Moeder frustreert ABJ onderzoek Sharon is vijf dagen uit huis geplaatst geweest. En naar haar eigen zeggen vond ze dit wel leuk! In deze vijf dagen heeft het ABJ een onderzoek bij Sharon gedaan, welk totaal door moeder en partner gefrustreerd is. Het volgende gebeurde er: Sharon werd vanuit haar tijdelijke onderkomen naar het ABJ gebracht. Onverwacht en ook onuitgenodigd melden zich daar ook moeder en partner. Totaal tegen alle regels in! In het kader van het onderzoek moest er een interactie plaatsvinden tussen Sharon en moeder met partner, maar ook tussen Sharon en mij, papa. Dit laatste echter verbood moeder en het is ook nooit gebeurd. Door het plotseling verschijnen van moeder en partner was Sharon erg in de war, en werd pas rustig toen moeder weer vertrokken was. Maar voor het vertrek van moeder gebeurde er eerst nog wel wat. Midden in het onderzoek bij Sharon viel moeder plotseling de "behandel" kamer binnen en paaide Sharon daar met een grote zak snoep! Dit ondanks dat de onderzoekster moeder uitdrukkelijk had gevraagd in de wachtkamer te blijven! Dan volgen hier enkele citaten uit het ABJ rapport: Uit het onderzoek werd duidelijk dat moeder en partner aan Sharon angstaanjagende verhalen over vader en partner vertelt! En dat Sharon zich door deze verhalen, op dit moment zich geen realistisch beeld kan vormen over vader en de partner. Dat moeder geen pedagogisch inzicht bezit, waarbij in contrast staat dat vader dat wel heeft. Als stiefvader een grapje maakt lacht Sharon op gespannen en nerveuze wijze. Tijdens de gehele interactie observatie tussen Sharon en moeder en partner, gedraagt Sharon zich nerveus. Moeder ontkent nu weer aan Sharon porno getoond te hebben en dat kan ze ontkennen omdat het niet in de raadsrapportage staat! Moeder zegt dat Sharon liever met haar spreekt over belangrijke zaken dan met papa. Vreemd als men bedenkt dat enige tijd geleden dit nog andersom was, getuige een document geschreven door Settels directeur van de school. Zie hier het gedeelte van de schoolrapportage waarin de directeur schrijft dat Sharon liever belangrijke zaken met haar vader bespreekt. En als bevestiging kunt u hier een stukje lezen wat Sharon in het kader van een schoolproject heeft geschreven. Zie hier voor voorbeeldje door Sharon geschreven en dit gaat nog maar over iets onbelangrijks! Moeder en partner weigeren mede te werken aan begeleiding en hulpverlening zowel voor hun zelf als voor Sharon. Ook staat er te lezen in het rapport dat ik, vader, Sharon een situatie heb gegeven van Continuïteit, stabiliteit en zorg! Verder staan er in het rapport veel, heel veel dingen over wat moeder allemaal heeft verteld die kant nog wal raken. Maar waar iedereen weer in trapte doordat de raad zijn werk niet goed had gedaan. De basis van het onderzoek was immers weer de raadsrapportage welke vol staat met totale onzin die gemakkelijk achterhaald had kunnen worden als er daadwerkelijk onderzocht was wat moeder over vader en anderen verteld had. En als moeder haar verleden eens uitgezocht had geworden. Want dan was duidelijk geworden dat "moeder" zich vanaf de geboorte van Sharon zich niets van haar aangetrokken heeft. En ook maar nooit thuis was, maar dan ook helemaal nooit! Ik kan mij niet herinneren dat moeder ook maar een keer een luier van Sharon verschoond heeft b.v.. Ze heeft ook maar geen enkele keer met haar dochtertje gewandeld en nog meer van dergelijke dingen. Nee, dit kon ook niet want moeder was nooit thuis voor haar dochter en vond geld verdienen belangrijker. Liegen, liegen en nog eens liegen en iedereen trapt er nog steeds in! Zo beschrijft moeder de avond waarop zij wegliep bij mij tegenover het BJA. Ze verteld dat wij ruzie kregen en dat ze wegliep en daarbij haar dochter niet mee mocht nemen van mij. De waarheid is echter anders en kan ook weer gemakkelijk achterhaald worden, doormiddel van het opvragen van politie rapporten. De inleiding van onze scheiding was n.l. een behoorlijk oplopende ruzie 's avonds laat. Daardoor hadden onze buren de politie gewaarschuwd. Deze agenten hebben tot drie maal aan "moeder" gevraagd of zij haar dochter niet mee wilde nemen. Maar dit wilde "moeder" niet! Vervolgens liet "moeder" een week of tien niets van zich horen. Sharon was toen drie en een half jaar. Omdat Sharon hulpverlening nodig had om haar hersentjes weer op een rijtje te krijgen werd besloten, ondanks alle negatieve zaken over en van moeder, Sharon daar toch maar weer te plaatsen en het ABJ onderzoek na een jaar nog eens over te doen! Ook dit is nooit gebeurd! Ondanks dat iedereen wist dat aan Sharon angstaanjagende verhalen verteld werden over papa en de rest van de familie dachten dus de "deskundigen" blijkbaar dat moeder en partner er wel mee op zouden houden. Er zou sprake zijn van een loyaliteitsconflict bij Sharon. Dus het posttraumatisch stress syndroom welk Sharon nu heeft volgens de GVI, en welk de GVI lange tijd heeft verzwegen, kan en moet ontstaan zijn tijdens het verblijf bij moeder en partner. En nimmer heeft de GVI Sharon hulp gegeven, terwijl zij toch maatregelen hebben om bij weigering van moeder mede te werken aan hulpverlening dit af te dwingen! Nee, Sharon moest zelf enige jaren later vragen om een vertrouwenspersoon. Uiteraard hebben wij al die tijd wel aangedrongen om Sharon de hulp te geven die ze nodig had, maar dit werd continu geweigerd. En dat, terwijl ik, vader nog steeds het wettelijke gezag had over mijn dochter. In 1997 diende de hogerberoepszaak ten aanzien van dit gezag, waarover het volgende hoofdstuk gaat...... Naar deel 8 Behandeling en uitspraak hoger beroep. papa oma Lees alles over misstanden en verkoop van illusies bij de Kinderbescherming en de sector Jeugd en Familierecht: HET ZWARTBOEK OVER DE KINDERBSCHERMING, door John Hop