Lucas Reminder over Groene stroom: 'knollen voor citroenen'


EuroStaete . . . EKC . . . Klokkenluiders <===> SDN . . . Wolmanzouten

Reijnders veegt de vloer aan met de manier waarop energiebedrijven zich gedragen


1 december 2001


Groene stroom: 'knollen voor citroenen'

Van onze redacteur

DEN HAAG - Op de jonge vrije markt voor groene stroom worden erg veel knollen voor citroenen verkocht. Dat is de strekking van de 'Warandelezing', waarvoor dit jaar de Amsterdamse hoogleraar milieukunde Lucas Reijnders is uitgenodigd.

Reijnders veegt in zijn lezing de vloer aan met de manier waarop energiebedrijven zich gedragen op de markt voor groene stroom. Ze kunnen grijze stroom gemakkelijk als groen verkopen, omdat ze niet verplicht zijn tot declaratie van de aard en afkomst van groene stroom en dat gebeurt ook op grote schaal aldus de hoogleraar. De meeste groene stroom die aan de snel groeiende schare milieubewuste consumenten wordt verkocht, is ofwel import van allang bestaande windparken en waterkrachtcentrales ofwel stroom uit het verstoken van biomassa, zoals hout en mest. Achter de term geïmporteerde groene stroom gaan soms praktijken schuil die weinig met het milieu te maken hebben. Zo gaat het volgens Reijnders deels om `de opkoop van Groencertificaten die bij gebrek aan een markt, zoals in Duitsland, bijna niks waard zijn.'

De hoogleraar zet grote vraagtekens bij de milieuclaims over biomassa als energiebron. De voornaamste claim is dat het om een CO2-neutraal procédé gaat. Lang niet altijd, luidt Reijnders' kritiek. Per geproduceerde kilowattuur brengt houtstook meer C02 voort. Bovendien ademt een weggekapt en weer opgroeiend bos tientallen jaren meer CO2 uit dan dat het opneemt.

Verkopers van groene stroom wijzen op het klimaatverhaal en gaan voor het gemak voorbij aan andere vormen van luchtvervuiling, zo betoogt Reijnders. Bij de verbranding van biomassa komen tal van milieuschadelijke stoffen en gassen vrij, zoals fijn stof (de voornaamste oorzaak van het grote aantal luchtwegpatiënten in Nederland), zwaveloxide, zoutzuur en stikstofverbindingen.

De definitie van het begrip biomassa moet volgens Reijnders worden herzien, want nu worden onder die vlag maatschappelijke problemen naar de ovens gesleept. Rioolslib, gas uit varkensmest, diermeel en kippenmest mogen geen groene brandstof meer heten: `Het aantal milieuvrienden dat via zijn energierekening de intensieve pluimveehouderij in de benen wil houden is verwaarloosbaar.'

Zie: http://www.sdu.nl/staatscourant