Alfabetisch en openbaar antecedentenregister van de Rechterlijke Macht       Ing v. Rooij         J. Veldhuis         K. de Werd         A. v. Velsen     Prof. v. Putten     Paul Quekel   drs. Burhoven Jaspers Juridische Internet Bibliotheek . . . . . Kinderbescherming Tijd voor journalistieke onthaasting Fons de Poel, Ik las op 30 augustus in de Volkskrant over de discussie met Hans Hillen. In het artikel signaleer je dat: 'Er komen te veel wilde, ongecontroleerde berichten op de kijker af. Zeker via Internet' O ja, is dat zo? Ik zou niet weten waar de kijker ooit 'n bericht heeft kunnen opvragen op internet waaraan ook maar een minimale politieke lading zat. De enige internetvermeldingen van de media zijn of absoluut onnozel van aard of het is pure reclame voor de omroepen zelf. Geef mij eens aan welke ongecontroleerde berichten dat zijn. Drie vind ik al heel wat, als je al kunt. Daarnaast wat bedoel je met ONGECONTROLEERD? Gecontroleerd door wie? Gecensureerd door wie? Wel ben ik het eens met je stelling in de laatste alinea van het artikel. "Nederlandse journalisten zijn ont-stel-lend braaf en zelfcorrigerend. De macht heeft het reuze gemakkelijk met ons". Een waarheid als een koe, Fons. Doe er wat aan, want hieronder staan wat internetverwijzingen die echt NIEUWS bevatten. Nieuws met hoofdletters en geen kookrecepten of muziektitels, maar bloedserieuze onderwerpen die naar voren gebracht worden door mensen buiten de journalistiek en die al jaren vechten tegen de rubberen muren rondom Hilversum en de redacties van de grote media. Die mensen kotsen van jullie en stellen jullie rechtstreeks verantwoordelijk voor de ontworteling van de samenleving, de verpaupering en het slopen van de collectieve voorzieningen en het verkwanselen aan de (internationale) beleggers van onze infrastructuur. Mensen die iets anders te zeggen hadden in de afgelopen twintig jaar van poldermodelleren walgen van deze zelfgenoegzame zelfkritiek. Ik wacht af tot jij en je collega's (ik weet dat ik generaliseer, want ik bedoel in feite de redacties als geheel) eindelijk, eindelijk eens het lef hebben om mensen aan het woord te laten die niet met een stempel "goedgekeurd door de club van Mertens" wat mogen zeggen, maar ook jullie de wind van voren geven in de krant en op radio en tv. Nogmaals totdat jullie je taak om de politiek te controleren weer eens serieus nemen en echt nieuws doorgeven blijf ik wantrouwig. Bewijs maar dat het anders kan. Rob Brockhus (redactie SDN op internet) p.s. Neem naar je hutje op de hei een portable PC mee met satellietverbinding naar internet, dan blijven jullie misschien al mediterend toch nog in contact met de werkelijkheid. Wat klikjes zitten in de file eronder. Huizen, 24 juni 1999 Aan het Nederlandse parlement en de pers Dat de opeenvolgende ministers van Justitie, Binnenlandse Zaken, het Openbaar Ministerie en de BVD al jaren op de hoogte zijn van de cocaïne-invoer met behulp van corrupte douaniers en (hoge) ambtenaren bij politie en Justitie, geeft alleen maar aan dat de scheidslijn tussen de overheid en de maffia flinterdun is geworden. Het pleit onder geen voorwaarde de verantwoordelijke bewindlieden vrij van het zogenaamd niet 'volledig' op de hoogte zijn van de feiten; net zo min als dat het 'niet vragen' naar de werkelijke toedracht een argument kan zijn om niets te (behoeven) ondernemen tegen illegale praktijken waarbij miljoenen te verdienen zijn. De handel in drugs is daar slechts één aspect van. Persoonlijk heb ik enkele jaren geleden met iemand gesproken die in de haven van Rotterdam werkte als rechercheur. Die zei mij: 'Ik weet niets, ik hoor niets, ik zie niets; en ik wil niets meer horen, zien en weten. Want hoe hoger je in de hiërarchie komt wat betreft illegale handel en smokkel van drugs, hoe smeriger de zaken worden. Niets gebeurt er zonder toestemming van bovenaf'. (citaat) Ik weet me de naam van die persoon nu niet te herinneren, maar ik zou er met veel speurwerk misschien nog achter kunnen komen. Waar het mij om gaat, is dat de bestuurlijke elite en de politieke cultuur een dergelijk crimineel gedrag van topambtenaren uitlokt, juist omdat de 'politiek in Den Haag' het hoofd welbewust afwendt en de media zich er met een jantje-van-leiden van afmaken; ondanks de vele, vele "klokkenluiders". Geheel voorspelbare wantoestanden bij de Kinderbescherming en Rechterlijke Macht, en de collusie rond het dumpen van zwaar giftig afval in nieuw producten (o.a. als gevolg van de belangenverstrengeling tussen industrie en overheid), zijn het rechtstreekse gevolg van een falende democratie zonder directe inspraak van de burgers en een hevig tekortschietende pers die de protesten tegen corruptie, wanbeleid en collusie laten verzanden in een gevecht tegen de bierkaai. Bewijzen hiervoor vindt u te over op het internet bij de Sociale Databank Nederland op http://www.sdnl.nl Dioxine in kippen, uraniumoxide in de Bijlmer, verdwenen miljarden bij bankfusies en rechteloosheid als gevolg van de verplichte procesvertegenwoordiging, naast het eenvoudigweg negeren van rechterlijke uitspraken (Raad van State) door lagere en hogere overheden en ambtelijke instanties rond milieubeleid en milieutechnologie (zie op internet het titanengevecht van Edelchemie over milieutechnologie en ook de aansprakelijkstelling van de overheid voor vuile grond op oude stortplaatsen), komen uiteindelijk allemaal voort uit een absolute minachting voor de persoonlijke inzet van individuele burgers voor het algemeen belang. Met name omdat met onkunde behepte personen in elitaire, bestuurlijke en politieke kringen menen dat de privatisering van vitale functies in de maatschappij als communicatie, (milieu)zorg en nutsvoorzieningen ten dienste moeten staan van de winst- en rendementsmaximalisatie van kapitaal. Het beleggersbelang prevaleert boven alles. Boven de integriteit van de volksvertegenwoordiging en boven de het welzijn van het Nederlandse volk als geheel. Kapitaal en winst bepalen de richting van onze cultuur en niet de verantwoordelijkheid en zorgzaamheid. Dat is een politieke keuze die elke dag opnieuw gemaakt wordt door de 'followers of fashion' in Den Haag en bij de media, waarbij ik met reden geen onderscheid meer maak tussen de een en de ander. De afgelopen twintig jaar gedroegen pers en politiek zich als twee handen op een buik. Want fundamentele zaken komen ook nu nog maar mondjesmaat in de openbaarheid; alle enquêtes en persvrijheid ten spijt. Ik kots van de politiek en nog meer van de pers (het hypocriete geweten van de natie) want deze laatste zou niet 'partijdig' zijn, dit in tegenstelling tot de politiek. Ga kijken op internet, de enige vorm van werkelijk vrije meningsuiting. Met absolute walging, Robert. M. Brockhus (op persoonlijke titel) Westkade 227, 1273 RJ Huizen Tel.: 035-5244141 en E-mail: sdn@planet.nl en website: sdn