(19-03)     Verslag van een 

brainstorm-sessie door PEC op 16 november 1998.

___________________________

's-Gravenhage, 17 november 1998

Aan de leden van de Enquête-

commissie vliegramp Bijlmermeer

Besluitenlijst (nr. 7 ) van de vergadering van uw commissie d.d. 16 november 1998

------------------------------------------------------------------------------------------------------

1.     Opening

        De voorzitter opent de vergadering.

2.     Besluitenlijst van de vergadering d.d. 5 november 1998

Rob Oudkerk wil zo snel mogelijk starten met de contra-expertise op rapporten.

Theo Meijer zal nog deze week contact hebben met de ambassadeur van Israël.

De commissie krijgt deze week van de documentalisten een voorstel over de procedure

omtrent beeldmateriaal.

Nieuwe onderzoekers: Marnix Noorder-B&A Groep, Joost Voerman-Algemene Rekenkamer,

Gert Kortenbach-Algemene Rekenkamer, Henk Geveke-B&A Groep, (vanaf 17 nov.) Er is

ook een sollicitant van de NLR.

Screening van medewerkers zal worden uitgevoerd op het moment dat dat nodig blijkt te zijn.

3.    A. Brainstormen van commissieleden

B. Bespreken van de theorieën van de leden afzonderlijk: wat vind jij ervan?

Rob Oudkerk: Er zijn veel halve waarheden verteld, moedwillig en door slordigheid. Het

onderzoek is 'knullig' verlopen (waarom is het uranium niet gemeld?). Vragen die nog

openstaan: moet de vrijheid van E1A1 op Schiphol worden ingeperkt? (47 —>E1A1

vrachtvluchten). Het is onmogelijk dat de cockpit voice recorder niet, en de flight data

recorder wel gevonden wordt. Toegankelijkheid hangar 8. (Monster nemen uit hangar 8).

Vergelijk van de gezondheidsklachten met die van de Estonia-slachtoffers (post trauma

stress). Contra-expertise van groot belang: de feiten moeten te vertrouwen zijn, een

complottheorie is geen uitgangspunt. Het onderzoek beperken tot de gestelde doelen, maar

niet voorbij gaan aan de vragen die daarnaast opgekomen zijn.

Marijke Augusteijn: Bij de inlichtingen van de overheid heerste een 'helaas-sfeer', er zijn

slechte gegevens verstrekt over de rampvlucht en de betrokkenen, er is niet gereageerd op de

slechte berging en de slechte controle. De RLD heeft ons 'bij de neus genomen' en het

bezoek aan hangar 8 veroorzaakte hetzelfde gevoel. Waarom stuitte de commissie bij het

bezoek aan Schiphol op tegenwerking? De cockpit voice recorder moet er zijn, als die kwijt

blijft dan is dat ook een antwoord. De AMC-route vraagt om extra aandacht.

Theo van den Doel: Punten die onderzocht moeten worden: Het functioneren van de RLD en

Wolleswinkel (keuze voor Wolleswinkel), verkeersleiding Schiphol, regels voor de doorvoer

van vracht (anders dan export), rol van Aeroground, overheidsoptreden —> aanmerkingen op

de crash en de nasleep, bodem na afgraven nog vervuild met andere stoffen. De

gezondheidsklachten na de crash worden ook veroorzaakt door stress en onzekerheid. Veel

______________________________________________________________________________

vragen, maar de complottheorie is geen uitgangspunt. Het onderzoek begint bij de mayday-

call.

Tara Oedayraj Singh Varma: Punten die aandacht nodig hebben: de opvang van

slachtoffers —> er moet een steunpunt komen. Er zijn bewust antwoorden weggelaten in de

Tweede Kamer. Waarom reageerde VWS zo laat? Veiligheid op Schiphol (er moeten

documenten beschikbaar zijn). Rol van de RLD en Wolleswinkel. Waarom vlucht boven

bewoond gebied? Contra-expertise zodat de commissie er alles aan gedaan heeft duidelijkheid

te krijgen, het achterhalen van de complete lading is waarschijnlijk niet haalbaar.

Theo Meijer: de besluitvorming tot nu toe was niet professioneel en ondeskundig. De

combinatie van 'het zit fout' en het verzwijgen van zaken is met een sneeuwbaleffect

overgenomen door de verschillende betrokkenen. Ontkenning en onderkenning van de

gevolgen van de ramp. Bij de bescherming en de beveiliging is er volledig tekort geschoten.

De doelstelling van het onderzoek van de commissie moet gevolgd worden. Er is veel meer

gebeurd dan verantwoordelijke weten. Het bekende deel van de lading moet opnieuw

onderzocht worden, het is ook belangrijk het laatste deel te achterhalen. Het is belangrijk

mensen met gezondheidsklachten hulp te bieden.

Afspraken: De contra-expertise is gericht op de onderzoeksopzet, niet op de inhoud van het

onderzoek. Met spoed een monster nemen uit hangar 8. Zeilmaker direct uitnodigen voor een

gesprek.

4.     Verhoren, opzet van Augusteijn en van den Doel

Zie agenda woensdag 18 november 1998

5.     Gespreksverslagen en conclusies

AMC:

de vragenlijst—>  waarom is de Amerikaanse lijst niet gebruikt, geen ruimte voor eigen

opmerkingen

het subbestand—> hoe gaat men hiermee om, zijn er mensen die zich voor de termijn hebben

aangemeld maar niet in het onderzoek zijn opgenomen.

opzet van het onderzoek—> Rob Oudkerk zal (vervolg)vragen formuleren, Mamix Norder zal

de gezondheidsvragen uit de vragenlijst halen.

Borst heeft een vertrouwelijke brief gestuurd, waarom is die niet ook naar het AMC gestuurd?

Er zullen schriftelijk vragen gesteld worden aan de Arbo-dienst van de vuilverwerking

Zaanstreek.

6.     Plan van aanpak

Marnix Norder maakt een opzet voor het onderzoek, waarbij ook aandacht wordt besteed aan

de verhoren. Bij de vergaderingen aanwezig: de commissie, Marnix Norder, een van de

secretaresses en een van de documentalisten. Informatie gesprekken kunnen ook op een

avond gepland worden, dit moet sneller verlopen.

De rol van V&W bij de inbeslagname van de vrachtbrieven is een interessant punt.

7.     Lijst van uit te nodigen personen 2e tranch

_______ ______________________________________________________________________

Zie agenda woensdag 18 november 1998

8.    Rondvraag

Zie agenda woensdag 18 november 1998

Bezoek Bijlmermeer: zie agenda woensdag 18 november 1998

 

Griffier: Roovers

 
 

 

 

(19-03)  Memo van staflid Marnix Norder over de werkzaamheden van de PEC, d.d.10 december 1998.

___________________________________________________

  PARLEMENTAIRE ENQUÊTECOMMISSIE

VLIEGRAMP BIJLMERMEER

                                                         memo       

 

Aan: ECB

Van: Marnix Norder

Betreft: Oplegmemo ECB, agenda 14 december

Datum: 10-12-98; 14:16

 

Bijgaand is het agenda-voorstel voor 14 december a.s. meegezonden, alsmede de stukken die hierbij aan de orde zouden moeten zijn. Dit memo voorziet in enige toelichting op de stukken:

   De chronologische beschrijving, inclusief identificatie van witte vlekken . Dit pakket vormt

een min of meer chronologische beschrijving van de thans bekende feiten. Aan de hand van de

onderwerpen toedracht/vliegtuig, rampenbestrijding, berging, gezondheid en rol overheid is de

feitelijke waarheid beschreven, voor zover ons nu bekend. De verhalen zijn nog niet afdoende op elkaar afgestemd. Tevens zijn stijl-verschillen te constateren. Dit zal in een later stadium worden aangepakt.

In de kaders is steeds een witte vlek aangegeven. Hier moet nader onderzoek op plaatsvinden.

Aan de ECB is te beoordelen of de witte vlekken de problematiek dekken; dan wel dat de

taakopdracht ruimer of enger moet worden opgevat.

NB: dit is een eerste beschrijving. Het moet niet worden geïnterpreteerd als concept tekst voor

de eindrapportage!!

   Ten aanzien van de lading is in feite sprake van een grote witte vlek. Dat komt niet omdat er   

     niets bekend is, maar omdat 'alles' publikelijk wordt betwijfeld, en de ECB heeft aangegeven

     ten aanzien van dit onderwerp een contra-expertise te willen. Om deze reden, en omdat de   

     lading niet een sterk chronologisch aspect in zich heeft , is voor de lading een memo  

     opgesteld met een voorstel voor de aanpak van het onderzoek.

De ECB zou dit memo kunnen bespreken met de vraag of langs deze lijn het onderzoek

mbt de lading kan worden opgezet.

   Het memo wet- en regelgeving is een beschrijving (1e aanzet) van het gehele pallet van

     wetten en regels die een rol spelen bij dit dossier. Hierin zijn allerlei zaken nog niet

      uitgesplitst en uitgezocht.

De ECB zou dit memo kort kunnen bespreken, met de vraag welke onderdelen van dit

pallet van wet- en regelgeving nader door de staf in kaart zou moeten worden gebracht.

   Tenslotte is een memo opgenomen met een voorstel voor een inhoudsopgave van het

eindrapport. Deze is van uitdrukkelijk belang voor het werk van de staf, de komende weken,

omdat ten tijde van het reces gewerkt gaat worden aan concept teksten voor de eindrapportage.

De ECB zou dit memo kunnen vaststellen als leidraad voor het eindrapport. Latere

bijstelling is uiteraard mogelijk, maar zal kunnen leiden tot vertraging.

 

 

 PLEIN 2, POSTBUS 20018, 2500 EA « 'S-GRAVENHAGE

 TEL: C70-312 92 64 « FAX: C70-312 93 46

 

 

 

 

(19-03)     Notulen van het gesprek van de PEC met Pierre Heijboer op 19 november

1998.

__________________________________________________________________

 

Verslag gesprek Pierre Heijboer 19 november 1998 11.00 uur

 

Aanwezig: -Theo Meijer, Rob Oudkerk, Marijke Augusteijn,

                  Tara Oedayraj Singh Varma, Theo van den Doel,

                  Charles Roovers, Joost Voerman, Carolijn Rademaker.

 

Pierre Heijboer geeft toestemming voor de bandopname.

 

Heijboer was in '92 verslaggever bij de stadsredactie van de Volkskrant. Hij is opgeroepen om het eerste uur na de ramp vast te leggen. Hij constateerde later dat er uit officiële hoek onwaarheden werden verteld en is daarop te werk gegaan als onderzoeksjournalist. Drie jaar na de ramp wilde hij een punt zetten achter het verhaal, maar de wet openbaarheid van bestuur gaf nog mogelijkheden om verder te onderzoeken. Heijboer is met vragen weer naar de RvdL gegaan en die heeft toen de communicatie stopgezet. Daarop zijn er een aantal hoorzittingen geweest en heeft de RvdL gewonnen en Heijboer is in hoger beroep gegaan. Heijboer heeft om orde te scheppen een dossier aangelegd. Samen met advocaat van der Goen heeft hij alle betrokkenen benaderd en 'processen verbaal' opgemaakt waarbij hij allen heeft gevraagd of ze hun verklaring onder ede zouden willen herhalen. Een exemplaar van dit dossier is overhandigd aan de commissie. Het dossier bevat voor 10% feiten, 80% kan niet waar zijn, tenzij eerdere informatie niet klopt. Heijboer heeft zich willen concentreren op de feiten.

De commissie kan resultaten behalen op de gezondheidsklachten, het uranium en de voorlichting van de overheid, of de waarheid omtrent het ongeluk te achterhalen is betwijfelt Heijboer. De beste kans om papieren terug te halen maakt de commissie via de verzekeraar, Lloyd's in Londen.

 

Heijboer heeft als enige de band gehoord van de verkeersleiding en de radarband bekeken. De Luchtverkeersbeveiliging had de geluids- en de radarband in de kluis. Heijboer heeft de banden bekeken samen met een vriend die verkeersleider was en het systeem heeft

ontworpen. Die vriend was bekend bij de LVB en hij was ook aanwezig bij de presentatie van het eindrapport van de RvdL.

 

De verkeersleider kijkt naar een primaire radar, die wordt gezeefd zodat alleen de grote objecten erop staan en een secundaire radar met een schoon beeld. Motoren die afvallen zijn te groot om gezeefd te worden en had je op de radarbeelden moeten zien. Dit zullen verkeersleiders desgevraagd ook bevestigen volgens Heijboer. Het sturingsprogramma van de radar geeft een registratie om de 4 seconden, als de radar één registratie mist dan vult hij die zelf in. Zodra de radar er een aantal mist stopt ook de radarregistratie. De radar kan dus nog beelden geven na het crashen.

 

Je kan met radarbanden knoeien, het is digitaal. Heijboer meende 1 of 2 kleine aanwijzingen te hebben gevonden voor geknoei. Heijboer neigt ernaar de officiële versie te geloven omdat één dag na de ramp de print van de route werd vrijgegeven (dit was een te korte tijd om dan al met de gegevens geknoeid te hebben), radarbeelden zijn moeilijk mee te knoeien, getuigenverklaringen die deze versie ondersteunen. Heijboer betwijfelt de route die Vincent Dekker beschrijft zeer sterk. De Boeing is 2x over Naarden gevlogen en heeft daar grote delen verloren, later nog enkele kleine delen. Als de vallende motoren zijn weggepoetst dan kan dit gedaan zijn omdat de verkeersleiders de discussie achteraf niet wilden. Ze wilden niet het verwijt krijgen dat ze het hadden moeten zien. Ze hebben het gevoel door de bemanning op het verkeerde been te zijn gezet. (eerst een mayday call en toen een melding van 'alleen maar' een brand in de motor) Er is verklaart dat de verkeersleiders adequaat gewerkt hebben en dat

___________________________________________________________________

 

is niet op alle punten zo, stellen ze zelf. De werkwijze van de verkeersleiders werd onjuist uitgelegd door de minister.

 

Heijboer heeft contact gehad met vooral de voorlichters van de betrokken ministeries. Hij heeft het idee dat zij goed en eerlijk werk verrichtten maar dat zij niet volledig op de hoogte waren gesteld. Er werd volgens Heijboer met opzet niet vrijwillig informatie verstrekt. Heijboer stuitte meerdere malen op Wolleswinkel. Er zaten zoveel mensen in het traject tussen vraag en het uiteindelijke antwoord dat het antwoord zeer verhaspeld werd overgebracht. Als voorbeeld noemt Heijboer het traject tussen het rapport en het OM m.b.t. mannen in witte pakken en de wijze waarop hierover aan de Kamer werd gerapporteerd. In het rapport van het OM wordt gesproken over 6 getuigen, terwijl in de rapportage aan de Kamer slechts 1 getuige wordt opgevoerd.

 

Heijboer heeft een man gesproken die zegt van de Mossad te zijn. Hij verklaarde o.a. dat de Nederlandse overheid de toedracht geheim houdt, de vlieger terug ging naar Schiphol op bevel van een Nederlandse, niet officiële instantie die standby staat bij vervoer van gevaarlijke stoffen, de piloot wilde landen op het Gooimeer, maar dat mocht niet omdat de vracht een milieuramp in het water zou veroorzaken, de hele regie van de berging was 1 uur na de crash in handen van Israël.

 

Heijboer heeft contact gehad met een man die werkte voor een Amerikaanse bevrachter. Dit is dezelfde man die Dekker noemde als informant in het plutoniumverhaal. Is het aannemelijk dat een dergelijk vervoer via Schiphol in een vrachtvliegtuig gebeurd? Volgens Heijboer zijn alle vliegtuigen van E1Al militaire vliegtuigen. De Israëlische Defensie heeft volgens Heijboer verklaard dat alle wapens met militaire vliegtuigen worden vervoerd. Je kan het plutonium met 2 man optillen, volgens Heijboer. Dit verhaal heeft Heijboer verder niet gecontroleerd- Volgens Heijboer kan de lading uit allerlei zaken hebben bestaan: mensen, documenten, biologische en chemische stoffen.

 

Heijboer heeft zich niet bedreigd gevoeld zoals Vincent Dekker beschreef. Hij denkt zelf dat dit komt doordat hij voorzichtiger is geweest dan Vincent Dekker. Hij weet zeker dat Dekker op sommige punten ongelijk had. Wel stelt hij dat de Mossad "tricky"' is en dat hij wel op zijn hoede was.

 

Wat betreft de cockpit voice recorder bestaan er 3 mogelijkheden: 1. Israël heeft de recorder

2. De recorder is naar de vuilnisbelt gegaan

3. Iemand in de Bijlmer heeft de recorder thuis

Heijboer is benaderd door een persoon ( 1) die hem meenam naar een tweede (2), die vertelde dat de cockpit voice recorder bij zijn vriend (3) onder het bed staat. Nummer 2 zou bij nummer 3 foto's maken van de recorder, hij (2) heeft nog niet van zich laten horen. Heijboer schat de kans 5% dat dit de recorder oplevert. Zodra Heijboer de recorder heeft, maakt hij een kopie van de tape en zal hij de commissie op de hoogte stellen.

 

 

 

(19-03)     Notulen van het gesprek van de PEC met André Bos, op 16 november 1998.

__________________________________________________________________________

 

Verslag gesprek André Bos maandag 16 november 1998 14.00 uur

 

Aanwezig:      Theo Meijer, Rob Oudkerk, Marijke Augusteijn, TaraOedayraj Singh Varma,

                       Theo van den Doel, Charles Roovers, Marnix Norder, Marlous Kriek.

 

Voorzitter opent de vergadering, stelt de commissieleden voor en legt de bedoeling van het gesprek uit. André Bos geeft toestemming voor bandopname.

 

André Bos vertegenwoordigt Het Klankbord. Hij is ooggetuige geweest van en hulpverlener bij de ramp. Hij heeft de opvang van de slachtoffers georganiseerd en een meldpunt voor klachten ingericht. De uitgevoerde onderzoeken zijn zelf gefinancierd. De gemeente is gedane toezeggingen over vergoedingen niet nagekomen.

Bos is niet-erkend letselslachtoffer en financieel slachtoffer van de ramp geworden.

Als hulpverlener is hij in de woningen geweest. Hij is practisch boven de brandhaard geweest. Bos had voorheen een reisorganisatie. Op advies van het Riagg is hij gestopt. Hij had concentratieproblemen en zijn administratie was verwoest.

Minister Melkert heeft gezegd in persoonlijk telefoongesprek dat het de eigen verantwoordelijkheid van Bos is geweest. Hij had nooit op het terrein mogen komen.

 

Aanvliegroute

Hij is niet-erkend letsel slachtoffer en krijgt geen vergoeding, omdat zijn woning (huisnummer) niet correleerde met het als rampgebied verklaarde terrein. RLD hanteert andere vliegroute dan er volgens Bos in werkelijkheid gevlogen is. Volgens RLD kwam het toestel uit de richting van het Gooi. Ook het RIVM hield hieraan vast. Volgens Bos kan dit niet, omdat er dingen niet kloppen, zoals de plek van de vervuiling door de kerosine. Bovendien is de piloot op de 7e etage gevonden.

Medewerkers van de RLD ( Bos weet twee namen, er zijn enkele lid van Dakotavliegclub) zouden later officieus toegeven dat er een andere aanvliegroute is geweest. Volgens Bos geeft men dit later ook in officiële stukken toe.

De motor die bij Marken geborgen is, is een 5e motor die gedumpd is. Er kan geen verwarring zijn, want de andere motoren zijn bij Naarden geborgen. Er is een getuige die dit dumpen gezien heeft. Deze motor moet in de lading hebben gezeten. Om te dumpen moet het hydraulisch systeem gewerkt hebben. Dit moet in de 1e vliegronde geweest zijn, direct na het opstijgen vanaf Schiphol.

 

Getuigen

Volgens Bos zijn er veel mensen die iets kunnen vertellen, maar niet mogen praten. Een Fokkermedewerker wil niet praten uit angst voor zijn baan. Dit geldt ook voor medewerkers met gezondheidsklachten. Na een oproep voor het AMC-onderzoek verscheen er een mededeling van de Arbodiensten op de prikborden van de ambulancediensten dat de klachten niet gerelateerd konden worden aan de ramp. Er is iemand die aan de piloot kenbaar heeft gemaakt dat het toestel niet kon opstijgen omdat het niet in orde zou was.

 

De avond van de ramp en volgende ochtend

Bos zag het vliegtuig vlak langs zijn flat komen. Hij deed melding op het alarmnummer. Hij zag dat de het landingsgestel uit was. Hij heeft het staartstuk in de flat zien hangen voor dat

het naar beneden stortte. Het staartstuk is niet doorgeklapt naar de andere kant van de flat. De volgende ochtend heeft hij de wrakstukken bekeken en de cockpit herkend. Het staartstuk was al afgevoerd.

_____________________________________________________________

  

Huisvuilrijders

Volgens Bos is er een firma in Uithoorn die uitsluitend voor EL AL van Amsterdam naar Parijs en v. v. vrachtwagens heeft rijden. Deze firma staat niet in de gids en over de rijders is nauwelijks iets bekend. Deze mensen zouden de lading van het vliegtuig vervoerd kunnen hebben.

 

Gezondheid

Bos heeft last van zijn luchtwegen en heeft gewrichtsklachten. Hij is bij zijn huisarts geweest en deze heeft eerst zelf een aantalonderzoeken had gedaan. Het longfunctieonderzoek heeft twee maal plaats gevonden, de uitslag was beide keren bijna gelijk.

De medische gegevens heeft Bos aan Borst overhandigd, persoonlijk in de Tweede Kamer. Borst beweert dat er maar één slachtoffer is en zegt dat ze de gegevens van Bos nooit heeft gehad.

Bos werd doorverwezen naar de specialist. Hij is o.a. in Groningen en in Utrecht geweest, maar de specialisten zeggen dat ze hem niet kunnen helpen. Hij meldt wel steeds dat hij Bijlmerrampslachtoffer is. De specialisten zeggen dat er niet genoeg kennis aanwezig is voor onderzoek naar uraniumslachtoffers. Bos kent geen namen van de specialisten. De huisarts zegt dat eerst het onderzoek van de staat afgewacht moet worden voordat er een onderzoek kan plaats vinden. De diagnose van de huisarts gaat richting vergiftiging zware metalen.

Bos houdt er rekening mee dat hij doodgaat aan de longklachten. Hij kent zeven personen die longproblemen hadden en overleden zijn.

Verder vertelt Bos iets over zieke huisdieren in de Bijlmer die onderzocht zijn.

 

Cockpit Voice Recorder

Klankbord en o.a..Pierre Heijboer zijn bezig met een onderzoek naar de CVR. Bos denkt dat het bij een particulier thuis is. Om zekerheid hierover te krijgen is er naar het serienummer gevraagd. Deze persoon weet niet wat hij er mee aan moet, aan wie hij de C VR kan afgeven. De voorzitter roept op om in dat geval het onmiddellijk in handen van de commissie te stellen.

 

RIVM

Bos zet vraagtekens bij het rapport. De aangeven hoeveelheid uranium klopt niet. Minister Alders heeft gehavende staafjes uranium gezien. De kans op slachtoffers klopt niet. Bos kent al twee uraniumslachtoffers. De rapporten die ten grondslag liggen aan RIVM-rapport, o.a. OMEGAM, zijn twijfelachtig. Er zijn metingen in schone grond verricht. Stadsdeelraad heeft rapport aan Vrakking gestuurd met klacht over valsheid in geschrifte. Vrakking antwoordt dat een onderzoek te duur zou zijn en dat ambtenaren niet veroordeeld kunnen worden. De voorzitter vraagt naar de correspondentie met Vrakking. Bos belooft dit op te sturen.

RIVM meetwagens, snuffelwagens, mogen op de avond van de ramp niet uitrijden. De brandweer zou genoeg capaciteit hebben. Hoofdinspecteur Leon de Bruin krijgt geen toestemming. Het zou hier om een passagiersvliegtuig gaan. Over de boordradio van andere vliegtuigen was toen al bekend dat het om een vrachtvliegtuig ging.

 

Urainum

Bos is bezig, samen met o.a. Pierre Heijboer, naar route van zware metalen vanuit het Oostblok, via Limburg, naar Schiphol(zie ook Bertholet).

Oud ijzerboeren hebben resten van het vliegtuig als oud ijzer opgeslagen gehad in garages- Ook hier is uranium geconstateerd. Deze mensen hebben vergunning van gemeente Amsterdam om oud ijzer op te halen in het algemeen. Voordat men hekwerken om het terrein zette kon men resten van het vliegtuig weghalen, niet officieel..

__________________________________________________________________________                                                                                                                                                

 

Commissie heeft een kopie gemaakt van de verwijsbrief van de huisartsen van Bos. Bos belooft een en ander op papier te zetten-

De correspondentie met Vrakking zal opgestuurd worden.

 

 

 

(19-03)     Notulen van het gesprek tussen de PEC en Roger Vleugels,

op 19 november 1998.

___________________________________________________________________________

 

Verslag gesprek Rogier Vleugels donderdag 19 november 199815.15 uur

 

Aanwezig: Theo Meijer, Rob Oudkerk, Marijke Augusteijn, Tara Oedayraj Singh Varma,

                 Theo van den Doel, Charles Roovers, Gert Kortenbach, Marlous Kriek

 

Voorzitter opent de vergadering, stelt de commissieleden voor en legt de bedoeling van het gesprek uit. Rogier Vleugels geeft toestemming voor bandopname.

 

Rogier Vleugels is directeur van adviesbureau IVON.

Hij doet sinds beginjaren 80 onderzoek naar aanleiding van infiltratie door BVD in de vredesbeweging. Is ook zegsman van kamerleden geweest. Via de WOB heeft hij informatie boven tafel gekregen. Hij is uitgenodigd op grond van zijn deskundigheid met betrekking tot WOB. Zijn betrokkenheid bij de Bijlmerramp vloeit voort uit het feit dat hij voor diverse (kranten)redacties Bijlmerramp onderzoeken heeft begeleid vanuit drie invalshoeken. Vleugels licht deze invalshoeken toe aan de hand van een door hem opgesteld document(zie bijlage ECB 98076).

 

In 20% van de gevallen lukt het via de WOB om overheidsdocumenten openbaar te krijgen. In Nederland wordt er niet veel gebruik van gemaakt. Het is een langdurig proces, hierdoor verdwijnt het belang van de actualiteit. Het is in Amerika mogelijke binnen twee weken een WOB-onderzoek te doen.

Volgens Vleugels is het alleen mogelijk informatie over de Bijlmerramp bij de BVD te verkrijgen via de achterdeur. Marine-inlichtingendienst heeft deskundigheid.

 

Standaard procedure militair transport

Bij Israëlisch transport vanuit Amerika is standaard een vorm van beveiliging aanwezig. Bij militair transport zijn hier allerlei redenen voor deze beveiliging. In Nederland zijn 60 Mossad-agenten gestationeerd (80 personen is standaard). Deze agenten hebben de taak het landen en vertrekken van een transport te beveiligen. Een agent is buiten het hek paraat (iemand is op de wielen). Bron: Israëlische documenten en in Israël gestationeerde Nederlandse correspondenten

Deze agenten hebben (satelliet)communicatiemiddelen, in de lucht en op de grond, maar mogelijke ook via Nederlandse connecties. Deze standaard procedure verklaart waarom er 22 minuten na de crash buitenlandse mensen aanwezig waren. In Nieuw Millingen moet deze communicatie geregistreerd zijn.

Getuigenverklaringen omtrent aanwezigheid van Mossadagenten zijn gedeponeerd bij een advocaat.

 

Beveiliging van EL AL

Omdat iedere Israëlische vlucht is voorzien van gewapende beveiliging, moeten er wel afspraken gemaakt zijn tussen de Nederlandse staat en Israël. Israël moet ontheffmg hebben voor wapendragend EL AL personeel.

 

Standaard procedure mbt crash

Notoc bevat gevaarlijke stoffenlijst. Notoc is aanwezig bij de piloot en op de grond. In geval van een ongeluk wordt de NOTOC van de verkeerstoren van de plaats van vertrek naar de verkeerstoren in de buurt van de plaats des onheils doorgegeven als het gaat om redenen van gezondheid.

Bij een militaire lading zal de verkeerstoren niet het loket zijn waar de NOTOC binnenkomt. Het nagaan van de standaard procedure zal waarschijnlijk makkelijker verlopen dan het nagaan van de procedure mbt deze specifieke vlucht. Deze wordt afgeschermd.

___________________________________________________________________________

 

Vermijdbare nalatigheid

Tijdstippen kunnen hierbij een belangrijke rol spelen. Wat was er eerder, de actie of de boodschap.

N.B: De dagrapporten waarin melding werd gemaakt van niet-beschermende kleding en beheren van de wrakstukken zijn verdwenen en er zijn spreekverboden opgelegd.

 

Lading

Tussen Israël en Amerika bestaan vriendschapsbanden

Vleugels gaat er vanuit dat een deel van de lading uit militaire goederen (standaard?) heeft bestaan en dat er in Nederland militaire goederen zijn bijgeladen. Deze vlucht zou bekend moeten staan als een militaire vlucht.

De president van USA heeft bevoegdheid om buiten de reguliere kanalen om goederen te verzenden. Vleugels sluit niet uit dat dat het geval is geweest. Israël voert een dubbele boekhouding. Dit verklaart ook de extra vluchten naar Israël vrij snel na de ramp. Het zouden hier goederen betreffen die nooit op Schiphol aangekomen zijn.

 

Vleugels heeft brief geschreven vanuit de veronderstelling dat het c VIN in Nederland als loket bij de BijImerramp heeft gefungeerd. CVIN is volgens Vleugels het loket om militaire lading te beveiligen (zie artikel Trouw, 22-09-1998).

Er zijn bronnen waaruit blijkt dat er Nederlandse mensen betrokken zijn geweest bij bijeenkomsten hieromtrent. Een Haags topberaad is ondenkbaar zonder SG. van AZ. Vleugels geeft als advies goed de werkwijze, vastlegging en gesprekstechniek, van Hoekstra te analyseren.

 

Dossiers en vrachtbrieven

Het verdwijnen van materiaal is terug te voeren op niet gekwalificeerd personeel, onwetendheid en opzet.

De vrachtbrieven bestaan uit vier niveaus. Kennis hieromtrent was eerder niet aanwezig, daarom is er door de pers nog geen onderzoek naar gedaan. Men heeft steeds het verkeerde gevraagd.

 

Er wordt afgesproken met Vleugels dat hij een lijst zal maken welke dossiers, inlichtingen waar te vinden zijn.

 

 

(19-03)     Notulen van het gesprek van de PEC met Annemarie Ummels op

20 november 1998.

_____________________________________________________________________________


Verslag gesprek Annemarie Ummels vrijdag 20 november 11.00 uur:  

Aanwezig: Theo Meijer, Rob Oudkerk, Tara Oedayraj Singh Varma,

                 Theo van den Doel, Charles Roovers, Marnix Norder,

                 Carolijn Rademaker ,

 

Afwezig:    Marijke Augusteijn

 

De voorzitter opent het gesprek en Ummels geeft toestemming voor de bandopname. Voorzitter stelt dat de commissie vooral geïnteresseerd is in zaken met relatie tot de

waarheidsvinding, de lading en lessen voor de toekomst. Voorzitter wijst Ummels op de 3 vragen zoals gesteld in de uitnodiging. Ummels zegt daarop dat ze denkt dat haar komst

tevergeefs is. Zij is namelijk niet alleen geïnteresseerd in de lading maar ook in de milieuramp die wordt veroorzaakt als een vliegtuig op een woonwijk stort.

Als een vliegtuigmaatschappij zich niet aan de onderhoudsvoorschriften houdt en gevaarlijk materiaal vervoert dan is de vliegtuigmaatschappij schuldig en verantwoordelijk in een geval als dit. Volgens Ummels moet men zich aan de onderhoudsplicht houden. Je kan ook het bewustzijn bij bijvoorbeeld de rampenbestrijding en de bevolking over de risico's aanpakken, niet zozeer het verarmd uranium wegwerken. Men moet niet alleen de technische oorzaak zoeken, maar ook aandacht geven aan de psychische en lichamelijke gevolgen voor slachtoffers en hulpverleners. Artsen missen de kennis om dit op te vangen.

Het onbeschermd deelnemen aan de opruimingsactiviteiten geeft risico' s. Een aantal van de kankergevallen veroorzaakt door verbrande delen van het vliegtuig hebben overeenkomstige kenmerken met de kankergevallen uit Irak. Dezelfde kankergevallen, dezelfde symptomen.

Uit Amerikaanse bronnen blijkt volgens Ummels, dat er 1250 kilo uranium in het vliegtuig zat. Alle gegevens hierover zijn gebaseerd op het Amerikaanse leger stelt Theo Van den Doel. Ummels bevestigt dit en zegt dat ook de cijfers over de hoeveelheid uranium en het advies wolfraam te gebruiken uit de Verenigde Staten komen. De hoeveelheid uranium kan je alleen uit de onderhoudsgegevens halen volgens Ummels. Theo van den Doel zegt dat Boeing dat al gedaan heeft, maar volgens Ummels is dat E1AI geweest en niet Boeing.

Ummels heeft een bezoek aan Irak gebracht voor het Landelijk Beraad Vredesorgaan. Zij was coördinator van een vrouwenwerkgroep. Het is tijdens het gesprek niet duidelijk geworden wat de doelstelling was van de werkgroep en of er een link is met haar bezoek aan Irak Veel vrouwen uit die werkgroep leefden in de Bijlmer, op die manier is Ummels goed op de hoogte geraakt van de subcultuur in de Bijlmer. Tijdens haar bezoek aan Irak kwamen er vragen naar voren waar artsen en onderzoekers geen antwoord op wisten, over uranium dat in munitie zit verwerkt. Ditzelfde materiaal wordt gebruikt in vliegtuigen.

Ummels vroeg zich af of de hulpverleners dezelfde ervaringen hadden als de mensen uit de Golfoorlog. Toen bleek dat brandweermensen absoluut niet wisten wat ze moesten doen bij een degelijke brand, terwijl het wel in hun instructieboeken stond vermeld. Ummels wilde deze mensen helpen.

Ummels wilde het rouwproces beschermen van de mensen in de Bijlmer, en heeft de informatie die zij had pas na het eerste jaar naar buiten gebracht om daarna de discussie met WVB en de gemeente Amsterdam aan te gaan. (De pers kwam er echter te vroeg mee en heeft het gebagatelliseerd). Begin september '93 heeft Ummels contact gezocht met het stadhuis in Amsterdam, zij vroegen waarom Ummels zich niet eerder had gemeld met de informatie die zij had over de toepassingen van verarmd uranium. Heijboer heeft haar verteld dat haar informatie was ingeslagen als een bom. Deze informatie is direct naar Den Haag gegaan en

_____________________________________________________________________________

waarschijnlijk naar Biza. Ummels vindt het logisch dat de autoriteiten voorzichtig zijn met de voorlichting om nodeloze paniek te voorkomen, dat is Ummels zelf ook.

De heer Kastelein heeft alle informatie gekregen via de plaatsvervangend burgemeester en hij zou erop antwoorden. De heer Kastelein heeft deze informatie niet doorgegeven aan Omegam omdat hij vond dat er een objectief onderzoek moest plaatsvinden. Hierop heeft Ummels zelf alle informatie naar Omegam gebracht.

Er zijn monsters genomen maar het onderzoek daarvan vindt Ummels slecht.

Alg Kastelein geen hekel had gehad aan actievoerders, als Kastelein niet bepaalde instructies had gekregen en als Kastelein de documentatie aan Omegam had gegeven dan was er een goed onderzoek gedaan.

De verantwoordelijkheid ligt volgens Ummels bij de lokale bestuurders. Op de vraag van Tara Singh Varma waarom ze dat vindt zegt ze: de milieudienst zei dat de ramp een verkeersongeval was en dat vond ik zo'n schunnige opmerking.

Keverling Buisman (ECN) verklaarde dat uranium niet schadelijker was dan lood. Toen is Ummels heel kwaad geworden.

Wat is er gedaan met haar materiaal nadat Ummels de heer Rengeling van de GG&GD bezocht, vraagt Tara Singh Varma? De WVB wilde de gevolgen van de ramp onderzoeken en samen met een lid van deze werkgroep is Ummels naar Rengeling gegaan. Zij hebben de informatie erg goed gelezen. Ze waren blij met de documenten en hebben mensen uitgenodigd. Zij hebben daarna echter een rapport geschreven op basis van de bestaande literatuur en niet op basis van de gesprekken. Ummels vindt het rapport niet goed, het was eerder een soort scriptie, maar in ieder geval geen goed onderzoek

Ummels heeft gereageerd op het rapport maar met haar reactie is niets gedaan. Volgens haar zat de overheid ermee in haar maag, ze wisten niet wat ze ermee moesten doen.

De GG&GD heeft in '92 of '93 een telefonisch onderzoek gedaan onder huisartsen waarbij gevraagd werd of zij patiënten hadden met klachten als gevolg van blootstelling aan uranium. Ummels stelt dat dit geen zin had omdat huisartsen de symptomen helemaal niet konden herkennen bij gebrek aan kennis over de effecten van uranium. Begin '96 hebben huisartsen wel nascholing gekregen op het gebied van verarmd uranium.

Rob Oudkerk vraagt of volgens Ummels de huisartsen al aan de telefoon klachten in verband hadden kunnen brengen met uranium mits ze op de hoogte waren. Dit bevestigd Ummels, de lading is hierbij wel essentieel, stelt zij. Op de vraag van Oudkerk naar de misvormde baby's in het interview in de Groene Amsterdammer zegt Ummels dat zij niet gezegd heeft wat daarover gepubliceerd is. Het verhaal van de baby's met 6 vingers komt niet van Ummels.

Ummels is met haar informatie eerst naar Defensie gegaan, die stuurden haar door naar de AKOM. Ummels heeft een stuk waarop staat: NATO confidentieel. Hierover heeft zij gebeld met de afdeling BARK van Defensie en die verwezen haar naar de AKOM. Op de vraag van Marnix Norder zegt Ummels dat ze bij BARK verschillende personen heeft gesproken die alles zijn komen ophalen. Zij zal een overzicht geven van de personen die zij bij BARK gesproken heeft. De AKOM was als enige vakbond wel geïnteresseerd. Wil je Nederlandse militairen tijdens VN operaties beschermen dan moet je wel op de hoogte zijn, volgens Ummels. Met betrekking tot de Bijlmerramp is er niets met deze informatie gebeurd.

Het was voor Ummels heel wat om als vredesactiviste samen te werken met beroepsmilitairen in de Verenigde Staten. In 1994 is Ummels uit de vredesbeweging gestapt omdat deze beweging zichzelf 'censureerde' over deze zaak en zij kon zich daar niet in vinden.

  

 

(19-03)     Notulen van het gesprek van de PEC met Rob van Gijzel, op

26 november 1998.

______________________________________________________________________________________________

 

Verslag gesprek Rob van  Gijzel donderdag 26 november '98 14.00 tot 16.15 uur:

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Aanwezig:   Theo Meijer, Rob Oudkerk, Marijke Augusteijn,

                   Theo van den Doel (vanaf 15.30 uur)

                   Tara Oedayraj Singh Varma, Charles Roovers,

                   Marnix Norder, Carolijn Rademaker Rob van Gijzel -kamerlid PvdA

Afwezig:     Theo van den Doel afwezig tot :t 15.30 uur

 

Van Gijzel geeft toestemming voor de bandopname en hij merkt op dat hij ook mededelingen

zal doen voor mensen die niet voor de commissie willen verschijnen en verzoekt hier

voorzichtig mee om te gaan.

Er is een aantal zaken of personen die van Gijzel wil noemen die interessant zijn voor de

commissie:

 

Dossier Rijksverkeersinspectie van het eerste jaar na de ramp.

Deze instantie houdt toezicht op de vracht en heeft interessante gegevens over de aard en

inhoud van de lading. Van Gijzel heeft zijn vragen gesteld op basis van de informatie uit

dit dossier.

 

Plaatsvervangend directeur Theo Luiks heeft op 20/9 via Frits Castricum aan Van Gijzel

laten weten dat de antwoorden in de Kamer niet deugden. Van Gijzel vroeg aan Hans Alders

hoe hij dan toch antwoorden kon krijgen en Hans zei stel ze maar aan mij en niet aan Maij.

Hierop kwam het antwoord op de vraag naar uranium.

 

Logboeken en verslagen van de Rijkspolitiedienst Schiphol.

VanGijzel raadt aan deze op te vragen t.a.v. 2 locaties:

1  Hangar 8

2. Politiepost op Schiphol

Deze logboeken zijn bijgehouden gedurende 14 dagen vanaf ongeveer de maandagmiddag na

de crash. Hierin is precies vastgelegd welke personen wanneer hangar 8 ingingen. Van Gijzel

heeft deze logboeken ingezien, een politiefunctionaris heeft deze laten zien.

 

De heer van der Veen . Sigmateam, medische hulpdiensten.

Hij heeft informatie over de mannen in witte pakken en de kleding van de mensen.

 

De heer van Os. Directeur van Eurolease/ Aerolease.

Hij was permanente huurder van hangar 8, hij stalde daar zijn vliegtuigjes. Hij heeft veel

contact met de RLD (gehad). Van Gijzel vindt dat hij een heel helder verhaal heeft. Hij wil

niet in de publiciteit (geen pers) maar eventueel wel voor de commissie verschijnen. Hij heeft

ook dezelfde bloedafwijking als andere slachtoffers. Van Os wil onder ede verklaren dat hij de

dinsdag of woensdag na de ramp, van één persoon direct en van een tweede indirect, te horen

 heeft gekregen dat er overleg is geweest tussen leden van de RLD en derden over de vraag

of ze wel of niet naar buiten moesten brengen dat er uranium in het vliegtuig zat. Er is toen

gezegd: "Dat moeten we maar niet doen want daar krijgen we gedonder mee".

 

De heer Gaalman, technical officer bij E1Al

Dit ligt heel gevoelig zegt Van Gijzel, want hij was toen, en is nu nog steeds, technical officer

bij E1Al. De commissie zou hem moeten vragen naar het brede onderhoud van E1AI. Deze

man is heel precies en hij heeft veel bijgehouden maar kan niet naar buiten treden.

 

Jos Busscher. Werkzaam bij vrachtbedrijf Chart Air.

Dat is een beetje een pocher, vindt Van Gijzel. Hij zegt dat hij binnen 2 maanden

vrachtpapieren kan regelen, dan heb je alles.

_____________________________________________________________________________________

 

Xxxxxxx Xxxxxx. KLM en XXXXX.

Deze man heeft zich zelf gemeld bij Van Gijzel. Het is lastig voor hem om in de openbaarheid te treden omdat hij xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx en bij de KLM werkt.Xxxxx Xxxxx zegt dat er vaak overbelading voorkomt en dat wat op de papieren staat vaak niet in het toestel zit.

 

Joost Oranje. Journalist

De commissie zou Joost Oranje kunnen vragen naar een uitzending van NOVA op 7/5 over

het fraudeverhaal van Plettenberg.

 

Een brandweerman heeft met een soort geigerteller vastgesteld dat er verhoogde straling was in de brokstukken in de hangar.  De RLD is op de hoogte gesteld en die (of in ieder geval de RLD) hebben uitgebreide instructies gegeven (niet meer dan 2 mensen in de hangar, beschermende kleding, handschoenen, kappen, instructies voor gebruik van kruiwagen: zeil erin, spullen daarop en weer zeil daaroverheen). In het logboek is vastgelegd wie de hangar in en wie de hangar uit ging en wanneer. Is het uitgesloten dat er mensen naar binnen zijn

gegaan die niet in het logboek genoteerd staan, vraagt Rob Oudkerk? Dat weet Van Gijzel niet, soms staat er: grote groep onbekenden maar meestal staan er namen genoteerd. Voor zover Van Gijzel weet staat er niets over pasjes. Van dichtgelaste deuren weet hij niets. Er bestaat een hypothese dat er bepaalde zaken zijn weggehaald uit de loods en van de rampplek.

 

Van Gijzel had een gesprek met Plettenberg (16/11/94, Gaalman was daar ook bij) waaruit bleek dat er gerommeld was met de vrachtpapieren, er was valsheid in geschrifte gepleegd.

Plettenberg heeft dit allemaal heel precies op papier staan.

 

Met de informatie van Plettenberg is Van Gijzel naar Wallage gegaan op 23/11/94. Wallage zei dat dit, als het waar is, een strafbaar feit is, maar dat het geheim kon zijn omdat het binnen een verdrag tussen Nederland en Israël kon vallen. Ze hebben toen overwogen om de BVD te waarschuwen, maar Wallage zei dat hij contact zou opnemen met de minister.

 

Op 2/2/95 had Van Gijzel een gesprek met de heer Lieffers , directeur maatschappelijke belangen BVD. Hij vertelde Lieffers zonder namen te noemen het verhaal, over de fraude en de geheime afspraken met Israël, dat hij van Plettenberg had gehoord. Hij kreeg hier geen reactie op en heeft ongeveer in april weer gebeld met Lieffers. Hij zei dat Van Gijzel hiervoor bij de minister moest zijn, Dijkstal zei: daar kan ik niets over zeggen, dan moet je bij de commissie voor veiligheid en inlichtingen dienst zijn. Daar sprak Van Gijzel weer met Wallage en die zei: daar mag ik niets over zeggen.

 

Een paar weken geleden heeft een journalist de BVD gevraagd wat ze met deze informatie hebben gedaan. De BVD zei niets gedaan te hebben tot de commissie Hoekstra. Ze hebben geen onderzoek gedaan naar de afspraken tussen Israël en Nederland maar ze hebben wel vragen gesteld. Naar de fraude hebben ze helemaal niet gekeken.

Jorritsma heeft gezegd dat Plettenberg aangifte moest doen. Hij heeft gedurende 2,5 maand geprobeerd aangifte te doen maar niemand wilde zijn aangifte opnemen, hij werd steeds doorgestuurd naar het volgende adres, naar later bleek omdat er van hogerhand werd gezegd dat zij de aangifte niet mochten opnemen. Van Gijzel heeft Plettenberg toen gevraagd om de verklaring aan hem op te sturen om die vervolgens naar de minister van Justitie door te sturen met een begeleidende brief van Van Gijzel erbij (4/7). Van Gijzel kreeg een brief terug dat het gewoon een misverstand was en dat niemand had begrepen dat Plettenberg aangifte wilde doen volgens artikel 101. In Neder1and kan men geen aangifte weigeren, men moet de aangifte opnemen. Op 25/7 werd de aangifte geaccepteerd.

 

In deze periode dacht Van GijzeI nog dat alles goed liep. De kentering kwam voor hem pas met het verhaal van Plettenberg.

_____________________________________________________________________________________

 

De minister heeft wettelijk 1 jaar tussen de aanbevelingen van de RvdL en de irnplementatie ervan dit jaar is tot op de volle minuut benut.

 

Er is nooit een goed vluchtschema geweest volgens Van Gijzel.

Deze Boeing is op l oktober opgestegen vanuit Chicago naar Israël, en toen door naar New York Er moet een tussenstop zijn geweest in Keulen of op een tussenhaven in de Verenigde Staten. Vanuit New York vloog hij weer via Schiphol richting Tel Aviv, maar onderweg crashte de Boeing.

 

UPS vluchten. ...band. ..

Je kan een uitdraai krijgen van alle El Al vluchten. UPS voerde unscheduled vluchten uit die niet op de uitdraai terug te vinden zijn.

Avistar , (toestelnummer ICL 405) waar komt die vandaan, deze is nooit op Schiphol geweest. Hij vliegt op 9.50 uur op oktober '92 naar Tel Aviv. Er is een wissel van UPS nummer naar ICL nummer.

Van Gijzel is geïnteresseerd in de unscheduled flights, omdat er onduidelijkheid is van rechtswegen (loodsen in zonder huiszoekingsbevel).

De wet zegt: in geval van ongeval mogen de autoriteiten van het land waarin het ongeval plaatsvindt in alle gebouwen van de luchtvaartmaatschappij die het ongeval heeft gehad. Met andere woorden, Nederlandse autoriteiten mochten bij E1Al naar binnen.

 

Het rapport van de Rijksrecherche over de Franse groep (Citroëns met Frans nummerbord) die gesignaleerd zijn op het rampterrein. De vraag is met wie, wat en in wiens opdracht ze kwamen. Klaas Wilting heeft ze begeleid en die zegt het was een onderzoeksgroep, maar Wilting heeft ze niet zelf begeleid, dat waren 2 mensen uit zijn team. Van Gijzel heeft gehoord dat ze niet in Lille staan ingeschreven en dat ze daar niet bekend zijn. Deze groep is niet te traceren, ze kwamen uit Lille of daar in de buurt. Dit hebben verschillende journalisten gezegd.

 

Er is ook een hypothese dat de lading verborgen moet blijven. Hiervoor is het belangrijk te kijken naar het contact tussen het vliegtuig en Tel Aviv . Als er satellietcontact is geweest dan staat dit op de flight data recorder. Een tweede hypothese hierbij is dat E1Al werkt met eigen door de Nederlandse overheid toegestane frequenties. Er zouden afspraken met de Nederlandse Staat zijn waarbij of Verkeer en Waterstaat of Binnenlandse Zaken betrokken is.

 

Van Gijzel heeft een crashcursus vrachtbrieven gevolgd en kreeg in november toestemming om bij Bureau Vooronderzoek de papieren te gaan bekijken. Hij ging erheen samen met Plettenberg (22/1/96) maar er was niets, alleen de tankbon. Er was onenigheid over het feit dat Van Gijzel iemand had meegenomen terwijl hij dit wel vooraf gemeld had. Plettenberg was geen hulp in deze omdat er niets was. Binnen 14 dagen is Van Gijzel teruggegaan omdat nu wel alle papieren aanwezig zouden zijn, stukken van de CD, maar 36.000 kilo miste nog. Van Gijzel vond dit raar want hij had hierover correspondentie gevoerd met de minister van V& W en die zei dat nu wel alles er zou zijn, hij ging kijken en er was weer niets.

 

Samen met Yvonne van Rooij heeft Van Gijzel toen vragen gesteld aan de Kamer. Jorritsma zou de stukken gaan opvragen, Israël gaf ze niet, daarop heeft Kok telefonisch overleg met Rabin gehad om de stukken toch boven water te krijgen.

In deze tijd bleek dat er iets raars was met het vluchtschema van ElAl. Een paar dagen voor het eerste bezoek van Van Gijzel aan Bureau Vooronderzoek had dit bureau een gesprek met de ElAI gehad (op 17/1). Van Gijzel vroeg naar de inhoud van dit gesprek en kreeg het gespreksverslag overhandigd. Hieruit bleek dat ElAI erg geïnteresseerd was in het bezoek van Van Gijzel, wanneer hij kwam en met wie.

 

De heer van Rooij heeft gezegd dat er niet gerommeld is met het strafrechtelijk onderzoek.

_____________________________________________________________________________________

 

Van de 7.000 kilo vracht die Van Gijzel in de papieren had gezien bleek later 5.000 kilo niet in het vliegtuig te hebben gezeten.

 

Stukken uit Israël, de blauwe map over het DMNP .De minister zegt dat alles er is, alles is in orde, maar dat het voor een second opinion naar de RvdL zou gaan.

 

In de werkgroep van de Kamer blijkt:

I. De RvdL heeft gekeken naar de aard en inhoud van de vracht.

2. De economische controledienst keek of er wel of niet strategische goederen in het vliegtuig zaten.

3. Justitie keek naar de fraude van dat pakket.

 

Het eerste gesprek met de RvdL, met Bodavis, duurde 10 minuten, er staat een deel niet op de band. De RvdL vroeg naar de werkhypothese. De RvdL zou bepalen of de vragen wel of niet relevant waren (waarom worden de vragen aan de minister gesteld en niet rechtstreeks aan de RvdL?) en er werd gesteld dat de werkgroep toch wel naar buiten zouden klappen, dat was ook gebeurd met de ECN stukken, dus dat het geen zin had te antwoorden.

Deetman heeft toen onderhandeld en een verzoening bewerkstelligt. Ze hebben toen de stukken ontvangen van Jorritsma maar de RvdL heeft er nooit in gekeken want, vond de RvdL, de inhoud van het toestel had toch niets met de ramp te maken.

 

De Rooij zei: wat jullie weten dat is het in ieder geval niet. Dus was Van Gijzel weer bij nul.

 

Op donderdag 8 oktober 1992 was er een briefing op het departement van V& W met daarbij VROM of Biza, minister Maij, Wolleswinkel en Dick Tommel. Wolleswinkel zegt hier dat de cockpit voice recorder waarschijnlijk niet in het toestel heeft gezeten. Van Gijzel vraagt: hoezo zeg je dat? Wolleswinkel antwoordt dat bij daar maar rekening mee moet houden. Maij heeft bevestigd. dat dit overleg plaatsgevonden heeft-

Van Gijzel heeft hier ook de radarplots gezien, met rood aangegeven waar het vliegtuig grote delen heeft verloren. Later werd ontkend dat dit op de radar zichtbaar was.

 

De co-piloot van de EIAI Boeing was tot 6 maanden voor de crash gevechtsvlieger. Het eerste dat gevechtsvliegers doen is controleren hoeveel battIe power ze hebben, hier voor kijkt hij als eerste over zijn schouder naar de motoren. Met stelligheid zei. ..dat dat het eerste is dat deze co-piloot in de noodsituatie gedaan moet hebben. Motor 4 kan je zien, dit werd later ontkend.

 

Later heeft iedereen zich beroepen op de snelle afvoer van de brokstukken door Van Thijn. Volgens VanGijzel klopt dit niet helemaal. Wolleswinkel zei dat er zoveel wrakstukken naar Schiphol werden gebracht dat hij ter plekke wilde schiften wat daar bleef en wat naar NOENA ging. Dit vond men niet raadzaam. Wolleswinkel zou het niet doen, maar het is wel gebeurd.

 

Van Gijzel heeft zich nooit echt bedreigd gevoeld , maar er is wel naar hem geïnformeerd. Hij kreeg ook rare telefoontjes, maar die krijgt hij nu nog steeds wel eens. Van Gijzel vindt in brede zin niet dat het parlement in gebreke is gebleven. Het parlement is sloom geweest. Het is net hoe je de informatie weegt zegt hij. Er is één collega geweest, Willem Keur, zegt Van Gijzel die zijn positie altijd heeft willen ondergraven. Maar iedereen heeft zijn eigen geweten en de ene is niet beter dan de andere, stelt Van GijzeI.

 

Hoe schat Van Gijzel de coördinatie in?

Van Gijzel vindt dit allemaal vragen in de beoordelingssfeer en in brede zin stelt hij dat deze niet goed is verlopen. Hij heeft geprobeerd zich hiervan weg te houden en zich te houden bij de feiten. Van Gijzel heeft op een gegeven moment getwijfeld aan zichzelf, maar zijn

_____________________________________________________________________________________

 

belangrijkste drijfveer is altijd een mens in Amsterdam Zuidoost geweest. Het gevoel dat het niet deugd bleef en de waarheid moet boven tafel komen, vindt Van GijzeI.

 

Er zijn volgens Van Gijzel 3 mogelijkheden :

1  Er is iets met het toestel aan de hand. De aard en inhoud van de lading zijn belangrijk. De

   Nederlandse overheid is verantwoordelijk of is er bekend mee.

2. Er zat niets in het toestel, alleen parfum. De afhandeling is alleen erg knullig geweest. Men

   is te goeder trouw begonnen, men heeft het alleen te kwader trouw afgemaakt. De

   schuldvraag en de aansprakelijkheid zijn heel belangrijk.

3. Eigen theorie van Van Gijzel.

 

... band . ..(over ophalen van de vrachtpapieren )

De heer Bloemen was aanvankelijk dood verklaard maar hij leeft nog. Hij is 3 of 4 keer overgeplaatst en zijn verblijfsplaats is te vragen aan Houtman, de Rooij of Dun. Die hebben veel contact met elkaar.

 

De Israëlische ambassadeur is 2 keer opgetreden in het crisismanagement.

 

Van Gijzel gaat er vanuit dat de cockpit voice recorder in het toestel heeft gezeten. Ook Plettenberg zegt dat deze er geweest is. Een brandweerman heeft de recorder in handen gehad en in een container gedaan.

Een mevrouw heeft hem ook gezien. Zij heeft dit gemeld naar aanleiding van een foto van de Cockpit voice recorder op tv. De RLD is naar haar toegegaan en heeft een foto laten zien van de flight data recorder, waarop mevrouw verklaarde die niet gezien te hebben. De RLD zegt dat mevrouw heeft de cockpit voice recorder niet gezien heeft.

 

Van Gijzel zegt dat de papieren gewoon op te halen waren in de Verenigde Staten . Alleen nu waarschijnlijk niet meer. Van Gijzel heeft Weck gezegd dat hij na de aangifte van Plettenberg naar de Verenigde Staten moest gaan om de papieren bij de Amerikaanse afhandelaren op te halen, dit vond Weck een goede gedachte maar hij heeft het niet gedaan want Justitie wilde dit niet. Een journalist van Kenmerk heeft op grond van de WOB de papieren opgevraagd, maar er bleek niets te zijn bij de Amerikaanse overheid, maar de papieren zouden wel opgehaald kunnen worden bij de afhandelaars.

 

Mamix Norder vraagt naar het ministerie van Defensie dat door anderen wel genoemd wordt, maar door Van Gijzel niet. Toch ziet Van Gijzel een stevige relatie met militaire vluchten. De relatie tussen deze vlucht en Defensie is een duister geheel voor Van Gijzel.

 

 


Deze website is tot stand gekomen in samenwerking met de Sociale Databank Nederland
Disclaimer