Pensioenfonds PGGM kan geen dubbeltje missen


EuroStaete . . Politiek .. . Klokkenluiders <==> SDN . . Kamerzetel 151 . . Kiesraad

Datum
11 december 1996

Ons kenmerk
FuY/96- 106

Onderwerp
Financiële steun (click voor aanvraag)

L.s.

Terug naar de basis:

Werknemers willen inkomen, en daarvoor zijn ze bereid hun tijd op te offeren om een salaris te verdienen voor zichzelf en het gezin. (niet grappig bedoeld) Veel mensen zien werk als de vervulling van hun leven en willen het niet missen. Meer creatieve types verlangen meer naar cultuur, kunst, muziek en sociale omgang en minder naar "werk". Dit laatste wordt door de beleggers en werkgevers niet gepruimd. Zij willen op elk moment kunnen beschikken over zo goedkoop mogelijk en productief (jong) personeel. Als het even kan zonder familieperikelen als zieke kinderen of opvang.

Je ziet om je heen dat de overheid en de werkgevers/beleggers er alles aan doen om mensen (ook vrouwen) de arbeidsmarkt op te jagen om zoveel mogelijk rendement te halen uit de productiecapaciteit van de bevolking. Het welzijn van de mens staat daarbij niet hoog genoteerd. Aangezien er nog steeds geen discussie over de functie van het geld is (zie de besparingen en AOW-zorgen) zal het voorlopig zo wel blijven.

De technologie stelt ons op korte termijn in staat om massal te gaan telewerken, maar dat berooft de werkgevers van de directe controle op het personeel. Dat laatste is een zeer zwaarwegende factor omdat het in in principe nog niet wenselijk geacht wordt dat behalve de ondernemrs/beleggers ook de werknemers over een zelfbeschikkingsrecht t.a.v. arbeid voor derden beschikken. Maar toch zal die er komen omdat de autmatisering steeds meer mogelijk zal maken en arbeid steeds verder zal worden uitgestoten. Ook de verdeling van werk over de wereld zal grote veranderingen met zich mee brengen. Bonden en werknemers zullen samen met de politici heel waakzaam moeten zij om de economische souvereiniteit niet nog verder kwijt te raken aan het internationale kapitaal. Het overnemen door Unilever van Best Foods voor 56 miljard in contanten geeft ernstig te denken. Ook de pensioenfondsen weten met het geld geen raad. Waar naartoe ermee?

De Amerikaanse economie was de afgelopen jaren de motor van de wereldeconomie met een sterke groei en een dalende werkloosheid. Iedereen kijkt er met afgunst naar. Maar niemand zegt dat de Amerikaanse bevolking als geheel geen cent spaart voor later in maatschappelijke fondsen. In Nederland en Japan ligt dat anders en geeft tevens het verschil aan waardoor het geld zijn functie in de Aamerikaanse economie beter weet te behouden dan in die van ons of in die van Japan. Sparen is dodelijk voor de economische ontwikkeling als het geld niet terugkeert in de economie in de directe investeringen en in de consumptie; met werkgelegenheid als gevolg.

Arbeidsdwang en slavernij zijn de enig twee alternatieven om de beleggers nog rendement te gunnen vanuit het productieproces, want anders vernietigt het kapitaal zichzelf. daarnaast is het inkomen belastingvrij de afgelopen jaren hoger gewesst dat de netto-loonsom van alle wernemers in Nederland tezamen. (wordt wakker!!)

Een ding is zeker, na de sloop van de koopkracht met 25 procent van de laagste inkomens in de periode 1981 tot nu zal de overheid de minima weer eens als mens moeten gaan zien en niet als afgval. Zoalg de melkertbanen nog bestaan met rechteloze sociale positeis hebben de werkgevers niets te klagen. SoZaWe moet zich rotschamen om deze uitbuitbanen nog te laten voortbestaan in een land dat overloopt van de miljarden. Men zal pas dan beseffen dat er grenzen zijn aan de groei wanneer alle Nederlander 's-morgens in hun autootje stappen en de verkeerscongestie de economie volledig lamlegt. Maar misschien kan de nieuwe generatie studenten de zaken toch nog keren.

Ik raad je aan enkele artikelen te lezen die opde zite van de SDN te vinden zijn.

Lees

-----Oorspronkelijk bericht-----

Van: 9801004Soewarso [mailto:9801004Soewarso@sjd.gm.hsl.nl]
Verzonden: donderdag 8 juni 2000 13:01
Aan: 'sdn@planet.nl'
Onderwerp: beleidsnota over flexibilisering

Hallo

Ik ben een student aan de hogeschool limburg in Sittard. Ik volg de opleiding sociaal juridische dienstverlening. Ik moet voor het vak " flexibele arbeidsvoorwaarden" een beleidsnota maken voor het ministerie van sociale zaken. De kernvraag hiervan is: Wat moet het ministerie van sociale zaken doen met de flexibilisering. Hierbij moeten de volgende factoren worden aangestipt;

  1. wat willen werknemers en werkgevers
  2. gevolgen voor de arbeidsverhouding
  3. de sociale zekerheid
  4. cultuur
Heeft u tips, en interessante informatie voor mij met betrekking op deze factoren, alles hierover is welkom.

groetjes, Setya