Weeffout kapitalisme

Stelling:
Een grote weefout in het kapitalisme is dat bedrijven geen zekerheid hebben over hun werk, inkomen en positie in de maatschappij, doch dat zij deze moeten bevechten in een keiharde concurrentiestrijd met andere producenten.

Omdat de consument zijn geld maar een keer uit kan geven, en dus vaak naast kwaliteit en service van een product vooral naar de prijs ervan kijkt, en derhalve vooral kiest met zijn portemonnee, ontstaat er tussen producenten onderling -daardoor mede gestimuleerd door de consument- een ratrace naar de laagste kostprijs, waarbij medemensen en milieu kostenposten worden.

Sociale waarden en ecologische waarden gaan als gevolg hiervan vaak verloren omdat dit concurrentienadeel oplevert, als hier optimaal aandacht aan zou worden geschonken. Efficiency in dienst van kostenbesparing wordt in de bedrijfsvoering de belangrijkste waarde, wat vaak ten koste gaat van milieu en de medemens, die dan te duur worden.

Wetgeving door overheden kan dit probleem niet voldoende tackelen, omdat de belangen van werk, inkomen en een positie in de markt en maatschappij voor de ondernemer op korte termijn van levensbelang zijn. Sociale en ecologische waarden blijven kostenpost. Het bedrijfsleven – via sterke lobbies - beïnvloedt de politiek sterk om alle maatregelen welke voor hen kostenverhogend werken niet te nemen, omdat dit hun concurrentienadeel oplevert.

Alleen als werk, inkomen en een positie in de maatschappij voor de ondernemer gegarandeerd zijn en sociale en milieubelangen hem geen concurrentienadeel en daarmee een bedreiging van zijn bestaan opleveren, kan hij met een gerust hart sociaal en ecologisch verantwoord ondernemen. De offerte en licentie economie bied een uitkomst voor dit probleem.

Concurrentie op kost prijs wordt vervangen dor concurrentie op kwaliteit doordat alleen producenten die aan strengen duurzaamheidcriteria voldoen een licentie voor productie krijgen. "A license to sustainable operate" (uitspraak dhr. Jeroen van der Veer).

Marktsegmenten worden vergeven door democratisch gekozen brancheorganen – d.m.v. het geven van een licentie aan een beperkt aantal producenten, die voldoen aan duurzaamheidcriteria en die een democratisch vastgestelde prijs krijgen voor hun producten, zodat naast hun werk ook hun inkomen en positie in de maatschappij gegarandeerd zijn, voor vijf jaar.

Een inspectie ziet erop toe dat zij zich aan de duurzaamheidcriteria houden, en het democratisch gekozen brancheorgaan trekt de licentie in als dit onvoldoende het geval blijft.

Hierdoor komt aan de ratrace naar de laagste kost prijs een en daarmee aan het telorgaan van sociale en ecologische waarden.

Graag uw commentaar!

Hans Ouwejan,
070-3235507,
email: hansouwejan@kliksafe.nl Den Haag, 27 januari 2010