Cassatieverzoek. Herziening Pikmeer-arresten, mede n.a.v. de rampen in Enschede en Volendam Verzoek om cassatie in het belang der wet in te stellen, vanwege de Pikmeer-jurisprudentie Gaat de Hoge Raad eindelijk de criminaliteit afstraffen?? 28 januari 2001, door Ad van Rooij Cassatieverzoek; herziening Pikmeer-arrest. De Pikmeer-arresten I en II hebben geleid tot: de algehele vergiftiging van Nederland met de zwarte lijststoffen arseenzuur, chroomtrioxide, PAK's e.d. Hieraan worden en zijn grote bedragen milieusubsidie (gemeenschapsgeld) uitgegeven. Dit alles onder de 'dekmantel' van Komo-keur, ecologisch, duurzaam, biomassa, groene stroom, secundaire brandstof, CO2-reductie, milieuvriendelijk, e.d. het afsluiten van convenanten waardoor de organisatiecriminaliteit niet meer strafrechtelijk kan worden vervolgd. Een afgesloten convenant bij de houtimpregneerbranche is er de oorzaak van dat o.a. Gebr. van Aarle B.V. in Sint Oedenrode, Foreco in Dalfsen, Hickson Garantor B.V. in Nijmegen en Hickson Garantor B.V. in Amsterdam vanaf 1 juni 2000 tot op heden hun hout hebben kunnen impregneren met het niet toegelaten (verboden) bestrijdingsmiddel superwolmanzout-Co, zonder dat justitie daartegen optreedt. Deze bedrijven hebben zoveel verboden superwolmanzout-Co in opslag dat in geval van een brand, er een ramp kan ontstaan van een omvang van die in Seveso (Italië) of Bopal (India). Deze rampen waren groter dan de Enschede ramp. Hoe heeft het kunnen gebeuren dat als gevolg van deze Pikmeer-jurisprudentie Nederland in de greep is geraakt van de afvalmaffia? Dit is als volgt gegaan: De bestrijdingsmiddelenwet heeft een ernstige tekortkoming. Bij de toelating van het bestrijdingsmiddel mag geen rekening worden gehouden met nadelige gevolgen voor het milieu in de afvalfase. Onze multinational SHELL/Hickson Garantor B.V. hebben van deze tekortkoming dankbaar gebruik gemaakt en uiterst gevaarlijk afval weten om te zetten tot het product Superwolmanzout-Co. De enorme hoge verwerkingskosten voor dit extreem gevaarlijke afval hebben zij zo weten te omzeilen en om weten te zetten tot een product dat duur is verkocht. Het mes snijdt dan aan twee kanten. Onder de dekmantel van 'KOMO-keur' zijn hiervoor zelfs miljoenen guldens aan milieusubsidie uitgegeven. Omdat de ministers van VWS, VROM, LNV, SZW, en de gehele Tweede Kamer verantwoordelijk zijn voor deze tekortkoming in de bestrijdingsmiddelenwet, en de enorme daaruit voortvloeiende vergiftiging van water, bodem, lucht, voedsel en drinkwater met het uiterst kankerverwekkende arseenzuur en chroomtrioxide (zwarte lijststoffen), maken Hickson Garantor B.V./SHELL in Nederland de dienst uit. Zij bepalen wat hier gebeurd; niet het Parlement; niet de Tweede Kamer; niet de ministers. SHELL/Hickson Garantor B.V. hebben ook meegewerkt aan de tot standkoming van het door minister A. Jorritsma-Lebbink van Economische Zaken (EZ) en minister J.P. Pronk van VROM op 3 augustus 2000 met de heren van Halderen, van Megen, Verwer en de Boer van de Nederlandse elektriciteit productiemaatschappijen en de heer Linhorst van de Federatie Energie Ned. gesloten convenant. Dit convenant heeft bepaald dat o.a. geïmpregneerd hout, dat vrijkomt als bouw- en sloopafval, waarbij de concentratie's aan arseen en chroom VI de grens van gevaarlijk afval honderdvoudig kunnen worden overschreden, biomassa wordt genoemd dat in o.a. de Electriciteitscentrales te Nijmegen, te Geertruidenberg en te Buggenum als secundaire brandstof kan worden verbrand/vergast voor het verkrijgen van groene stroom. Normaal kost het verwerken van dergelijk gevaarlijk afval 500 tot 1000 gulden per ton. Onder leiding van Sible Schöne van het Wereldnatuurfonds was er dagelijks overleg tussen alle Europese milieugroepen en de hoofden van de EU- delegaties om tijdens de Internationale Klimaatconferentie van 13 tot 25 november 2000 in Den Haag bewerkstelligt te krijgen dat het opstoken van dit levensgevaarlijk afval in elektriciteitscentrales voor het bereiken van de CO2-reductie wereldwijd verplicht wordt. Dat daarbij o.a. de uiterst kankerverwekkende stoffen arseenzuur, chroomtrioxide, kwik, dioxines in de ademlucht en leefmilieu van de mens worden gebracht, wordt verzwegen. Aan de heren De Sampaio Nunes P, Millich E, Jones C en Zegers P van de Europese Commissie is een actieve rol toebedeeld om hiervoor grote bedragen aan subsidie vanuit de Europese Gemeenschap los te krijgen. Ook hier snijdt het mes aan twee kanten. Gelukkig heeft met name de Verenigde Staten dit alles goed doorzien en is deze Internationale Klimaatconferentie in Den Haag mislukt. Volgens Sible Schöne van het Wereldnatuurfonds zal het nu ook nooit meer lukken nu Bush aan de macht is gekomen. Hiermee heeft president Bush een goede start gemaakt en is er nog hoop. De oorzaak van de hierboven omschreven grensoverschrijdende organisatiecriminaliteit moet gezocht worden in de Pikmeer-arresten I en II van de Hoge Raad der Nederlanden. Die hebben het mogelijk gemaakt dat in Nederland overheidsdienaren en bewindslieden die de wet overtreden strafrechtelijk niet aangepakt kunnen worden; ja zelfs geheel immuun zijn voor strafvervolging. Dit heeft de hierboven omschreven uiterst kwalijke praktijken mogelijk gemaakt, waardoor de belangen van de bevolking, vooral ook op langere termijn, buitengewoon ernstig worden geschaad. Ten aanzien van het impregneren van hout en de CO2-reductie met verboden middelen, als arseenzuur, om zo met milieusubsidie zwarte lijststoffen te lozen, schendt de Nederlandse overheid nog immer stelselmatig de ook bindende Europese richtlijnen, verordeningen en verdragen. Daardoor is er in Nederland sprake van een voortgaande massale en zeer ernstige vergiftiging. Bovendien heeft dit geleid tot het ontstaan van een internationaal opererende milieumaffia van forse omvang en invloed. Omdat hier zeer nadrukkelijk sprake is van schending van het recht van de Europese Gemeenschap, heeft de schrijver van dit artikel op 24 januari 2001 bij de Procureur Generaal bij de Hoge Raad (mr. Th.B. ten Kate) een cassatieverzoek in het belang der wet ingediend. Daarin is verzocht de Pikmeer-jurisprudentie zodanig te herzien dat voortaan ook ministers en overheidsfunctionarissen strafrechtelijk kunnen worden vervolgd (websiteadres: www.sdnl.nl/ekc-hr01.htm). Mr. B. ten Kate moet nu gaan beslissen of hij voor of tegen uitbreiding van deze internationale organisatiecriminaliteit is. In zijn reactiebrief van 26 januari 2001 heeft hij kenbaar gemaakt dat deze zaak serieus wordt onderzocht. Hiermee komt het einde van deze afvalmaffia in zicht. ALS DE HOGE RAAD DAT WIL !! Ad van Rooij is hogere veiligheidskundige en betrokken bij het Ecologisch Kennis Centrum te Sint Oedenrode. Al hetgeen hij hierboven heeft beschreven kan hij staven met feitelijke bewijsstukken. Een overstelpende hoeveelheid informatie over dit soort zaken kunt u vinden bij de stichting Sociale Databank Nederland op internetadres: www.sdnl.nl/ekc.htm