Mr. van Delden lijkt de 'Ausputzer' voor rechterlijke dwalingen

Hypocrisie en Misleiding door Mr. A.H. van Delden Door H.J.A. Kerkhof, Heerenveen. Dit is een reactie op "Roep rechters niet apart ter verantwoording"(NRC.8 febr.) door Mr. A. H. van Delden, voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak(RvR). Hierin lijkt hij niet alleen de burgers het recht van wraking te willen ontnemen, maar lijkt hen zelfs feitelijk alle democratische rechten, om rechters/Rechterlijke Macht(RM) aan te spreken, te willen ontzeggen. Hij geeft namelijk een feitelijk onjuiste, uiterst misleidende voorstelling inzake de openheid en onafhankelijkheid van rechters. Naar aanleiding van de onjuiste veroordeling van C.B. voor de moord op Nienke Kleiss stelt hij terecht, dat rechterlijke beslissingen steeds 'juist' dienen te zijn, maar in zijn verhaal over de gevolgen van deze stelling voor de Rechterlijke Macht(RM), gaat hij gruwelijk in de fout. Enerzijds dekt hij het verontrustende feit, dat rechterlijke beslissingen steeds vaker onjuist zijn ("Rechter, maak het niet te gortig" NRC.1 febr.), onterecht af door te wijzen naar hoge werkdruk. Vaak is er immers sprake van onzorgvuldigheid gepaard aan onwettig machtsmisbruik en intimidatie. Anderzijds is zijn stelling, dat de wet de rechters zou beschermen tegen inmenging van buitenaf, feitelijk onjuist. Waarschijnlijk stelt hij dit, omdat de rechters/RM zich inderdaad in een schier onaantastbare machtspositie hebben weten te plaatsen, juist door de Wet stelselmatig aan hun laars te lappen. Met zo'n onwettige werkwijze worden de burgers volstrekt rechteloos gemaakt en zijn rechters praktisch onkwetsbaar geworden voor invloeden van buitenaf. De kritiek op dit schandelijke gedrag groeit gelukkig met de dag. Ook Van Delden's suggestie, dat deze bescherming zou dienen om de onafhankelijkheid van rechters te waarborgen, is misleidend. Het is schandelijk, dat deze voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak zich van zo'n opzettelijk misleidende verdraaiing van de feiten bedient. NB. De Wet stelt Onafhankelijkheid en Onpartijdigheid uitdrukkelijk als de hoofdvoorwaarden om als rechter te mogen functioneren, maar deze eis maakt rechters niet onafhankelijk en onpartijdig, integendeel. Herhaaldelijk blijken immers ook rechters besmet te zijn met fraude- en corruptievirussen. Steeds vaker blijken rechters doelbewust de Wet te overtreden. Steeds vaker blijken corruptie, collusie, samenspanning, partijdigheid, klassenjustitie,vriendjespolitiek, leugen, bedrog, enz de gedragingen en beslissingen van rechters te kenmerken. Dit is zeer verontrustend, omdat met een corrupte RM de alom toenemende fraude en corruptie niet geloofwaardig en effectief kan worden bestreden. Natuurlijk weet Van Delden dit en ook, dat onafhankelijkheid uitsluitend wordt bepaald door de houding, opstelling en gedrag van de individuele rechter zelf en de mate waarin deze zich wil laten beïnvloeden door andere (eigen)belangen. Natuurlijk weet hij, dat deze onafhankelijkheid niet wordt geschaad, als blunderende en/of opzettelijk corrupte rechters zich moeten verantwoorden voor hun onjuiste beslissingen. Natuurlijk weet hij, dat het juist een zegen voor de democratische Rechtstaat zal zijn, als rechters wel op hun onafhankelijkheid en onpartijdigheid worden getoetst en hun beslissingen wel worden gecontroleerd en gecorrigeerd. Natuurlijk weet hij, dat alleen voortdurende controle en correctie het Volk kan verzekeren van integere rechters, die voor en namens het Volk de overtreders van de door en voor het Volk opgestelde wetten zullen berechten. Natuurlijk weet hij, dat zijn pleidooi, om rechters niet individueel, maar de RM als collectief op fouten aan te spreken, hypocriet en vals is. Natuurlijk weet hij, dat de kwaliteit van de RM wordt bepaald door de kwaliteit van de individuele rechters tezamen en dat deze collectieve kwaliteit wordt bepaald door de zwakste schakels. Het is dan ook verdacht, dat hij zwakke schakels wil ontzien. Vals is ook zijn lofzang op de 'cultuur van openheid', die rechters zouden nastreven. Er is immers geen openheid, als rechters zelf de besluitvorming kritisch evalueren, integendeel. Dan keuren de slagers immers zelf hun eigen worst. Dat zij de buitenwereld dan nog zullen vertellen, dat zij hun eigen worst hebben goedgekeurd, maakt deze heimelijke beslotenheid niet anders. De boosaardige misleiding door Van Delden loopt helemaal de spuigaten uit, als hij beweert dat de buitenwereld dit stiekeme gedoe zal moeten accepteren, omdat dit inherent zou zijn aan de wettelijk vastgelegde onafhankelijkheid van de rechter(s). Als mr. Van Delden als voorzitter van de RvR dit alles wel weet of geacht wordt te weten, waarom schrijft hij dan toch zulke onjuiste zaken? Welnu: Het blijkt, dat deze voorzitter van de RvR niet de belangen en rechten van het Volk behartigt, noch het belang van een integere, geloofwaardige Rechtspraak, maar uitsluitend de eigenbelangen van de RM. Hiermee wordt duidelijk, dat ook de RM een instituut is geworden, dat vooral eigen (machts)doelen nastreeft. Hun belang is, dat zij intern hun zaakjes kunnen regelen, hun macht kunnen uitbreiden en hun gunsten naar eigen believen kunnen verdelen. Daarom schermen zij zich af van lastige burgers, kritische politici en andere invloeden. De geschiedenis leert, dat je de absolute macht kunt grijpen, als je het volk met een schijnwereld van leugen en bedrog misleidt. Van Delden lijkt deze lessen in praktijk te willen brengen. Gelet op het bovenstaande, zal ook de op initiatief van GroenLinks belegde "Conferentie over de 'trias politica"(NRC.15 febr), argwanend moeten worden bekeken. Het op deze conferentie genode "Systeem" van bestuurlijke-, politieke-, rechterlijke Machten" zal afspreken en 'gewoonteregels' opstellen over hoe zij elkaar het balletje zullen toespelen. Omdat het Volk hierin niet betrokken wordt, maar hooguit achteraf over de voldongen feiten zal worden geïnformeerd, wordt deze conferentie een onderonsje van geïnstitutionaliseerde Machten, waarin zij hun gezamenlijke Macht dichttimmeren en afschermen voor democratische beïnvloeding door burgers. Te vrezen valt, dat alleen de liberale machten en krachten van de "Vrije Markt" nog toegang zullen hebben en burgers op regenteske/dictatoriale wijze zullen worden buitengesloten. Al met al kan worden geconcludeerd, dat onze democratische Rechtstaat veel ernstiger bedreigd en geschaad wordt door deze voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak en het daarmee samenhangende Systeem van Bestuurlijke- en Rechterlijke Macht, Justitie, OM, Politie, enz, dan door de zogenaamde terroristen. Goed beschouwd bestrijden terroristen immers niet rechtstreeks het Volk of de Rechtstaat, maar keren zij zich tegen het hen bedreigende beleid, dat het geliberaliseerde en geprivatiseerde "Systeem" tegen hen voert. De zich bedreigd voelende leden van het Systeem, rechtvaardigen nu hun maatregelen, door de burgers wijs te maken, dat niet zij, maar de burgers/de Staat bedreigd worden. Dit alles is het gevolg van het feit, dat dit autoritaire Systeem geen boodschap meer heeft aan de belangen en rechten van het Volk, maar op regenteske wijze zijn eigen belangen en doelen nastreeft, met alle vervelende gevolgen voor de burgers van dien. H.J.A. Kerkhof is initiatiefnemer van het Meldpunt voor Klokkenluiders: zie www.sdnl.nl/klokkenluiders.htm