Paul Quekel waarschuwde heel lang (in 1996 en juli 2002) voor de gevaren van woekerpolissen. Hij informeerde de Kamer

verzekeringsmaatschappijen

L Big Insurance      Big Insurance  L

Paul Quekel

St. Toezicht Nederland . . . SDN Homepage . . . Schandpaal

Delta Lloyd: Delta Lloyd: Und kein Ende. Operatie: kansen kunnen keren

Lelystad, 22 juni 2002

Delta Lloyd
Voorzitter Raad van Bestuur
De heer N.W. Hoek
Postbus 1000
1000 BA Amsterdam

aantekenen met handtekening retour

Lelystad, 22 juni 2002

Betreft:
    Delta Lloyd: Und kein Ende
    Operatie: kansen kunnen keren


Mijne heren,

Het is u kennelijk uiteindelijk toch niet ontgaan, dat Aquvex B.V. en de heer P.L.G. Quekel, beiden te Waalwijk, al vele jaren een strijd op leven (-sverzekeringspolis) en dood (door schuld) met Delta Lloyd voeren.

Eens - inmiddels ruim tien jaren geleden - was Quekel een succesvol zakenman en was Aquvex B.V. een welgestelde en bloeiende onderneming. Totdat Delta Lloyd hen op haar niets en niemand ontzienende weg vond. Door een reeks van dubifide adviezen en ondeugdelijke financierings- en verzekeringsproducten ('constructies') zijdens Delta Lloyd is Quekel thans ridder te voet en is Aquvex B.V. in de bedelstand 'verheven'. Quekel is nu symbool en figuur in de onderhavige roman van STN. Passende in de bredere traditie van Filme Noire.

Tot de kern teruggebracht komen de bezwaren van Aquvex B.V. en Quekel tegen Delta Lloyd hierop neer:

  • Delta Lloyd heeft Aquvex/Quekel een gammele en rammelende onroerend goed portefeuille aangesmeerd;
  • Delta Lloyd heeft Aquvex/Quekel met overbodige en onnodig dure financierings- en verzekeringsproducten opgezadeld;
  • Delta Lloyd heeft zekerheden voortijdig en onrechtmatig ten laste van Aquvex/Quekel uitgewonnen;
  • de contracten tussen Delta Lloyd en Aquvex/Quekel bevatten omissies en onverbindende bepalingen, en in samenhang daarmede;
  • de uitvoering en de administratie van deze contracten (waaronder 'polissen') is ondeugdelijk (waaronder nader te onderzoeken verdenking van valsheid in geschrifte);
  • Delta Lloyd tracht Aquvex/Quekel via de rechter en via door Delta Lloyd bestuurde 'onafhankelijke' media te criminaliseren en monddood te maken.

Delta Lloyd is er totnogtoe aardig in geslaagd om de deksel op de doofpot te houden. De huisadvocaat van Delta Lloyd (tevens de huisadvocaat van de Autoriteit Financiële Markten (A.F.M.) vaart daar stellig wel bij. Thans wil Delta Lloyd het doen voorkomen alsof Aquvex/Quekel geen enkele aanleiding meer zou (kunnen/mogen) hebben om zijn onvrede over Delta Lloyd aan Delta Lloyd zelf en/of derden kenbaar te maken. Delta Lloyd baseert deze gedachte op de stelling, dat Delta Lloyd alle brieven en vragen van of namens Quekel/Aquvex genoegzaam zou hebben beantwoord.

Afgezien van de non- concludente kwaliteit van deze stelling (wens) van Delta Lloyd, is de aangevoerde onderbouwing feitelijk onjuist. Nu de meest cruciale vragen om toelichting en om stukken door Delta Lloyd niet zijn beantwoord, is het - volgens de stelling van Delta Lloyd - Aquvex/Quekel toegestaan buitengerechtelijke en extra-parlementaire actie te voeren. Het zij zo.

Kern van een van de bezwaren tegen de gedragingen van Delta Lloyd is gelegen in de door Aquvex/Quekel aangekaarte onjuistheden en gebreken in de overeenkomsten (waaronder polissen) en verbonden zekerheden, alsmede in de administratie en verslaggevingen van Delta Lloyd dienaangaande.

    Aan de aard en mate van onjuistheden is de verdenking van valsheid in geschrifte ontleend.

Het ligt in de lijn der verwachtingen, dat de aard en omvang van deze onjuistheden met zich brachten (en brengen) , dat financieringen destijds van Aquvex/Quekel zonder recht of titel door Delta Lloyd zijn opgezegd en opgeëist, en dat activa van Aquvex/Quekel destijds door Delta Lloyd onrechtmatig als zekerheden zijn uitgewonnen.

Bij brief d.d. 5 oktober 2001 heeft STN meer in het bijzonder hierover vragen voorgelegd aan de voor integriteit en deskundigheid (jegens publiek en de wettelijke toezichthouders) verantwoordelijke Voorzitter van de Raad van Bestuur van Delta Lloyd, Niek Hoek. Aanleiding daartoe was mede de passage in de interne memo d.d. 12 november 1992 van Delta Lloyd (aan Delta Lloyd): 'de volgende stap is dat wij dan uitvoering moeten geven aan de omzetting en wellicht in de correspondentie daarover moet aangeven dat er een vergissing is gemaakt bij de verstrekking van de lening'. In voornoemde brief heeft STN Delta Lloyd ondermeer verzocht: wanneer en op welke wijze heeft Delta Lloyd aan deze samenzwering van bedoelde 'omzetting' en corrigeren van bedoelde 'vergissing' uitvoering gegeven?

Deze vragen zijn door Delta Lloyd niet beantwoord. De verzochte stukken zijn niet aangeleverd. Ook niet na rappel bij brief d.d. 14 februari 2002 van STN aan huisadvocaat Delta Lloyd. De bewering van (de huisadvocaat van) Delta Lloyd dat alle brieven en vragen beantwoord zouden zijn, is - zoals (de huisadvocaat van) Delta Lloyd weet - feitelijk onjuist. Misleiding van de rechter (en de wederpartij).

  • Hoeveel leugens zullen er in en rondom de rechtszaal nog zijn toegestaan?
  • Alvorens een advocaat (van een van de top tien huisdienaren van het establishment) van het tableau wordt geschrapt?
  • Kent de advocatenwet een systeem van strafpunten of gele/rode kaarten?
  • Kan de Nederlandse rechter door leugens worden beledigd? (Contempt of Court).

STN stelt voor dat deze complete administraties van Delta Lloyd in verband met Aquvex/Quekel door een divisie 'Forensic Accountancy' van een gerenommeerd (zijn die er nog?) accountantskantoor zo spoedig mogelijk worden onderzocht. Kosten op basis van ongelijk. De kosten kunnen laag zijn; de opdrachten voor de Forensic-jongens zijn verder toch zo'n beetje opgedroogd. (Nota zonder zout en peper, a.u.b.).

STN nodigt Delta Lloyd bij deze nogmaals uit om de complete, door de Voorzitter van de Raad van Bestuur van Delta Lloyd gewaarmerkte stukken in het dossier Aquvex/Quekel (waaronder de desbetreffende administraties) aan Aquvex/Quekel/STN tegen bewijs van overlegging te overhandigen c.q. de stukken onverwijld in het (kort) geding in te brengen c.q. ter griffie te deponeren. Ondanks voormelde verzoeken heeft STN van Delta Lloyd geen stukken ontvangen. Wat heeft Delta Lloyd te verbergen? Of zijn deze stukken inmiddels à la filmrolletje wegens overbelichting voor de archivaris onvindbaar? Of overgeheveld naar de kluis der geheimhouding van advocaat of notaris?

    Disclosure zal het leren.

Non-disclosure is een schuldbekentenis. Niet alleen in het komende wetboek van Rechtsvordering, dat op dit onderdeel thans reeds anticiperend van kracht is, doch ook krachtens de overeenkomstige jurisprudentie van 'onze' Hoge Raad van bijna 100 jaren terug! (Bellum incipit). Waarom en waardoor is deze jurisprudentie in de vergetelheid gebleven en in de rechtspraktijk door rechters en advocaten buiten toepassing gelaten?

De 'aanpak' van Delta Lloyd is niet uitzonderlijk in verzekeringsland. De strategie ter oplossing van het vraagstuk Quekel is veeleer regel dan uitzondering. Alle aanleiding om de soort wijze van doen zijdens verzekeringsfirma's aan enkele meer algemene - en derhalve enigszins generaliserende - beschouwingen te onderwerpen. In toenemende mate maakt echter het wapen van de kleine man (internet) duidelijk dat er mogelijk bij en binnen verzekeringsfirma's meer aan de hand is. Wie geld wil verdienen, mag niet terugdeinzen voor vuile handen.

  • In één dossier lijkt een administratie nog slechts een beetje slordig.
  • In twee dossiers lijken de administraties beginnend lancuneus.
  • In drie dossiers laat de administratie te wensen over.
  • In vier dossiers zijn de administraties 'de volgende keer' voor verbetering vatbaar.
  • In tientallen dossiers is er met de administraties iets fundamenteel mis. Voorwaardelijke opzet?

Een verdedigbaar verband tussen het pretense beheer enerzijds en in rekening gebrachte kosten anderzijds ontbreekt bij de zgn. beleggingsfondsen van verzekeringsfirma's. In deze zogenaamde beleggingsfondsen worden de in de 'constructies' en brochures voorgespiegelde aandelen in werkelijkheid niet aangehouden. (Het enige reële aan deze virtuele polissen is de kostenpost die de firma op haar slachtoffers middels verrekening met een gegijzeld depot verhaalt).

Uit de door Delta Lloyd in het dossier Aquvex/Quekel geproduceerde overzichten blijkt, dat Delta Lloyd steeds meer moeite heeft om de administratie van deze schade- en schaduwwerkelijkheid kloppend te houden.

    Dat lukt dan ook niet.

De eerste polishouder die aankaart dat het overzicht van zijn 'portefeuille' niet klopt, krijgt als uitleg: 'administratieve vergissing'.

Een tweede polishouder die aankaart dat de overzichten van zijn portefeuille niet kloppen, wordt met een nadere administratieve toelichting als kluitje in het riet gestuurd.

    De volgende: kastje naar de muur.

Het is inmiddels (hals-) zaak voor de verzekeringsfirma's om de zich beklagende 'polishouders' van elkander en de openbaarheid gescheiden te houden.

Een klager is geen klager.
Twee klagers is een halve klager.
Drie klagers is een ei. (Voor het Columbus-fonds van de firma).

De klagers dienen derhalve strikt van elkander gescheiden te worden gehouden. Klager één moet monddood worden gemaakt. Dan is het gemakkelijker om klager twee dit 'goede voorbeeld' te laten volgen. Klager drie bedenkt zich dan wel tweemaal alvorens te piepen. Klager vier kijkt wel linker uit.

De intimidatie van Delta Lloyd ('zero tolerance') is erop gericht de schone schijn der lucratieve en betrouwbare Delta Lloyd - producten in stand te houden en te bewaken. Koste wat kost. Waar geld regeert, liggen normen en waarden op de pijnbank. Vrijheid van meningsuiting is door een samenweefsel van ordinaire eigenbelangen vermoord. Wie hebben dit laten gebeuren?

    De democratische rechtsstaat moet verder. Maar hoe?

Vrijheid van meningsuiting zou het vertrouwen van de consumenten in Delta Lloyd kunnen ondermijnen. Stel je voor. Dat de heilige koeien van dit fin de siècle verder op drift raken. Dat de basis van en voor dit vertrouwen weinig anders blijkt te zijn dan de kleren van de keizer. Hoe moet het dan verder met de verkoop van veelal overbodige en/of onnodig dure financierings- en verzekeringsproducten. Ongemerkt en ongewild verkeert de branche van financiers en verzekeraars in de fase, waarin dit demasqué gaande is. (Decline and Fall of the Balloon Empire).

De verzekeringsfirma's verwijzen klager naar vage klachteninstituutjes (met zelfregulering houdt men de teugels strak in eigen hand) en/of gerechtelijke procedures. Banken, verzekeraars, de grote bureaucratische overheidslichamen en hun advocaten-kolonnes hebben daar een eeuwenlange ervaring mee. Prettige ervaring.

  • Aan de borreltafel wordt vernomen: 'we procederen ze gewoon stuk'.
  • In het daglicht: 'wij hebben de kwestie voorgelegd aan de onafhankelijke rechter'.
  • Het lijkt een chique verhaal, maar is in werkelijkheid een drogreden.

In haar brochure 'Belastingramp 21e eeuw' (pagina 21) schrijft de Stichting Toezichthoudend Nederland: 'Het klassieke rechtsbedrijf (gerechtelijke en klacht-procedures) is inmiddels niet in staat gebleken om enkele individuele gevallen van Polis-Verkeerd tot een rechtvaardige oplossing te brengen. (De branche pronkt niet lang meer met een onafhankelijk klachteninstituut).

De huidige rechtsvoering sukkelt achteruit langs lijnen van communicatie (inhoud, vormelijkheid en middelen) die naar inefficiëntie het theoretisch denkbaar maximum behaalt en handhaaft:

  • partij A. (de consument) is onkundig en onkennig;
  • partij B. (de maatschappij) is top-deskundig en 'zit op de feiten' (individueel en cumulatief);
  • partij A. (de consument) betrekt stelling 1 ('Ik ben belazerd').
  • Partij B. (de maatschappij) betrekt stelling 2 (Het spiegelbeeld van stelling 1; oftewel: 'hoe komt u daar nu bij'; 'wij hebben gehandeld volgens de regels'; 'u heeft zelf gekozen en het zelf gedaan');
  • Een derde (de rechter) weet van niets, beschikt niet over specifiek vereiste kennis (van de individuele en collectieve feiten) en deskundigheid, maar moet oordelen;
  • Het staat partijen A en B vrij om de rechter van relevante feiten, gebeurtenissen, gebruiken en belangen onkundig te houden en de rechter een gemanipuleerde werkelijkheid voor te spiegelen.
  • Vertraging en verwarring troef.
  • Altijd in het voordeel van de wegens wandaad gedaagde partij.
  • De rechterlijke macht kan het niet aan'. (einde citaat).


De integrale tekst van Belastingramp 21e Eeuw is kenbaar op www.belastingramp.nl

Met een gerechtelijke procedure schiet de firma klacht en klager in een drietraps-raket enkele reis richting onbewoond en onbewoonbaar universum, vele lichtjaren van hier. De verbinding met het ondermaanse is spoedig na lancering op onverklaarde wijze verbroken. Van klacht en klager werd niet meer vernomen.

Paul Ruijs heeft in zijn boek: 'Wij zien u wel in de rechtszaal. Klassenjustie in Nederland?' overtuigend uiteengezet hoe rechtsspraak kan ontsporen in kleine consument-achtige zaken. In grote en ingewikkelder zaken zal zo'n secure determinatie navenant lastiger zijn op te brengen. Een gerechtelijke procedure is voor een verzekeringsfirma over het algemeen naar de indruk van een modale klager een niet te versmaden uitkomst en biedt onmetelijke voordelen:

  • Over en rondom de klacht en de klager wordt nog uitsluitend gecommuniceerd (lees: schrijfwijzen geproduceerd) in een voertaal, die klager in het geheel niet, doch de firma annex haar poortwachtende hulptroepen des te beter machtig is; De materiële en formele regels stellen de firma's in vele gevallen in staat om de werkelijke gang en stand van zaken (waaronder gedane toezeggingen/beloftes/voorspiegelingen en complete administraties) weg te houden van en voor de rechter en de klager.
  • Gerechtelijke procedures zijn voor de meerderheid der klagers volstrekt onbetaalbaar. Geld speelt hier voor de firma geen rol. Voorkomen van precedenten is nooit te duur. De klager gaat 99 op 100 kapot aan de kosten en haakt af. Aldus is de winnende tactiek: rekken tot de klager een ons weegt en kosten veroorzaken, totdat de klager scheel ziet en 'los' is en laat.

    Delta Lloyd laat haar huisadvocaat melden: 'Wij kennen in Nederland een goed systeem van gefinancierde rechtshulp voor on- en minvermogendheden, juist om een ieder in staat te stellen zijn recht te halen'. De Nederlandse Orde van Advocaten en de Vereniging van Rechtspraak denken anders over deze 'zegening' van onze drooggemalen rechtsstaat. Delta Lloyd weet niet alleen alles, maar weet ook alles beter. '…zeker Delta Lloyd'. Delta Lloyd weet telkens weer de gelijkheid en gelijkwaardigheid in de strijd tegen on- en minvermogendheden als 'goed systeem ' te waarderen en in praktijk te brengen.

    Schokkend relaas van Arnold van der Voort in De Telegraaf van heden:

'Grondwet geldt niet voor ondernemer Arnold van der Voort. Failliet en monddood'.

Quekel komt - zoals iedere geliquideerde ex-zelfstandige ondernemer - praktisch niet voor gefinancierde rechtshulp in aanmerking. Het huisadvocaten-gilde ziet in voorkomend geval overigens de pro-deo-advocaatjes van klagers gaarne komen. Is geen partij. Missen kennis, ervaring, faciliteiten en netwerk (waaronder het juridiserend smaldeel mede betrokken). Het huisadvocaten-gilde lacht zich suf. De door dit gilde beheerste quasi-publiekrechtelijke orde ondersteunt de beklagenswaardige pro-deo-advocaten. De verhouding uurtarief / inkomen met pro-deo-advocaten loopt (minder dan) een op tien.

De pro-deo-advocaten zorgen er ondertussen op lage kosten van de overheid wel voor dat met hun procedures namens klagers de lucratieve geldmachine van het huisadvocaten-gilde blijft rammelen en rinkelen. Dubbele winst; in de rechtszaal en in de kassa.

  • c. Het speelveld vormt voor de firma een thuiswedstrijd.

    Beloont een thuisfluiter - al applaudisserend en buigend - iedere Schwalbe?

  • d. Het dossier is 'uit handen gegeven'.

    De interne beambten van de firma mogen zich niet meer met het dossier bemoeien. Ieder contact tussen menselijke medewerkers van de firma en de klager (inmiddels ontmaskerd en gekwalificeerd als psychotische querulant / stalker / vijand, die de rust, welvaart en stabiliteit van de firma (eens een idyllische oase in een rustiek verzekeringslandschap) verstoort en bedreigt, is 'am strengsten verboten'. De overkant wordt op voorvaderlijke wijze gemaand over stem (zonder stemming) nog eens goed na te denken.

    Door de betraande ogen van de klager, die zich slachtoffer weet, ziet deze aanpak er zo uit: 'Een professionele huurmoordenaar (wit boord, wit koord) heeft de instructie de klager definitief het zwijgen op te leggen. Smaad = hoogverraad. De rechter wordt verzocht de klager te knevelen. De klager mag zelf niets meer zeggen. Laat staan in openheid en openbaarheid'.

    Hoe gevaarlijk kan een gevangenis zonder kans van ontsnapping voor bewakers worden? Geweld bidt om geweld. Hoe meer men te verbergen heeft, des te scherper dienen de lange tenen van het onbevlekte blazoen tegen neervallende en rondspetterende smetten te worden behoed. Aldus ook hier.

    De klager mag nog slechts communiceren via zijn advocaat met de advocaat van de firma. In de geheime voertaal der balische pinguïns. Daar komt niets van naar buiten. De buitenwereld der leken verstaat deze non-communicerende kunsttaal toch niet. Door middel van 'tuchtrecht' zijn de pinguïns aan elkaar geklonken en door hun 'koninklijke' soortgenoten gemakkelijk in het gareel te houden c.q. te stampen.

    Deze monopoloïde rechtsdragers hebben bedacht dat

    1. zij slechts onderling mogen communiceren; (zonder en buiten klager en beklaagde om; 'het dossier' wordt daarmee een esoterische entiteit).
    2. de daaruit voortvloeiende ('confraternele') correspondentie geheim is.

      Daarmee is voor de firma de deksel van deze doofpot rond.
    Aldus zal de firma ervan verzekerd zijn dat uit deze beerput niets naar buiten vloeit. De zelfbedachte zelfreguleringsregel over 'confraternele' correspondentie heeft geen wettelijke grondslag en is ook overigens onverbindend. Met deze obsolete, 17e eeuwse regeling slagen de advocatuurlijke vakbroeders er welhaast in hun nobile officium te verheffen tot perpetuum mobile.
      Gerechtelijke procedures duren en duren. Vaak eindeloos.
    Hoewel een verzekeringsfirma gewend is aan lange termijn beleggingen en een klager aan korte termijn kostenposten, is de voortdurende procedure onrechtvaardig onevenredig in het voordeel van de beklaagde. De duur van rechtspleging is voor een klager mentaal noch financieel op te brengen. De rechterlijke macht leeft, denkt en (be-)oordeelt vanuit de innerlijke overtuiging en het juridisch axioma: 'de wereld is zoals hij behoort te zijn'. Aspirant-rechters wordt hierop geselecteerd en getraind. Dit houdt het gevaar in dat rechters in lijdelijkheid en lijdzaamheid hun ziel bezitten in zaligheid, onvoldoende geoutilleerd en geëquipeerd om onrecht te onderkennen, ontmaskeren en bestrijden.

  • f. De kwestie is 'onder de rechter'. Een beter alibi om er verder geen poot naar uit te steken en het absolute stilzwijgen toe te doen, moet nog worden verzonnen. Rechtspleging sauveert continuering van onrecht. En zo hoort het ook.

  • g. De uitkomst van een gerechtelijke procedure is hoogst onzeker en uiterst onvoorspelbaar.

    Gegeven de verregaande verwevenheden tussen rechterlijke macht, advocatuur en verzekeringswezen bestaat aan de zijde van klager begrijpelijke achterdocht over de eerlijkheid van de procedure en de onafhankelijkheid der rechtsprekenden (inclusief hun plaatsvervangers).

    Deze verwevenheden zijn als kolommen die daarvan de geinfringeerde centrale dragers vormen. Vanaf de onderste pijler tot en met de topfloor in het bouwwerk der alles be- en overheersende regentenklassen en - cultuur. Zich noemende: 'Uw Dienstwillige Dienaar', gegroefd op eerste en gegriefd door de onderste steen. In de volksmond: '(De) Dooie Diender'. Weliswaar van binnen en buiten zo goed en zo kwaad als dit ging: opgeleukt, maar met een uitstraling en invloed op omgeving even bewegingloos als zij die het gebouw bevolken. Enkel op afspraak ('U wordt / is verwacht') kan de bezoeker volgens decreet per driewerf vergrendelde lichtdoorlatende liftkooi binnen- en boven-komen. 'At your service' was toen nog niet vernomen. Ook hier geldt: uitzonderingen bevestigen regels. Mensenrechten zijn voor randfiguren, querulanten en Quekels.

      Eén witte raaf maakt nog geen révolte.

    De aard van de contracten (producten/constructies onder gebracht in een metersdikke bunker van algemene voorwaarden en eenzijdige bepalingen), de inrichting en structuur van de wettelijke regelgeving met betrekking tot de financierings- en verzekeringsproducten en de wettelijke toezichthouders, alsmede de regels en praktijk van klacht- en gerechtelijke procedures zetten de klager in zijn roze Gogomobil reeds voor de start op een menselijkerwijs niet in te halen achterstand op de rechtgeaarde voertuigen van de kostbare firma-teams. Geen wonder dat de prijsbekers veelal reeds bij de start worden uitgereikt.

    Het wekt derhalve geen verwondering (of bewondering), dat iedere verzekeringsfirma de klager al spoedig uitnodigt tot een onbegonnen reis door het verraderlijke moeras van gerechtelijke procedures. Zonder deugdelijk kaartmateriaal. Bedreigd door moerasgassen en - geesten.

    Met een gids afkomstig uit een gilde dat in leven wordt gehouden met sponsorgelden van de firma's en waarvan slechts een enkeling de uitgang van het moeras ooit heeft aanschouwd. Zaken waarover men niet spreekt. Geheimhouding is de centrale issue van iedere schikking. 'Als u zich met het bovenstaande niet zou kunnen verenigen, staat het u uiteraard vrij een gerechtelijke procedure tegen onze firma te entameren en deze kwestie voor te leggen aan de onafhankelijke rechter.' De klager die niet ingaat op de uitnodiging tot een gang het gerechtelijke moeras in, wordt daartoe bij voorkeur langs gerechtelijke weg gedwongen. Middel vormt doel. Klager verdrinkt in poel. Verderf redt weer.

      Schijnheilig smoel. En zo verder.

    In klam zweet wordt de klager iedere nacht door dezelfde merrie bezocht: 'Beelden doemen op uit duistere hoek. De zonder vorm van proces veroordeelde hangt aan zijn ketenen in een Spaanse verwurging. Slag na slag. Zijn stem heeft het reeds begeven. De machthebbers nodigen het slachtoffer van veilige afstand spottend uit om terug te slaan'.

      De theorie van een complot in een Reinkultur op kweek gezet.

    De lafaards van de Orde van het Vierkante Wiel durven het slachtoffer niet zelf onder ogen te komen. Durven niet zelf met hem te spreken. Durven hem het echte dossier niet ter hand te stellen. Durven zelf geen brief meer te sturen. Durven de rechtszaal niet zelf te betreden. Verterend door angst en schaamte richten zij zichzelf ten gronde.

      'Natuurlijk is het de heer Quekel's goed recht deze zaak uit te procederen'.
    Daar is een beroeps voor ingehuurd. Klager hallucineert: 'met handschoenen, vaseline en geluiddemper. Clubgympies'. Het top of the billboard 'Delta Lloyd = moordenaars' is dan al met geweld verwijderd uit de rechtszaal. Terecht. Dat kan zo niet. Delta Lloyd vordert verspreiding van de slogan: 'Delta Lloyd = O.K. Olé, Olé!' (Bis).

    Tenslotte nog dit: 'To be (a criminal organisation), or not to be (a criminal organisation). That's another question.


      ??? organisatie.
      Feit of mening.

      Feiten zijn meningen.
      Meningen zijn feiten.


    De topspion van het Amsterdamse parket, heerser over voorwetenschap, ??? organisaties en beursfraude, bestuurder van inquisitie per financieel-economisch as, Henk de Graaf, heeft deze tweede wet van Pascal in het strafrecht geïntroduceerd en met furore waargemaakt. De Nobelprijs voor onrecht en onkunde ligt in het verschiet. In talloze zaken is 'Hanky Panky' begonnen met de uitstoot van de aanvalskreet en openingszet: 'het is een ??? organisatie'. Eerst doen dan denken. Klinkt goed. Schept (mits gepoederd ook internationaal) bevoegdheden. Vertaalfoutje bedankt!

    In de meerderheid van bedoelde strafzaken heeft de pleonastische kreet '??? organisatie' het niet tot in de tenlastelegging ter zitting gebracht. Onderweg gesneuveld. De rest is vrijwel allemaal ter zitting en in de pers weggehoond en afgewezen. '??? organisaties' zijn de landingstroepen van het O.M. Bij een invasie onmisbaar, maar slechts een enkeling kan over zijn lotgevallen - anders dan met diagonale tonen der erevelden - verhalen.

      STN kan daar uit eigen wetenschap over meepraten.
    STN heeft dit 'gooien met naamkaartjes' door Officier van Justitie De Graaf ook zelf ondervonden. Naar aanleiding van vragen en opmerkingen van STN over het scharrigste beursfondsje in Nederland ooit heeft de Graaf - als persoonlijk verzoeknummer ter bevordering van particuliere belangen aan de zijde van geadresseerden - aangekondigd STN op strafrechtelijke gronden te zullen laten ontbinden. Na een enkele brief van STN aan de Super P.G. wordt het stil. Van De Graaf en/of Super P.G. is niet meer vernomen. Spoedig nadien is deze promovendus der rechtsorde van het Amsterdamse parket geamoveerd. (Terzijde: huisadvocaat scharrig beursfondsje = huisadvocaat Delta Lloyd = huisadvocaat A.F.M.). Met het proefschrift van H.A.J. van Oostrum 'Toevallige weetbaarheden. Een onderzoek naar integriteitsbewaking in advocatenkantoren' is bevestigd dat de moraliteit en integriteit van advocatenkantoren niet toeneemt naar gelang hun omvang. Hetgeen insiders en rechterlijke macht reeds hadden ondervonden.

    Aldus heeft Officier van Justitie De Graaf er in zijn eentje voor gezorgd dat implosieve inflatie de pejoratieve waarde van het begrip '??? organisatie' vrijwel heeft doen versmelten. Klokken voor kanonnen. De illegale bingo van de ping-pong club van de zondagsschool op maandagavond is de laatste die als '??? organisatie' op manhaftige wijze kon worden ontmanteld en voor het gerecht gesleept. De zwaar aangeslagen rechtsorde kon gelukkig op het nippertje worden hersteld. Een onafhankelijke staatscommissie van gerontosaurussen onderzoekt hoe het zo ver heeft kunnen komen.

      Wat is vandaag de dag nog een ??? organisatie?

    Of de definitie en de toepassingspraktijk van het Amsterdams Openbaar Ministerie volgend: 'wat is vandaag de dag geen ??? organisatie?' Inmiddels is '??? organisatie' bijna een geuzennaam.

    Uit berichten in de media blijkt, dat Delta Lloyd enige maanden geleden ter afdoening en ter afkoop van verdenking van een omvangrijk complex van strafbare feiten een schikking heeft getroffen met het Openbaar Ministerie. Aan de orde: zwart geld, al dan niet verkregen door misdaad, witwassen en verdere belastingontduiking! Krachtens deze schikking heeft Delta Lloyd een bedrag ad € 1,1 miljoen aan het Openbaar Ministerie (Staat der Nederlanden) voldaan. Het spreekt dat dit bedrag als zodanig Delta Lloyd niet raakt; de kosten worden toch op de polis-houders en - indirect - aandeelhouders (waaronder pensioenfondsen en pensioengerechtigden) verhaald. Dat is dan ook niet het interessante deel van deze operatie.

    Uit de zaak van de bouwfraude bij de Schipholtunnel heeft STN geleerd, dat het Openbaar Ministerie er kennelijk niet voor terugdeinst om schikkingen met verdachten aan te gaan over dossiers en feitencomplexen, die het Openbaar Ministerie - in elk geval feitelijk, doch mogelijk ook juridisch - niet beheerst. Afkoop van eigen onkunde en onmacht derhalve.

    Of en in welke mate het Openbaar Ministerie in bedoelde zaken tegen Delta Lloyd over complete dossiers en stukken beschikte, is STN niet bekend. Dat is echter wel interessant; mogelijk is door Delta Lloyd met deze schikking een strafbaar feiten- complex afgekocht en 'witgewassen', die een aanzienlijk grotere omvang heeft, dan het Openbaar Ministerie weet en zich realiseert en dan uit de media blijkt. Mogelijk heeft Delta Lloyd met deze schikking een zeer profijtelijke 'deal' met het strafvervolgingsapparaat van de landelijke overheid getroffen. Deze advocaat van Delta Lloyd heeft zich in elk geval beter beheerst en ingehouden dan de advocaat van de verdachten bij de fraude Schipholtunnel, die niet kon nalaten publiekelijk en triomfantelijk mede te delen dat zijn frauderende bouwmaatschappijen met de schikking in die zaak een zeer gunstige transactie waren aangegaan.

    Hoe het ook zij: een schikking waarbij de verdachte een afkoopsom van € 1,1 miljoen betaalt is in Nederland bijzonder omvangrijk. Volgens de media een record. Eens te meer bijzonder nu het een onder het wettelijk toezicht van de Pensioen- en Verzekeringskamer, De Nederlandse Bank en de Autoriteit Financiële Markten bivakkerende instelling betreft.

    Gegeven de aard en omvang van de schikking moet er nog al wat aan de hand zijn geweest. Wie als 'keurige' verzekeringsmaatschappij een schikking met het Openbaar Ministerie treft van deze aard en omvang, heeft schuld bekend. Schuld aan de strafbare feiten, waarvan het Openbaar Ministerie dit verzekeringsbedrijf verdacht, althans van de belangrijkste delen van deze verdenkingen.

    Anders zou de verzekeringsmaatschappij immers deze schikking niet zijn aangegaan. Het is de verzekeringsmaatschappij zeer wel bekend dat door insiders zowel als consumenten het aangaan van een zodanige schikking wordt onderkend en beleefd als een schuldbekentenis. Dat is de publieke functie van de hoezeer ook omtrekkende publiciteit rondom zo'n 'geheime' schikking. Delta Lloyd en haar advocaten zullen zich uiteraard in alle bochten wringen om uit te leggen dat Delta Lloyd weliswaar € 1,1 miljoen aan het Openbaar Ministerie heeft voldaan, doch dat dit bepaald niet een erkenning met zich mee brengt, dat Delta Lloyd zich aan strafbare feiten heeft schuldig gemaakt.

    De kop kan altijd verder het zand in. Delta Lloyd en haar advocaten melden ongetwijfeld, dat Delta Lloyd deze schikking is aangegaan om erger (lees: meer negatieve publiciteit) te voorkomen. Delta Lloyd heeft zich derhalve - althans in die visie - door het Openbaar Ministerie in de richting en bij de tot standkoming van de schikking laten knevelen. Het moge voor zich spreken, dat het een onder het wettelijk toezicht vallende verzekeringsmaatschappij bepaaldelijk siert, dat deze verzekeringsmaatschappij zich door de wettelijke en strafrechtelijke toezichthouder laat ringeloren. Baas boven baas.

      De uitleg van Delta Lloyd is ongeloofwaardig ('smoesjes').

    De berichten in de media hebben Aquvex/Quekel geïnspireerd om Delta Lloyd tot een '??? organisatie' te bestempelen. Gegeven de schikking tussen Delta Lloyd en het Openbaar Ministerie is het niet zo merkwaardig om als vaststaand feit aan te nemen dat Delta Lloyd als '??? organisatie' kan worden beschouwd. Dit is uiteraard afhankelijk van de definitie die men voor het fenomeen '??? organisatie' hanteert. Gegeven de schikking die Delta Lloyd met het Openbaar Ministerie is aangegaan, wekt in elk geval weinig bevreemding dat Aquvex/Quekel de mening is toegedaan dat Delta Lloyd als '??? organisatie' dient te worden beschouwd.

    Het is aannemelijk dat Aquvex/Quekel mede tot zijn mening/mededeling omtrent Delta Lloyd is geïnspireerd door de lucht- en ruimhartigheid waarmede de toenmalige crime fighter De Graaf namens het Openbaar Ministerie met de kracht van het zwaard etiketten '??? organisatie' aan tal van personen, instellingen en bedrijven heeft toegekend, uitgereikt en opgeplakt. Aquvex/Quekel heeft de mening/mededeling omtrent Delta Lloyd eerst geventileerd, nadat Delta Lloyd voornoemde schikking met het Openbaar Ministerie met betrekking tot omvangrijke strafbare feiten was aangegaan.

    De Graaf vanuit het Openbaar Ministerie heeft de aanduiding '??? organisatie' bij talloze gelegenheden in de publiciteit gebracht zonder dat een strafrechtelijke schikking en/of strafrechtelijke veroordeling voorhanden was. (In de meeste gevallen is zodanige strafrechtelijke schikking en/of strafrechtelijke veroordeling achteraf niet gevolgd). Of moet worden aangenomen dat het een Officier van Justitie vrijstaat om reeds in het kader van strafrechtelijk vooronderzoek het bestaan van een '??? organisatie' als vaststaand feit in de publiciteit te brengen. Sinds wanneer is een labiel vermoeden van schuld voldoende voor een publicitair offensief als ware dit gebaseerd op vastgestelde en vaststaande feiten?

    Delta Lloyd is derhalve kennelijk de opvatting toegedaan, dat Aquvex/Quekel de aanduiding/mening '??? organisatie' niet mag hanteren, nadat een uniek omvangrijke strafrechtelijke schikking met betrekking tot een reeks van ernstige strafbare feiten door Delta Lloyd is aangegaan, terwijl het Openbaar Ministerie in tal van aangelegenheden niet had nagelaten om personen/instellingen en bedrijven als '??? organisatie' te bestempelen alvorens enige strafrechtelijke schikking en/of strafrechtelijke veroordeling bestond. En met bestempeling ongestraft voortgaat. (Zo niet in de strafzaak D.L. Geschikt voor en in het achterkamertje van het Paleis van Justitie. Geheime regeling. Witte boorden en beffen onder elkaar).

      In de rechtszaal heerst de leefregel: Quod licet De Graaf non licet Quekel.
      Een hongerstaking kan als Catharsis voor lichaam en geest verhelderend werken.

    STN nodigt Delta Lloyd bij deze uit om de complete, door de Voorzitter van de Raad van Bestuur van Delta Lloyd gewaarmerkte stukken in het strafdossier (waaronder de desbetreffende administraties), dat tot de schikking met het Openbaar Ministerie heeft geleid en/of van deze schikking voorwerp uitmaakt aan Aquvex/Quekel tegen bewijs van overlegging te overhandigen c.q. de stukken onverwijld in het (kort) geding te brengen c.q. ter griffie te deponeren. Alsmede de raadsman van Aquvex/Quekel te machtigen alle stukken in de strafzaak op te vragen bij het Openbaar Ministerie en de advocaat van Delta Lloyd in deze strafzaak.

    W.v.t.t.k.

    Een voorman en woordvoerder van verzekeringsmaatschappijen beticht zijn vooropstaande klanten (verzekerden) van verzekeringsfraude ( valse claims) op grote schaal. '??? zonder organisatie zijn het'. Aldus een ingewijde die anoniem wenst te blijven. Het schijnt een ernstig maatschappelijk probleem te zijn. Geen haar of hoofd van het Openbaar Ministerie die erover denkt om deze woordvoerder c.q. verzekeringsfirma te beschuldigen, verdenken en vervolgen wegens smaad (of valse nalatigheid van aangifte) danwel de ogenschijnlijk bedoelde polishouders wegens verzekeringsfraude. Dat hoeft ook niet: fraude interesseert verzekeringsfirma's geen moer. De veelvuldig gelauwerde en bewierrookte uitvinder en praktikant van verwevenheden: de accountant geeft (als oplossing) aan: het is een interessante post 'voorziening', bij uitstek geschikt om de fiscale winst te drukken.

      De boodschap achter de boodschap is: premieverhoging.

    Ter bevordering rentabiliteit van de firma's (lees: koers van het eigen aandelen optie-programma der (tob-) bestuurders). Gekeken wordt naar een strafrechtelijke kwalificatie volgens het Wetboek van Strafrecht c.a. van feiten gekend uit voormeld 'geschikt' strafdossier c.a.

      Deze kwalificatie is een mening.
      Over feiten.
      De kwalificatie is een feit.

    De Grondwet (artikel 7) spreekt over vrijheid van meningsuiting. Meningen mogen vrijelijk worden geuit. (Behoudens). In de Grondwet of elders wordt niet gesproken over vrijheid van uiting van feiten (of beperkingen daarbij). Het wettelijk stelsel gaat er kennelijk vanuit dat de vrijheid van uiting van feiten onbeperkt is. De Grondwet zou moeten luiden: vrijheid van uiting. Daarbij zijn eventuele beperkingen afhankelijk van en verbonden met de aard der uiting.

    Speelt het onderscheid feit/mening ingeval van enigerlei uiting een rol?

    Of is het onderscheid - naar maatstaven van hedendaagse kennistheorie - slechts artificieel ( lees: juristerij op verouderde grondslag)? STN laat dit discours over aan de wetenschap(-pers).

    Hier is de praktische betekenis: '??? organisatie':

    • is met de strafrechtelijke schikking feit en kwalificatie gegeven?
    • wie stelt feiten vast?
    • wie stelt kwalificaties vast?
    • wie controleert de juistheid in de vaststelling van feiten en/of kwalificaties?
    • wie bepaalt de vrijheid van uiting van meningen?
    • wie beperkt de vrijheid van uiting van feiten?

    Benoem - al dan niet na interventie van de President van de Rechtbank - en commissie: Onafhankelijk.

    Hoogleraren strafrecht van gemengde signatuur. Of: de voorzitter van de Strafkamer van de Rechtbank in een aanpalend arrondissement. Uiteraard aangevuld met de even onvermijdelijke alles-(w)eter Mr Gerard Spong. Als onmisbaar icoon en schutspatroon van een ieder die alles overtreedt.
    Opdracht: (bindende) vaststelling van het antwoord op de vraag of met name het complete dossier in de strafzaak kwalificeert voor het epitheton '??? organisatie'.

    Kenners en volgers van de voortdurende ontwikkeling der levende talen weten te melden dat 'crimineel'- vanuit hype en jeugdtaal als bron - de vaste betekenis: 'uitzonderlijk goed' heeft meegekregen. Een '??? organisatie' is dus ook een uitzonderlijk goede organisatie. Niks primaat van strafrechtelijke snijtafel voor begrippenkaders. De straat prejudicieert en preludeert.

    Aquavex/Quekel vindt ongetwijfeld dat de eerste en tweede betekenis van 'crimineel' ten aanzien van de 'organisatie' van deze firma een rijkelijk schizofrene verhouding beleven. De wettelijke toezichthouders zijn de langjarige puinhopen gevormd door achterstallige en lancuneuze administraties der verzekeringsfirma's een doorn in het oog (of nagel aan de doodskist). Met dank aan wettelijke geheimhouding slagen de wettelijke toezichthouders er sinds jaar en dag moeiteloos in om het 'crimineel' (zowel in de eerste als in de tweede betekenis van het woord) karakter van de 'organisaties' dezer firma's onbeoordeeld, onbesproken en ongesanctioneerd te laten.

      Voer voor psychiaters.

    Inmiddels valt op de lichtgeraaktheid en kleinzerigheid van Delta Lloyd. Met een mate van aanstellerigheid die bij verschillende varianten van onevenwichtigheid in persoonlijkheid (-structuur) past.

      De mug en de olifant.

    De Waalwijkse mug bezoemt en bezoedelt de Amsterdamse Olifant.
    Houdt de Grondwettelijke vrijheid van uiting daar op een of andere manier rekening mee?
    Wat interesseert Goliath de inschatting van het soortelijke gewicht van zijn hersenen door David?
    Dat staat toch los van spot en steen?

    Of: wat interesseert de olifant het oordeel van de muis omtrent de organisatiegraad van zijn in verdrukking en versukkeling rakende, aan uitdroging lijdende kudde?
    Dat staat toch los van effectiviteit en commercieel gewin?

    STN tracht redding te brengen voor Delta Lloyd en Quekel en hun onderlinge betrekkingen.
    STN heeft daar vele woorden en beschouwingen voor over. En - indien nodig - de velen die nog zullen volgen.

      Zegt het voort.

    Te midden van alle door Quekel opgekropte emoties dreigen elementaire beginselen en materieel en formeel recht en rechtvaardigheid ondergesneeuwd te raken.

      Recht op stukken. Ook voor Aquvex/Quekel.

    De overeenkomsten tussen Delta Lloyd en Aquvex/Quekel - hoezeer wellicht door Delta Lloyd onjuist ingericht en uitgevoerd - verplichten en verplichtten Delta Lloyd reeds tot beantwoording van vragen en verschaffing van stukken. Daar is nauwelijks het academisch sausje voor pre-, midi en postcontractuele goede trouw voor nodig.

    En dan niet blijven roepen: 'Aquvex/Quekel heeft ze zelf'. 'We hebben ze allang gegeven'.
    Of: 'vraag ze maar in een gerechtelijke procedure'. Delta Lloyd komt daar niet mee weg.

    En het slachtoffer moet uit de torture van de procedure annex de daarin bestaande veroordeling en straf maar vast bedenken waarvan hij nu eigenlijk werd beschuldigd en kennelijk zonder veroordeling was schuldig bevonden. Vast pandoer van onverlichte macht en machthebbers in en uit duistere tijden. Cultuur is geen spel.

      La dictature ne passera pas.

    Dus:

    • kom op met je antwoorden en verklaringen;
    • kom op met alle stukken; (in het dossier Aquvex/Quekel, in het dossier schikking strafrecht Delta Lloyd). Wees erop voorbereid dat deze duale missie u zal voeren langs en door 'darkrooms' van en onder een verweesde organisatie met obesitarisch bureaucratische trekjes, maniertjes en voorkeuren, en waar transparantie en integriteit de maat zal worden genomen.

    Ramen open. Deuren open. De bezem erdoor. Reeds deze zelfwerkzaamheid schept bevrediging. Resultaten zijn oogverblindend. Vooruitlopend en ter voorbereiding wordt Delta Lloyd bij deze uitgenodigd om haar opvatting (common sense) en definitie (juridisch begrip) inzake het fenomeen '??? organisatie' onverwijld en schriftelijk aan STN kenbaar te maken. Daarmede kan een louter semantische discussie achteraf worden voorkomen.

      Smaad is een klachtdelikt.

    Delta Lloyd heeft - voorzover bekend - geen klacht wegens smaad jegens Aquavex / Quekel bij het O.M. ingediend. Geen klacht, geen smaad. Of meent Delta Lloyd dat behandeling van een strafklacht te lang op zich laat wachten? Of lastig is te onderbouwen? Of afstuit op het bepaalde (en gegeven ernst der schikking: ten deze similibus toepasselijke) in art. 265 lid 1 Wetboek van Strafrecht?

      Inmiddels is dood tij haast voorbij.

    In de zaak van de belazerde Rotterdamse belegger Leen Pronk. In de zaak van de malverserende en maltraiterende curatoren en rechters in het faillissement Solleveld. De rechterlijke macht is niet snel, maar wel taai. En heeft voor affaires in de deonlogische bedstede een geheugen als een olifant. Door onrechtmatigheden uit haar evenwicht gebracht slaat Vrouwe Justitia terug. Soms vroeger; meestal later. Altijd onverbiddelijk.

    STN verzekert: 'We will bring Delta Lloyd to justice'.

    Het is tijd voor wijziging. Misschien mag u het nog meemaken.

    Hoogachtend,

    Stichting Toezichthoudend Nederland

    A.E. Flipse

      P.L.G. Quekel/Aquvex te Waalwijk (klager annex slachtoffer)
      Boekel de Néree, Amsterdam (huisadvocaten annex huisadvocaten)
      Media en schrijvers (S.s.t.t.)
      D.N.B. (banken ; niet: financieringen)
      A.F.M. (effekten-bereiders en - verspreiders; niet: effecten van effecten)
      P.V.K. (verzekeraars; niet: verzekeringen)
      N.O.V.A. (advocaten - belangen)
      Nederlandse Vereniging van Rechtspraak (rechters & officieren)