 uurs urine nodig.

Ik heb over mijn opgedane ervaring betreffende het Mycoplasma-onderzoek en het urineonderzoek in het OLVG de hoofdverantwoordelijke Dr. J.A. Bijlsma hierover aangesproken. Hij staat mij nerveus te woord en kan geen duidelijke verklaring geven waarom het op deze, volgens mij, inferieure wijze gedaan wordt. Hij beroept zich op de protocollen waar zij zich strikt aan dienen te houden. Ik leg hem vervolgens uit dat wij daar de KLM-Arbo Services (de hoofdverantwoordelijke voor de uitvoering van het onderzoek) nog vóór de protocollen geschreven zijn op de hoogte hebben gebracht hoe het bloed moet worden afgenomen en onder welke condities. Het is tevens van groot belang dat binnen een kort tijdsbestek de DNA purificatie plaats moet vinden. Na nog wat 'technisch' heen en weer gepraat, adviseert Dr. Bijlsma mij met de volgende woorden: 'Indien uw inzichten verschillen met de wijze van uitvoering van het onderzoek van het MOVB dan moet u zich wenden tot mevrouw Borst'.

Tja, en dan is de cirkel weer rond, want zij weet al geruime tijd dat het volkomen fout gaat, maar blijft volhouden met: 'Weliswaar is het te betreuren dat er na wisseling van argumenten verschil van inzicht is tussen U en de Begeleidingscommissie, maar juist in dit soort situaties wil ik alle betrokkenen vragen om de onafhankelijke positie, en daarmee het evenwichtige oordeel van de Begeleidingscommissie te respecteren. Daarmee is mijns inziens de voortgang van het MOVB, en het vertrouwen in de resultaten ervan, het meest gediend.' Nou ik kan U verklappen dat niemand daar mee gediend is! Het hele logge overheidsapparaat heeft kennelijk niets van lessen voor de toekomst geleerd!

Herinnert U mijn enigszins retorische vragen betreffende de wijze van bloedafname nog? Toch vertelde mijn intuïtie dat het fout zou gaan! En ziedaar, het wordt totaal fout uitgevoerd! Het urine afnemen en de bepalingen van 'belangrijke' elementen gaat eveneens fout. De uitkomsten van getallen zullen daarom ongetwijfeld verkeerd geïnterpreteerd worden, want de gegevens waarmee ze gaan werken kloppen niet. Het aloude gejammer van mij: 'garbage in, garbage out'!

Ineens kunnen 'gestudeerde' mensen niet meer zèlf kritisch nadenken. Veel artsen die in het MOVB werken stappen op. Mensen die verantwoordelijk zijn voor bepaalde onderzoeken maken zich uit de voeten. Het tijdspad wordt, waar wij reeds voor gewaarschuwd hebben, niet gehaald! De SOVB denkt zelfs dat het eindrapport van het MOVB naar eerdere conclusies van het AMC zal neigen.

U begrijpt natuurlijk naar aanleiding van mijn verslag dat de onderzoekers van het MOVB 'niets' zullen vinden. Het blijft dus gewoon 'tussen de oren zitten', als U begrijpt wat ik bedoel. Inzake het onderzoek naar Mycoplasma en verarmd uranium(oxide) in het MOVB is dit wel simpel en eenvoudig falsifiëren, vindt U ook niet?

In de nabije toekomst hoopt de SOVB met 'hard evidence' iets meer te bereiken, waardoor artsen misschien eindelijk gaan samenwerken, waardoor medici eindelijk hun arrogante ego opzij durven te zetten, en hun eed van Hippocrates zullen nakomen i.p.v. hun tijd veilig uit te zitten. De SOVB heeft nog enige pijlen op haar boog. Maar het is een lange weg en zeker geen gemakkelijke voor de Bijlmerrampbetrokkenen. Want de tijd schrijdt voort en voor veel mensen zal het lijden ondraaglijk worden, want veel tijd hebben zij niet meer. Wij hopen dat de verwarring en de humane schade die er binnenkort opnieuw zal ontstaan, beperkt zal blijven. Maar wij vrezen helaas voor het ergste.

Tot slot kan ik hierover maar één conclusie trekken: De rampbetrokkenen van de vliegramp Bijlmermeer worden gigantisch belazerd! Het vertrouwen in de overheid zal tot een dieptepunt dalen.

Louis, Bertholet