(18-07)
Persbericht
van de Stichting Visie over het verarmd uranium in
hangar 8 van
Schiphol.
____________________________________________________________________________
STICHTING
VISIE
Secretariaat:
Da Costakade 158- 1053 XC Amsterdam
e-mail:
VISIE project Bijlmer: ccd@xs4all.nl
telefoon/fax
020-618 9124
Stichting Visie levert wetenschappelijk bewijs voor
vrijkomen van verarmd uranium bij Bijlmerramp
Stof in Hangar 8 op Schiphol-Oost,
waar resten van de rampboeing van EI AI hebben gelegen, bevat een
zeer hoge concentratie verarmd uranium. Dat blijkt uit onderzoek dat
laboratoria in Zweden, Canada en Nederland hebben
uitgevoerd.
Stofmonsters uit de hangar bevatten
20 tot 28 keer de hoeveelheid uranium die bij eerdere
controle-metingen zijn gevonden in onbesmette Bijlmergrond.
Bovendien blijkt uit een zogeheten isotopenscheiding dat het uranium
voor meer dan 90 procent uit verarmd uranium bestaat en voor nog
geen 10 procent uit natuurlijk uranium. De sterke vervuiling van het
stralingsgevaarlijke materiaal is aangetoond door Omegam in
Amsterdam, Biospectron in Zweden en Atlantic Universities Radiogenic
Isotope Facilities van de Memorial University of Newfoundland in
Canada.
Hun bevindingen worden onderschreven
door dr. leonard A. Dietz Amerikaans kernfysicus, prof. dr. ir.
J.J.M. de Goeij -hoofd Radiochemie aan de Technische Universiteit
Delft -en dr. G.R. Davies_hoofd massaspectrometrie aan de Vrije
Universiteit te Amsterdam.
De drie researchinstellingen hebben
hun onderzoek verricht in opdracht van de Stichting Visie, die
hulpverleners, omwonenden en anderen bijstaat die als gevolg van de
Bijlmerramp mogelijk besmet zijn geraakt met verarmd uranium. In
maart had Biospectron al relatief veel uranium gevonden in faeces
van enkele Bijlmerramp-betrokkenen die sinds oktober 1992 kampen met
gezondheidsproblemen. Op basis van de hoge concentratie uranium die
in de hangar is aangetroffen, moet geconcludeerd worden dat met een
aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid meer hulpverleners en
andere betrokkenen stofdeeltjes verarmd uranium hebben
ingeademd.
In de Boeing 747 van EI
AI die op 4 oktober 1992 in de Bijlmer is neergestort, waren
minstens enkele honderden kilo's als balans verwerkt in de
constructie en als contragewicht in staart- en rolroeren. Daarvan
leek tot voor kort 227 kilo zoek, maar sinds een week houdt het
ministerie van verkeer het er op dat nog 152 kilo ontbreken. In een
15 september te verschijnen literatuurstudie vermeldt de Stichting
Visie dat in de vuurzee van de Bijlmerramp vele miljoenen tot
biljoenen verarmd uraniumdeeltjes moeten zijn vrijgekomen en in
zuidwestelijke richting moeten zijn verspreid.
Verarmd uranium was jarenlang een
goedkoop afvalprodukt van de nucleaire industrie en werd om zijn
hoog soortelijk gewicht graag als balans- of contragewicht gebruikt.
Sinds 1981 past Boeing het duurdere wolfraam toe omdat
luchtvaartmaatschappijen klaagden over de gezondheidsrisico's van
verarmd uranium voor hun onderhoudsmonteurs.
___________________________________________________________________________
In tegenstelling tot natuurlijk
uranium, dat gebonden aan silicaten in geringe concentraties in de
Nederlandse bodem voorkomt, is verarmd uranium voor de mens zeer
gevaarlijk. Niet alleen is het uiterst giftig, maar ook geven de
stofdeeltjes ervan in direct contact met lichaamsweefsel aan de
omliggende lichaamscellen gemiddeld een radiologische straling af
van 170 Rem per jaar, 1000 maal het bij de wet gestelde
maximum.
De benaming 'verarmd uranium' (
engels: depleted uranium, afd. DU) duidt niet op de hoeveelheid
straling maar op de splijtbaarheid van het materiaal. Natuurlijk
uranium bestaat vrijwel geheel uit de isotoop U238 en is niet
splijtbaar. Maar het bevat wel een klein percentage (0,72 %)
splijtbaar U235. In het Ultra Centrifuge procédé wordt een klein
deel van het natuurlijk uranium 'verrijkt' met een hoge concentratie
U235. Wat overblijft is 'verarmd' uranium met nog maar 0,20 %
U235.
In eerste instantie heeft Stichting
Visie Biospectron gevraagd het stof uit Hangar 8 op uranium te
onderzoeken. De hoge concentratie die daarbij werd aangetroffen, was
aanleiding om laboratoria voor isotopenscheiding in te schakelen.
Die konden bepalen of sprake was van natuurlijk uranium (met 0,72 %
U235) of van verarmd uranium (met 0,20 % U235). Deze onderzoeken
leverden de volgende resultaten op:
Uraniumgehalte:
Isotopenscheiding:
BIOSPECTRON
14.4
mg/kg
ATLANTIC UNIVERSITIES
---
0.25%
U235
OMEGAM
13.1
mg/kg
0.24%
U235
In een commentaar op deze resultaten
stelt de Amerikaanse kernfysicus leonard A.Dietz:
"De Omegam-analyse U235/U238 =
0,0024 komt overeen met een verhouding van ongeveer 1 mg/kg
natuurlijk uranium vermengd met 1 2, 2 mg/kg verarmd
uranium.
Met andere woorden: de 14,4 mg/kg
gemeten door Biospectron is daar volledig mee in
overeenstemming.".
Helaas is in Nederland weinig
medische kennis aanwezig over besmetting met verarmd uranium en de
gevolgen daarvan (zoals aantasting van het immuunsysteem). Dat mag
echter niet betekenen dat mensen met allerlei klachten waar de
huisarts geen raad mee weet, het nog langer moeten stellen zonder
individuele hulp en eventueel in-vivo speurwerk naar de mogelijke
oorzaak van hun kwalen. De Stichting Visie wijst in haar
literatuurstudie Medische Onderbouwing Uraniumbesmetting op de
mogelijkheden daartoe in binnen- en buitenland.
De Stichting Visie pleit voor een
aanpak en fondsen, die om te beginnen voor patiënten met de meest
ernstige klachten, onmiddellijke individuele aandacht, in-vivo
medisch onderzoek en behandeling in gang zetten.
STICHTING VISIE -woordvoerder: A.
Schmidt Apol, voorz.
