Brief 'Open en sluiten' aan de AFM inzake aanpassing
van 38 miljoen polissen wegens terroristendreiging


Toezicht . . . . . SDN homepage . . . . Schandpaal


    
    
    

    AANTEKENEN MET HANDTEKENING RETOUR


    Vb Magazine
    Postbus 23
    7400 GA Deventer



    Lelystad, 15 oktober 2003


    Inzake:

      Vb Magazine d.d. 14 augustus 2003: 'op de deadline'.
      Verbond van Verzekeraars / NHT
      Terrorismeclausule

    Operatie: 'Over en sluiten'


    Mijne heren,

    Uit het heldhaftig anoniem gepubliceerde vlugschrift 'op de deadline' van 14 augustus jl. ontpopt Vb Magazine ('Vb') zich eens te meer als clubblad van verzekeraars en als de spreekbuis van het conserverend deel van verzekerend Nederland. De visie van Vb op de verzekeringsbranche is arcadisch: 'en het Vb zag dat het goed was'. Het Vb wil dat vooral zo houden. Iedere wijziging in de orde en ordening van de financiële markten, waaronder het deel der verzekeringen, vormen in de ogen van Vb een verslechtering. Soms is Vb kritisch op details. Nooit op structuren.

    De Stichting Toezichthoudend Nederland ('STN') denkt daar genuanceerder over. Tot de kern samengevat komt het hier op neer dat de orde en ordening van de financiële markten, waaronder die der verzekeringen, thans is georiënteerd op en georganiseerd vanuit de aanbieders (verzekeraars). Daarbij dicteren thans de grootste spelers niet alleen het spel en de spelregels, doch ook in beslissende mate het toezicht daarop (en daarmede de stroom en verdeling der knikkers). STN is daarentegen van oordeel dat de orde en ordening in de financiële markten de afnemer als vertrekpunt (beter: begin- en eindpunt; point d'interêt, point d'action) dient te kennen. De afnemer van financiële producten dient door de producent en tussenpersonen te worden voorzien van 'best advice' en 'best product'. (Daarbij kan 'best advice' ook inhouden: 'no product'!). Gewerkt dient derhalve te worden volgens de formule: Rc = A x P.



    Het resultaat voor de consument (Rc) wordt bepaald door de combinatie van het advies (A) en het daaruit voortvloeiend product (P).

    Zolang de financiële branche niet vanuit dit perspectief is geordend en georganiseerd zullen foutieve adviezen en foutieve producten de markt blijven overspoelen. In eerder verband heeft STN dit aangeduid onder de soort / verzamelnaam: 'Polis Verkeerd'. Daaronder is begrepen: 'alle contracten en / of constructies met betrekking tot producten op het gebied van financieringen en / of verzekeringen en / of effecten (-lease, al dan niet in combi), die voor de consument geheel of gedeeltelijk overbodig en / of gezien het effectieve nut voor de consument onnodig hoge kosten en / of risico's (waaronder mede begrepen de fiscale consequenties van het product) met zich brengen'.

    Vb doet laatdunkend over de voorvechters van 'de andere ordening der financiële markten', doch vergeet dat in de hele loop van de geschiedenis der mensheid fundamentele wijzigingen altijd vanuit de periferie opkomen. Dat zal hier niet anders gaan. Een groeiend leger vanuit de valreep van beschaving.
    Het karakter der uitlatingen van Vb dient stellig als signaal te worden opgevat dat ook Vb het thans gaande proces van fundamentele wijziging in de financiële markten als onomkeerbaar en onontkoombaar ondergaat en ondervindt. Zonder dit overigens helder in beeld te hebben en te begrijpen, laat staan het proces in dier voege in de grip te (kunnen) hebben of krijgen dat de omkering nog valt te stoppen.
    De houding heeft de krampachtigheid van een achterhoedegevecht. De emotie heeft de ingehouden woede van onmacht.

    Tot nu toe vertonen de financiële markten een opmerkelijke wetmatigheid: naar mate de producten uit vorenomschreven perspectief voor de consumenten meer 'verkeerd' zijn, zijn deze producten lucratiever voor de producenten en tussenpersonen, die deze producten aan de man brengen.
    Een dergelijke wetmatigheid kan zich uitsluitend voordoen, indien en zolang de orde en ordening van de financiële markten, waaronder mede begrepen de wettelijke regelingen omtrent producenten, tussenpersonen en toezichthouders, van een onjuist vertrekpunt uitgaan.
    De komende Wet Financiële Dienstverlening zal in dat opzicht naar verwachting enige verbetering brengen, doch de markten nog altijd niet ordenen volgens het principe / de formule: Rc = A x P. Naar zich laat aanzien zal de WFD nog altijd het verband en de interferentie tussen het advies (A) en het product (P) onvoldoende dwingend kwalitatief beschermen, in die zin dat de volle verantwoordelijkheid bij de zwakste schakel (adviseur / tussenpersoon) wordt gelegd, terwijl de




    producenten (verzekeraars) buiten het beeld van verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid voor het eindresultaat voor de afnemer (Rc) blijven. In ander verband zal STN hier spoedig meer uitvoering op terugkomen.

    Voor een zinnelijke en zinvolle discussie is allereerst vereist dat de belligerenten over en weer over kennis van de feiten beschikken en dat deze kennis vrijelijk wordt uitgewisseld. In media-verband: openbaar en gepubliceerd. Het journalistieke adagium: 'facts are sacred, comment is free' doet nog altijd opgeld. De 'deadline' in Vb bevat meer 'comment' dan 'facts'.

    Op wezenlijke onderdelen laat Vb in beschouwingen rond de terrorismeclausule de weergave van beslissende feiten achterwege en blijft daarmee steken in journalistiek van de koude grond. Dit betreft met name het navolgende:

    • uit onderzoek van TNS / NIPO is gebleken dat het merendeel van de consumenten met de wijziging van de polisvoorwaarden door middel van invoering van de terrorismeclausule en de daaraan gekoppelde mogelijkheid van opzegging van de verzekeringspolissen niet op de hoogte is (De Telegraaf d.d. 9 augustus 2003: 'Verzekerde heeft niet door dat hij polis kan opzeggen');

    • de praktijk heeft uitgewezen dat bij doorlichting van verzekeringsportefeuilles, opzegging van bestaande verzekeringsovereenkomsten en sluiten van nieuwe gelijkwaardige verzekeringen besparingen op de kosten (premies) van 30 à 40% eerder regel dan uitzondering waren en zijn.

      Het Vb, het Verbond van Verzekeraars en de grootste (gemiddeld gesproken: duurste) verzekeringsmaatschappijen zullen zich ongetwijfeld op het standpunt stellen dat dit 'niet waar' is. Waarom deze partijen zich niettemin met hand en tand verzetten tegen individuele berichtgeving aan de polishouders omtrent de terrorismeclausule en de daaraan gekoppelde mogelijkheid van opzegging van bestaande verzekeringsovereenkomsten blijft daarbij een raadsel. Eenduidig bericht; ontvangst en begrip zo goed als zeker. Wat kan daartegen zijn?

      Aan het slot van de 'deadline' vraagt Vb zich cynisch af of verzekeraars gegevens over mogelijke besparingen hebben verstrekt. Het Vb weet wel beter. Geheimhouding staat bij verzekeraars voorop. Er is veel te verbergen. Een onafhankelijke journalist zou overigens zelf de relevante gegevens bij de verzekeraars hebben opgevraagd. Zo echter niet Vb.




      Gegeven de innige banden tussen het Vb(-congres) en verzekeraars mag worden aangenomen, dat verzekeraars de verzochte gegevens 'in goed vertrouwen' aan Vb zouden hebben verstrekt. Of beschikt Vb wèl over deze gegevens, maar kunnen deze resultaten en cijfers het gedrukte daglicht van Vb niet verdragen?

      STN daagt het Vb en het Verbond van Verzekeraars uit om één of meer varianten van modelportefeuilles van particulieren en bedrijven op te stellen en de gegevens van deze modelportefeuilles aan STN ter hand te stellen. STN zal vervolgens demonstreren op welke wijze en bij welke maatschappijen en met welke producten vorenbedoelde enorme besparingen op premies kunnen worden bewerkstelligd.

      STN daagt het Vb en het Verbond van Verzekeraars daarbij uit om de samenstelling van deze modelportefeuilles bij een notaris te deponeren en zich op voorhand te verplichten om de gegevens van deze modelportefeuilles en de uitkomsten van de 'bezuinigingsoperatie' van STN in het eerst daarop volgende Vb Magazine te publiceren.
      STN ziet de gegevens met betrekking tot de modelportefeuilles gaarne binnen twee weken na dagtekening dezes tegemoet.

    c.
      Volgens Vb is NMa niet 'normaal'. De jaren dertig - en daarin opkomende agressie vanuit de economische onzekerheid en bijbehorende kretologie - zijn teruggekeerd. Een zwakke en onzinnige poging om het karakter van de taak en werkzaamheden van NMa als wettelijke toezichthouder op het gebied van economische mededinging te diskwalificeren. Als penvoerder van het establishment in de financiële branche is het Vb uiteraard een gruwel dat NMa toezicht op een behoorlijke mededinging ook tussen banken / verzekeraars uitoefent. Zelfs Vb heeft bemerkt hoezeer dat nodig is.

      Ook hier mist Vb cruciale feiten. Het Verbond van Verzekeraars / NHT heeft immers op 31 juli jl. een ontheffing als bedoeld in artikel 17 van de Mededingingswet bij NMa aangevraagd. Kennelijk is de 'club' van het Verbond van Verzekeraars / NHT de opvatting toegedaan, dat met de strooi- / standaardbrief d.d. 15 juli jl. niet alleen de mededinging wordt beperkt, doch dat deze concurrentiebeperking tevens een verboden karakter heeft. Anders behoefde het Verbond van Verzekeraars / NHT deze ontheffing immers niet bij de 'club' van NMa aan te vragen.




      Over deze aanvraag voor ontheffing echter geen woord in Vb. Noch voor noch na de deadline. Terwijl de aanvrage op 14 augustus jl. toch al een week of twee bij de NMa lag. Heeft Vb bij het Verbond van Verzekeraars / NHT geen navraag gedaan naar 'ferme klacht' van STN? Indien niet: slordige journalistiek.

      Gegeven de nauwe betrekkingen tussen het Verbond van Verzekeraars / NHT en Vb ligt voor de hand dat het Verbond van Verzekeraars / NHT het Vb omtrent de aanvrage voor ontheffing heeft geïnformeerd. Waarom eigenlijk niet? Danwel Vb omtrent de 'ferme klacht' commentaar aan het Verbond van Verzekeraars / NHT heeft gevraagd. Of kwamen de uitkomsten daarvan niet voor publicatie in Vb in aanmerking?

      De veronderstelling dat het Verbond van Verzekeraars / NHT de ontheffing bij NMa zou hebben aangevraagd naar aanleiding van de brief d.d. 15 juli jl. van STN aan NMa, acht STN teveel eer. Desgevraagd zal het Verbond van Verzekeraars / NHT ongetwijfeld verklaren dat één en ander niets met elkander uitstaande heeft.

      Hoe het ook zij: de uitlatingen van Vb in 'op de deadline' d.d. 14 augustus jl. over de NMa en de bij NMa ingediende 'klacht' van STN vormen - gegeven de aanvraag voor ontheffing, die het Verbond van Verzekeraars / NHT op 31 juli jl. bij NMa heeft ingediend - een nogal ferme en niet al te doordachte slag in de lucht.

    STN spreekt de wens uit dat Vb in het vervolg zijn publicaties zorgvuldiger voorbereid. Navraag bij de betrokken 'spelers' behoort tot de eerste lessen in de journalistiek. Verificatie en weergave van feiten eveneens. Het debiteren van meningen, die niet meer blijken te zijn dan de weerslag van vooroordelen, kan achterwege blijven.

    Het staat Vb vrij deze brief als ingezonden brief in het Vb te publiceren. Wijziging van de tekst en / of gedeeltelijke publicatie zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van STN is echter niet toegestaan.

    Met vriendelijke groet,

    Hoogachtend,


    A.E. Flipse
    Stichting Toezichthoudend Nederland:
    Voorzitter STN

    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    P.S.: in de media wordt melding gemaakt van een onderzoek door de kartelautoriteiten van de Bondsrepubliek Duitsland naar kartelvorming door verzekeraars. STN neemt aan dat dit onderzoek de NMa bekend is. STN verzoekt NMa te berichten of NMa aanleiding ziet om een soortgelijk onderzoek als thans in de Bondsrepubliek lopend is ook in Nederland uit te voeren. In deze globale tijden zijn op beide nationale markten voor een deel dezelfde, althans gelieerde verzekeringsmaatschappijen actief.

    Reageren: info@toezicht.nl